Przekład literacki
Nowy Testament na współczesny język polski, 1991
Objawienie Jana
Autor:
Apostoł Jan.
Czas:
95 r. po Chr.
Miejsce:
Wyspa Patmos (na Morzu Egejskim).
Cel:
Poinformowanie wierzących o przyszłych dziejach świata i Kościoła oraz zachęcenie ich przez to do trwania w wierze.
Temat:
Jezus Chrystus początkiem i końcem dziejów świata.
Rozdział 1
1. Odsłonięcie tajemnicy wydarzeń, jakie mają nastąpić w nabliższym czasie, powierzył Bóg Jezusowi Chrystusowi, aby wszystko ukazał swoim sługom; on więc za pośrednictwem anioła objaśnił to swojemu słudze Janowi,
2. który wiernie opisał, co mu Bóg powiedział, a Jezus Chrystus poświadczył w widzeniach.
3. Szczęśliwy, kto czyta i ci, którzy słuchają proroczych słów i przestrzegają tego, co tu napisane, bo decydująca chwila jest bliska.
4. Tak pisze Jan do siedmiu Kościołów w prowincji azjatyckiej: Łaską i pokojem niech was obdarzy ten, który jest, który był i który nadchodzi, także siedem duchów, które otaczają jego tron.
5. Tych samych darów udzieli wam Jezus Chrystus jako godny zaufania świadek Boga, który jako pierwszy przeszedł ze śmierci do życia i teraz panuje nad królami ziemi. On nas kocha i za cenę swej krwi uwolnił nas od grzechów,
6. a nadto udzielił nam godności królewskiej i kapłańskiej, abyśmy służyli Bogu, jego Ojcu. On posiada majestat i władzę na wieki wieków. Tak jest naprawdę!
7. Patrzcie! Nadchodzi wśród chmur i wszyscy go zobaczą, także ci, którzy go przebili, a wszystkie narody świata będą go opłakiwać. Tak jest, tak jest naprawdę.
8. Jam jest ono Alpha i ono Omega, początek i koniec, mówi Pan, który jest i który był i który będzie, on wszechmogący.
9. Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik zarówno ucisku, jak godności królewskiej i wytrwałej wierności dla Jezusa, zostałem zesłany na wyspę Patmos za to, że głosiłem Słowo Boże i jawnie przyznawałem się do Jezusa.
10. Tam właśnie, pewnej niedzieli, doznałem zachwycenia w duchu i usłyszałem za sobą głos, potężny jak dźwięk trąby,
11. Mówiący: Jam jest Alpha i Omega, pierwszy i ostatni; a co widzisz napisz w księgi, i pośli do siedmi Zborów które są w Azyey, do Efezu, i do Smyrny, i do Pergamy, i do Thyatyru, i do Sardów, i do Filadelfu, i do Laodyki.
12. Wtedy obejrzałem się, żeby zobaczyć, kto do mnie mówi i spostrzegłem siedem złotych świeczników,
13. a wśród nich kogoś, kto był podobny do Syna Człowieczego, w długiej aż do stóp szacie, ze złotym pasem na piersi.
14. Włosy na jego głowie były jak śnieżnobiała wełna, oczy jego błyszczały jak płomień ognia,
15. a stopy jego jaśniały jak metal roztopiony w piecu hutniczym, a głos jego brzmiał jak szum wielkiego wodospadu.
16. W prawej ręce miał siedem gwiazd, jego słowa były jak ostry miecz obosieczny, a twarz mu jaśniała jak słońce w pełnym blasku.
17. A gdym ujźrzał go, przypadłem do nóg jego jako martwy; i włożył prawą swoję rękę na mię, mówiąc mi: Nie bój się! Jam jest pierwszy i ostateczny,
18. Ja żyję. Byłem umarły, a przecież żyję i to na zawsze, mam więc władzę nad śmiercią i całym jej królestwem.
19. Opisz teraz, co zobaczyłeś, co się dzieje i co ma nastąpić.
20. Takie jest ukryte znaczenie siedmiu gwiazd, które widziałeś w mojej prawej ręce i siedmiu złotych świeczników: siedem gwiazd to aniołowie siedmiu Kościołów, a siedem świeczników, to właśnie te Kościoły.
Prawa autorskie i szczegółowe informacje
© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1991
* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible - www.ph4.org