Nowa Biblia Gdańska*

Księga Wyjścia

Rozdział 30

  Wystawisz też ołtarz do kadzenia kadzidłem; zrobisz go z drzewa akacjowego.    Jego długość ma mieć łokieć i jego szerokość też łokieć będzie czworograniastym, zaś jego wysokość ma mieć dwa łokcie. Z niego będą wychodzić jego narożniki.    Nadto obłożysz go czystym złotem jego powierzchnię oraz wokoło jego ściany i jego narożniki i zrobisz wokół niego złoty wieniec.    Zrobisz także dwa złote pierścienie poniżej jego wieńca; zrobisz je po obu jego bokach, przy obu jego kantach, a będą to osady dla drążków, w celu uniesienia go na nich.    Także te drążki zrobisz z drzewa akacjowego oraz powleczesz je złotem.    I umieścisz go przed zasłoną, która jest przed Arką Świadectwa; naprzeciw wieka, które jest na Arce Świadectwa, gdzie dla ciebie będę się stawiał.    A Ahron będzie kadził na nim kadzidłem z wonności; każdego ranka, gdy będzie oczyszczał lampy, będzie nim kadził.    Ahron także będzie nim kadził, kiedy zapali lampy przed wieczorem. To jest w waszych pokoleniach ustawiczne kadzidło przed WIEKUISTYM.    Nie wniesiecie na niego obcego kadzidła, ani całopalenia, ani ofiary z pokarmów i nie wylewajcie na niego zalewki.    A raz do roku Ahron dopełni oczyszczenia jego narożników; z krwi ofiary zagrzesznej, oczyszczającej; raz do roku będzie dopełniał jego oczyszczenia w waszych pokoleniach; jest on dla WIEKUISTEGO świętym świętych.    WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:    Gdy zbierzesz poczet synów Israela obok tych, którzy będą ich spisywać niech wtedy, przy ich spisie, każdy da dla WIEKUISTEGO okup za swoją duszę, by nie było pośród nich klęski, przy ich spisie.    Oto co ma dać każdy, kto przychodzi do spisujących: Pół szekla, według świętego szekla; szekel po dwadzieścia ger; pół tego szekla jako daninę dla WIEKUISTEGO.    Każdy, kto przychodzi do spisujących, od lat dwudziestu i wyżej, niech da tą daninę WIEKUISTEMU.    Bogaty niech nie dołoży, a ubogi niech nie ujmie z pół szekla, kiedy dla odpuszczenia waszym duszom będzie składał tą daninę WIEKUISTEMU.    A gdy weźmiesz srebro odpuszczenia od synów Israela, przeznaczysz je na służbę dla Przybytku Zboru; więc będzie to dla synów Israela na pamiątkę przed WIEKUISTYM, dla odpuszczenia ich duszom.    WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:    Zrobisz też miedzianą wannę do obmywania oraz jej miedziane podnóże i umieścisz ją między Przybytkiem Zboru a ofiarnicą, oraz nalejesz do niej wody.    A Ahron i jego synowie, biorąc z niej, będą obmywać swoje ręce i swoje nogi.    Kiedy przyjdą dla służby do Przybytku zboru, lub przystąpią do ofiarnicy w celu puszczenia z dymem ofiary ogniowej dla WIEKUISTEGO obmyją się wodą, aby nie umarli.    Będzie to dla nich ustawa wieczna; dla niego oraz dla jego potomków w ich pokoleniach.    WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:    Ty weźmiesz sobie najprzedniejszych korzeni: Myrry samowyciekającej pięćset szekli, wonnego cynamonu połowę tego, czyli dwieście pięćdziesiąt; wonnej trzciny także dwieście pięćdziesiąt,    kassji pięćset, według świętej wagi, oraz hin oliwy z oliwników.    I przyrządzisz z tego olej do świętego namaszczania, maść przygotowaną sposobem jakim się miesza pachnidła; to będzie olejem do świętego namaszczania.    Zatem namaścisz nim Przybytek Zboru, Arkę Świadectwa,    stół oraz wszystkie jego naczynia, świecznik oraz wszystkie jego przyrządy, ołtarz kadzenia,    ołtarz całopaleń oraz wszystkie jego naczynia, wannę i jej podnóże,    tak je poświęcisz, a staną się świętymi świętych. Cokolwiek się ich dotknie będzie uświęcone.    Namaścisz także Ahorna oraz jego synów i ich poświęcisz, aby Mi piastowali kapłaństwo.    A synom Israela powiesz tak: Niech to będzie dla Mnie olejem namaszczenia w waszych pokoleniach.    Nie może być wylewany na ciało innych ludzi i nie zrobicie do niego podobnego, według jego składu; on jest świętym i ma dla was pozostać świętym.    Ktokolwiek zmiesza podobny do niego i kto namaści nim postronnego będzie wytracony ze swojego ludu.    WIEKUISTY powiedział także do Mojżesza: Weźmiesz sobie wonnych proszków, balsamu, morskiego goździeńca, galbanu w proszku oraz czystego kadzidła niech z każdego będzie równa ilość    i przygotujesz z tego kadzidło, mieszane sposobem przygotowujących pachnidła; utarte, czyste dla świętości.    A część utłuczesz na miałko i położysz ją przed Arką Świadectwa, w Przybytku Zboru, tam, gdzie się będę dla ciebie stawiał; niech to będzie dla was święte świętych.    A kadzidła, które zrobisz według tego składu takiego nie zrobicie dla siebie; niech ci będzie świętym dla WIEKUISTEGO.    Ktokolwiek zrobi podobne, aby się nim orzeźwiać będzie wytracony ze swego ludu. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible