Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66

Biblia Tysiąclecia*

Księga Izajasza

Rozdział 3

  Zaiste, oto Pan, Pan Zastępów, odejmie Jerozolimie i Judzie wszelką podporę - cały zapas chleba i cały zapas wody -    mocarza i wojownika, sędziego i proroka, wieszczka i starszego,    pięćdziesiątnika i dygnitarza, radnego i biegłego w magii, i znającego czary.    Książętami ustanowię im chłopców, młokosy będą panować nad nimi.    Ludzie gnębić będą jeden drugiego i przyjaciel przyjaciela. Wyrostek sponiewiera starca, i prostak dostojnika.    Toteż uchwyci się jeden swego brata w ojcowskim domu: Ty masz płaszcz, bądź naszym wodzem; weź w ręce tę ruinę!    Ten zaś się podniesie owego dnia, mówiąc: Nie jestem lekarzem. W mym domu nie ma chleba ni szaty. Nie czyńcie mnie przywódcą ludu!    Zaiste, Jeruzalem upada i Juda się wali, bo ich słowa i czyny sprzeciwiają się Panu, obrażając Jego majestat.    Stronniczość ich świadczy przeciw nim, jak Sodoma rozgłaszają swój grzech, nie ukrywają [go]. Biada im, bo sami sobie gotują nieszczęście.    Szczęśliwy sprawiedliwy, bo pozyska dobro; zażywać będzie owocu swych czynów.    Biada złemu, bo zło [go spotka], i według czynów jego rąk mu odpłacą.    Ach, mój lud! Młokos go ciemięży i kobiety nim rządzą. Ludu mój! Przywódcy twoi cię zwodzą i burzą drogę, którą kroczysz.    Pan powstał, by wszcząć rozprawę, stoi, by toczyć spór ze swoim ludem.    Pan wchodzi na rozprawę ze starszymi swego ludu i z jego książętami: To wy spustoszyliście winnicę, co biednemu zrabowaliście, jest w waszych domach.    Jakim prawem uciskacie mój lud i przygnębiacie oblicza ubogich? Wyrocznia Pana, Boga Zastępów.    Pan powiedział: Ponieważ się wbiły w pychę córki syjońskie, ponieważ chodzą z wyciągniętą szyją, rzucając spojrzenia, ponieważ idą drobnymi kroczkami i dzwonią brzękadełkami u swych nóg,    przeto Pan sprawi, że wyłysieją czaszki córek syjońskich, Pan obnaży ich skronie.    W owym dniu Pan usunie ozdobę brzękadeł u trzewików, słoneczka i półksiężyce,    kolczyki, bransolety i welony,    diademy, łańcuszki u nóg i wstążki, flaszeczki na wonności i amulety,    pierścionki i kółka u nozdrzy,    drogie suknie, narzutki i szale, torebki    i zwierciadełka, cienką bieliznę, zawoje i letnie sukienki.    I będzie: zamiast wonności - zaduch, zamiast paska - powróz, zamiast uczesanych kędziorów - ogolona głowa, zamiast wykwintnej szaty - ciasny wór, zamiast krasy - wypalone piętno.    Twoi najwaleczniejsi polegną od miecza i twoi wojownicy na wojnie.    Jękną jej bramy i okryją się żałobą, a spustoszona na ziemi usiądzie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible