Biblia Tysiąclecia*

I Księga Kronik

Rozdział 20

  Z początkiem roku, w czasie gdy królowie zwykli wyprawiać się na wojnę, Joab poprowadził wojsko i spustoszył kraj Ammonitów. Potem poszedł i oblegał Rabba. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie. Joab zdobył Rabba i zburzył je.    Dawid zabrał koronę z głowy ich króla, a waga jej wynosiła talent złota; był też na niej drogi kamień. Umieszczono go na głowie Dawida. I wywiózł on z miasta łup bardzo wielki.    Ludność zaś, która się w nim znajdowała, wyprowadził i przeznaczył do pracy przy piłach, żelaznych kilofach i siekierach. Tak postąpił Dawid ze wszystkimi miastami Ammonitów. Potem wrócił Dawid i cały lud do Jerozolimy.    Następnie doszło do wojny z Filistynami w Gezer. Wtedy to Sibbekaj Chuszatyta zabił Sippaja, potomka Refaitów, tak iż zostali oni pobici.    I była znowu wojna z Filistynami, podczas której Elchanan, syn Jaira, zabił Lachmiego, brata Goliata z Gat, a drzewce jego włóczni było jak wał tkacki.    Była jeszcze inna bitwa w Gat, gdzie znalazł się człowiek wysokiego wzrostu, który miał dwadzieścia cztery palce, sześć u każdej ręki i sześć u każdej stopy; ten również był z Refaitów.    Urągał on Izraelowi, i zabił go Jonatan, syn Szimei, brata Dawida.    Ci byli potomkami Refaitów w Gat; padli oni z ręki Dawida i jego sług. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible