Dynamiczny
Mt Mk Łk J
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Ewangelie dla badaczy*

Ewangelia Łukasza

Rozdział 15

  Byli zaś jemu przybliżający się wszyscy dzierżawcy poboru z pełnych urzeczywistnień i uchybiający celu aby słuchać jego.    I przeszemrywali, którzy zarówno farisaiosi jak i pisarze, powiadając że: Ten właśnie uchybiających celu przyjmuje gościnnie jako istotnie dodatkowych i je razem z nimi.    Rzekł zaś istotnie do nich porównanie rzucone obok-przeciw to właśnie powiadając:    Który człowiek z was mający sto owce i odłączywszy przez zatracenie z nich jedną, nie pozostawia z góry na dół te dziewięćdziesiąt dziewięć w opuszczonej okolicy i wyprawia się aktywnie na wiadomą odłączywszą przez zatracenie aż znalazłby ją?    I znalazłszy nakłada na dodatek aktywnie na barki swoje wychodząc rozkosznie z środka    i przyszedłszy do domu wzywa do razem przyjaciół i sąsiadów powiadając im: Wyjdźcie rozkosznie z środka razem ze mną, że znalazłem tę owcę moją, tę odłączywszą przez zatracenie.    Powiadam wam że w ten właśnie sposób rozkosz w wiadomym niebie będzie zgodnie zależnie na jednym uchybiającym celu zmieniającym rozumowanie raczej niż zgodnie zależnie na dziewięćdziesięciu dziewięciu przestrzegajacych reguł cywilizacji takich którzy nie potrzebę mają zmiany rozumowania.    Albo która kobieta drachmy mająca dziesięć, jeżeliby odłączyłaby przez zatracenie drachmę jedną, czyż nie zażega kaganek i wymiata domostwo i szuka nader starannie aż do czasu którego znalazłaby?    I znalazłszy dla razem wzywa przyjaciółki i sąsiadki powiadając: Wyjdźcie radośnie z środka razem ze mną, że znalazłam drachmę którą odłączyłam przez zatracenie.    W ten właśnie sposób, powiadam wam, staje się rozkosz w wejrzeniu tych wiadomych aniołów tego wiadomego boga zależnie na jednym uchybiającym celu zmieniającym rozumowanie.    Rzekł zaś: Człowiek jakiś miał dwóch synów.    I rzekł młodszy z nich ojcu: Ojcze, daj mi tę na dodatek rzucaną część tego realnego istnienia. Ten zaś na wskroś rozebrał im ten środek pędzenia życia.    I potem-za nie wieloliczne dni zebrawszy do razem wszystkie zasoby młodszy syn oddalił się od okręgu administracyjnego do wyodrębnionej krainy o długich odległościach i tam na wskroś rozproszył to realne istnienie swoje żyjąc w sposób nie do ocalenia.    Wobec zużywszego zaś jego wszystkie zasoby stał się głód potężny w dół w wyodrębnioną krainę ową, i on od prapoczątku począł się odczuwać niedostatek.    I wyprawiwszy się został przylepiony jednemu z obywateli wyodrębnionej krainy owej, i posłał go do pól swoich tuczyć wieprze.    I pożądał raz zostać nakarmiony z rożków z których jadły wieprze, i żaden nie dawał mu.    Do siebie samego zaś przyszedłszy mówił: Jak liczni płatni najemcy ojca mojego mają dla siebie wokół nadmiar chlebów, ja zaś głodem bezpośrednio tutaj jestem odłączany przez zatracenie.    Stawiwszy się w górę wyprawię się istotnie do ojca mego i powiem szczegółowo mu: Ojcze, chybiłem celu do wiadomego nieba i w wejrzeniu twoim,    już nie jestem godny zostać nazwany syn twój; uczyń mnie tak jak jednego z płatnych najemników twoich.    I stawiwszy się w górę przyszedł istotnie do ojca należącego do siebie samego. Jeszcze zaś wobec jego w długą odległość trzymającego w oddaleniu ujrzał go ojciec jego i zjednoczył się wewnętrznym narządem i pobiegłszy napadł aktywnie na szyję jego i odgórnie czule pocałunkiem ulubił go.    Rzekł zaś ten syn jemu: Ojcze, chybiłem celu do wiadomego nieba i w wejrzeniu twoim, już nie jestem godny zostać nazwany syn twój.    Rzekł zaś ojciec istotnie do niewolników swoich: W tym co szybkie wyprowadźcie zbrojne odzienie do wyprawy wojennej to pierwsze i wdziejcie go, i dajcie pierścień na palec do sfery funkcji ręki jego i podwiązane sandały do sfery funkcji nóg,    i prowadźcie to młode cielę, to tuczone, zabijcie na ofiarę wrzącemu i zjadłszy żeby zostalibyśmy ucieszeni,    że ten właśnie syn mój umarły był i na powrót odżył, był odłączający przez zatracenie i został znaleziony. I poczęli sobie od prapoczątku aby być cieszeni.    Był zaś syn jego starszy w polu; i jak przychodząc przybliżył się domostwu, usłyszał od uzgodnionego dla razem głosu i chórów korowodów tanecznych.    I wezwawszy istotnie do siebie jednego z posługujących chłopaków dowiadywał się co ewentualnie jako jedno życzeniowo jest te właśnie.    Ten zaś rzekł mu że: Ten brat twój przybywa, i zabił na ofiarę wrzącemu ojciec twój to młode cielę, to tuczone, że będącego zdrowym go odebrał.    Zawrzał zapalczywością zaś i nie chciał wejść. Zaś ojciec jego wyszedłszy przyzywał go.    Ten zaś odróżniwszy się dla odpowiedzi rzekł ojcu swemu: Oto tyle to lata służę jako niewolnik tobie i nigdy żadną wkazówkę twoją nie minąłem obok-przeciw, i mnie nigdy nie dałeś jakiegoś młodego kozła aby wspólnie z przyjaciółmi moimi zostałbym ucieszony.    Gdy zaś ten syn twój ten właśnie, ten który z góry pożarł twój środek pędzenia życia wspólnie z nierządnicami, przyszedł, zabiłeś wrzącemu na ofiarę jemu to tuczone młode cielę.    Ten zaś rzekł mu: Potomku, ty zawsze wspólnie ze mną jesteś, i wszystkie rzeczy te moje własne twoje własne jako jedna jest.    Zostać ucieszonym zaś i wyjść rozkosznie z środka obowiązywało, że ten brat twój ten właśnie umarły był i ożył, i odłączający przez zatracenie i został znaleziony. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Ewangelie dla badaczy : przekład filologiczny z języka greckiego według XXVII edycji Nestle-Aland Novum Testamentum Graece : opracowanie świeckie / wstęp, przekł., przypisy Sławomir Łuczkiewicz. Lublin : [s.n.], 2010. [wersja 3]

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible