Nowa Biblia Gdańska*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 19

  Zatem Ijob odpowiedział, mówiąc:    Jak długo chcecie dręczyć mą duszę i gnębić mnie słowami?    Oto już dziesięciokrotnie mnie lżyliście i nie wstydzicie się mnie krzywdzić.    A jeśli w istocie zbłądziłem, to mój błąd przy mnie zostanie.    Jeżeli chcecie się nade mnie wywyższać, wtedy złóżcie mi dowód mojej hańby.    Wiedzcie, że to Bóg mnie ugiął i oplątał mnie Swoją siecią.    Oto wołam o zarzut, lecz nie znajduję odpowiedzi; krzyczę, ale nie ma sądu.    Zagrodził moją drogę tak, że nie mogę przejść, a nad moją ścieżką mrok rozpostarł.    Odarł mnie z mojej czci oraz strącił koronę z mojej głowy.    Skruszył mnie dookoła, abym zginął, a mą nadzieję wyrwał jak drzewo.    Rozpalił przeciw mnie Swój gniew i zaliczył mnie do Swoich wrogów.    Razem nadciągnęły Jego hufce; do mnie utorowały sobie drogę i rozłożyły się dookoła mego namiotu.    Oddalił ode mnie moich braci oraz stronią ode mnie moi przyjaciele.    Opuścili mnie moi krewni i zapomnieli o mnie znajomi.    Domownicy i moje służebnice uważają mnie za obcego, stałem się cudzym w ich oczach.    Kiedy wołam mojego sługę – nie odzywa się, choć go błagam moimi ustami.    Mój oddech jest wstrętny dla mojej żony, a ma prośba dla mych rodzonych braci.    Gardzą mną nawet swawolni malcy; urągają mi, kiedy chcę wstać.    Brzydzą się mną moi zaufani; i ci, których umiłowałem, zwrócili się przeciw mnie.    Do skóry, do mojego ciała przylgnęły moje kości, a ocalały zaledwie dziąsła moich zębów.    Zmiłujcie, zmiłujcie się nade mną, wy, moi przyjaciele, bo dotknęła mnie ręka Boga.    Czemu mnie prześladujecie jak Bóg i nie możecie się nasycić moją cielesną naturą?    Ach, gdyby zostały zapisane moje słowa, gdyby je napisano w zwoju.    W ołowiu, żelaznym rylcem, na wieki; oby wyryto je na skale.    Co do mnie, wiem, że mój Wybawca żyje, i że nad prochem wzniesie się jako ostatni.    A następnie, kiedy ta moja skóra zatoczy koło, jednak jako istota żywa ujrzę Boga.    Ujrzę Go sam, tak, zobaczą Go moje oczy, ale nie jako przeciwnika. W tęsknocie za tym zanikają w mym łonie nerki.    Gdybyście jednak powiedzieli: Czym go dalej będziemy prześladować, oraz, że korzeń rzeczy jest we mnie znaleziony;    drżyjcie przed mieczem! Gdyż zapalczywość będzie pomszczona przez miecz, byście poznali, że jest sąd. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible