Biblia Tysiąclecia*

Księga Ozeasza

Rozdział 9

  Nie ciesz się, Izraelu, nie krzycz z radości jak inne narody, bo opuściłeś Boga swego, uprawiając nierząd, umiłowałeś zapłatę nieczystą na wszystkich klepiskach zbożowych.    Klepiska, tłocznie nie zaspokoją ich głodu, moszczu im zabraknie.    Nie będą oni dłużej mieszkać w ziemi Pańskiej, Efraim musi wracać do Egiptu - w Asyrii będą jedli pokarmy nieczyste.    Nie będą wina wylewać na ofiarę dla Pana ani przygotowywać swych żertw dla Niego; chleb ich stanie się chlebem żałoby, kto go spożyje - już będzie nieczysty; bo chleb ich będzie tylko dla nich - do domu Pańskiego nie wejdzie.    Cóż uczynicie w dzień święta, w uroczysty dzień Pański?    Bo oto wyruszyli przed zagładą; Egipt ich zgromadzi, Memfis pochowa, oset odziedziczy ich skarby ze srebra, a ciernie wyrosną w ich namiotach.    Oto nadeszły dni kary, nadszedł dzień odpłaty. Niech Izrael to wie: Głupcem jest prorok, a mąż natchniony szaleje. Tak jest z powodu wielkiej winy twojej, wzmoże się wrogość.    Strażnik Efraima - czyli prorok - jest moim Bogiem. Zastawiają nań sidła na wszystkich drogach, bunt szerzy się w domu jego Boga.    Głęboko ugrzęźli w nieprawości, jak we dni Gibea, lecz [Pan] pamięta ich winy i karać będzie ich grzechy.    Jak winne grona na pustyni, tak Izraela znalazłem; jak na pierwszy owoc figowca na waszych przodków patrzyłem; lecz przyszli do Baal-Peor i oddali się hańbie, i stali się wstrętni jak to, co kochali.    Jak ptak uleci chwała Efraima: nie będzie urodzin, ciąży ni poczęcia,    a choćby nawet wychowali synów, będą ich pozbawieni, nim jeszcze dorosną; biada im samym, kiedy się od nich oddalę.    Efraim - jak widzę - podobny do Tyrus zasadzonego na pastwisku, Efraim musi swoich synów wydać zabójcy.    Daj im, Panie! Co dasz? Łono, które roni, i piersi wyschnięte!    Cała ich złość dokonała się w Gilgal, tam też zacząłem ich nienawidzić z powodu czynów nieprawych. Wyrzucę ich z mego domu, nie będę ich więcej miłował. Wszyscy ich książęta są buntownikami.    Efraim powalony na ziemię, wyschły jego korzenie - nie przynoszą już więcej owocu; a nawet, gdy urodzą, Ja sprawię, że umrze drogi owoc ich łona.    Mój Bóg ich odrzuci, gdyż Go nie słuchali; błąkać się będą między narodami. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible