Nowa Biblia Gdańska*

Księga Kapłańska

Rozdział 22

  Nadto WIEKUISTY powiedział do Mojżesza:    Powiedz Ahronowi i jego synom, aby się powstrzymywali od świętych darów synów Israela oraz nie znieważali Mojego świętego Imienia w tym, co oni Mi poświęcają; Ja jestem WIEKUISTY.    Powiedz im: Ktokolwiek z całego waszego potomstwa, podszedłby do świętości, które synowie Israela poświęcają WIEKUISTEMU, kiedy na nim spoczywa jego nieczystość ta dusza będzie wytrąconą sprzed Mojego oblicza; Ja jestem WIEKUISTY.    Ktokolwiek z synów Ahrona byłby trędowatym, albo cierpiącym na upławy nie będzie spożywał świętości, dopóki się nie oczyści. Kto by dotknął się kogokolwiek, kto został zanieczyszczony przez zmarłego, albo człowieka z którego wypływa nasienie;    także kto by się dotknął jakiegokolwiek gada, przez którego by się splugawił, albo człowieka, przez którego by się zanieczyścił, jakakolwiek by była jego nieczystość    ten, który się go dotknął będzie nieczystym do wieczora, zatem nie będzie spożywał ze świętości, dopóki nie wykąpie swojego ciała w wodzie.    A po zachodzie słońca będzie czystym; potem może spożywać ze świętości, gdyż to jest jego pożywienie.    Nie będzie jadał padliny, ani ścierwa, aby się tym nie skalał; Ja jestem WIEKUISTY.    Zatem niech przestrzegają Mojego ostrzeżenia, by przez nie nie ponieśli grzechu oraz w nim nie pomarli, kiedy je znieważą; Ja jestem WIEKUISTY, który ich uświęcam.    Żaden postronny nie będzie jadał świętości; ani zamieszkały u kapłana, ani najemnik nie będzie jadał świętości.    Zaś jeśli kapłan nabył człowieka, jako nabytek za swe pieniądze to ten je może jadać; także zrodzeni w jego domu mogą jadać jego chleb.    A gdyby córka kapłana wyszła za postronnego męża wtedy ona nie będzie jadać podniesionych świętości.    Jednak gdyby córka kapłana została wdową, albo rozwódką, nie miała dzieci oraz wróciła do domu swojego ojca, taka jak była w jej młodości wtedy może jadać z chleba swojego ojca; żaden jednak postronny nie będzie z niego jadał.    A jeśli ktoś spożył świętość przez pomyłkę nadda do tego piątą część i zwróci świętość kapłanowi.    Tak więc, niechaj kapłani nie znieważają świętości synów Israela, które podnoszą WIEKUISTEMU,    oraz nie sprowadzają na siebie winy za występek, gdyby w nieczystym stanie jadali ich świętości; bo Ja jestem WIEKUISTY, który je uświęca.    Nadto WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza:    Oświadcz Ahronowi, jego synom i wszystkim synom Israela, mówiąc im: Jeśli ktokolwiek z domu Israela, albo z cudzoziemców w Israelu, przyniósł swoją ofiarę czy jako wynik ślubu, czy jako ich dobrowolną ofiarę, którą przynoszą WIEKUISTEMU na całopalenie    to aby uzyskać dla was upodobanie, niech ona będzie zdrową, samcem z rogacizny, owiec, albo z kóz.    Nie będziecie przynosili tego, co ma na sobie wadę, bo to nie uzyska dla was upodobania.    A jeśli ktoś przyniesie WIEKUISTEMU ofiarę opłatną i przeznaczy ją na spełnienie ślubu, albo na dobrowolny dar z rogacizny, czy z trzody to powinna być zdrowa, aby była przyjemną; nie będzie na niej żadnej wady.    Ślepego, ułomnego, okaleczonego, pokrytego wrzodami, krostami, czy strupami nie przynoście WIEKUISTEMU, ani nie składajcie ich na ofiarnicy, na ogniową ofiarę dla WIEKUISTEGO.    Możesz przynieść potwornego, albo skarłowaciałego byka, czy jagnię jako ofiarę dobrowolną ale jako ofiara ślubu nie będzie to przyjęte.    Także tego zwierzęcia, które by miało zgniecione, rozbite, oderwane, albo wyrżnięte jądro nie przynoście WIEKUISTEMU, oraz nie uczynicie tego na waszej ziemi.    Również z ręki cudzoziemca nie będziecie przynosili z tych wszystkich, w darze waszemu Bogu bo jest na nich okaleczenie, mają wadę, nie będą od was przyjęte z upodobaniem.    Nadto WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza:    Gdy się urodzi cielę, jagnię, albo koźlę niech zostanie siedem dni przy swojej matce; zaś od ósmego dnia i potem może być przyjęte na ogniową ofiarę dla WIEKUISTEGO.    Byka, albo owcy, nie zarżniecie jednego dnia wraz z jego płodem.    A gdy zarżniecie ofiarę dziękczynienia dla WIEKUISTEGO, to zarzynajcie ją w celu uzyskania sobie upodobania.    Niech będzie spożytą tego samego dnia; nie zostawicie z niej nic do rana; Ja jestem WIEKUISTY.    Tak więc strzeżcie Moich przykazań oraz je spełniajcie; Ja jestem WIEKUISTY.    Nie znieważajcie Mojego świętego Imienia, bym był święcony wśród synów Israela; Ja jestem WIEKUISTY, który was uświęcam;    który was wyprowadził z ziemi Micraim, abym był waszym Bogiem; Ja, WIEKUISTY. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible