1. Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, posłany dla wiary wybranych przez Boga oraz dla poznania prawdy dotyczącej pobożności,  2. [opartej] na nadziei życia wiecznego, które prawdomówny Bóg obiecał przed wiecznymi czasy,  3. a we właściwych porach objawiał swe słowo przez głoszenie, które [i] mnie zostało powierzone zgodnie z postanowieniem Boga, naszego Zbawiciela —  4. do Tytusa, prawowitego syna we wspólnej wierze: łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Zbawiciela.  5. Zostawiłem cię na Krecie po to, abyś resztę spraw uporządkował, a po miastach ustanowił starszych, jak ci poleciłem:  6. czy taki ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, ma dzieci wierzące, nie obwiniane o nieobyczajność ani nie niesforne.  7. Trzeba bowiem, aby biskup, jako zarządca domu Boga, był nienaganny, nie zadufany w sobie, nie nerwowy, nie skłonny do pijaństwa, nie awanturnik, nie łasy na brudne zyski,  8. ale dla przybyszów uprzejmy, życzliwy temu, co dobre, roztropny, sprawiedliwy, pobożny, wstrzemięźliwy,  9. zawsze dbały o wierne co do nauki słowo, by zdolny był w uzdrawiającym nauczaniu i zachęcić, i osądzić inaczej mówiących.  10. Bo wielu jest opornych, głupstwa mówiących i myśl bałamucących, a najwięcej z tych obrzezanych.  11. Trzeba ich okiełzać, bo całe domy wywracają, dla brudnej korzyści ucząc, jak nie należy.  12. Powiedział jeden z nich, ich własny prorok: „Kreteńczycy zawsze łgarze, złe bestie, gnuśne brzuchy”.  13. To świadectwo jest trafne. Dlatego karć ich ostro, by w wierze byli zdrowi,  14. nie ulegając judejskiemu gadaniu i nakazom tych, którzy od prawdy odchodzą.  15. Dla czystych wszystko czyste, dla splamionych natomiast i nie wierzących nic czyste, lecz właśnie ich myśl i sumienie są splamione.  16. Wyznają, że uznają Boga, a czynami zaprzeczają, bo sami są skalani, i nieposłuszni, i niezdatni do żadnego dobrego działania.