Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Samuela
(Królewskie pierwsze (Samuelowe I))

Rozdział 19

  I mówił Saul do Jonaty, syna swego, i do wszystkich sług swoich, aby zabili Dawida. Ale Jonatas, syn Saulów, miłował Dawida barzo.    I oznajmił Jonatas Dawidowi, mówiąc: Szuka Saul, ociec mój, zabić cię. A przetoż strzeż się, proszę, rano, a zataisz się i skryjesz.    A ja wyszedszy stanę podle ojca mego na polu, gdziekolwiek będziesz, i ja będę mówił o tobie do ojca mego, a cokolwiek pobaczę, to oznajmię tobie.    A tak mówił Jonatas o Dawidzie dobrze do ojca swego Saula i rzekł do niego: Nie grzesz, królu, przeciwko słudze twemu Dawidowi, boć nic nie winien, a sprawy jego sąć barzo pożyteczne.    I położył duszę swą w ręce swej, i zabił Filistyna, i uczynił Pan zbawienie wielkie wszemu Izraelowi: widziałeś i byłeś rad. Czemuż tedy grzeszysz przeciw krwi niewinnej, zabijając Dawida, który jest bez winy?    Co gdy usłyszał Saul, ubłagany słowy Jonaty przysiągł: Żywie Pan, że nie będzie zabit.    Wezwał tedy Jonatas Dawida i oznajmił mu wszystkie te słowa; i przywiódł Jonatas Dawida do Saula, i był przed nim, jako był wczora i dziś trzeci dzień.    Ale wojna zasię się wszczęła i wyciągnąwszy Dawid walczył przeciw Filistynom, i poraził je porażką wielką, i uciekli przed obliczem jego.    I popadł duch zły PANSKI Saula, a siedział w domu swym i dzierżał oszczep, a Dawid grał na arfie ręką swą.    I chciał Saul przebić Dawida oszczepem ku ścienie, ale się Dawid umknął przed obliczem Saula, a oszczep bez urazu utknął w ścienie, a Dawid uciekł i zachował się nocy onej.    Posłał tedy Saul drabanty swe do domu Dawidowego, aby go strzegli i był zabit rano. Co gdy Dawidowi powiedziała Michol, żona jego, mówiąc: Jeśli się tej nocy nie schronisz, jutro umrzesz.    Spuściła go oknem, a on uszedł i uciekł, i zachowan jest.    I wzięła Michol podobieństwo człowiecze, i położyła je na łożu, a skórę sierścistą kozią położyła u głowy jego i przykryła ją szatami.    A Saul posłał sługi, aby porwali Dawida, i odpowiedziano, że choruje.    I zasię posłał Saul posły, aby oglądali Dawida, mówiąc: Przynieście go do mnie na łożu, aby był zabit.    A gdy posłowie przyszli, naleziono podobieństwo na łożu, a skóra kozia u głowy jego.    I rzekł Saul do Michol: Czemuś mię tak oszukała i wypuściłaś nieprzyjaciela mego, aby uciekł? I odpowiedziała Michol Saulowi: Iż on mówił mi: Puść mię, inaczej zabiję cię.    A Dawid, uciekszy, zachowan jest i przyszedł do Samuela do Ramata, i oznajmił mu wszystko, co mu uczynił Saul. I poszli on i Samuel, i mieszkali w Najot.    I powiedziano Saulowi od mówiących: Oto Dawid w Najot w Ramata.    I posłał Saul sługi, aby porwali Dawida; którzy gdy ujźrzeli gromadę proroków prorokujących i Samuela stojącego nad nimi, przyszedł też na nie Duch Pański i jęli też sami prorokować.    Co gdy powiedziano Saulowi, posłał i drugie posłańce: i oni też prorokowali. I znowu posłał Saul trzecie posłańce, którzy też sami prorokowali. I rozgniewany gniewem Saul    poszedł też sam do Ramata, i przyszedł aż do studnie wielkiej, która jest w Socho, i spytał się, i rzekł: Na którym miejscu są Samuel i Dawid? I powiedziano mu: Oto są w Najot w Ramata.    I szedł do Najot w Ramata, i przyszedł też nań Duch Pański, a szedł idąc i prorokował, aż przyszedł do Najot w Ramata.    I zewlókł też i sam szaty swe, i prorokował z drugimi przed Samuelem, i padał nagi przez cały on dzień i noc, skąd i wyszła przypowieść: Azaż i Saul między proroki? 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible