Nowa Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 13

  Mądry syn przyjmuje ojcowskie napomnienie, a szyderca nie słucha surowej mowy.    Niejeden z plonu swych ust spożywa dobro, jednak pragnieniem przeniewierców jest grabież.    Kto strzeże swoich ust – ten pilnuje swojego życia; zaś kto swe wargi lekkomyślnie otwiera – temu grozi ruina.    Gorąco pragnie, ale nie ma; lecz dusza gorliwych będzie nasycona.    Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwiec szkaluje i hańbi.    Sprawiedliwość ochrania tego, co postępuje nieskazitelnie; a grzesznika oplątuje niegodziwość.    Jeden udaje bogatego, chociaż nic nie posiada; inny udaje biednego, chociaż ma znaczne mienie.    Okupem za życie napadniętego człowieka może być jego mienie; lecz biedny nie słyszy takiej groźby.    Wesoło będzie świecić światło sprawiedliwych, lecz pochodnia niegodziwych zgaśnie.    Pycha wznieca tylko swary; a mądrość jest u tych, którzy się naradzają.    Zmniejszy się bogactwo pochodzące z niczego; lecz pomnoży je ten, który zbiera na rękę.    Przewlekająca się nadzieja sprawia boleść serca, a spełnione życzenie jest jakby drzewem życia.    Kto lekceważy Słowo, temu się to policzy za winę; lecz będzie wynagrodzony ten, który szanuje przykazania.    Źródłem życia jest nauka mędrca, ona pozwala unikać sideł śmierci.    Zdrowy rozsądek zapewnia życzliwość, lecz droga zdrajców jest silna.    Mądry czyni wszystko z rozwagą; głupi roztacza swą niedorzeczność.    Niegodziwy posłaniec wtrąca w nieszczęście; ale wierny posłaniec przynosi ratunek.    Kto odrzuca przestrogę dostępuje nędzy i hańby; poważany jest ten, co zwraca uwagę na przyganę.    Zaspokojone pragnienie jest słodkie dla duszy; stronienie od złego jest wstrętne dla głupców.    Kto przystaje z mędrcami – nabiera mądrości; a kto się łączy z głupcami – staje się złym.    Grzeszników ściga ich złość; sprawiedliwych wynagradza ich szczęście.    Prawy przekazuje dziedzictwo swym wnukom; a mienie grzesznego jest przechowane dla sprawiedliwych.    Małe pole biednych daje pod dostatkiem żywności; a przez swoją nieprawość, niejeden jest niszczony.    Kto powściąga swą rózgę – nienawidzi swojego syna; lecz kto go miłuje zawczasu go karci.    Sprawiedliwy jada tyle, by się nasycić; lecz życie niegodziwych cierpi na nienasycenie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible