Nowa Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 11

  Fałszywa waga jest ohydą dla WIEKUISTEGO, a pełnoważne ciężarki Jego upodobaniem.    Przychodzi pycha, nadchodzi i hańba; ale przy skromnych jest mądrość.    Prawych prowadzi ich uczciwość; a chytrość zmoże zdrajców.    W dzień gniewu nie pomaga bogactwo; ale sprawiedliwość ochrania od śmierci.    Sprawiedliwość uczciwego prostuje jego drogę; lecz niegodziwiec upadnie przez własną niegodziwość.    Sprawiedliwość ratuje prawych; lecz przeniewiercy zostaną oplątani przez swoją własną chuć.    Ze śmiercią niegodziwego człowieka ginie jego nadzieja; także znika otucha silnych.    Sprawiedliwy bywa wybawiony z biedy, a niegodziwiec dostaje się na jego miejsce.    Pochlebca niszczy ustami swego bliźniego; lecz sprawiedliwi zostają wyratowani przez mądrość.    Miasto cieszy się ze szczęścia sprawiedliwych; lecz także przy upadku niegodziwych panuje radość.    Miasto się podnosi z powodu błogosławieństwa prawych; ale zostaje zburzone przez usta niegodziwych.    Bezmyślny pomiata swoim bliźnim; lecz mąż roztropny milczy.    Kto krąży jako oszczerca – zdradza tajemnicę; ale kto jest statecznego ducha – ukrywa sprawę.    Gdzie jest brak przewodnictwa – lud upada; a powodzenie jest tam, gdzie jest dużo doradców.    Kto za innego ręczy – wiele złego na siebie ściąga; a kto nienawidzi poręki – jest bezpieczny.    Nadobna niewiasta zyskuje cześć, tak jak łupieżcy zyskują bogactwo.    Miłosierny człowiek sam sobie dobrze świadczy; a okrutny dręczy swe własne ciało.    Niegodziwiec zdobywa wątpliwy zysk, a prawdziwą nagrodę ten, kto sieje sprawiedliwość.    Tak, sprawiedliwość zmierza do życia; a ten, co się ugania za złem do własnej śmierci.    Ohydą dla WIEKUISTEGO są przewrotni sercem; a Jego upodobaniem ci, co postępują uczciwie.    Ręka na to! Zły nie ujdzie bezkarnie, ale ród sprawiedliwych będzie ocalony.    Piękna kobieta pozbawiona rozsądku jest jak złoty kolczyk w ryju świni.    Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro; nadzieją niegodziwych – zaciekłość.    Niejeden szczodrze rozdaje, a wciąż więcej zyskuje; inny skąpi i w najniezbędniejszym, a ubożeje.    Dobroczynna dusza bywa rzeźwiona; a kto nasyca, bywa i sam nasycony.    Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; a błogosławieństwo spływa na tego, kto dostarcza żywności.    Kto ma staranie o dobro szuka tego, co się podoba; a kto myśli o złym na tego ono przyjdzie.    Kto polega na swym bogactwie – upadnie; ale sprawiedliwi rozwiną się jak liść.    Kto miesza we własnym domu w dziedzictwie otrzyma wiatr; głupi zostanie sługą tego, kto jest mądrego serca.    Owocem sprawiedliwego jest drzewo Życia; mędrzec zjednywa sobie dusze.    Oto na ziemi odpłaca się sprawiedliwemu; o ileż bardziej niegodziwemu i grzesznikowi. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible