1. Paweł, wysłannik1, nie od ludzi ani przez człowieka, ale przez Jezusa Pomazańca2 i Boga, Ojca, (który wskrzesił) Go z martwych,  2. i (ci) razem ze mną wszyscy bracia, (społecznościom) wywołanych0 Galacji: [0 O Kościele, zob. Dz 5.110. Przypis ten dotyczy także pozostałych miejsc tej księgi, w których powyższe słowo występuje.]  3. łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana3, Jezusa Pomazańca,  4. (który dał) siebie samego za grzechy nasze, żeby wyrwałby sobie nas z wieku, (tego) nastałego (jako) niegodziwego, według woli4 Boga i Ojca naszego,  5. któremu chwała na wieki wieków. Amen.  6. Dziwię się, że tak szybko przemieszczacie się od (Tego), (który powołał) was w łasce [Pomazańca]5, do innej dobrej nowiny,  7. która nie jest inna; jeśli nie6 niektórzy są mącący was i chcący odwrócić dobrą nowinę Pomazańca.  8. Ale i choćby my lub zwiastun7 z nieba głosiłby dobrą nowinę [wam]8 wbrew którą10 ogłosiliśmy dobrą nowinę wam, zaklęciem10 niech będzie.  9. Jak wcześniej powiedzieliśmy i teraz znowu mówię, jeśli ktoś wam głosi dobrą nowinę, wbrew którą11 przyjęliście, zaklęciem12 niech będzie.  10. Teraz bowiem ludzi przekonywam czy Boga? Czy szukam ludziom przypodobać się13? Jeśli jeszcze ludziom przypodobałbym się13, Pomazańca niewolnikiem nie byłbym14.  11. Daję poznać bowiem wam, bracia, dobrą nowinę ogłoszoną jako dobrą nowinę przeze mnie, że nie jest według człowieka;  12. ani bowiem ja od człowieka (nie) przyjąłem jej, ani (nie) zostałem nauczony, ale przez objawienie Jezusa Pomazańca.  13. Usłyszeliście bowiem (o) moim obracaniu się15 niegdyś w judaizmie, że w nadmiarze prześladowałem (społeczność) wywołanych Boga i niszczyłem ją,  14. i posuwałem się naprzód w judaizmie ponad wielu współrówieśników w pokoleniu mym, obficiej fanatykiem16 będąc ojczystych mych przekazów.  15. Gdy zaś znalazł upodobanie [Bóg17], (który oddzielił)18 mię od łona matki mej i (który powołał) przez łaskę Jego19,  16. (by) objawić Syna Jego20 we mnie21, aby głosiłbym dobrą nowinę (o) Nim wśród pogan, zaraz nie dodatkowo nałożyłem ciałem i krwią22,  17. ani (nie) wszedłem do Jerozolimy do (tych) przede mną wysłanników, ale odszedłem do Arabii, i znowu wróciłem do Damaszku.  18. Następnie po latach trzech wszedłem do Jerozolimy, (by) poznać Kefasa, i zatrzymałem się przy nim dni piętnaście;  19. innego zaś (z) wysłanników nie zobaczyłem, jeśli nie23 Jakuba, brata Pana.  20. Co zaś pisze wam, oto przed Bogiem, że nie kłamię.  21. Następnie przyszedłem do okolic Syrii i Cylicji.  22. Byłem zaś nie poznawany twarzą24 (dla) (społeczności) wywołanych Judei, (dla tych) w Pomazańcu,  23. jedynie zaś słyszącymi byli25, że: Ten ścigający26 nas niegdyś teraz głosi dobrą nowinę wiarę, którą niegdyś niszczył,  24. i oddawali chwałę przeze mnie Bogu. 

---