1. Pierwsze słowo1 uczyniłem o wszystkich, o Teofilu, które zaczął Jezus czynić i nauczać  2. aż do którego dnia, (kiedy), przykazawszy wysłannikom przez Ducha Świętego, których wybrał sobie, został wzięty do góry;  3. których i postawił przy2 siebie samego (jako) żyjącego po cierpieniu3 Jego4 wśród wielu dowodów, przez dni czterdzieści dając siebie widzieć im i mówiąc (te) o królestwie Boga.  4. I jedząc wspólnie sól nakazał im od Jerozolimy5 nie oddalać się, ale oczekiwać obietnicy Ojca, (o) której usłyszeliście (ode) mnie6;  5. bo Jan polał7 wodą, wy zaś w Duchu zostaniecie zanurzeni7 Świętym nie po wielu tych dniach8.  6. (Ci) więc zszedłszy się pytali Go mówiąc: "Panie, czy w czasie tym z powrotem ustanawiasz królestwo Izraelowi?"  7. Powiedział zaś do nich: "Nie wasze jest poznać czasy lub pory, które Ojciec umieścił sobie we własnej władzy;  8. ale weźmiecie moc (tego który przyszedł)9 Świętego Ducha do was i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem, i [w] całej Judei, i Samarii i aż do ostatka10 ziemi".  9. I to11 powiedziawszy, (kiedy patrzeli) oni, został podniesiony12 i chmura podjęła Go13 z oczu ich.  10. I gdy patrzącymi wprost byli ku niebu, (kiedy szedł) On, i oto mężowie dwaj stanęli przy nich w odzieniach białych,  11. którzy i powiedzieli: "Mężowie Galilejczycy, dlaczego stoicie w patrząc ku niebu14? Ten Jezus, (Ten) wzięty do góry od was ku niebu, tak przyjdzie (w) jaki sposób oglądnęliście Go idącego ku niebu.  12. Wtedy wrócili do Jeruzalem15 od góry, (tej) nazywanej Oliwną, która jest blisko Jeruzalem szabatu mającą drogę16.  13. I gdy weszli, do górnej komnaty wstąpili, gdzie byli trwając, jako to Piotr, i Jan, i Jakub. i Andrzej, Filip i Tomasz Bartłomiej i Mateusz, Jakub Alfeusza i Szymon, (ten) fanatyk17 i Juda Jakuba.  14. Ci wszyscy byli trwającymi niezłomnie przy18 jednomyślnie modlitwie razem z kobietami i Maryją, (tą) matką Jezusa, i braćmi Jego.  15. I w dniach tych wstawszy Piotr w środku braci powiedział (był tłum imion19 na (to) samo20 około sto dwadzieścia):  16. "Mężowie bracia, trzeba było, (żeby) zostać wypełnione Pismo21, które wcześniej powiedział Duch Święty przez usta Dawida o Judaszu, (tym) (który stał się) przewodnikiem (dla tych którzy ujęli) Jezusa,  17. że zaliczony był do nas i dostał w udziale dziedzictwo22 służby tej.  18. Ten więc nabył teren z zapłaty niesprawiedliwości i padającym na twarz stawszy się23 pękł wpół. I wylały się wszystkie wnętrzności jego.  19. I znajome stało się wszystkim zamieszkującym Jeruzalem, tak że nazwany został24 teren ów własną mową ich Hakeldamach, to jest Teren Krwi.  20. Napisane jest bowiem w Księdze Śpiewów25: "Niech się stanie siedziba jego pustkowiem i nie niech będzie zamieszkującego w niej", i: "Doglądanie jego niech weźmie inny".  21. Trzeba więc, (żeby) (z tych którzy przyłączyli się) (do) nas mężów w całym czasie, (w) którym wszedł i wyszedł przed nas Pan, Jezus,  22. zacząwszy od polewania26 Jana aż do dnia, którego został wzięty do góry od nas, świadkiem powstania27 Jego razem z nami stać się jeden28 (z) tych".  23. I postawili dwóch: Józefa, (tego) nazywanego Barsabą, który został przezwany Justusem, i Macieja.  24. I pomodliwszy się powiedzieli: "Ty, Panie, znawco serca wszystkich, ukaż, którego wybrałeś sobie z tych dwóch jednego,  25. (żeby) wziął miejsce29 służby tej i wysłannictwa, od którego odszedł na bok Judasz, (żeby) pójść ku miejscu własnemu".  26. I dali losy im30, i padł los na Macieja, i wspólnie został uznany z jedenastoma31 wysłannikami. 

---