1. I stało się, gdy Jezus zakończył wydawanie poleceń swoim dwunastu uczniom, że odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić w ich miastach.  2. A Jan, gdy usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał przez swoich uczniów, aby Go zapytać:  3. Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też mamy spodziewać się innego?  4. Jezus im odpowiedział: Idźcie i donieście Janowi co słyszycie i oglądacie:  5. Niewidomi odzyskują wzrok i chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim głoszona jest ewangelia --  6. i szczęśliwy jest ktokolwiek się do Mnie nie zrazi.  7. A gdy oni odchodzili, zaczął Jezus mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście obejrzeć na pustkowiu? Czy trzcinę chwiejącą się od wiatru?  8. Ale co wyszliście zobaczyć? Czy człowieka ubranego w miękkie szaty? Oto ci, którzy noszą miękkie szaty, są w domach królewskich.  9. Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak! Mówię wam, nawet więcej niż proroka.  10. To jest ten, o którym napisano: Oto Ja posyłam przed tobą mojego posłańca, który przed tobą przygotuje twoją drogę.  11. Zapewniam was: Nie powstał z tych, którzy z niewiast się rodzą, większy od Jana Chrzciciela, ale najmniejszy w Królestwie Niebios większy jest niż on.  12. A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd Królestwo Niebios doznaje przemocy i porywają je ludzie niepowstrzymani.  13. Bo wszyscy prorocy oraz Prawo prorokowali aż do Jana;  14. i jeśli chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść.  15. Kto ma uszy, niech słucha!  16. Do kogo zaś porównam to pokolenie? Podobne jest do dzieci siedzących na rynkach, które kierują do drugich takie słowa  17. Grałyśmy wam na flecie, a nie tańczyliście, śpiewałyśmy wam żałobne pieśni, a nie uderzałyście się w piersi.  18. Przyszedł bowiem Jan, nie jadł i nie pił, a mówią: Ma demona.  19. Przyszedł Syn Człowieczy, jadł i pił, a mówią: Oto człowiek żarłoczny i nadużywający wina, przyjaciel celników i grzeszników. I mądrość jest usprawiedliwiona na podstawie swych czynów.  20. Wtedy zaczął grozić miastom, w których miało miejsce najwięcej przejawów Jego mocy, że się nie opamiętały.  21. Biada tobie, Chorazynie, biada tobie, Betsaido; bo gdyby w Tyrze i Sydonie miały miejsce przejawy mocy, do których w was doszło, dawno by się w worze i popiele opamiętały.  22. Lecz mówię wam: W dniu sądu lżej będzie Tyrowi i Sydonowi niż wam.  23. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba będziesz wywyższone? Aż do hadesu zstąpisz, bo gdyby w Sodomie miały miejsce te przejawy mocy, do których w tobie doszło, pozostałaby do dnia dzisiejszego.  24. Ale mówię wam: W dniu sądu lżej będzie ziemi sodomskiej niż tobie.  25. W tym czasie Jezus odezwał się w te słowa: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlętom.  26. Tak, Ojcze, gdyż to stało się upodobaniem wobec Ciebie.  27. Wszystko zostało mi przekazane przez mojego Ojca i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce objawić.  28. Przyjdźcie do Mnie wszyscy którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja przywrócę wam świeżość.  29. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, że jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie odświeżenie dla waszych dusz.  30. Gdyż moje jarzmo jest wygodne, a moje brzemię lekkie.