Nowa Biblia Gdańska*

I Księga Kronik

Rozdział 11

  Zatem w Hebronie, przy Dawidzie, zebrał się cały Israel, mówiąc: Oto my jesteśmy twoją kością i twoim ciałem!    Jak i przedtem, kiedy Saul był jeszcze królem, ty także wyprowadzałeś i wprowadzałeś Israela. Bo WIEKUISTY, twój Bóg, ci powiedział: Ty będziesz pasł mój lud israelski i ty będziesz wodzem nad moim israelskim ludem.    Dlatego wszyscy starsi Israela przyszli do króla, do Hebronu, i w Hebronie Dawid zawarł z nimi umowę przed WIEKUISTYM; nadto pomazali Dawida na króla nad Israelem, według słowa WIEKUISTEGO, które powiedział przez Samuela.    Zatem Dawid jechał z całym Israelem do Jeruszalaim tego Jebus, gdzie obywatelami ziemi byli Jebusyci.    Ale obywatele Jebusu powiedzieli do Dawida: Tutaj nie wejdziesz. Lecz Dawid zdobył twierdzę Cyonu, która stała się miastem Dawida.    I Dawid powiedział: Ktokolwiek pierwszy porazi Jebusytę, ten będzie księciem i dowódcą. Dlatego najpierw wyciągnął Joab, syn Ceruji, zatem został dowódcą.    A Dawid mieszkał w owej twierdzy; dlatego nazwano ją miastem Dawida.    Także wokoło zbudował miasto, od twierdzy na wszystkie strony; a Joab zbudował resztę miasta.    Zaś Dawid im dalej, tym więcej rósł; bowiem był z nim WIEKUISTY Zastępów.    A ci są najprzedniejszymi rycerzami, których miał Dawid, którzy mężnie się z nim starali wraz z całym Israelem o jego królestwo, by go uczynić królem nad Israelem według słowa WIEKUISTEGO.    Taki jest poczet rycerzy, których miał Dawid: Jaszobeam, syn Chakmoniego, przedniejszy pomiędzy trzydziestoma; on podniósł swój oszczep na trzystu i każdym uderzeniem ich zabijał.    Po nim Elazar, syn Dodoa, Achoachańczyk; on był pomiędzy trzema mocarzami.    Ten był z Dawidem w Pas Dammim, gdzie Pelisztini zebrali się do bitwy. Ta część pola była pełna jęczmienia, zaś lud uciekł przed Pelisztynami.    Więc stanęli pośród owego pola oraz je obronili, porażając Pelisztynów; gdyż WIEKUISTY uratował lud wielkim wybawieniem.    Także trzej z trzydziestu przedniejszych weszło na skałę do Dawida, do jaskini Adulam, gdyż wojsko Pelisztynów leżało obozem w dolinie Rafaim.    Bowiem Dawid mieszkał wówczas w twierdzy, a stanowisko Pelisztynów było wówczas w Betlechem.    Zaś Dawid pragnął, mówiąc: Oby mi się ktoś dał napić wody z studni betlechemskiej, która jest przy bramie!    Dlatego ci trzej się przebili przez wojsko Pelisztynów, naczerpali wody z studni betlechemskiej, która jest przy bramie, wzięli oraz przynieśli do Dawida. Lecz Dawid nie chciał jej pić, ale wylał ją na ofiarę WIEKUISTEMU.    I powiedział: Nie daj mi, mój Boże, bym to uczynił! Czy mógłbym pić krew tych mężów, ich dusze? Bowiem ze swoim życiem ją przynieśli; więc nie chciał jej pić. To uczynili owi trzej mocarze.    A Abiszaj, brat Joaba, był głową owych trzech; ten podniósł swoją włócznię na trzystu, których zabił; więc zaskarbił sobie sławę między owymi trzema.    Z tych trzech był sławniejszy nad dwóch i był im przewodzącym; jednak nie wszedł w skład owych pierwszych trzech.    Także Benajahu, syn Jehojady, syn silnego męża, wielkich spraw, z Kabseel, ten zabił dwóch moabskich mocarzy; on też zszedł, kiedy był śnieg i zabił lwa w środku jamy.    Ten nadto zabił męża, Micraimczyka, człowieka o wzroście pięć łokci. Micraimczyk miał w ręce oszczep, jak wał tkacki; jednak przyszedł do niego z kijem, wydarł oszczep z ręki Micraimczyka i zabił go jego oszczepem.    To uczynił Benajahu, syn Jehojady, który też został sławnym z owymi trzema mocarzami.    Lecz choć był sławnym między owymi trzydziestoma, jednak nie wszedł w skład owych trzech. Dawid ustanowił go nad swoją przyboczną strażą.    Zaś mocni w wojsku to: Asahel, brat Joaba; Elhanan, syn Dodo z Betlechem;    Szammot Haroryta, Chelec Pelonita;    Ira, syn Ikesza, Tekoita; Abiezer Anatotczyk;    Szybchaj, Chuszatyda; Ilaj, Achoachańczyk;    Maharai, Netofczyk; Cheled, syn Baany, Netofczyk;    Ittaj, syn Rybaja z Gibea, należącego do synów Binjamina; Benajahu, Piretończyk;    Churaj znad potoku Gaasz; Abi, Arbatończyk;    Azmawet, Bacharumita i Eljachba, Szaalbończyk.    Potomkowie Haszema Gizonity: Jonatan, syn Szagi, Hararejczyk;    Achira, syn Sakara, Hararyta; Elifal, syn Ura;    Chefer Mekeratyta; Achija Pelonita;    Checrai Karmelita; Naaraj, syn Ezbaja;    Joel, brat Natana; Mibchar, syn Hagryty.    Celek, Ammonita; Nacharai, Beerotczyk, który nosił broń Joaba, syna Ceruji;    Ira, Itrejczyk; Gareb Itrejczyk;    Uryja Chittejczyk; Zabad, syn Achlaja.    Adina, syn Sziza, Rubenita, przywódca Rubenitów, a z nim trzydziestu mężów.    Chanan, syn Maachy i Joszafat Mitnita.    Uzjasz Aszteratyta; Szama i Jejel, synowie Chotama Aroeryty.    Jediael, syn Szimriego, i jego brat Jocha, Tisyta.    Eliel Machawita; Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama oraz Jitma Moabita.    Nadto Eliel, Obed, Jaasjel i Mesobajasz. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible