i całkiem zapomnieliście o zachęcie która wam jak synom jest mówiona Synu mój nie lekceważ karcenia Pana ani bądź osłabiany przez Niego który jest upominany

i całkowicie zapomnieliście o zachęcie, która odnosi się do was jako synów:* Synu mój, nie lekceważ karcenia** Pana ani nie słabnij, przez Niego doświadczany;*** ****[*540 6:18][**karcenie, παιδεία, odnosi się do wszelkich czynności wychowawczych.][***Przeciwności nie są powodem do rozpaczy, ale dowodem prawdziwości naszego dziecięctwa (240 2:11-12). Wszystko, co nas spotyka, ma sens. Z doświadczeń mamy się uczyć, a nie nastawiać się na ich przetrwanie. Bóg w próbach kształtuje naszą wiarę (670 1:6-7) i nasz charakter (w. 11; 660 1:4;660 3:17-18 por. 470 5:9) oraz przygotowuje nas do przyszłych zadań (530 6:3), przyszłej chwały (620 4:8), do aktywnego uczestnictwa w Jego świętości (ww. 10, 11; 730 2:7, 11, 17, 26-28;730 3:5, 12, 21).][****230 94:12; 240 3:11]

i całkiem zapomnieliście (o) zachęcie, która wam jako synom jest wykładana: Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana, ani bądź osłabiany przez Niego zawstydzany;

i całkiem zapomnieliście (o) zachęcie która wam jak synom jest mówiona Synu mój nie lekceważ karcenia Pana ani bądź osłabiany przez Niego który jest upominany