Biblia Warszawska - Ewangelia Marka :: Kościół Chrześcijan Baptystów w Nowym Dworze Mazowieckim

Literacki

Biblia Warszawska^*

Ewangelia Marka

Rozdział 15

Jezus przed Piłatem

1. I zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi oraz uczonymi w Piśmie i cała Rada Najwyższa odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi. 2. I zapytał go Piłat: Czy Ty jesteś królem żydowskim? A On odpowiadając mu, rzekł: Ty to mówisz. 3. A arcykapłani oskarżali go o wiele rzeczy. 4. Piłat zapytał go znowu: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o jak wiele rzeczy cię oskarżają. 5. Lecz Jezus już nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwił. 6. A na święto wypuszczał im jednego więźnia, o którego prosili. 7. A pewien człowiek, zwany Barabasz, był wówczas więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo. 8. I wystąpił lud, i począł prosić o to, co im zawsze czynił. 9. Piłat zaś odpowiedział im, mówiąc: Czy chcecie, abym wam wypuścił króla żydowskiego? 10. Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali go z zawiści. 11. Ale arcykapłani podburzyli lud, aby im raczej wypuścił Barabasza. 12. Na to Piłat, odpowiadając ponownie, rzekł im: Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie królem żydowskim? 13. A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go! 14. A Piłat rzekł do nich: Cóż więc złego uczynił? Ale oni krzyczeli tym głośniej: Ukrzyżuj go! 15. Wtedy Piłat, chcąc zadowolić lud, wypuścił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

Wyszydzanie Jezusa przez żołnierzy

16. A żołnierze zaprowadzili go na zamek, to jest do pretorium, i zwołali cały oddział wojska. 17. I ubrali go w purpurę, upletli koronę cierniową i włożyli mu ją na głowę. 18. I poczęli go pozdrawiać: Bądź pozdrowiony, królu żydowski! 19. I bili go po głowie trzciną, i pluli na niego, a upadając na kolana, bili mu pokłony. 20. A gdy go wyśmiali, zdjęli z niego purpurę i przyodziali go w jego własne szaty. I wyprowadzili go na ukrzyżowanie.

Ukrzyżowanie Jezusa

21. I zmusili niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufa, który szedł z pola i przechodził mimo, aby niósł krzyż jego. 22. I przywiedli go na miejsce Golgota, co znaczy Miejsce Trupiej Czaszki. 23. I dali mu do picia wino, zmieszane z mirą, ale On nie przyjął. 24. Potem go ukrzyżowali i podzielili szaty jego, rzucając o nie losy, co kto miał wziąć. 25. A była godzina trzecia, kiedy go ukrzyżowali. 26. Był też wypisany napis z podaniem jego winy: Król żydowski. 27. Ukrzyżowali też z nim złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego. 28. I wypełniło się pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet bezbożników. 29. A ci, którzy mimo przechodzili, bluźnili mu, kiwali głowami swymi i mówili: Hej, Ty, który rozwalasz świątynię, a w trzy dni ją odbudowujesz, 30. Ratuj siebie samego i zstąp z krzyża! 31. Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili z niego i mówili do siebie: Innych ratował, a siebie samego wyratować nie może. 32. Niechże Chrystus, król Izraela; zstąpi teraz z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. Także i ci, co z nim byli ukrzyżowani, urągali mu.

Śmierć Jezusa

33. A o godzinie szóstej ciemność zaległa całą ziemię, do godziny dziewiątej. 34. O godzinie dziewiątej zawołał Jezus donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachtani? Co się wykłada: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? 35. A niektórzy z tych, co stali obok, gdy to usłyszeli, mówili: Oto Eliasza woła. 36. I przybiegł jeden, napełnił gąbkę octem, włożył ją na trzcinę i dał mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć. 37. Jezus zaś zawołał donośnym głosem i oddał ducha. 38. Wtedy zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry aż do dołu. 39. A widząc to setnik, który stał naprzeciwko niego, że tak oddał ducha, rzekł: Zaprawdę, ten człowiek był Synem Bożym. 40. Były też niewiasty, które się przypatrywały z daleka, między nimi Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego, i Jozesa, i Salome, 41. Które, gdy był w Galilei, chodziły za nim i posługiwały mu, i wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.

Pogrzeb Jezusa

42. A gdy już nadszedł wieczór, był to bowiem dzień Przygotowania, który jest przed sabatem, 43. Przyszedł Józef z Arymatei, znakomity członek Rady, który też oczekiwał Królestwa Bożego; on śmiało wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa. 44. A Piłat zdziwił się, że już umarł; i przywołał setnika, i zapytał go, czy dawno umarł. 45. I dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi. 46. A on kupił prześcieradło, zdjął go, owinął w prześcieradło i złożył w grobowcu wykutym w skale, i przytoczył kamień przed wejście do grobu. 47. Ale Maria Magdalena i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie go złożono.

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible

Przekład interlinearny

Przekład dosłowny

Przekład literacki

Przekład dynamiczny