Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Biblia Tysiąclecia*

Księga Przysłów

Rozdział 15

  Odpowiedź łagodna uśmierza złość, słowo raniące rozbudza gniew.    Język mądrych ocieka wiedzą, usta zarozumialca wyrażają głupotę.    Na każdym miejscu są oczy Pana, baczą pilnie na złych i dobrych.    Drzewem życia jest język leczący, złamaniem na duchu - jego przewrotność.    Głupi gardzi karceniem ojca, kto nagany przyjmuje, jest roztropny.    W domu prawego są wielkie zapasy, a w zysku bezbożnych - ruina.    Wargi mądrych szerzą wiedzę, a serce zarozumiałych - bezprawie.    Ofiara występnych obrzydła Panu, upodobaniem Jego modły ludzi prawych.    Droga grzesznika obrzydła Panu, kocha On tego, kto postępuje w prawości.    Dla odstępstwa od ścieżki surowe skarcenie, kto nagan nie znosi, umrze.    Szeol i Zagłada są jawne dla Pana, o ileż bardziej serca synów ludzkich.    Szyderca nagan nie lubi, do ludzi mądrych nie chodzi.    Serce radosne twarz rozwesela, gdy ból w sercu, to i duch przygnębiony.    Serce rozumne szuka wiedzy, usta niemądrych toną w głupocie.    Wszystkie dni są złe dla uciśnionego, a serce pogodne - to wieczysta uczta.    Lepiej mieć mało z bojaźnią Pańską niż z niepokojem wielkie bogactwo.    Lepsza potrawa z jarzyn z miłością niż tłusty wół z nienawiścią.    Człowiek gniewliwy wznieca kłótnie, a cierpliwy łagodzi spory.    Droga leniwych jak żywopłot z cierni, ścieżka prawych jest wyrównana.    Mądry syn jest radością ojca, a matką pogardza syn głupi.    Nierozsądny cieszy się głupotą, rozumny chodzi prostą drogą.    Zamiary unicestwia brak rady, dojrzewają, gdzie wielu doradców.    Radością człowieka odpowiedź ust własnych, jak miła wypowiedź w swym czasie.    Dla rozsądnego droga życia w górę, by uniknąć Szeolu, co w dole.    Pan rozwala dom pysznych, a miedzę wdowy ustala.    Obrzydłe Panu złe zamiary, lecz czyste słowa są miłe.    Dom niszczy, kto zgarnia zyski, żyć będzie, kto podarków nie lubi.    Prawe serce rozważa odpowiedź, usta bezbożnych zioną złością.    Od występnych Pan jest daleko, modlitwy prawych On słucha.    Świecące oczy radują serce, radosna nowina odświeża kości.    Ucho posłuszne życiowej naganie pomiędzy mądrymi przebywa.    Kto gardzi karceniem, lekceważy swą duszę, kto słucha upomnień, nabywa bystrości.    Bojaźń Pańska jest karną mądrością, pokora poprzedza szacunek. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible