Dynamiczny

Ewangelie dla badaczy*

Ewangelia Marka

Rozdział 10

  I bazując w tamtym stamtąd stawiwszy się na górę przyjeżdża do granic Judai i na przeciwległy kraniec Jordanesu. I dla razem wyprawiają się na powrót tłumy istotnie do niego, i tak jak przedtem miał zwyczaj na powrót nauczał ich.    I przyszedłszy do istoty farisaiosi nadto wzywali do uwyraźnienia się go: Czy wolno mężowi żonę rozwiązawszy uwolnić? - próbując go.    Ten zaś odróżniwszy się rzekł im: Co wam wkazał Moyses?    Ci zaś rzekli: Nawrócił w możliwość Moyses książkę odstawienia napisać i rozwiązawszy uwolnić.    Zaś Iesus rzekł im: Istotnie do tej wiadomej twardości serca waszej napisał wam wkazówkę tę właśnie.    Od zaś prapoczątku tworzenia samcze i samicze uczynił ich.    Z powodu tego właśnie z góry na dół pozostawi niewiadomy człowiek ojca swego i matkę i będzie istotnie przylepiony istotnie do żony swojej,    i będą jakościowo ci dwoje do sfery funkcji mięsowej istoty jednej. Tak że również już nie są jakościowo dwoje, ale jedna mięsowa istota.    Które więc ten wiadomy bóg sprzągł razem w jarzmie, jakiś człowiek nie niech odłącza.    I do sfery funkcji domostwa na powrót uczniowie około tego właśnie nadto wzywali do uwyraźnienia się go.    I powiada im: Który by przez rozwiązanie uwolniłby wiadomą żonę swoją i poślubiłby inną, cudzołoży wrogo na nią.    I jeżeliby ona przez rozwiązanie uwolniwszy męża swojego poślubiłaby innego, cudzołoży.    I przyprowadzali do istoty mu jakieś niewiadome dzieci aby ich dotknięciem przyczepiłby sobie zarzewie; zaś uczniowie nadali naganne oszacowanie im.    Ujrzawszy zaś Iesus oburzył się i rzekł im: Puśćcie od siebie te dzieci aby mogły przychodzić istotnie do mnie, nie przeszkadzajcie one; tych bowiem takich to jest wiadoma królewska władza wiadomego boga.    Istotne powiadam wam: który by nie przyjąłby tę królewską władzę tego boga tak jak dziecko, żadną metodą nie wszedłby do niej.    I wziąwszy w zgięte do góry ramiona one, z góry na dół dla łatwo odwzorowywał we wniosku kładąc ręce aktywnie na one.    I wobec wydostającego się jego do drogi, przybiegłszy do istoty jakiś jeden i padłszy na kolana dla uczczenia go, nadto wzywał do uwyraźnienia się go: Nauczycielu dobry, co żeby uczyniłbym aby jakieś życie eonowe odziedziczyłbym przez otrzymany losem odłam?    Zaś Iesus rzekł mu: Po co mnie powiadasz jako dobrego? Żaden dobry, jeżeli nie jeden wiadomy bóg.    Wiadome wkazówki znasz: Żeby nie zamordowałbyś, żeby nie uwiódłbyś do cudzołóstwa, żeby nie ukradłbyś, żeby nie zaświadczyłbyś kłamliwie, żeby nie odmówiłbyś należności, szacuj wiadomego ojca swego i wiadomą matkę.    Ten zaś mówił mu: Nauczycielu, te właśnie wszystkie w pewnym momencie zabezpieczyłem strażą sobie z młodości mojej.    Zaś Iesus wejrzawszy do wnętrza jemu, umiłował go i rzekł mu: Jedno cię czyni niedostatecznym: prowadź się z powrotem pod tym zwierzchnictwem, te które rzeczy masz sprzedaj i daj żebrzącym i będziesz miał skarbiec w niebie, i przyszedłszy tu dotąd wdrażaj się mi.    Ten zaś doznawszy wstrętu zależnie na tym odwzorowanym wniosku, odszedł doznając przykrości; był bowiem mający nabytki wieloliczne.    I wkoło obejrzawszy sobie Iesus powiada uczniom swoim: Jakże trudno nawiązując stosunek ci rzeczy potrzebne do użytku mający do wiadomej królewskiej władzy wiadomego boga wejdą.    Zaś uczniowie zdumiewali się na tych odwzorowanych wnioskach jego. Zaś Iesus na powrót odróżniwszy się powiada im: Wydani na świat potomkowie, jakże trudne w nawiązaniu stosunku jest do królewskiej władzy wiadomego boga wejść.    Łatwiej wcinające się jest uczynić wielbłąda przez-z szpary igły mogącego na wskroś przejść niż majętnego uczynić do wiadomej królewskiej władzy wiadomego boga mogącego wejść.    Ci zaś wokół nadmiernie byli wystraszani uderzeniami powiadając istotnie do siebie samych: I kto może zostać ocalony?    Wejrzawszy do wnętrza im Iesus powiada: U-przy nieokreślonych człowiekach to niemożne, ale nie u-przy nieokreślonym bogu; wszystkie sprawy bowiem możne u-przy tym bogu.    Począł sobie powiadać Petros jemu: Oto my puściliśmy od siebie wszystkie sprawy i od przeszłości wdrażamy się tobie.    Mówił Iesus: Istotne powiadam wam, żaden nie jest jakościowo który puścił od siebie domostwo albo braci albo siostry albo matkę albo ojca albo potomków albo pola z powodu mnie i z powodu tej nagrody za łatwą nowinę,    jeżeliby nie wziąłby stokrotne teraz w stosownym momencie tym właśnie domostwa i braci i siostry i matki i potomków i pola wspólnie z pościgami prawnymi, i w tym wiadomym eonie, tym obecnie przychodzącym, niewiadome życie organiczne eonowe.    Wieloliczni zaś jakościowo będą pierwsi jako ostatni, i jacyś ostatni jako pierwsi.    Byli zaś w drodze wstępując wzwyż do Hierosolym, i był poprzedzając wiodący ich Iesus, i byli zdumiewani, zaś wdrażający się strachali się. I wziąwszy z sobą na powrót dwunastu począł sobie aby im powiadać te teraz mające planowo jemu przez stąpanie do razem teraz zdarzać się,    że: Oto wstępujemy wzwyż do Hierosolym, i określony syn określonego człowieka będzie przekazany prapoczątkowym kapłanom i pisarzom, i z góry rozstrzygnąwszy skażą go śmierci i przekażą go określonym narodom z natury wzajemnie razem żyjącym    i wżartują i wbawią się jak chłopaki jemu i wplują jemu i obiczują go i odłączą przez zabicie, i potem-za trzy dni stawi się w górę.    I przedostają się istotnie ku niemu Iakobos i Ioannes, synowie Zebedaiosa, powiadając mu: Nauczycielu, chcemy aby które jeżeliby poprosilibyśmy cię, uczyniłbyś nam.    Ten zaś rzekł im: Co chcecie mnie aby uczyniłbym wam?    Ci zaś rzekli mu: Daj nam aby jeden należących do ciebie z prawych stron i jeden z błędnie lewych stron osiedlibyśmy w wiadomej sławie twojej.    Zaś Iesus rzekł im: Nie wiecie co prosicie dla siebie. Możecie napić się ten kielich losu który ja piję albo to zanurzenie dla pogrążenia i zatopienia które ja przyjmuję zanurzenie, przyjąć?    Ci zaś rzekli mu: Możemy. Zaś Iesus rzekł im: Ten kielich losu który ja piję będziecie pili i to zanurzenie które ja przyjmuję przyjmiecie,    to zaś które umożliwia osiąść z prawych stron moich albo z łatwo lewych stron, nie jest moje własne abym mógł dać, ale którym było i od wtedy jest przygotowane.    I usłyszawszy ci dziesięciu poczęli sobie oburzać się około Iakobosa i Ioannesa.    I wezwawszy istotnie do siebie ich Iesus, powiada im: Wiecie że ci mniemający być naczelnymi z racji swej początkowości wiadomych narodów z natury wzajemnie razem żyjących są z góry utwierdzającymi panami ich, i ci wielcy ich mają z góry samowolną władzę ich.    Nie w ten właśnie sposób zaś jest jakościowo w was, ale który ewentualnie ewentualnie chce wielki stać się w was, będzie jakościowo wasz usługujący,    i który ewentualnie ewentualnie chce w was jakościowo być pierwszy, będzie jakościowo wszystkich niewolnik;    i bowiem wiadomy syn wiadomego człowieka nie przyjechał zostać obsłużonym ale obsłużyć i dać wiadomą duszę swoją jako okup w zamian wielu.    I przychodzą do Iericha. I wobec wydostającego się jego od Iericha i uczniów jego i tłumu dostatecznego, syn Timaiosa Bar-timaios, ślepy żebrak proszący o doistotny dodatek, odgórnie siedział jako na swoim obok-pomijając wiadomą drogę.    I usłyszawszy że Iesus, ten nazareński, jest, począł sobie aby krzyczeć gardłowo i powiadać: Synu Dauida, Iesusie, obdarz litością mnie.    I nadawali naganne oszacowanie jemu wieloliczni aby przemilczałby; ten zaś wieloma bardziej krzyczł gardłowo: Synu Dauida, obdarz litością mnie.    I stawiwszy się Iesus rzekł: Przygłoście go. I przygłaszają tego ślepego powiadając mu: Bądź śmiały, wzbudzaj w górę, przygłasza cię.    Ten zaś odrzuciwszy szatę swoją, skoczywszy w górę, przyszedł istotnie intymnie do Iesusa.    I odróżniwszy się w odpowiedzi jemu Iesus rzekł: Co tobie chcesz żeby uczyniłbym? Zaś ślepy rzekł mu: Mój rabanie, aby ponownie spojrzałbym przez wzniesienie spojrzenia do źródła w górze.    I Iesus rzekł mu: Prowadź się pod moim zwierzchnictwem, to narzędzie wtwierdzenia twoje ocaliło cię. I prosto potem ponownie spojrzał, i wdrażał się jemu w tej drodze. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Ewangelie dla badaczy : przekład filologiczny z języka greckiego według XXVII edycji Nestle-Aland Novum Testamentum Graece : opracowanie świeckie / wstęp, przekł., przypisy Sławomir Łuczkiewicz. Lublin : [s.n.], 2010. [wersja 3]

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible