Słownik Stronga
G1161
δέ
Język:
grecki
Transliteracja:
dé
Wymowa:
deh
Definicja:
też, ale, a teraz (cząstka łącząca lub przeciwna)
- Oryginał: δέ
- Transliteracja: De
- Fonetyczny: deh
- Definicja:
1. ale ponadto i, itp.
- Pochodzenie: cząstka pierwotna (przeciwna lub ciągła)
- Wpis TDNT: Brak
- Część (części) mowy: Spójnik
- Strong's: Cząstka pierwotna (przeciwna lub ciągła); ale i itd.: - także i, ale ponadto teraz [często niewyrażone w języku angielskim].
Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub
Nowodworski Przekład Interlinearny
Siglum
Treść
― Zaś ziemia była niewidoczna i niestała a ciemność [zalegała] nad ― otchłanią, i Duch Boga unosił się nad ― wodą.
źródło bowiem wznosiło się z ― ziemi i nawadniało całe ― oblicze ― ziemi.
Rzeka zaś wychodząca z Edenu nawadniała ― ogród. Stamtąd rozdzielała się na cztery odnogi.
― Zaś złoto ― ziemi owej dobre, i tam jest ― węgiel ognisty i ― kamień ― zielonkawy.
I ― rzeka ― trzecia Tygrys, ta ― przepływa naprzeciw Asyrii. ― Zaś rzeka ― czwarta to Eufrat.
z zaś ― drzewa ― poznania dobra i zła, nie będziecie jedli z niego. ― Bowiem w dniu zjedzenia z niego śmiercią umrzecie.
I nadał Adam imiona wszelkiemu ― bydłu i wszelkim ― skrzydlatym ― nieba i wszystkim ― dzikim zwierzętom ― pola, zaś Adamowi nie znalazła się pomoc podobna jemu.
― Zaś wąż był sprytniejszy [od] każdego ― dzikiego zwierzęcia ― na ― ziemi, które uczynił JAHWE ― Bóg. I powiedział ― wąż ― kobiecie: Czemu [to] powiedział ― Bóg: Nie wy jedlibyście z każdego drzewa ― w ― ogrodzie?
z zaś owocu ― drzewa, co jest w środku ― ogrodu, powiedział ― Bóg: Nie będziecie jeść z niego, ani wy dotykalibyście jego, abyście nie umarlibyście.
― Zaś Adamowi powiedział: Ponieważ usłuchałeś ― głosu ― kobiety twej i zjadłeś z ― drzewa, co nakazałem tobie tego jednego nie jeść z niego, przeklęta [jest] ziemia w ― trudzie twym, w boleści jeść będziesz z niej przez wszystkie ― dni ― życia twego.
Adam zaś poznawszy Ewę ― kobietę jego, i poczęła zrodziwszy ― Kaina i powiedziała: Zdobyłam mężczyznę przez ― JAHWE.
I następnie urodziła ― brata jego ― Abla, i został Abel pasterzem owiec, Kain zaś był uprawiającym ― ziemię.
na zaś Kaina i na ― ofiarę jego nie zwrócił uwagi. I zasmucił się ― Kain bardzo, i [chodził z] posępnym ― obliczem.
Nie, jeśli właściwie przyniosłeś, właściwie zaś nie rozdzieliłeś, popełniłeś grzech? Zachowaj spokój! Do ciebie [należy] odwrócenie się [od] niego, i ty będziesz panował nad nim.
I powiedział ― JAHWE do Kaina: Gdzie jest Abel ― brat twój? ― Zaś odpowiedział: Nie wiem! Nie opiekunem ― brata mego jestem ja?
Odszedł zaś Kain od oblicza ― JAHWE i zamieszkał w ziemi Nod naprzeciw Edenu.
Zrodził zaś ― Enosz Irada, i Irad zrodził ― Mechuajela, a Mechuajel zrodził ― Metuszaela, a Metuszael zrodził ― Lamecha.
Silla zaś urodziła i jej ― Tubal-Kain, i był kowalem wykonującym miedź i żelazo, siostra zaś Tubala-Kaina Naama.
Powiedział zaś Lamech ― swoim kobietom: Ado i Sillo posłuchajcie mego ― głosu, kobiety Lamecha, Dopuśćcie mnie do słowa, bowiem męża zabiłbym za zranienie mnie i młodzieńca za siniec mój.
Bo skoro siedem razy pomszczony z Kaina, z zaś Lamecha siedemdziesiąt siedem.
Poznał zaś Adam Ewę ― kobietę jego, i poczęła rodząc syna i nazwała ― imieniem jego Set, mówiąc: Wzbudził bowiem mi ― Bóg nasienie inne zamiast Abla, którego zabił Kain.
I ― Set zrodził syna, nazwał zaś ― imieniem jego Enosz. Ten miał nadzieję wzywając ― imię JAHWE ― Boga.
Żył zaś Adam dwieście i trzydzieści lat i zrodził [syna] wedle ― rodzaju swego i na ― obraz swój i nazwał ― imieniem jego Set.
Było zaś ― dni Adama po ― zrodzeniu jego [syna] ― Seta siedemset lat, i zrodził synów i córki.
Dożył zaś Set dwieście i pięć lat i zrodził ― Enosza.
W pełni zadowolił zaś Henoch ― Boga po ― zrodzeniu jego [syna] ― Metuszelacha [żył jeszcze] dwieście lat i zrodził synów i córki.
Zobaczyli zaś ― synowie ― Boga ― córki ― ludzkie, że piękne były, wzięli sobie kobiety ze wszystkich, które wybrali.
I powiedział JAHWE ― Bóg: Nie ― pozostanie ― duch Mój w ― ludziach tych na ― wiek, dla tego, [że] są oni ciałem, będzie zaś ― dni ich sto dwadzieścia lat.
― Zaś olbrzymi byli na ― ziemi w ― dniach owych i potem również, kiedy ― zbliżali się ― synowie ― Boga z ― córkami ― ludzkimi i rodziły [potomków] im, owi byli ― gigantami ― z wieków ― ludziom ― znani.
Zobaczył zaś JAHWE ― Bóg, że powiększa się ― złośliwość ― ludzi na ― ziemi i każdy ― skupił się w ― sercu jego pilnie na ― złu każdego ― dnia,
Noe zaś znalazł łaskę przedtem [u] JAHWE ― Boga.
Te [są] zaś ― pokolenia Noego: Noe człowiek sprawiedliwy, doskonały będąc pośród ― pokolenia jego, ― Bogu podobał się Noe.
Zrodził zaś Noe trzech synów, ― Sema, ― Chama, [i] Jafeta.
Uległa zepsuciu zaś ― ziemia przed ― Bogiem i wypełniła się ― ziemia niesprawiedliwością.
[W] dachu uczynisz [otwór] ― arki i na łokieć wykonasz go z góry. ― Zaś drzwi ― arki umieścisz z boku. Dolną [część], drugą i trzecią [kondygnację] uczynisz w niej.
Ja zaś oto sprowadzę ― powódź wody na ― ziemię niszcząc wszelkie ciało, w czym jest duch życia pod ― niebem, i co kolwiek jest na ― ziemi, zginie.
I ustanowię ― przymierze Moje z tobą. Wejdziesz zaś do ― arki, ty i ― synowie twoi i ― kobieta twa i ― kobiety ― synów twych z tobą.
Ty zaś weźmiesz sobie z wszelkie ― pożywienie co będzie jedzone, i będziesz zbierać do siebie, i będzie tobie i tamtym na pokarm.
Z zaś ― bydła ― czystego wprowadź do siebie siedem (par), samca i samicę. Z zaś ― bydła ― nie czystego dwie (pary), samca i samicę,
Noe zaś miał lat sześćset, gdy ― potop stał się wody na ― ziemi.
Wszedł zaś Noe i ― synowie jego i ― kobieta jego i ― kobiety ― synów jego z nim do ― arki z powodu wody ― potopu.
― Zaś woda zapanowała całym ogromem na ― ziemi i pokryła wszystkie ― góry ― wysokie ― będące pod ― niebem.
― Zaś woda zmierzająca, zmniejszała się aż [do] dziesiątego miesiąca. W zaś ― jedenastym miesiącu, ― pierwszego [dnia tego] ― miesiąca, zostały ukazane ― wierzchołki ― gór.
W zaś ― miesiącu ― drugim, siódmego i dwudziestego dnia ― miesiąca, została wysuszona ― ziemia.
Wy zaś rośnijcie i pomnażajcie się i wypełniajcie ― ziemię i pomnażajcie się na niej.
Byli zaś ― synami Noego ci wyszedłszy z ― arki: Sem, Cham, Jafet. Cham był ojcem Kanaana.
Wytrzeźwiawszy zaś Noe od ― wina i poznawszy, co uczynił mu ― syn jego ― młodszy,
Żył zaś Noe po ― potopie trzysta pięćdziesiąt lat.
Te są zaś ― pokolenia ― synów Noego, Sema, Chama, Jafeta, i urodzili się im synowie po ― potopie.
Synowie zaś Chama: Chus i Mesraim, Fud i Kanaan.
Synowie zaś Chusa: Saba i Euila i Sabatha i Regma i Sebakatha. Synowie zaś Regmy: Saba i Dadan.
Chus zaś zrodził ― Nebroda. Ten pierwszym stał się mocarzem na ― ziemi.
Kanaan zaś zrodził ― Sydona pierworodnego i ― Chetejczyka
A Arfaksad zrodził ― Kenana i Kenan zrodził ― Salę, Sala zaś zrodził ― Ebera.
Jektan zaś zrodził ― Elmodada i ― Salefa i Asarmotha i Jaracha
Te są zaś ― pokolenia Teracha: Terach zrodził ― Abrama i ― Nachora i ― Harrana, i Harran zrodził ― Lota.
I stało się po ― wypowiedziach tych, [że] Bóg poddał próbie ― Abrahama i powiedział do niego: Abrahamie, Abrahamie! ― Zaś odpowiedział: Otom ja.
Podniósłszy się zaś Abraham ― rano osiodłał ― oślicę jego; zabrał zaś ze sobą dwóch chłopców i Izaaka ― syna jego i narąbał drew na całopalenie, podniósłszy się poszedł i przyszedł na ― miejsce, o którym powiedział mu ― Bóg.
I powiedział Abraham ― chłopcom jego: Usiądźcie wy z ― oślicą, ja zaś i ― chłopiec pójdziemy aż tam, a pokłoniwszy się, wrócimy do was.
Wziął zaś Abraham ― drwa na całopalenie i nałożył na Izaaka ― syna jego. Wziął zaś i ― ogień do ręki i ― duży nóż, i szli ― dwaj razem.
Powiedział zaś Izaak do Abrahama ― ojca jego mówiąc: Ojcze? ― Zaś odpowiedział: Co jest, dziecko? Powiedział: Oto ― ogień i ― drwa, gdzie jest ― baranek ― na całopalenie?
Powiedział zaś Abraham: ― Bóg upatrzy sobie baranka na całopalenie, dziecko. Szli zaś obaj razem.
I zawołał do niego zwiastun JAHWE z ― nieba i powiedział mu: Abrahamie, Abrahamie! ― Zaś odpowiedział: Otom ja.
Wrócił zaś Abrahama do ― chłopców jego, i powstawszy szli razem do ― studni ― przysięgi. I zamieszkał Abraham przy ― studni ― przysięgi.
Stało się zaś po ― wypowiedziach tych i przyniesiono wiadomość ― Abrahamowi mówiąc: Oto urodziła Milka i jemu synów, Nachorowi ― bratu twemu,
Jeśli zaś powiedziałbyś: "Nie znam tego", poznajesz że Pan serce wszystkich poznaje, i ― daje dech wszystkim im, wie wszystko, który oddaje każdemu według ― dzieł jego.
On zaś zraniony został dla ― bezprawia naszego i słabości znosił dla ― grzechów naszych. Kara [za] pojednanie nasze przez Niego. ― Obrażenia Jego nas uleczyły.
Jeśli cofnąłby się, nie znajduje upodobania ― dusza Moja w nim, ― zaś sprawiedliwy z wiary jego żyłby.
Abraham zrodził ― Izaaka, Izaak zaś zrodził ― Jakuba, Jakub zaś zrodził ― Judę i ― braci jego,
Juda zaś zrodził ― Faresa i ― Zarę z ― Tamar, Fares zaś zrodził ― Ezroma, Ezrom zaś zrodził ― Arama,
Aram zaś zrodził ― Aminadaba, Aminadab zaś zrodził ― Naasona, Naason zaś zrodził ― Salmona,
Salmon zaś zrodził ― Booza z ― Rachab, Booz zaś zrodził ― Jobeda z ― Rut, Jobed zaś zrodził ― Jessego,
Jesse zaś zrodził ― Dawida ― króla. Dawid zaś zrodził ― Salomona z tej [żony] ― Uriasza
Salomon zaś zrodził ― Roboama, Roboam zaś zrodził ― Abiasza, Abiasz zaś zrodził ― Asafa,
Asaf zaś zrodził ― Jozafata, Jozafat zaś zrodził ― Jorama, Joram zaś zrodził ― Ozjasza,
Ozjasz zaś zrodził ― Joatama, Joatam zaś zrodził ― Achaza, Achaz zaś zrodził ― Ezechiasza,
Ezechiasz zaś zrodził ― Manassesa, Manasses zaś zrodził ― Amosa, Amos zaś zrodził ― Jozjasza,
Jozjasz zaś zrodził ― Jechoniasza i ― braci jego za ― przesiedlenia [do] Babilonu.
Po zaś ― przesiedleniu [do] Babilonu Jechoniasz zrodził ― Salatiela, Salatiel zaś zrodził ― Zorobabela,
Zorobabel zaś zrodził ― Abiuda, Abiud zaś zrodził ― Eliakima, Eliakim zaś zrodził ― Azora,
Azor zaś zrodził ― Sadoka, Sadok zaś zrodził ― Achima, Achim zaś zrodził ― Eliuda,
Eliud zaś zrodził ― Eleazara, Eleazar zaś zrodził ― Mattana, Mattan zaś zrodził ― Jakuba,
Jakub zaś zrodził ― Józefa ― męża Marii, z której zrodzony [został] Jezus ― zwany Pomazańcem.
― Zaś Jezusa Pomazańca ― narodzenie takie było: zostawszy_zaręczona ― matka Jego, Maria ― Józefowi, zanim ― zeszli się oni znalazła się w łonie mająca z Ducha Świętego.
Józef zaś ― mąż jej, sprawiedliwym będąc i nie życząc jej zawstydzenia, chciał potajemnie oddalić ją.
To zaś [gdy] on wymyślił oto zwiastun Pana we śnie ukazał się mu, mówiąc: Józefie synu Dawida nie bój się zaakceptować Marię ― żonę twoją, [co] bowiem w niej zrodziło się z Ducha jest Świętego.
Urodzi zaś syna i nazwiesz ― imię Jego Jezus, On bowiem uratuje ― lud Jego od ― grzechów ich.
To zaś wszystko stało się, aby wypełniło się [co] powiedziano [zostało] przez Pana poprzez ― proroka mówiącego:
Podniósłszy się zaś ― Józef ze ― snu uczynił jak nakazał mu ― zwiastun Pana, i zaakceptował ― żonę swoją.
[Kiedy] zaś Jezus urodził się w Betlejem ― [w] Judei w dniach Heroda ― króla, oto magowie ze wschodu przybyli do Jerozolimy,
Usłyszawszy zaś ― król Herod został poruszony i cała Jerozolima z nim.
Oni zaś powiedzieli mu: W Betlejem ― [w] Judei. Tak bowiem napisane jest przez ― proroka:
i posławszy ich do Betlejem powiedział: Wyruszywszy odkryjcie dokładnie co do ― dziecka, kiedy zaś znaleźlibyście, przynieście wiadomość mi, abym i ja przyszedłszy pokłonił się Mu.
Oni zaś wysłuchawszy ― króla poszli i oto ― gwiazda, którą zobaczyli we ― wschodzie, poprzedzała ich aż przyszedłszy stanęła powyżej, gdzie było ― dziecko.
Zobaczywszy zaś ― gwiazdę zaczeli się radować radością wielką bardzo.
Oddaliwszy się zaś oni, oto zwiastun Pana ukazuje się we śnie ― Józefowi mówiąc: Podnieś się weź ― dziecko i ― matkę Jego i uciekaj do Egiptu, i bądź tam aż ― powiem ci. Zamierza bowiem Herod szukać ― dziecka [żeby] zgubić Je.
On zaś podniósłszy się wziął ― dziecko i ― matkę Jego nocą i oddalił się do Egiptu.
Gdy zmarł zaś ― Herod, oto zwiastun Pana objawił się we śnie ― Józefowi w Egipcie,
On zaś podniósł się, wziął ― dziecko i ― matkę Jego i wszedł do ziemi Izraela.
Usłyszawszy zaś, że Archelaos króluje w Judei zamiast ― ojca jego Heroda, bał się tam wracać. Otrzymawszy objawienie zaś we śnie oddalił się do ― regionu ― Galilei.
W zaś ― dniach owych przybywa Jan ― Chrzciciel głosząc na ― pustkowiu ― Judei,
Sam zaś ― Jan miał ― ubranie jego z włosów wielbłąda i pas skórzany wokół ― biodra jego, ― zaś jedzeniem były jego szarańcze i miód dziki.
Zobaczywszy zaś licznych ― faryzeuszy i sadyceuszy przychodzących do ― zanurzania, powiedział im: Płody żmij, kto pokazał wam jak uciec przed ― mającego przyjść gniewu?
Już zaś ― siekiera do ― korzenia ― drzew przylega. Każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego, wycinane jest i w ogień wrzucane jest.
Ja ― was zanurzam w wodzie ku zmianie myślenia, ― zaś za mną przychodzi mocniejszy [ode] mnie jest, którego nie jestem wart, ― sandałów wziąć do rąk. On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu.
Którego ― wiejadło w ― ręku Jego, i oczyści ― klepisko Jego, i zbierze razem ― zboże Swoje do ― składu ― zaś plewę spali ogniem nieugaszonym.
― Zaś powstrzymywał Go mówiąc: Ja potrzebę mam przez Ciebie zostać zanurzonym, i Ty przychodzisz do mnie?
Odpowiedziawszy zaś ― Jezus rzekł mu: Dopuść teraz, tak bowiem właściwie jest nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy pozwala Mu.
Zostawszy zanurzonym zaś ― Jezus zaraz wyszedł z ― wody, i oto otwarte zostały [Mu] ― Niebiosa, i ujrzał ― Ducha ― Boga schodzącego jakby gołąb i przychodzącego na Niego.
[On] zaś odpowiadając rzekł: Napisane jest: nie na chlebie samym żył będzie ― człowiek, ale na każdym słowie które wychodzi przez usta Boga.
Usłyszawszy zaś, że Jan został wydany, wrócił do ― Galilei.
Przechodząc zaś obok ― morza ― Galilejskiego ujrzał dwóch braci, Szymona ― nazywanego Piotrem i Andrzeja ― brata jego, rzucających sieć w ― morze. Byli bowiem rybakami,
[Oni] zaś natychmiast pozostawiwszy ― sieci zaczęli towarzyszyć Mu.
[Oni] zaś natychmiast porzuciwszy ― łódź i ― ojca ich zaczęli towarzyszyć Mu.
Wtedy zaś ― lud wszedł na ― górę, i usiadłszy On zbliżyli się [do] Niego ― uczniowie Jego.
Wy jesteście ― sól ― ziemi. Jeśli tylko zaś ― sól stałaby się mdła, przez co będzie posolona? Na nic [nie] jest dobra więcej jeśli nie wyrzucona na zewnątrz zdeptaną być przez ― ludzi.
Kto jeśli tylko więc poluzowałby jedno ― przykazanie to ― najmniejsze i uczył w ten sposób ― ludzi, najmniejszym nazwany będzie w ― Królestwie ― Niebios. Kto zaś ― czyniłby i nauczałby, ten wielkim nazwany będzie w ― Królestwie ― Niebios.
Usłyszeliście, że powiedziano ― starożytnym: Nie zabijaj, kto zaś ― zabije, podlegać będzie ― sądowi.
Ja zaś mówię wam, że każdy ― wpadający w gniew ― [na] brata jego podlegać będzie ― sądowi, kto zaś ― powiedziałby ― bratu jego "Raka" podlegać będzie ― "Sanhedrynowi". Kto zaś ― powiedziałby: "Głupcze", podlegać będzie pod ― Gehennę ― ognia.
Ja zaś mówię wam, że każdy ― patrzący [na] kobietę z ― pożądaniem jej, już popełnił cudzołóstwo [z] nią w ― sercu jego.
Jeśli zaś ― oko twoje ― prawe [jest] obrazą ci, wyrwij je i odrzuć od siebie. korzystniej bowiem tobie aby stracić jeden ― członek [ciała] twój i nie całe ― ciało twe wrzucone [było] do Gehenny.
Powiedziano zaś: Kto [by] odprawił ― kobietę jego, da jej akt rozwodu,
Ja zaś mówię wam, że ktokolwiek ― oddala ― kobietę jego z wyjątkiem przyczyną rozpusty czyni ją popełniającą cudzołóstwo i kto jeśli tylko oddaloną poślubiłby, popełnia cudzołóstwo.
Znowu usłyszeliście, że powiedziane zostało ― starożytnym: Nie składaj fałszywej przysięgi, oddasz zaś ― Panu ― przysięgi twe,
Ja zaś mówię wam, nie przesięgajcie w ogóle, ani na ― Niebo, że tronem jest ― Boga
Będzie zaś ― słowo wasze: tak tak, nie nie, ― zaś ponad miarę tego, ze ― złego jest.
Ja zaś mówię wam, nie przeciwstawiajcie się ― złu, ale jeśli cię uderza w ― prawy bok twarzy [twój] obróć mu i ― inny.
Ja zaś mówię wam: Kochajcie ― przeciwników waszych i módlcie się za ― prześladujących was,
Uważajcie zaś ― [by] prawości waszej nie czynić przed ― ludźmi dla ― oglądania [przez] nich. Jeśli zaś nie ― zapłaty nie macie od ― Ojca waszego ― w ― Niebiosach.
[Gdy] ty zaś czynisz dobroczynność nie [niech] wie ― lewa twa co czyni ― prawa twa,
Ty zaś kiedykolwiek modlisz się, wejdź do ― pokoju twego i zamknąwszy ― drzwi twe módl się ― [do] Ojca twego ― w ― ukryciu i ― Ojciec twój ― widzący w ― ukryciu odda ci.
Módląc się zaś nie używając powtórzeń jak ― poganie liczący bowiem, że w ― gadatliwości ich wysłuchani zostaną.
Jeśli zaś nie odpuścicie ― ludziom, ani ― Ojciec wasz odpuści ― winy wasze.
Kiedykolwiek zaś pościlibyście, nie bądźcie jak ― hipokryci o smutnym obliczu, szpecą bowiem ― twarze ich, żeby zostaliby ukazani ― ludziom poszczący. Amen mówię wam, otrzymali w całości ― zapłatę ich.
Ty zaś poszcząc namaść twą ― głowę i ― twarz twą umyj,
Gromadźcie zaś wam skarby w Niebie, gdzie i nie mól i nie rdza niszczy, i gdzie złodzieje nie podkopują i nie kradną.
Jeśli zaś ― oko twe złe byłoby, całe ― ciało twe ciemne będzie. Jeśli więc ― światło ― w tobie ciemnością jest, ― ciemność jakaż [wielka]!
Kto zaś z was zamartwiając się jest w stanie dodać do ― wzrostu jego łokieć jeden?
Mówię zaś wam, że ani nawet Salomon w całej ― chwale swej nie ubierał się jak jedna [z] tych.
Jeśli zaś ― trawę ― pola dzisiaj będąca i jutro do pieca wrzucaną ― Bóg tak ubiera, nie wiele więcej was małej wiary?
Szukajcie zaś po pierwsze ― Królestwa [― Boga] i ― prawości jego, i tamte wszystkie dodane będą wam.
Czemu zaś widzisz ― pyłek ― w ― oku ― brata twego, ― zaś w ― twym oku belki nie widzisz?
Uważajcie na ― pseudo-proroków, co przychodzą do was w odzieniu owiec, wewnątrz zaś są wilkami drapieżnymi.
Więc każde drzewo dobre, owoce dobre wydaje, ― zaś zgniłe drzewo, owoce złe wydaje.
Zszedłszy zaś [On] z ― góry towarzyszyli Mu ludzie liczni.
Wszedłszy zaś [On] do Kafarnaum, zbliżył się [do] Niego centurion błagając Go
Odpowiadając zaś ― centurion mówi: Panie, nie jestem godny abyś mi pod ― dach wszedłbyś, ale tylko powiedz słowem, i uleczony będzie ― chłopiec mój.
Usłyszawszy zaś ― Jezus był pełen podziwu i powiedział ― towarzyszącym: Amen mówię wam, u nikogo tyle wiary w ― Izraelu [nie] znalazłem.
Mówię zaś wam, że liczni od wschodu i zachodu przybędą i ułożą się [do stołu] z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w ― Królestwie ― Niebios.
― Zaś synowie ― królestwa wyrzuceni zostaną w ― ciemność ― zewnętrzną. Tam będzie ― płacz i ― zgrzyt ― zębów.
Późnieszy wieczór zaś stał się, przynosili Mu opętanych licznych. I wyrzucał ― duchy słowem, i wszystkich ― źle mających się uzdrowił,
Zobaczywszy zaś ― Jezus wielu ludzi wokół Niego, rozkazał odejść na ― drugą stronę.
i mówi mu ― Jezus: ― Lisy nory mają i ― skrzydlate ― niebios gniazda, ― zaś Syn ― Człowieka nie ma gdzie ― głowę skłoniłby.
Inny zaś ― [z] uczniów powiedział Mu: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pochować ― ojca mego.
― Zaś Jezus mówi mu: Towarzysz mi, i pozwól ― martwym grzebać ― swoich martwych.
I oto trzęsienie wielkie stało się w ― morzu, dlatego ― statek zakrywany jest pod ― falami. On zaś spał.
― Zaś ludzie zastanawiali się mówiąc: Kimże jest Ten, że i ― wiatry i ― morze Jemu są posłuszne?
[Było] zaś daleko od Niego stado świń licznych pasące się,
― zaś demony błagały Go mówiąc: Jeśli wyrzucasz nas, poślij nas w ― stado ― świń.
i powiedział im: Odchodźcie ― Zaś wyszedłszy odeszły w ― świnie, i oto pędząc całe ― stado w dół ― stromizny w ― morze, i zginęły w ― wodach.
― Zaś pasący pobiegli, i odszedłszy do ― miasta przynieśli wiadomości wszystkie i [o] ― opętanych.
Aby zaś widzielibyście, że prawo ma ― Syn ― Człowieka na ― ziemi odpuszczać grzechy ― wtedy mówi ― sparaliżowanemu: Podniósłszy się podnieś twe ― łoże i odejdź do ― domu twego.
Zobaczywszy zaś ― ludzie byli w zachwycie i chwalili ― Boga ― [że] dał moc taką ― ludziom.
― Zaś usłyszawszy, powiedział [im]: Nie potrzebę mają ― zdrowi lekarza, ale ― źle mający się.
Wyruszywszy zaś nauczcie się co jest: Litości chcę i nie ofiary, nie bowiem przyszedłem wezwać sprawiedliwych ale grzeszników.
Wtedy zbliżają się [do] Niego ― uczniowie Jana mówiąc: Dla czego my i ― faryzeusze pościmy, [wiele] ― zaś uczniowie Twoi nie poszczą?
I odpowiedział im ― Jezus: Nie są w stanie ― synowie ― komnaty weselnej lamentować przez ile [czasu] z nimi jest ― pan młody? Przyjdą zaś dni kiedy wzięty zostanie od nich ― pan młody, i wtedy będą pościć.
Nikt zaś [nie] przykłada łaty materiału nieużywanego na płaszcz stary, zrywa bowiem ― wypełnienie jego z ― płaszcza, i gorsze rozdarcie staje się.
I nie wlewają wino młode w bukłaki stare, jeśli zaś inaczej, rozrywają się ― bukłaki, i ― wino jest wylewane i ― bukłaki zniszczone są, ale wlewają wino młode w bukłaki nowe, i oba zachowują się.
― Zaś Jezus obróciwszy się i zobaczywszy ją, powiedział: Odwagi, córko, ― wiara twa uratowała cię, i uratowana została ― kobieta z ― godziny tej.
Kiedy zaś usunięci zostali [ci] ludzie, wszedłszy chwycił ― rękę jej, i została podniesiona ― dziewczynka.
[Gdy] przyszedł zaś do ― domu, zbliżyli się [do] Niego ― ślepi, i mówił im ― Jezus: Wierzycie, że jestem w stanie to uczynić? Mówią mu: Tak, Panie.
― Zaś wyszedłszy rozpowiedzieli oni [to] na całą ― ziemię ową.
[Gdy] oni zaś wychodzili, oto przyprowadzili Mu człowieka niemego, opętanego.
― Zaś faryzeusze mówili: Przez ― władcę ― demonów wyrzuca ― demony.
Zobaczywszy zaś ― tłumy zlitował się nad nimi, że były znękani i opuszczeni, jak owce nie mające pasterza.
Wtedy mówi ― uczniom Jego: ― Wszakże żniwa liczne, ― zaś pracownicy nieliczni.
― Zaś dwunastu wysłanników ― imiona są te: pierwszy Szymon ― nazywany Piotrem i Andrzej ― brat jego, i Jakub [syn] ― Zebedeusza i Jan ― brat jego,
idźcie zaś raczej do ― owiec ― [które są] zagubione [z] domu Izraela.
Idąc zaś głoście mówiąc, że: Przybliżyło się ― Królestwo ― Niebios.
W które zaś ― miasto lub wieś weszlibyście, ustalcie kto w nim godny jest. I tam pozostańcie aż ― wychodzilibyście.
Wchodząc zaś do ― domu pozdrówcie go.
I jeśli ― byłby ― dom godny, niech przyjdzie ― pokój wasz na niego. Jeśli zaś nie byłby godny, ― pokój wasz do was niech zawróci.
Uważajcie zaś na ― ludzi, będą wydawać bowiem was do sanchedrynów i w ― synagogach ich będą chłostać was.
I przed rządzących zaś i królów będziecie prowadzeni z powodu Mnie, na świadectwo im i ― narodom.
Kiedy zaś wydadzą was, nie niepokójcie się jak lub co powiecie. Dane będzie bowiem wam w owej ― godzinie co powiecie.
Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec dziecko, i powstaną dzieci przeciw rodzicom i zabiją ich.
i będziecie nienawidzeni przez wszystkich dla ― imienia Mego. ― Zaś pozostały do końca, ― będzie uratowany.
Kiedy zaś prześladowaliby was w ― mieście tym, uciekajcie do ― innego. Amen bowiem mówię wam, nie ― skończycie ― miast ― Izraela aż przyszedłby ― Syn ― Człowieka.
I nie bójcie się z ― zabijających ― ciało, ― zaś duszy nie będących w stanie zabić. Bójcie się zaś raczej ― będącego w stanie i duszę i ciało zniszczyć w Gehennie.
Was zaś i ― włosy ― głowy wszystkie policzone są.
Który zaś ― wyrzekłby się Mnie przed ― ludźmi, wyrzeknę się i Ja jego w obecności ― Ojca Mego ― w ― Niebiosach.
― Zaś Jan usłyszawszy w ― więzieniu [o] dziełach ― Pomazańca, wysławszy przez [dwóch] ― uczniów jego,
[Gdy] tamci zaś wyruszali, zaczął ― Jezus mówić ― tłumom o Janie: Co wyszliście na ― pustkowiu oglądać? Trzcinę przez wiatr poruszaną?
Amen mówię wam, nie jest podniesiony z urodzonych [z] kobiet większy [od] Jana ― Zanurzającego, ― zaś najmniejszy w ― Królestwie ― Niebios większy jemu jest.
Od zaś ― dni Jana ― Zanurzającego aż do teraz ― Królestwo ― Niebios doznaje przemocy, i gwałtownicy pochwytują je.
Komu zaś przyrównam ― pokolenie to? Podobne jest chłopcom siedzącym na ― rynkach, co zwracając się do ― innych
W owym ― czasie przechodził ― Jezus ― [w] szabat przez ― obsiane pola. ― Zaś uczniowie Jego zgłodnieli i zaczęli zrywać kłosy i jeść.
― Zaś faryzeusze zobaczywszy powiedzieli Jemu, oto ― uczniowie Twoi czynią co nie wolno czynić w szabat.
― Zaś odpowiedział im: Nie przeczytaliście, co uczynił Dawid, że zgłodniał i ci z nim?
Mówię zaś wam, że ― [od] świątyni większe jest tutaj,
Jeśli zaś wiedzielibyście co jest: Litości chcę i nie ofiary, nie ― potępialibyście ― niewinnych.
― Zaś odpowiedział im: Kto jest z was człowiek, który mając owce jedną, i jeśli wpadłaby ta ― [w] szabat do dołu, nie chwyci ją i podniesie?
Wyszedłszy zaś ― faryzeusze naradę podjęli przeciw Niemu jak Jego zniszczyć.
― Zaś Jezus poznawszy wycofał się stamtąd. I towarzyszyły Mu [tłumy] liczne, i leczył ich wszystkich.
― Zaś faryzeusze usłyszawszy powiedzieli: Ten nie wyrzuca ― demonów jeśli nie przez ― belzebuba władcę ― demonów.
Poznawszy zaś ― myślenie ich powiedział im: Każde królestwo podzielone przeciw sobie pustoszone jest, i każde miasto lub dom podzielony przeciw sobie nie ostanie się.
Jeśli zaś w Duchu Boga Ja wyrzucam ― demony, wtedy nadeszło do was ― Królestwo ― Boga.
Dla tego mówię wam, każdy grzech i obelga zostanie odpuszczone ― ludziom, ― zaś ― Ducha obelga nie zostanie odpuszczona.
I kto jeśli powiedziałby słowo przeciw ― Synowi ― Człowieka, będzie odpuszczone mu. Kto zaś ― powiedziałby przeciw ― Duchowi ― Świętemu, nie będzie odpuszczone mu ani w tym ― wieku ani w ― nadchodzącym.
Mówię zaś wam, że każda wypowiedź bezużyteczna ― [którą] wypowiedzą ― ludzie, oddadzą za nią słowo w dzień sądu.
― Zaś odpowiadając powiedział im: Pokolenie złe i cudzołożne znaku szuka, i znak nie będzie dany im jeśli nie ― znak Jonasza ― proroka.
Kiedy zaś ― nieczysty duch wyszedłby z ― człowieka, przechodzi na bezwodne miejsca szukając odpoczynku i nie znajduje.
Powiedział zaś ktoś Jemu: Oto ― matka Twa i ― bracia Twoi na zewnątrz stoją szukając [by] Tobie powiedzieć.
― Zaś odpowiadając powiedział ― mówiącemu Mu: Kto jest ― matką Mą, i którzy są ― bracia Moi?
Inne zaś padły na ― skaliste gdzie nie miały ziemi wiele, i natychmiast zaczęły rosnąć [a] ponieważ ― nie mając głebokiej ziemi,
[gdy] słońce zaś [gdy] wzeszło spaliło i dlatego ― nie mając korzenia zostało wysuszone.
Inne zaś padły między ― ciernie i urosły ― ciernie i zadusiły je.
Inne zaś padły na ― ziemię ― dobrą i dawały owoc, [to] wprawdzie sto [to] zaś sześćdziesiąt [to] zaś trzydzieści.
― Zaś odpowiedziawszy powiedział, że: Wam dane jest poznać ― tajemnice ― Królestwa ― Niebios, owym zaś nie jest dane.
Kto bowiem ma, dane będzie mu, i nadmiar mieć będzie. Kto zaś nie ma, i co ma będzie zabrane od niego.
Wasze zaś szczęśliwe ― oczy, że widzą, i ― uszy wasze, że słyszą.
― Zaś na ― skaliste posiany, ten jest ― ― słowo słuchający i natychmiast z radością biorący je.
Nie ma zaś korzenia w sobie, ale na chwilę [tylko] jest, [kiedy] stała by się zaś udręka lub prześladowanie dla ― słowa, zaraz jest zgorszony.
― Zaś w ― ciernie zasiany, ten jest ― ― słowo słuchający, i ― troska ― wieku i ― oszustwo ― bogactwa zadusza ― słowo i bezowocny staje się.
― Zaś w ― dobrą ziemię zasiany, ten jest ― ― słowo słuchający i rozumiejący, który zaś owocuje i czyni ― właśnie sto, ten zaś sześćdziesiąt, ten zaś trzydzieści.
Kiedy zaś ― spać ― ludzie [poszli], przyszedł jego ― przeciwnik i dosiał kąkolu między środek ― pszenicy i odszedł.
Kiedy zaś wyrosło: ― trawa i owoc, uczyniło wtedy widocznym i ― kąkol.
Zbliżywszy się zaś ― słudzy ― gospodarza powiedzieli mu: Panie, nie dobre ziarno posiałeś w ― swe pole? Skąd więc ma kąkol?
― Zaś powiedział im: Wrogi człowiek to uczynił. ― Zaś słudzy jego mówią: Chcesz więc odszedłszy zebralibyśmy je?
― Zaś mówi: Nie, nie żebyście zbierając ― kąkol wyrwalibyście razem [z] nim ― pszenicy.
Pozwólcie rosnąć razem obu aż do ― żniwa, i w porze ― żniwa powiem ― żniwiarzom: Zbierzcie najpierw ― kąkol i zwiążcie je w snopy, żeby ― spalić je, ― zaś pszenicę zbierzcie do ― spichlerza mego.
― Mniejsze wprawdzie jest [od] wszystkich ― ziaren, kiedy zaś wyrosłoby, większe ― [od] warzyw jest i staje się drzewo, wtedy przychodzą ― ptaki ― nieba aby odpocząć w ― konarach jego.
― Zaś odpowiedziawszy powiedział: ― Siejący ― dobre ziarno jest ― Syn ― Człowieka.
― Zaś polem jest ― świat. ― Zaś dobre nasienie, to są ― synowie ― Królestwa. ― Zaś kąkolem są ― synowie ― złego.
― Zaś wrogiem ― [który] zasiał je jest ― oszczerca. ― Zaś żniwem zakończenie wieku jest. ― Zaś żniwiarzami zwiastunowie są.
Znalazłszy zaś jedną kosztowną perłę odszedłszy sprzedał wszystkie ile miał i kupił ją.
która kiedy została wypełniona, wyciągnąwszy na ― brzeg i usiadłszy zbierali ― dobre do wiader, ― zaś bezwartościowe na zewnątrz rzucili.
― Zaś powiedział im: Dla tego każdy uczony w piśmie stawszy się uczniem ― Królestwa ― Niebios, podobny jest człowiekowi, gospodarzowi który wydobywa ze ― skarbca jego nowe i stare.
I byli zgorszeni w Nim. ― Zaś Jezus powiedział im: Nie jest prorok odrzucony, jeśli nie w ― ojczyźnie i w ― domu jego.
Urodziny zaś, które stały się ― Heroda zatańczyła ― córka ― Herodiady na ― środku i urzekła ― Heroda,
― Zaś podżegana przez ― matkę jej: Daj mi, ― mówi ― tutaj na tacy ― głowę Jana ― Zanurzającego.
Usłyszałwszy zaś ― Jezus odszedł stamtąd w łodzi na opustoszałe miejsce na osobność, i usłyszawszy ― tłumy, zaczęły towarzyszyć Mu pieszo z ― miast.
Wieczór zaś stał się, zbliżyli się Jego ― uczniowie mówiący: Puste jest [to] miejsce i ― godzina już przeszła. [Pozwól] odejść więc ― tłumom, aby odszedłszy do ― wiosek nakupiliby sobie żywności.
― Zaś Jezus powiedział im: Nie potrzebę mają odejść, dajcie wy im zjeść.
― Zaś mówią Mu: Nie mamy tutaj jeśli nie pięć chlebów i dwie ryby.
― Zaś powiedział: Przynieście mi tutaj je.
I rozkazawszy ― tłumom usiąść na ― trawie, wziął ― pięć chlebów i ― dwie ryby, spojrzawszy w ― niebo pobłogosławił, i połamawszy dał ― uczniom ― chleby, ― zaś uczniowie ― tłumom.
― Zaś jedzących było mężczyzn około pięciu tysięcy bez kobiet i dzieci.
I rozpuściwszy ― tłumy wszedł na ― górę na osobności modlić się. Wieczór zaś stał się, [gdy] sam był tam.
― Zaś łódź już stadiów wiele od ― ziemi oddaliła się, nękana przez ― fale, był bowiem przeciwny ― wiatr.
Czwartej zaś straży ― nocnej przyszedł do nich chodząc po ― morzu.
― Zaś uczniowie zobaczywszy Jego po ― morzu chodzącego zostali poruszeni mówiąc, że: Zjawa jest, i ze ― strachu krzyczeli.
Natychmiast zaś przemówił ― Jezus im mówiąc: Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się.
Odpowiedziawszy zaś Jemu ― Piotr powiedział: Panie, jeśli Ty jesteś, rozkaż mi przyjść do Ciebie po ― wodach.
― Zaś powiedział: Przyjdź. I zszedłszy z ― łodzi Piotr chodził po ― wodach i przyszedł do ― Jezusa.
Zobaczywszy zaś ― wiatr zląkł się, i zacząwszy być topionym [przez fale], krzyknął mówiąc: Panie, ratuj mnie.
Natychmiast zaś ― Jezus wyciągnąwszy ― rękę chwycił go i mówi mu: Małej wiary, na co zwątpiłeś?
― Zaś w ― łodzi oddali cześć Jemu mówiąc: Naprawdę Boga Syn jesteś.
Przyszedłszy zaś ― Jezus ku ― okolicom Cezarei ― Filipowej, pytał ― uczniów Jego mówiąc: KIm, mówią ― ludzie, jest ― Syn ― Człowieka?
[Oni] zaś powiedzieli: [Jedni] ― Janem ― Chrzcicielem, inni zaś Eliaszem, drudzy zaś Jeremiaszem lub jednym [z] proroków.
Mówi im: Wy zaś kim [o] Mnie mówicie, [że] jestem?
Odpowiadając zaś Szymon Piotr powiedział: Ty jesteś ― Pomazaniec, ― Syn ― Boga ― żyjącego.
Odpowiadając zaś ― Jezus powiedział mu: Szczęśliwy jesteś, Szymonie [synu] Jony, gdyż ciało i krew nie odsłoniły ci [tego], ale ― Ojciec Mój ― w ― niebiosach.
I Ja zaś tobie mówię, że ty jesteś Piotr, i na tej ― skale zbuduję Moje ― zgromadzenie, a bramy Hadesu nie przemogą go.
Jeśli zaś zgrzeszyłby [przeciw tobie] brat twój, odejdź, przekonaj go między tobą a nim jedynie. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś ― brata twego.
Jeśli zaś nie usłucha, zabierz z tobą jeszcze jednego lub dwóch, gdyż na ustach dwóch świadków lub trzech stanie cała sprawa.
Jeśli zaś nie usłuchałby ich, powiedź ― zgromadzeniu; jeśli zaś i ― zgromadzenia nie usłuchałby, niech jest ci jak ― poganin i ― poborca [podatkowy]
Powiedział zaś im: Kiedy modlicie się, mówicie: Ojcze, niech zostanie uświęcone ― imię Twe, niech przyjdzie ― królestwo Twe,
Który zaś z was, ― ojciec, [gdy] poprosi ― syn rybę, nie zamiast ryby węża mu poda?
A był wyrzucając demona, a ten był [w] niemym; stało się zaś, [że gdy] demon wyszefł, przemówił ― niemy. I zdumiały się ― tłumy.
Niektórzy zaś z nich powiedzieli: W [mocy] Belzebuba, ― władcy ― demonów, wyrzuca ― demony.
inni zaś poddając próbie, znaku z nieba szukali od Niego.
On zaś zobaczywszy ich ― rozumowania powiedział im: Wszelkie królestwo w sobie samym rozdzielone pustoszone jest, a dom na dom upada.
Jeśli zaś i ― Szatan w sobie samym został rozdzielony, jak ostanie się ― królestwo jego? Gdyż mówicie: w Belzebubie wyrzucam Ja ― demony.
Jeśli zaś Ja w [mocy] Belzebuba wyrzucam ― demony, [to] synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dla tego oni waszymi sędziami będą.
Jeśli zaś przez palec Boga Ja wyrzucam ― demony, wtedy nadeszło do was ― królestwo ― Boga.
kiedy zaś silniejszy [od] niego przyszedłszy zwyciężyłby go, ― cały oręż jego zrywa, w którym ― pokładał ufność, a ― łupy jego rozdaje.
Stało się zaś w [trakcie] mowy Jego tej, [że] podniósłszy ― głos kobieta z ― tłumu powiedziała Mu: Szczęśliwe ― łono ― [co] nosiło Cię i piersi które ssałeś.
On zaś powiedział: Nie, ale szczęśliwi [ci] słyszący ― słowo ― Boga i strzegący [go].
― zaś tłumy gdy są gromadzone postanowił mówić ― pokolenie ten pokolenie złe jest: znak szuka, i znak nie dane będzie nim jeśli nie ― znak Jonasza.
Którzykolwiek zaś przyjęli Jego, dał im prawo dziećmi Boga stać się, (tym) wierzącym w ― imię Jego,
Obróciwszy się zaś ― Jezus i zobaczywszy ich towarzyszących, mówi im: Kogo szukacie? ― Zaś odpowiedzieli Mu: Rabbi. ( mówi się w znaczeniu "Nauczycielu"), gdzie pozostajesz?
Był zaś ― Filip z Betsaidy, z ― miasta Andrzeja i Piotra.
Zaproszeni byli zaś i ― Jezus i ― uczniowie Jego na ― wesele.
Były zaś tam kamienne stągwie, sześć, według ― [zwyczaju] oczyszczenia ― Judejczyków, które są umieszczone, mieszczące średnio miary dwie lub trzy.
I mówi im: Zaczerpnijcie teraz i zanieście ― staroście. [Oni] zaś przynieśli.
Jak zaś skosztował ― starosta ― wodę winem co stała się, i nie wiedział skąd jest, ― zaś słudzy wiedzieli [ci, którzy] zaczerpnęli ― wodę, woła ― oblubieńca ― starosta
Ów zaś mówił o ― świątyni ― ciała Jego.
Jak zaś był w ― Jerozolimie w ― Paschę na ― święto, wielu uwierzyło w ― imię Jego, oglądając Jego ― znaki co uczynił.
Sam zaś Jezus nie zawierzył siebie im dla tego [, gdyż] On poznanie [miał] wszystkich,
Był zaś człowiek z ― faryzeuszy, Nikodem [na] imię mu, przełożony ― Judejczyków.
To zaś jest ten sąd, że ― światło przyszło na ― świat i umiłowali ci ludzie więcej ― ciemność niż ― światło, były bowiem ich złe ― dzieła.
― Zaś czyniący ― prawdę przychodzi do ― światła, aby uwidoczniły się jego ― dzieła, że w Bogu jest dokonane.
Był zaś i Jan zanurzając w Ainon blisko ― Salem, gdyż wody wiele było tam, i przychodzili i byli zanurzani.
― Mający ― pannę młodą panem młodym jest, ― zaś przyjaciel ― pana młodego ― stojący i słuchający jego, radością raduje się z ― głosu ― pana młodego. Ta więc ― radość ― moja jest wypełniona.
Owemu trzeba rosnąć, mnie zaś stawać się mniejszym.
― Wierzący w ― Syna ma życie wieczne, ― zaś nieposłuszny ― Synowi nie zobaczy życia, ale ― gniew ― Boga pozostaje na nim.
Trzeba [było] zaś Jemu przechodzić przez ― Samarię.
Było zaś tam źródło ― Jakuba. ― Zatem Jezus znużony od ― podróżowania usiadł tak przy ― źródle. Godzina była jakoś szósta.
który zaś ― wypiłby z ― wody co Ja dam jemu, nie ― będzie pragnął na ― wiek, ale ― woda, co dam mu, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu.
― Zaś powiedział im: Ja pokarm mam jadłbym, co wy nie wiecie.
Z zaś ― miasta owego liczni uwierzyli w Niego [z] Samarytan dla ― słowa ― kobiety świadczącej, że: "Powiedział mi wszystko co uczyniłam".
Po zaś ― dwóch dniach odszedł stamtąd do ― Galilei.
Już zaś on, gdy schodził, ― słudzy spotkali go mówiąc, że ― chłopiec jego żyje.
Ten [zaś] znów drugi raz znak uczynił ― Jezus przyszedłszy z ― Judei do ― Galilei.
Jest zaś w ― Jerozolimie przy ― [bramie] owczej basen, ― który jest zwany [po] hebrajsku Betezda, pięć kolumnad mający.
Był zaś ― człowiek tam trzydzieści i osiem lat mający w ― niemocy jego;
Odpowiedział Mu ― chory: Panie, człowieka nie mam, aby kiedy po poruszeniu ― wody rzuciłby mnie do ― basenu; w [czasie] którym zaś przychodzę ja, inny przede mną schodzi.
I natychmiast stał się zdrowy [ten] człowiek, i podniósł ― matę jego i chodził. Był zaś szabat w owy ― dzień.
On zaś odpowiedział im: uczyniwszy mnie zdrowym, Ów mi powiedział: Podnieś ― matę twą i chodź.
― Zaś uleczony nie wiedział, kto jest, ― bowiem Jezus oddalił się [od] tłumu będącego w [tym] miejscu.
On zaś odpowiedział im: ― Ojciec Mój aż do teraz działa, i Ja działam.
Ja zaś nie od człowieka ― świadectwo przyjmuję, ale te mówię, abyście wy zostali zbawieni.
Ów był ― lampą ― palącą się i świecącą, wy zaś chcieliście radować się do godziny w ― świetle jego.
Ja zaś mam ― świadectwo większe [niż] Jana, ― bowiem dzieła, co dał mi ― Ojciec, abym wypełnił je, te ― dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że ― Ojciec Mnie wysłał.
Jeśli zaś ― owego pismom nie wierzycie, jak ― Moim wypowiedziom uwierzycie?
Towarzyszył zaś Mu tłum wielki, gdyż widzieli ― znaki, które uczynił na ― chorych.
Wstąpił zaś na ― wzgórze Jezus, i tam usiadł z ― uczniami Jego.
Była zaś blisko ― Pascha, ― święto ― Judejczyków.
To zaś mówił wyróbowując go; sam bowiem wiedział, co zamierzał uczynić.
Powiedział ― Jezus: Uczyńcie, [aby] ludzie rozłożyli się. Była zaś trawa liczna na [tym] miejscu. Rozłożyli się więc ― mężczyźni [w] liczbie jakieś pięciu tysięcy.
Gdy zaś zostali nasyceni, mówi ― uczniom Jego: Zbierzcie ― pozostałe kawałki, aby nie coś zginęło.
Gdy zaś wieczór stał się, zeszli ― uczniowie Jego nad ― morze,
[On] zaś mówi im: Ja jestem, nie bójcie się.
To zaś jest ― wola ― posyłającego Mnie, aby wszystko, co dał Mi, nie utraciłbym z tego, ale wzbudziłbym je w ― ostatnim dniu.
Ja jestem ― chlebem ― życia ― z ― nieba, który zszedł. Jeśli kto zjadłby z tego ― chleba, żyć będzie na ― wiek, a ― chlebem zaś, który Ja dam ― ciałem Moim jest za ― ― świata życie.
Wiedząc zaś ― Jezus w sobie, że szemrają o tym ― uczniowie Jego, powiedział im: To was zraża?
Mówił zaś [o] Judzie, [synu] Szymona Iskarioty. Ten bowiem zamierzał wydać Go, jeden z ― dwunastu.
Było zaś blisko ― święto ― Judejczyków ― rozstawiania namiotów.
Mówi więc im ― Jezus: ― Czas ― mój jeszcze nie [jest] obecnie, ― zaś czas ― [dla was] zawsze jest odpowiedni.
Nie może ― świat nienawidzić was, Mnie zaś nienawidzi, gdyż ja świadczę o nim, że ― dzieła jego złe są.
Te zaś powiedziawszy im, pozostał w ― Galilei.
Kiedy zaś weszli ― bracia Jego na ― święto, wtedy i On wszedł, nie otwarcie, ale jakby w ukryciu.
I szeptania o Nim było wiele w ― tłumie. [Jedni] ― mówili, że: Dobry jest, inni zaś mówili: Nie, ale zwodzi ― tłum.
Już zaś [w] święta środku, wszedł Jezus do ― świątyni i nauczał.
― Od siebie mówiący, ― chwały ― swej szuka; ― zaś szukający ― chwały ― Posyłającego go, ten prawdomówny jest i niesprawiedliwość w nim nie jest.
Ale Ten, wiemy skąd jest. ― Zaś Pomazaniec, gdy przyszedłby, nikt [nie] pozna skąd jest.
Z ― tłumu zaś wielu uwierzyło w Niego i mówiło: ― Pomazaniec, kiedy przyszedłby, czy liczniejsze znaki uczyni [niż] Ten uczynił?
W zaś ― ostatnim dniu ― wielkiego ― święta, stanął ― Jezus, i krzyknął mówiąc: Jeśli ktoś pragnąłby, niech przychodzi do Mnie i niech pije.
To zaś powiedział o ― Duchu, którego mieli wziąć [ci] co uwierzyli w Niego. Jeszcze nie bowiem był Duch, gdyż Jezus jeszcze nie uwielbiony został.
Inni mówili: Ten jest ― Pomazańcem. [Inni] zaś mówili: Czy bowiem z ― Galilei ― Pomazaniec przychodzi?
Niektórzy zaś chcieli z nich schwytać Go, ale nikt położył na Nim ― ręki.
Jezus zaś poszedł na ― Górę ― Oliwek.
O świcie zaś znów przybył do ― świątyni, i cały ― lud przychodził do Niego, i usiadłszy nauczał ich.
Prowadzą zaś ― uczeni w Piśmie i ― Faryzeusze do Niego kobietę na cudzołóstwie schwytaną, i postawili ją na środku,
W zaś ― Prawie Mojżesz nam przykazał ― takie kamienować. Ty więc co mówisz?
Te zaś mówili poddając próbie Go, aby mieć [o co] oskarżać Jego. ― Zaś Jezus w dół schyliwszy się ― palcem pisał po ― ziemi.
Kiedy zaś nadal stali pytając Go, podniósłszy się powiedział do nich: ― Bezgrzeszny [z] was pierwszy ― kamień na nią niech rzuci.
― Zaś wysłuchawszy i w ― sumieniu będąc zawstydzonymi, wychodzili jeden za jednym, począwszy od ― starszych, aż [do] ostatnich, i został sam ― Jezus, i ― kobieta na środku stojąca.
Podniósłszy się zaś ― Jezus, i nikogo nie zobaczywszy, oprócz ― kobiety, powiedział jej: ― Kobieto, gdzie są owi ― oskarżyciele twoi? Nikt cię [nie] osądził?
― Zaś powiedziała: Nikt Panie. Powiedział zaś jej ― Jezus: Ani ja cię [nie] osądzam. Idź i już więcej nie grzesz.]
Odpowiedział Jezus i powiedział im: Nawet jeśli ja świadczyłbym o sobie samym, prawdziwe jest ― świadectwo Moje, gdyż wiem skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. Wy zaś nie wiecie skąd przychodzę lub gdzie odchodzę.
A jeśli sądzę zaś Ja, ― sąd ― Mój prawdziwy jest, gdyż sam nie jestem, ale Ja i ― posyłający Mnie Ojciec.
I w ― Prawie zaś ― waszym napisane jest, że dwóch ludzi ― świadectwo prawdziwe jest.
― Zaś niewolnik nie pozostaje w ― domu na ― wiek, ― Syn pozostaje na ― wiek.
Teraz zaś pragniecie mnie zabić, człowieka co ― prawdę wam mówi, którą usłyszałem od ― Boga. Tego Abraham nie czynił.
Ja zaś, że ― prawdę mówię, nie wierzycie Mi.
Ja zaś nie szukam ― chwały Mej. Jest ― szukający i sądzący.
I nie poznaliście Go, Ja zaś znam Go. Jeśli powiem, że nie znam Go, byłbym podobnym wam kłamcą, ale znam Go i ― słowo Jego zachowuję.
Podnieśli więc kamienie, aby rzucić na Niego. Jezus zaś ukrył się i odszedł ze ― świątyni.
Był zaś szabat w tym dniu [kiedy] ― glinę uczynił ― Jezus i otworzył jego ― oczy.
Znowu więc pytali go i ― faryzeusze jak odzyskał wzrok. ― Zaś powiedział im: Glinę nałożył mi na ― oczy, i umyłem się, i widzę.
Mówią więc ― ślepemu znowu: Co ty mówisz o Nim, że otworzył twe ― oczy? ― Zaś powiedział, że: Prorok jest.
Czemu zaś teraz widzi nie wiemy, lub kto otworzył jego ― oczy, my nie wiemy. Jego zapytajcie, dojrzałość ma, sam o sobie powie.
I zniesławili go i powiedzieli: Ty uczniem jesteś Tego, my zaś ― Mojżesza jesteśmy uczniami.
My wiemy, że Mojżeszowi przemówił ― Bóg, Tamten zaś nie wiemy skąd jest.
― Zaś powiedział: Wierzę Panie, i pokłonił się Mu.
Powiedział im ― Jezus: Jeśli ślepi bylibyście, nie ― mielibyście grzechu. Teraz zaś mówicie, że: Widzimy; ― grzech wasz pozostaje.
― Zaś wchodzący przez ― bramę pasterzem jest ― owiec.
Obcemu zaś nie ― będą towarzyszyć, ale uciekną od niego, gdyż nie znają ― obcych ― głosu.
Tę ― przypowieść powiedział im ― Jezus. Owi zaś nie zrozumieli o czym było, co mówił im.
Mówili zaś liczni z nich: Demona ma i szaleje. Czemu Go słuchacie?
jeśli zaś czynię, a nawet Mnie nie wierzylibyście, ― dziełom wierzycie, aby poznalibyście i zrozumieli, że we Mnie ― Ojciec a Ja w ― Ojcu.
A wielu przychodziło do Niego i mówili, że: Jan [wprawdzie] znaku [nie] uczynił żadnego, wszystko zaś, ile powiedział Jan o Tym, prawdziwe było.
Był zaś ktoś chory, Łazarz z Betanii, ze ― wsi Marii i Marty, ― siostry jej.
Była zaś Maria ― [co] namaściła ― Pana olejkiem, i [co] wytarła ― stopy Jego ― włosami jej, której ― brat Łazarz chorował.
Usłyszawszy zaś ― Jezus powiedział: Ta ― choroba nie jest ku śmierci, ale na ― chwałę ― Boga, aby uwielbiony został ― Syn ― Boga przez nią.
Kochał zaś ― Jezus ― Martę i ― siostrę jej i ― Łazarza.
Jeśli zaś ― chodziłby w ― nocy, potyka się, gdyż ― światło nie jest w nim.
Powiedział zaś ― Jezus o ― śmierci jego. Owi zaś uważali, że o ― zaśnięciu ― snem mówi.
Była zaś Betania blisko ― Jerozolimy jak na stadiów piętnaście.
Wielu zaś z ― Judejczyków przyszło do ― Marty i Marii, aby pocieszyliby je z powodu ― brata.
― Więc Marta jak usłyszał, że Jezus przychodzi, wyszła naprzeciw Mu. Maria zaś w ― domu siedziała.
Owa zaś jak usłyszała, podniosła się szybko i przychodzi do Niego.
Jeszcze nie zaś przyszedł ― Jezus do ― wsi, ale był jeszcze na ― miejscu, gdzie wyszła naprzeciw Mu ― Marta.
Jacyś zaś z nich powiedzieli: Nie mógł ten, ― otwierający ― oczy ― ślepemu, uczynić, aby i ten nie umarł?
Jezus więc znów wzburzony w sobie przyszedł do ― grobowca. Był zaś jaskinią, i kamień leżał na niej.
Podnieśli więc ― kamień, ― zaś Jezus podniósł ― oczy w górę i powiedział: Ojcze, dziękuję Ci, że wysłuchałeś Mnie.
Ja zaś wiedziałem, że zawsze Mnie słyszysz, ale z powodu ― tłumu ― stojącego wokół powiedziałem, aby uwierzyli, że Ty Mnie wysłałeś.
Niektórzy zaś z nich odeszli do ― Faryzeuszy i powiedzieli im co uczynił Jezus.
Jeden zaś ― z nich Kajfasz, arcykapłanem będąc ― roku owego, powiedział im: Wy nie wiecie niczego,
Tego zaś od siebie samego nie powiedział, ale arcykapłanem będąc ― roku owego prorokował, że zamierzał Jezus umrzeć za ― naród,
Była zaś blisko ― Pascha ― Judejczyków, i weszło wielu do Jerozolimy z ― kraju, przed ― Paschą, aby oczyściliby siebie samych.
Dali zaś ― arcykapłani i ― Faryzeusze nakaz, aby jeśli ― wiedzieliby gdzie jest, zgłosiliby, aby schwytaliby Go.
Przygotowali więc Mu wieczerzę tam, i ― Marta usługiwała, ― zaś Łazarz jednym był z ― leżących przy stole z Nim.
― Więc Maria wziąwszy funt mirry nardowej, czystej, drogocennej, namaściła ― stopy ― Jezusa i wytarła ― włosami jej ― stopy Jego. ― Zaś dom wypełnił się od ― zapachu ― mirry.
Mówi zaś Juda ― Iskariota, jeden [z] uczniów Jego, ― mający Go wydać:
Powiedział zaś to nie, że o ― ubogich martwił się on, ale że złodziejem był i ― szkatułkę mając, ― [co] wrzucane zabierał.
― Biednych bowiem zawsze macie u siebie, Mnie zaś nie zawsze macie.
Zaplanowali zaś ― arcykapłani, aby i ― Łazarza uśmiercić,
Znalazłszy zaś ― Jezus osiołka, usiadł na nim, zgodnie z tym jak jest napisane:
Byli zaś Helleni jacyś z ― wchodzących, aby pokłonić się [Bogu] na ― święto.
― Zaś Jezus odpowiada im mówiąc: Przyszła ― godzina, aby uwielbiony został ― Syn ― Człowieka.
Amen, amen mówię wam, jeśli nie ― ziarno ― pszenicy upadłszy w ― ziemię umarłoby, ono samo pozostaje. Jeśli zaś umarłoby, liczny owoc niesie.
To zaś mówił, zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.
[I chociaż] tak liczne zaś On znaki uczynił przed nimi, nie uwierzyli w Niego,
Jezus zaś krzyknął i powiedział: ― Wierzący we Mnie, nie wierzy we Mnie, ale w ― Wysyłającego Mnie.
Przed zaś ― świętem ― Paschy widząc ― Jezus, że przyszła Jego ― godzina, aby przeszedł ze ― świata tego do ― Ojca, ukochawszy ― własnych ― w ― świecie, do końca ukochał ich.
Odpowiedział Jezus i powiedział mu: Co ja czynię ty nie wiesz teraz, zrozumiesz zaś po tym.
Amen, amen mówię wam, ― przyjmujący ― kogo wyślę, Mnie przyjmuje, ― zaś Mnie przyjmujący, przyjmuje ― Wysyłającego Mnie.
Tego zaś nikt [nie] zrozumiał ― [z] leżących przy stole dla czego powiedział mu.
Wziąwszy więc ― kawałek ów wyszedłszy natychmiast. Była zaś noc.
Mówi Mu Szymon Piotr: Panie, gdzie odchodzisz? Odpowiedział Jezus: Gdzie odchodzę, nie jesteś w stanie mi teraz towarzyszyć, towarzyszyć będziesz zaś później.
W ― domu ― Ojca Mego mieszkania liczne są. Jeśli zaś nie, powiedziałbym ― wam, gdyż idę przygotować miejsce wam.
[Czy] nie uwierzyłeś, że Ja w ― Ojcu, a ― Ojciec we Mnie jest? ― Wypowiedzi, które Ja mówię wam, od siebie samego nie mówię. ― Zaś Ojciec we Mnie trwający czyni ― dzieła Jego.
Wierzcie Mi, że Ja w ― Ojcu, a ― Ojciec we Mnie. Jeśli zaś nie, dla ― dzieł tych wierzcie.
Jeszcze chwila, a ― świat Mnie już nie zobaczy, wy zaś widzicie Mnie, gdyż Ja żyję i wy żyć będziecie.
― Mający ― przykazania me i strzegący ich, ów jest ― kochający Mnie. ― Zaś kochający Mnie zostanie umiłowany przez ― Ojca Mego, i Ja będę kochał go i objawię mu samego siebie.
― Zaś Opiekun, ― Duch ― Święty, którego pośle ― Ojciec w ― imieniu Mym, Ów was nauczy wszystkiego i przypomni wam wszystko co powiedziałem wam Ja.
Już nie mówię [o] was słudzy, gdyż ― sługa nie wie co czyni jego ― pan. Was zaś nazwałem przyjaciółmi, gdyż wszystko co usłyszałem od ― Ojca Mego dałem poznać wam.
Jeśli ze ― świata bylibyście, ― świat co ― jego lubiłby, że zaś ze ― świata nie jesteście, ale Ja wybrałem sobie was ze ― świata, dla tego nienawidzi was ― świat.
Jeśli nie przyszedłem i powiedziałem im, grzechu nie mieliby, teraz zaś wymówki nie mają dla ― grzechu ich.
Jeśli ― dzieła nie uczyniłem wśród nich, co nikt inny [nie] uczynił, grzechu nie mieliby. Teraz zaś i widzieli i nienawidzą i Mnie i ― Ojca Mego.
i wy zaś świadczycie, gdyż od początku ze Mną jesteście.
Ale te wygłosiłem wam, aby kiedy przyjdzie ― godzina ich, pamiętalibyście sobie, że Ja powiedziałem wam. Tych zaś wam od początku nie powiedziałem, gdyż z wami byłem.
Teraz zaś odchodzę do ― Posyłającego Mnie, i nikt z was [nie] pyta Mnie: Gdzie odchodzisz?
Ale Ja ― prawdę mówię wam, korzystniej wam, abym Ja odszedłbym. Jeśli bowiem nie odszedłbym, ― Opiekun nie ― przyszedłby do was. Jeśli zaś poszedłbym, wyślę Go do was.
O sprawiedliwości zaś, gdyż do ― Ojca odchodzę i już nie widzicie Mnie.
O zaś sądzie, gdyż ― władca ― świata tego jest osądzony.
Kiedy zaś przyjdzie Ów, ― Duch ― prawdy, wprowadzi was w ― prawdę całą, nie bowiem mówić będzie od siebie, ale ile usłyszy mówić będzie, i ― przychodzące oznajmi wam.
Amen, amen mówię wam, że będziecie opłakiwać i będziecie lamentować wy, ― zaś świat będzie się radować. Wy zostaniecie zasmuceni, ale ― smutek wasz ku radości stanie się.
― Kobieta kiedy rodziłaby, smutek ma, że przyszła ― godzina jej. Kiedy zaś urodziłaby ― dziecko, już nie wspomina ― udręki dla ― radości, gdyż urodził się człowiek na ― świat.
I wy więc teraz ― smutek macie, znów zaś zobaczę was, i będzie rozradowane wasze ― serce, i ― radości waszej nikt [nie] zabiera od was.
To zaś jest ― wieczne życie, aby poznali Ciebie, ― jedynego prawdziwego Boga i którego wysłałeś Jezusa Pomazańca.
Teraz zaś do Ciebie przychodzę, i to mówię na ― świecie, aby mieli ― radość ― Moją wypełnioną w sobie.
Nie za tych zaś proszę tylko, ale i za ― wierzących poprzez ― słowo ich we Mnie,
Ojcze sprawiedliwy, i ― świat Ciebie nie poznał, Ja zaś Ciebie poznałem, a ci poznali, że Ty Mnie wysłałeś.
Znał zaś i Juda, ― wydający Go, ― miejsce, że wielokroć zbierał się Jezus tam z ― uczniami Jego.
Odpowiedzieli Mu: Jezusa ― Nazarejczyka. Mówi im: Ja jestem. Stał zaś i Juda ― wydający Go z nimi.
Znów więc zapytał ich: Kogo szukacie? Ci zaś powiedzieli: Jezus ― Nazarejczyka.
Szymon więc Piotr mając miecz wyciągnął go i uderzył ― ― arcykapłana sługę i odciął jego ― ucho ― prawe. Było zaś imię ― sługi Malchos.
Był zaś Kajfasz ― doradzającym ― Judejczykom, że korzystniej jednemu człowiekowi umrzeć za ― lud.
Towarzyszył zaś ― Jezusowi Szymon Piotr i inny uczeń. ― Zaś uczeń ów był znany ― arcykapłanowi, i razem wszedł [z] ― Jezusem na ― dziedziniec ― arcykapłana,
― zaś Piotr stanął przy ― drzwiach na zewnątrz. Odszedł więc ― uczeń ― inny ― znany ― arcykapłanowi i powiedział ― odźwiernej, i wprowadził ― Piotra.
Stanęli zaś ― słudzy i ― podwładni ognisko uczyniwszy, gdyż zimno było, i grzali się. Był zaś i ― Piotr z nimi stojący i grzejący się.
To zaś On powiedziawszy, jeden obok stojący ― podwładny zadał policzek ― Jezusowi powiedziawszy: Tak odpowiadasz ― arcykapłanowi?
Odpowiedział mu Jezus: Jeśli źle powiedziałem, zaświadcz o ― złym; jeśli zaś dobrze, co Mnie bijesz?
Był zaś Szymon Piotr stojący i grzejący się. Powiedzieli więc mu: Czy i ty z ― uczniów Jego jesteś? Zaprzeczył ów i powiedział: Nie jestem.
Prowadzą więc ― Jezusa od ― Kajfasza do ― pretorium; było zaś rano; a oni nie weszli do ― pretorium, aby nie skalali się, ale zjedli ― Paschę.
Odpowiedział Jezus: ― królestwo ― Moje nie jest z ― świata tego; jeśli ze ― świata tego byłoby ― królestwo ― Moje, ― podwładni ― ― Moi walczyliby, abym nie został wydany ― Judejczykom. Teraz [jednak] zaś ― królestwo ― Moje nie jest stąd.
Jest zaś wspólny zwyczaj wam, abym jednego uwolniłbym wam na ― Paschę. Chcecie więc, uwolnię wam ― Króla ― Judejczyków?
Wykrzyknęli więc znów mówiąc: Nie tego, ale ― Barabasza. Był zaś ― Barabasz bandytą.
i wszedł do ― pretorium znów i mówi ― Jezusowi: Skąd jesteś Ty? ― Zaś Jezus odpowiedzi nie dał mu.
Od tąd ― Piłat usiłował uwolnić Go. ― Zaś Judejczycy wykrzyknęli mówiąc: Jeśli tego uwolnisz, nie jesteś przyjacielem ― Cezara. Każdy ― królem siebie czyniący przeciwstawia się ― Cezarowi.
― Więc Piłat usłyszawszy ― słowa te wyprowadził na zewnątrz ― Jezusa, i usiadł na trybunie [sędziowskiej] w miejscu zwanym Litostroton, [po] hebrajsku zaś Gabbata.
Było zaś Przygotowanie ― Paschy, godzina była jakoś szósta. I mówi ― Judejczykom: Oto ― Król wasz.
gdzie Go ukrzyżowali, a z Nim innych dwóch, z tej strony i z tej strony, pośrodku zaś ― Jezusa.
Napisał zaś i tytuł [winy] ― Piłat i umieścił na ― krzyżu. Było zaś napisane JEZUS ― NAZAREJCZYK, ― KRÓL ― JUDEJCZYKÓW.
― Więc żołnierze, kiedy ukrzyżowali ― Jezusa, wzięli ― szaty jego i czynili cztery części, każdemu żołnierzowi część, i ― tunikę. Była zaś ― tunika bez szwu, od ― góry tkana przez całość.
Stały zaś przy ― krzyżu ― Jezusa ― matka Jego i ― siostra ― matki Jego, Maria ― [żona] Kleofasa i Maria ― Magdalena.
do zaś ― Jezusa przyszedłszy, jak zobaczyli już Go martwego, nie połamali Jego ― goleni,
Po zaś tym poprosił ― Piłata Józef z Arymatei, będący uczniem ― Jezusa, ukrytym zaś z powodu ― lęku [przed] Judejczykami, aby zabrał ― ciało ― Jezusa. I zezwolił ― Piłat. Przyszedł więc i zabrał ― ciało Jego.
Przyszedł zaś i Nikodem, który przyszedł do Niego nocą ― najpierw, niosąc mieszaninę mirry i aloesu jakieś funtów sto.
Był zaś w ― miejscu, gdzie został ukrzyżowany ogród, a w ― ogrodzie grobowiec nowy, w którym jeszcze nikt [nie] był złożony.
― Zaś pierwszego ― po sabacie Maria ― Magdalena przychodzi rano, ciemność jeszcze gdy była, do ― grobowca i widzi ― kamień usunięty z ― grobowca.
Biegli zaś ― dwoje razem i ― inny uczeń pobiegł szybciej [od] Piotra i przyszedł pierwszy do ― grobowca.
Maria zaś stała przed ― grobowcem na zewnątrz płacząc. Jak więc płakała zajrzała do ― grobowca,
Mówi jej Jezus: Nie mnie dotykaj, jeszcze nie bowiem wstąpiłem do ― Ojca; idź zaś do ― braci Moich i powiedz im: Wstępuję do ― Ojca Mego i Ojca waszego i Boga Mego i Boga waszego.
Tomasz zaś jeden z ― dwunastu, ― zwany Didymos, nie był z nimi, kiedy przyszedł Jezus.
Mówili więc mu ― Inni uczniowie: Zobaczyliśmy ― Pana. ― Zaś powiedział im: Jeśli nie zobaczę w ― rękach Jego ― śladu ― gwoździ i [nie] włożę ― palec mój w ― miejsce ― gwoździ i [nie] włożę mą ― rękę w ― bok Jego, nie ― uwierzę.
To zaś napisane jest, abyście uwierzyli, że Jezus jest ― Pomazańcem, ― Synem ― Boga, i abyście wierząc życie mielibyście w ― imieniu Jego.
Po tym ukazał siebie znów Jezus ― uczniom nad ― morzem ― Tyberiady. Ukazał [się] zaś tak:
Wczesny ranek zaś już staje się; stanął Jezus na ― brzegu; nie jednakże poznali ― uczniowie, że Jezus jest.
― Zaś powiedział im: Rzućcie ku ― prawej części ― łodzi ― sieć, a znajdziecie. Rzucili więc, i już nie ją wyciągnąć mogli od ― wielkiej liczby ― ryb.
― Zaś inni uczniowie ― łódką przybyli, nie bowiem byli daleko od ― ziemi ale jakieś z łokci dwieście, ciągnąc ― sieć [z] rybami.
Amen, amen, mówię ci, kiedy byłeś młodszy, przepasywałeś się i chodziłeś gdzie chciałeś. Kiedy zaś zestarzejesz się, wyciągniesz ― ręce swe, i inny przepasze cię i poprowadzi gdzie nie chcesz.
To zaś powiedział, dając znak jaką śmiercią uwielbi ― Boga. A to powiedziawszy, mówi mu: Towarzysz Mi
Tego więc zobaczywszy ― Piotr mówi ― Jezusowi: Panie, ten zaś co?
Wyszło więc to ― słowo do ― braci, że ― uczeń ów nie umiera. Nie powiedział zaś mu ― Jezus, że nie umiera, ale: Jeśli go chcę pozostawić aż przychodzę, co do ciebie?
Jest zaś i inne liczne, które uczynił ― Jezus, które jeśli zostają napisane, po jedynczo, nawet nie sam, sądzę, ― świat dał miejsce ― pisanym zwojom.
to zaś jest [by] zostać razem zachęceni wśród was przez [tę] we wzajemnej wierze waszej ― i mojej.
Nie chcę zaś [byście] wy nie rozumieli, bracia, że wielokrotnie postanowiłem przyjść do was, i zostałem powstrzymany aż do ― dotychczas, aby jakiś owoc posiadłbym i w was jak i w ― innych narodach.
Sprawiedliwość bowiem Boga w niej jest objawiana z wiarę w wiarę, jak napisane jest: ― zaś sprawiedliwy z wiary żyłby.
Wiemy zaś, że ― sąd ― Boga jest według prawdy na ― ― tak robiących.
Liczysz zaś [na] to, o człowieku ― sądzący ― ― takie sprawiających i czyniący je, że ty wymkniesz się z ― sądu ― Boga?
Według zaś ― twardości twej i niezdolnego do zmiany myślenia serca gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu ― Boga,
tym zaś z intrygantów i nieposłusznych ― prawdzie, przekonujących się zaś ― niesprawiedliwości, gniew i zapalczywość,
chwała zaś i szacunek i pokój każdemu ― czyniącemu ― dobre, Judejczykowi ― najpierw i Grekowi.
Jeśli zaś ty Judejczykiem jesteś określany i dajesz sobie spoczywać na Prawie i chlubisz się w Bogu,
Obrzezanie ― bowiem pomaga, jeśli Prawo wykonujesz. Jeśli zaś przestępcą Prawa byłbyś, ― obrzezanie twe nieobrzezaniem stało się.
Nie może stać się. Niech stanie się zaś ― Bóg prawdą, każdy zaś człowiek kłamcą, tak jak napisane jest: Żebyś ― okazał się sprawiedliwy w ― słowach Twych i zwyciężył w ― sądzeniu Ciebie.
Jeśli zaś ― niesprawiedliwość nasza Boga sprawiedliwość poleca, co powiemy? [Czy] niesprawiedliwy ― Bóg ― noszący ― gniew? Według człowieka mówię.
Jeśli zaś ― prawda ― Boga w ― moim kłamstwie pomnożyłaby się ku ― chwale Jego, jak jeszcze i ja jako grzesznik jestem sądzony?
Wiemy zaś, że cokolwiek ― Prawo mówi [do tych] w ― Prawie mówi, aby wszelkie usta zamknęły się i winny stałby się cały ― świat [wobec] Boga.
Teraz zaś bez Prawa prawość Boga jest objawiona, zaświadczona przez ― Prawo i ― Proroków,
Prawość zaś Boga przez wiarę Jezusa Pomazańca, dla wszystkich ― wierzących, nie bowiem jest rozróżnienie,
Co bowiem ― Pismo mówi? Uwierzył zaś Abraham ― Bogu, i zostało policzone mu ku sprawiedliwości.
― Zaś pracującemu ― zapłata nie jest liczona według łaski, ale według należności.
― Zaś nie pracującemu, [a] wierzącemu zaś w ― Ogłaszającego sprawiedliwym ― bezbożnego, jest liczona ― wiara jego ku sprawiedliwości,
― Bowiem Prawo gniew sprawia: gdzie zaś nie jest Prawo, ani łamanie [Prawa].
W zaś ― obietnicy ― Boga nie poddany wątpliwościom ― niewiary, ale umocniony ― wiarą, dał chwałę ― Bogu,
Nie zostało napisane zaś z powodu jego samego, że zostało policzone mu,
Nie jedynie zaś, ale i chlubimy się w ― uciskach, będąc świadomi, że ― utrapienie wytrwałość sprawia,
― zaś wytrwałość wypróbowanie, ― zaś wypróbowanie nadzieję,
― zaś nadzieja nie zawstydza, gdyż ― miłość ― Boga jest wylana w ― sercach naszych przez Ducha Świętego, ― dawanego nam.
Okazuje dowód zaś ― swojej miłości do nas ― Bóg, bowiem jeszcze grzesznikami będących nas, Pomazaniec za nas umarł.
Nie jedynie zaś, ale i chlubiąc się w ― Bogu przez ― Pana naszego Jezusa Pomazańca, przez którego teraz ― pojednanie wzięliśmy.
aż do bowiem Prawa grzech była na świecie, grzech zaś nie jest zaliczany, nie choć było Prawa.
I nie [tak] jak z powodu jednego, który zgrzeszył [jest z tym] darem, ― ― bowiem sąd od jednego ku potępieniu, ― zaś dar łaski przez liczne upadki ku usprawiedliwieniu.
Prawo zaś weszło, aby zaobfitowałby ― upadek. Gdzie zaś zaobfitował ― grzech, aż nazbyt obfitowała ― łaska,
Jeśli zaś umarliśmy razem [z] Pomazańcem, wierzymy, że i żyć będziemy razem [z] Nim,
― Bowiem umarłszy, ― grzechowi umarł raz na zawsze; ― zaś żyjąc, żyje [dla] Boga.
Tak i wy zaliczajcie siebie samych będących martwymi [dla] ― grzechu, żyjący zaś [dla] Boga w Pomazańcu Jezusie.
Łaskawość zaś ― Boga, że byliście niewolnikami ― grzechu, staliście się posłuszni zaś z serca dla Którego zostaliście przekazani, wzorem [tej] nauki,
Uwolnieni zaś od ― grzechu, uczynieni zostaliście niewolnikami ― sprawiedliwości.
Teraz zaś uwolnieni od ― grzechu, uczynieni niewolnikami zaś ― Boga, macie ― owoc wasz ku uświęceniu, ― zaś końcem życie wieczne.
― Bowiem zapłatą ― grzechu śmierć, ― zaś łaskawością ― Boga, życie wieczne w Pomazańcu Jezusie ― Panu naszym.
― Bowiem zamężna kobieta ― żyjącego męża jest związana Prawem; jeśli zaś umarłby ― mąż, zwolniona [jest] od ― Prawa ― męża.
Wtedy więc, [za] życia ― męża, cudzołożnicy otrzyma imię, jeśli się stanie mężowi innemu; jeśli zaś umarłby ― mąż, wolna jest od ― Prawa, ― nie jest ona cudzołożnicą, stawszy się mężowi innemu.
teraz zaś zostaliśmy uwolnieni od ― Prawa, umarłszy, w którym byliśmy powstrzymywani, dlatego służyć nam [trzeba] w nowości Ducha, a nie starości litery [Prawa].
Okazję zaś otrzymawszy ― grzech przez ― przykazanie sprawił we mnie całe [to] pożądanie; bez bowiem Prawa grzech martwy.
Ja zaś żyłem bez Prawa dawniej; gdy zaczęło towarzyszyć zaś ― przykazanie, ― grzech ożył,
ja zaś umarłem i znalezione mi ― przykazanie [zamiast prowadzić mnie] ku życiu, to [raczej doprowadziło mnie] do śmierci;
Wiemy bowiem, że ― Prawo duchowe jest, ja zaś cielesny jestem, zaprzedany pod ― grzech.
Jeśli zaś [co] nie chcę to czynię, przyznaję ― Prawu, że wspaniałe.
Teraz zaś już nie ja wykonuję to, ale ― mieszkający we mnie grzech.
Wiem bowiem, że nie mieszka we mnie, to jest w ― ciele mym, dobro; ― bowiem chcieć jest obecne mi, ― zaś wykonania ― dobrego nie [znajduję],
Jeśli zaś [co] nie chcę, ja, to czynię, już nie ja wykonuję to, ale ― mieszkający we mnie grzech.
widzę zaś inne prawo w ― członkach mych, wojujące przeciwko ― prawu ― umysłu mego i zniewalające mnie w ― prawie ― grzechu, ― będące w ― członkach mych.
Wdzięczność [zaś] Bogu przez Jezusa Pomazańca ― Pana naszego! Tak więc sam ja ― ― umysłem służę Prawu Boga, ― zaś ciałem prawu grzechu.
[Ci] bowiem według ciała będący, ― [według] ciała myślą, [ci] zaś według Ducha ― [o tym co] Ducha.
― Bowiem zamysłem ― ciała śmierć, ― zaś zamysłem ― Ducha życie i pokój;
[ci] zaś w ciele będący, Bogu podobać się nie są w stanie.
Wy zaś nie jesteście w ciele, ale w Duchu, jeśli tylko Duch Boga mieszka w was. Jeśli zaś ktoś Ducha Pomazańca nie posiada, ten nie jest Jego.
Jeśli zaś Pomazaniec w was, ― [to chociaż] ciało martwe przez grzech, ― zaś duch żywy przez usprawiedliwienie.
Jeśli zaś ― Duch, [który] wzbudził ― Jezusa z martwych mieszka w was, [Ten, który] wzbudzi z martwych Pomazańca Jezusa, ożywi i ― śmiertelne ciała wasze przez ― zamieszkującego Jego Ducha w was.
Jeśli bowiem według ciała żyjecie, macie umrzeć; jeśli zaś Duchem ― uczynki ― ciała uśmiercacie, żyć będziecie.
Jeśli zaś dziećmi, i dziedzicami; dziedzicami ― Boga, współdziedzicami zaś Pomazańca, jeśli rzeczywiście współcierpimy, aby i zostalibyśmy współuwielbieni.
nie jedynie zaś, ale i sami ― pierwocinę ― Ducha mając my i sami w sobie jęczymy, usynowienia oczekując, ― odkupienia ― ciała naszego.
― Bowiem [w] nadziei zostaliśmy zbawieni; nadzieja zaś która jest ukazana nie jest nadzieją; [Czy] bowiem widzi ―, kto [ma] nadzieję?
Jeśli zaś ― nie widzimy mamy nadzieję, przez wytrwałość wyczekujemy.
W ten sam sposób zaś i ― Duch wspiera ― niemoc naszą, ― bowiem [o] co pomodlić się jak trzeba nie wiemy, ale sam ― Duch wstawia się westchnieniami niewyrażonym słowami.
― Zaś badający ― serca wie co [jest] zamysłem ― Ducha, gdyż według Boga wstawia się za świętych.
Wiemy zaś, że ― miłującym ― Boga wszystko współdziała ku dobremu, ― według wcześniejszego ustanowienia powołanymi będąc.
których zaś przeznaczył, tych i wezwał; i których wezwał, tych i uznał za sprawiedliwych; których zaś uznał za sprawiedliwych, tych i otoczył chwałą.
Kto ― będzie potępiać? Pomazaniec Jezus ― który umarł, więcej zaś wzbudzony, który jest po prawej [stronie] ― Boga, [Tym jest] który i wstawia się za nami.
Nie więc zaś, że bezsilne ― Słowo ― Boga. Nie bowiem wszyscy ― z Izraela, ― Izraelem,
nie tylko zaś, ale i Rebeka z jednego łoża mająca, [z] Izaaka ― ojca naszego,
tak jak napisane jest: ― Jakuba ukochałem, ― zaś Ezawa znienawidziłem
Tedy więc któremu chce okazuje miłosierdzie, którego zaś zechce, zatwardza
Czy nie posiada władzy ― garncarz [nad] gliną, [by] z ― tego ciasta uczynić ― [jedno] do szacownego naczynie, ― zaś[drugie] do hańbiącego?
Jeśli zaś chcąc ― Bóg ukazać ― gniew i poznać ― moc Jego, zniósłszy z wielką cierpliwością naczynia gniewu, przygotowanie do zniszczenia,
Izajasz zaś woła za ― Izraelem: Choćby byłaby ― liczba ― synów Izraela jak ― piasek ― morza, ― [tylko] reszta będzie uratowana;
Co więc powiemy? Że narody ― nie ścigające sprawiedliwości, pochwycili sprawiedliwość, sprawiedliwość zaś ― z wiary;
Izrael zaś ścigający Prawo, sprawiedliwości w Prawie nie doszedł.
― Zaś z wiary sprawiedliwość tak mówi: Nie powiedziałbyś w ― sercu swoim: Kto wstąpi do ― nieba? To jest, [aby] Pomazańca sprowadzić,
Sercem bowiem wierzy się dla sprawiedliwości, ustami zaś wyznaje się ku ratunkowi.
Jak więc wezwać [Tego] w którego nie uwierzyli? Jak zaś uwierzyć, [o którym] nie usłyszeli? Jak zaś usłyszą bez głoszącego?
Jak zaś głosiliby, jeśli nie zostaliby wysłani? Tak jak napisane jest: Jak piękne ― stopy ― głoszących dobrą nowinę [o] dobrych.
Albowiem ― wiara [jest] z usłyszenia [przesłania], ― i to usłyszenia [przesłania] przez wypowiedź Pomazańca.
Izajasz zaś ośmiela się i mówi: Dałem znaleźć ― Mnie nie szukającym, jawny stałem się ― Mnie nie pytającym.
Do zaś ― Izraela mówi: Cały ― dzień wyciągałem ― ręce Me do ludu nieposłusznego i mówiącego przeciwko [Mnie].
Jeśli zaś łaską, już nie z dzieł, ponieważ [wówczas] łaska już nie staje się łaską.
Cóż więc? [Czego] szuka Izrael, tego nie uzyskał, [jednak] zaś wybrani uzyskali, ― zaś reszta została [dotknięta] zatwardziałością,
Jeśli zaś ― upadek ich bogactwem świata, a ― poniżenie ich bogactwem narodów, ileż więcej ― doskonałość ich.
Wam zaś mówię, ― narodom: Na ile ― więc jestem ja narodów wysłannikiem, ― służbę mą chwalę,
Jeśli zaś ― pierwocina święta, i ― ciasto, a jeśli ― korzeń święty, i ― gałęzie.
Jeśli zaś jakieś ― gałęzie zostały odłamane, ty zaś dziką oliwką będąc wszczepionym w nich i współuczestnikiem ― korzenia ― tłustości ― oliwnego stałeś się,
nie chełp się [nad] gałęzie. Jeśli zaś chełpisz się, nie ty ― korzeń niesiesz, ale ― korzeń ciebie.
Dobrze: [z] niewiary zostały odłamane, ty zaś [przez] wiarę stanąłeś. Nie wysoko myśl [o sobie], ale się bój.
Zobacz więc dobroć i surowość Boga. Względem ― tych upadających surowość, względem zaś ciebie dobroć Boga, jeśli pozostaniesz [w tej] dobroci, w przeciwnym razie i ty zostałbyś odcięty.
I owi zaś, jeśli nie pozostawać będą w ― niewierze, zostaną wszczepieni, moceń bowiem jest ― Bóg ponownie wszczepić ich.
Według ― ― dobrej nowiny, [są] nienawistnymi ― [ze względu na] was ―, według zaś ― wybrania, ukochanymi z powodu ― ojców;
Tak jak bowiem wy, kiedyś byliście nieposłuszni [względem] Boga, teraz zaś doznajecie litości [z powodu] tych nieposłusznych,
Tak jak bowiem w jednym ciele wiele członków mamy, [te] zaś członki wszystkie nie [tę] samą mają funkcję,
tak ― liczni, jednym ciałem jesteśmy w Pomazańcu, ― zaś według jednego sobie nawzajem członkami.
Mając zaś dary łaski według ― łaski ― danej nam, różne: jeśli prorokowanie, według ― analogii ― wiary,
Każda dusza władzom zwierzchnim niech będzie podporządkowana. Nie bowiem jest władza, jeśli nie od Boga, ― zaś będące od Boga wyznaczone są.
Dlatego ― przeciwstawiający się ― władzy, ten ― Boga rozporządzeniu opiera się; ― zaś opierający się sobie samemu sąd wezmą.
― Bowiem przywódcy nie są bojaźnią ― dobremu dziełu, ale ― złemu. Chcesz zaś nie bać się ― władzy? ― Dobro czyń, a otrzymasz pochwałę od niej;
Boga bowiem sługą jest tobie ku ― dobremu. Jeśli zaś ― zło czynisz, bój się; nie bowiem bez przyczyny ― miecz nosi; Boga bowiem sługą jest, karzący w gniewie ― ― zło popełniającego.
― Noc posunęła się, ― zaś dzień przychodzi. Odrzućmy zatem ― dzieła ― ciemności, przywdziejmy zaś ― pancerz ― światła.
― Zaś słabego [w] wierze przygarniajcie, nie ku poróżniającemu osądzaniu kwestii sumienia.
Jeden ― wierzy, [że można] zjeść wszystko, ― zaś słaby jarzyny je.
― Jedzący ― nie jedzącego [niech] nie pogardza, ― zaś nie jedzący ― jedzącego [niech] nie osądza, ― Bóg bowiem go przygarnął.
Ty kim jesteś, ― sądząc cudzego domownika? [Przed] własnym panem stoi lub upada; ostanie się zaś, jest mocny bowiem ― Pan postawić go.
Jeden ― bowiem sądzi [że jest] dzień ponad dniem, ten zaś sądzi, [że] każdy dzień [znaczy tyle samo]; każdy we ― własnym umyśle niech dopełni miary.
Ty zaś czemu sądzisz ― brata twego? Lub i ty, czemu pogardzasz ― bratem twym? Wszyscy bowiem staniemy przed ― trybunałem ― Boga.
― Zaś robiący różnicę sobie, jeśli zjadłby, jest sądzony, gdyż nie z wiary; wszystko zaś [co] nie z wiary, grzechem jest.
Winni jesteśmy zaś my ― mocni, ― niemoce ― niemocnych nosić, a nie samym sobie przypodobywać się.
― Zaś Bóg ― wytrwałości i ― pociechy, [niech] da wam ― ją, [abyście] myśleli o sobie nawzajem według Pomazańca Jezusa,
― zaś narody za miłosierdzie wysławiały ― Boga, jak napisano: Dla tego wyznam Ciebie wśród narodów i ― imieniu Twemu będę śpiewał,
― Zaś Bóg ― nadziei [niech] wypełni was wszystkich radością i pokojem w ― wierze, ku ― obfitowaniu waszemu w ― nadziei w mocy Ducha Świętego.
Przekonany będąc zaś, bracia moi, i sam ja, co do was, że i wy pełni jesteście dobroci, wypełnieni wszelkim ― poznaniem, mogący i siebie nawzajem pouczać.
Odważniej zaś napisałem wam po części, jako przypominający wam, przez ― łaskę ― daną mi od ― Boga,
tak zaś poczytując za punkt honoru, [by] głosić dobrą nowinę nie gdzie został wymieniony Pomazaniec, aby nie na cudzym fundamencie budowałbym,
teraz zaś więcej już nie miejsce mający w ― regionie tym, pragnienie zaś mając ― przychodząc do was od wielu lat,
― teraz zaś idę ku Jeruzalem, służąc ― świętym.
wiem zaś, że przychodząc do was, w wypełnieniu błogosławieństwa Pomazańca przyjdę.
Wzywam zaś was, bracia, przez ― Pana naszego Jezusa Pomazańca i dla ― miłości ― Ducha, współwalczcie [ze] mną w ― modlitwach za mnie do ― Boga,
― Zaś Bóg ― pokoju z wszystkimi wami; Amen.
Polecam zaś wam Febę ― siostrę naszą, będącą diakonem ― zgromadzenia ― w Kenchrach,
Wzywam zaś was, bracia, [by] baczyć [na tych] [którzy] podziały i ― zgorszenia przeciw ― nauce, której wy nauczyliście się ― czyniących, i odwróćcie się od nich;
― Bowiem wasze posłuszeństwo do wszystkich doszło; przez was więc raduję się, chcę zaś, [abyście] wy mądrymi byli ku ― dobremu, czyści zaś względem ― zła.
― Zaś Bóg ― pokoju zetrze ― Szatana pod ― stopami waszymi w krótce. ― Łaska ― Pana naszego Jezusa z wami.
[Temu] zaś który jest w stanie was utwierdzić według ― dobrej nowiny mej i ― ogłaszania Jezusa Pomazańca, według objawienia tajemnicy, czasy wieczne okrytej milczeniem,
uwidocznionej zaś teraz przez ― pisma prorocze według nakazu ― wiecznego Boga, ku posłuszeństwu wiary we wszystkich ― narodach, rozpoznana,
Jeśli ― językami ― ludzi mówię i ― zwiastunów, miłości zaś nie mam, stałem się brązem dźwięczącym lub cymbałem głośnym,
i jeśli mam prorokowanie i znając ― tajemnice wszelkie i całe [mając] poznanie, i jeśli mam całkowitą ― wiarę tak, że góry przenoszę, miłości zaś nie mam, niczym jestem.
I jeśli rozdałbym część po części cały ― majątek mój, i jeśli wydałbym ― ciało me, aby zostało spalone, miłości zaś nie mam, nic nie pomogę sobie.
nie raduje się z ― niesprawiedliwości, raduje się zaś ― prawdą.
― Miłość nigdy [nie] upada. Jeśli zaś prorokowania, staną się niepotrzebne, jeśli języki, ustaną, jeśli poznanie, straci znaczenie.
kiedy zaś przyszłaby ― kompletność, [to] co częściowe straciłoby na znaczeniu.
Widzimy bowiem teraz przez zwierciadło, w zagadce, wtedy zaś obliczem do oblicza. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam jak i zostałem poznany.
Teraz zaś pozostaje wiara, nadzieja, miłość, ― trzy te, większa zaś [z] tych ― miłość.
― zaś Bóg bogaty będąc w miłosierdzie, przez ― wielką miłość Jego, którą ukochał nas,
Teraz zaś w Pomazańcu Jezusie, wy, ― niegdyś będący daleko, zostaliście postawieni blisko we ― krwi ― Pomazańca.
[Temu] zaś, który jest w stanie ponad wszystko uczynić, ponad wszelką miarę, [o] które prosimy lub myślimy, według ― mocy ― działającej w nas,
[A] zaś każdemu [z] nas została dana ― łaska według ― miary ― daru ― Pomazańca.
― Zaś, [że] wstąpił, cóż jest jeśli nie, że i zstąpił do ― będącego w dole regionu ― ziemi?
I On dał tych [jednych jako] wysłanników [innych] zaś [jako] proroków, [innych] zaś [jako] głosicieli dobrej nowiny, [innych] zaś [jako] pasterzy i nauczycieli,
[lecz] prawdę mówiąc zaś w miłości, wzroślibyśmy w Niego [we] wszystkim, który jest ― głową, Pomazaniec,
Wy zaś nie tak nauczyliście się ― Pomazańca,
[a] dawać odnawiać się zaś [w] duchu ― umysłu waszego,
― Kradnący już niech nie kradnie, więcej zaś, niech trudzi się wypracowując ― własnymi rękami ― dobro, aby miał [z czego] przekazywać ― potrzebę mającemu.
Stawajcie się zaś ku sobie nawzajem łagodni, miłosierni, darowując sobie jak i ― Bóg w Pomazańcu darował wam.
uniżył samego siebie, stawszy się posłuszny aż do śmierci, śmierci zaś krzyża.
― zaś [jak] ja i wy radujcie się i współradujcie [ze] mną.
Nadzieję [mam] zaś w Panu Jezusie, Tymoteusza wkrótce posłać wam, abym i ja był dobrej myśli, poznawszy [co] u was [się dzieje].
― Zaś doświadczenie jego znacie, że jak ojcu dziecko, ze mną służył dla ― dobrej nowiny.
jestem przekonany zaś w Panu, że i sam szybko przyjdę.
[Za] konieczne zaś uznałem Epafrodytosa ― brata i współpracownika i współbojownika mego, waszego zaś wysłannika i publicznego sługę ― potrzeby mej, posłać do was,
I bowiem zachorował [tak, że] niemal blisko śmierci [był]. Ale ― Bóg zlitował się mu, nie jego zaś jedynie, ale i mnie, abym nie smutek za smutkiem miał.
przypomnienie wziąwszy ― w twej nieobłudnej wierze, która zamieszkała najpierw w ― babce twej Lois i ― matce twej Eunice, przekonany będąc zaś, że i w tobie [mieszka].
ukazana zaś teraz przez ― pojawienie się ― Zbawiciela naszego Pomazańca Jezusa, pozbawiając władzy ― ― śmierć, rzuciwszy światło zaś życia i niezniszczalności przez ― dobrą nowinę,
To zaś wiedz, że w ostatnich dniach nastaną czasy niebezpieczne,
utrzymujący pozór pobożności ― zaś mocy jej którzy wypierają się; i [od] tych odwracaj się.
Którzy podobnie zaś [jak] Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi, tak i ci przeciwstawiają się ― prawdzie, ludzie o zdeprawowanym ― umyśle, niewypróbowani co do ― wiary.
Ty zaś podążyłeś za mą ― nauką, ― postępowaniem, ― postanowieniem, ― wiarą, ― cierpliwością, ― miłością, ― wytrwałością,
A wszyscy zaś ― zamierzający żyć pobożnie w Pomazańcu Jezusie będą prześladowani.
Źli zaś ludzie i zwodziciele będą posuwać się naprzód do ― gorszego, błądzący i dający się wprowadzać w błąd.
Ty zaś trwaj w których nauczyłeś się i uznałeś za godne zaufania, wiedząc od kogo nauczyłeś się,
Paweł sługa Boga, wysłannik zaś Jezusa Pomazańca według wiary wybranych Boga i poznania prawdy ― zgodnie z pobożnością
ukazał zaś [w] porze właściwej ― Słowo Jego w głoszeniu, [której] zawierzyłem ja według nakazu ― Zbawiciela naszego Boga,
Wszystko czyste dla czystych; dla zaś skalanych i niewierzących nic [jest] czyste, ale skalane [są] ich [zarówno] ― rozum [jak] i ― sumienie.
Boga wyznają [że] znają, ― zaś dziełami wypierają się, obrzydliwymi będąc i nieposłuszni i do wszelkiego dzieła dobrego niezdolni.
Ty zaś mów co odpowiada ― zdrowej nauce.
Kiedy zaś ― dobroć i ― miłość do ludzi ukazana [została przez] Zbawiciela naszego Boga,
głupich zaś debat i [sporów o] genealogie oraz kłótni i walk o Prawo unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne.
Niech uczą się zaś i ― nasi w dobrych dziełach przodować w [zaspokajaniu] niezbędnych potrzeb, aby nie byli bezowocni.
przez ― miłość raczej proszę, takim będąc jako Paweł starzec, teraz zaś i więzień Pomazańca Jezusa,
tego niegdyś tobie nieużytecznym, teraz zaś i tobie i mnie użytecznym,
bez zaś ― twojej zgody nic nie chciałem uczynić, aby nie jakby z przymusu ― dobro twoje było, ale z dobrej woli.
już nie jak sługę, ale więcej niż sługę, brata ukochanego, najbardziej [dla] mnie, jak daleko zaś więcej tobie i w ciele i w Panu.
jeśli zaś jakąś uczynił niesprawiedliwość tobie lub [jest] winien, to mnie przypisz;
Równocześnie zaś i przygotuj mi gościnę; mam nadzieję bowiem, że dzięki ― modlitwom waszym zostanę darowany wam.
― zaś sprawiedliwy Mój z wiary żyłby, a jeśli cofnąłby się, nie znajduje upodobania ― dusza Moja w nim.
aby ― wypróbowanie waszej ― wiary, kosztowniejsze [od] złota ― zniszczalnego, przez ogień zaś próbowanego, zostałaby znaleziona ku wywyższeniu i uwielbieniu i czci w objawieniu Jezusa Pomazańca;
którego nie zobaczywszy kochajcie, w którego teraz nie widząc wierzycie, zaś weselcie się radością nieopisaną i otoczoną chwałą,
którym zostało objawiona, że nie sobie samym, wam zaś służyło to, co teraz zostało oznajmione wam przez ― ewangelizujących was w Duchu Świętym, który został posłany z nieba, ku czemu pragną zwiastuni zajrzeć.
wcześniej poznanego ― przed poczęciem świata, uwidocznionego zaś w ostatnim ― czasie dla was,
― zaś wypowiedź Pana pozostaje na ― wiek. Tą zaś jest ― wypowiedź ― ogłoszona jako dobra nowina ku wam.
do którego zbliżając się, [do] kamienia żywego, przez ludzi ― odrzuconego, przez zaś Boga, wybranego, kosztownego
Wam więc ― szacunek, ― wierzącym; niewierzącym zaś kamień, którego odrzucili ― budujący, ten stał się ku głowni narożnej,
Wy zaś rodem wybranym, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud ku pozyskaniu, aby ― cnoty ogłosilibyście [Tego], z ciemności was powołującego do ― zdumiewającego Jego światła;
i samą tą zaś gorliwość całą wzniósłszy ponadto dodajcie w ― wierze waszej ― cnotę, w zaś ― cnocie ― poznanie,
w zaś ― poznaniu ― opanowanie, w zaś ― opanowaniu ― wytrwałość, w zaś ― wytrwałości ― pobożność,
w zaś ― pobożności ― braterstwo, w zaś ― braterstwie ― miłość.
Sprawiedliwym zaś uznaję, ― o ile jestem w tym ― namiocie, pobudzać was w przypominaniu,
Dopilnuję zaś [byście] wciąż mieli wy, po ― moim odejściu ― tych [rzeczy] wspomnienie sobie czynili.
Stali się zaś i fałszywi prorocy wśród ― ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą podziały niszczące, i [Tego], który wykupił ich Władcę wypierając, przynosząc sobie samym nagłe całkowite zniszczenie.
Wie Pan [jak] pobożnych z próby wyrywać, niesprawiedliwych zaś na dzień sądu [celem] ukarania zachować,
najbardziej zaś [tych] za ciałem w pożądaniu zepsucia idących i władzami gardzących, zuchwali, samowolni, [przed] chwałami nie drżący [a] bluźniący,
Ci zaś, jak pozbawione rozumu zwierzęta, urodzone z natury na schwytanie i zniszczenie, w czym nie rozumiejąc, bluźnią, w ― zagładzie ich i zniszczeni będą,
naganę zaś miał [za] swoje nieprawości; juczne bydlę, nieme, ― człowieka głosem przemówiwszy, powstrzymało ― ― proroka szaleństwo.
Jeśli bowiem uciekłszy [od] nieczystości ― świata w poznaniu ― Pana i Zbawiciela Jezusa Pomazańca, te zaś znów wplątawszy się, przezwyciężeni, stało się im [te] ostatnie gorsze ― [od] pierwszych.
― Zaś teraz niebiosa i ― ziemia ― Jego słowem odłożone są [dla] ognia ustrzeżone na dzień sądu i zagłady ― bezbożnych ludzi.
Jedno zaś to nie niech ukrywa się [przed] wami, ukochani, że jeden dzień przed Panem jak tysiąc lat a tysiąc lat jak dzień jeden.
Nadejdzie zaś dzień Pana jak złodziej. W nim ― niebiosa z trzaskiem przeminą, elementy zaś spalane będąc zostanie stracone, a ziemia i ― na niej dzieła zostaną odszukane.
Nowych zaś niebios i ziemi nowej według ― obietnicy Jego oczekujemy, w których sprawiedliwość zamieszkuje.
wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu ― Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Pomazańca. Jemu ― chwała i teraz i w dzień wieków.
co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy, ogłaszamy i wam, aby i wy wspólnotę mielibyście z nami. I ― wspólnota zaś ― nasza z ― Ojcem i z ― Synem Jego, Jezusem Pomazańcem,
Jeśli zaś w ― świetle chodzilibyśmy, jak On jest w ― świetle, wspólnotę mamy z sobą nawzajem i ― krew Jezusa ― Syna Jego, oczyszcza nas z każdego grzechu.
I On przebłaganiem jest za ― grzechy nasze, nie za ― nasze zaś jedynie, ale i za całego ― świata.
Kto zaś ― strzegłby Jego ― słowo, naprawdę w tym ― miłość ― Boga dokonała się. W tym poznajemy, że w Nim jesteśmy.
― Zaś nienawidzący ― brata jego w ― ciemności jest i w ― ciemności chodzi, i nie wie gdzie odchodzi, że ― ciemność oślepiła ― oczy jego.
I ― świat przemija i ― pożądliwość jego, ― zaś czyniący ― wolę ― Boga trwa na ― wiek.
Nie jak Kain ze ― złego był i zarżnął ― brata jego, i ze względu na co zamordował jego? Bowiem ― dzieła jego złe były, ― zaś ― brata jego sprawiedliwe.
Kto zaś ― ma ― dobro ― świata i widzi ― brata jego potrzebę mającego, a zamknąłby ― wnętrze jego od niego, jak ― miłość ― Boga trwa w nim?
Lęk nie jest w ― miłości, ale ― doskonała miłość na zewnątrz wyrzuca ― lęk, bo ― lęk karę ma, ― zaś lękający się nie doskonały [jest] w ― miłości.
Wiemy zaś, że ― Syn ― Boga nadchodzi i dał nam myślenie, aby poznawaliśmy ― Prawdziwego, i jesteśmy w ― Prawdziwym, w ― Synu Jego Jezusie Pomazańcu: Ten jest ― prawdziwy Bóg i życie wieczne.
Demetriuszowi zaświadczone jest od wszystkich i od samej ― prawdy, i my zaś zaświadczamy, i wiesz, że ― świadectwo nasze prawdą jest.
Mam nadzieję zaś zaraz cię zobaczyć, i usta do ust pomówimy.
Juda, Jezusa Pomazańca sługa, brat zaś Jakuba, ― w Bogu Ojcu, ukochanym w Jezusie Pomazańcu ustrzeżonym, powołanym:
Przypominać zaś wam chcę, wiedzącym raz na zawsze wszystko, że Pan lud z ziemi Egiptu ocaliwszy, ― drugi raz ― nie wierzących wytracił.
Podobnie jednak i ci mający marzenia, ciała ― kalają, zwierzchności zaś odrzucają, chwałom zaś bluźnią.
― Zaś Michał ― arcyzwiastun, kiedy ― [z] oszczercą sprzeciwiając się, spierał się o ― Mojżesza ciało, nie odważył się sądu brać bluźnierczego, ale powiedział: [Niech] upomni cię Pan.
Ci zaś, [o] których oczywiście nie wiedząc bluźnią, [o] których zaś z natury jak ― głupie zwierzęta wiedzą, w tych są niszczeni.
Prorokował zaś i im siódmy od Adama, Henoch mówiąc: Oto przychodzi, Pan wśród świętych niezliczonych Jego,
Wy zaś, ukochani, przypomnijcie sobie ― słowo ― przepowiedziane przez ― wysłanników ― Pana naszego Jezusa Pomazańca,
Wy zaś, ukochani, budując siebie samych ― najświętszą waszą wiarą, w Duchu Świętym modląc się,
[innych] zaś ratujcie z ognia chwytając; [dla innych] zaś miejcie miłosierdzie z obawą, nienawidząc i ― od ― ciała splamionej tuniki.
[Temu] zaś, który jest w stanie ustrzec was od upadku i postawić w obecności ― chwały Jego [jako] nieskazitelnych w uniesieniu,
― Zaś głowa Jego i ― włosy białe jak wełna, białe jak śnieg, a ― oczy Jego jak płomień ognia,
Pamiętaj więc skąd spadłeś, i zmień myślenie i ― pierwsze dzieła uczyń. Jeśli zaś nie, przychodzę [przeciw] tobie i poruszę ― świecznik twój z ― miejsca jego, jeśli nie zmienisz myślenia.
Opamiętaj się więc, jeśli zaś nie, przychodzę [przeciw] tobie szybko i będę wojować z nimi ― ― mieczem ― ust Moich.
Wam zaś mówię ― pozostałym ― w Tiatyrze, ilu nie mają ― nauki tej, którzyście nie zobaczyli ― "głębin ― oskarżyciela", jak mówią, nie rzucam na was innego brzemienia.
i mający w ― ręku jego mały zwój otwarty. I położył ― stopę jego ― prawą na ― morzu, ― zaś lewą na ― ziemi,
Mówili więc z ― faryzeuszy niektórzy: Nie jest Ten z Boga ― człowiek, bo ― szabatu nie strzeże. Inni [zaś] mówili: Czy jest w stanie człowiek grzeszny takie znaki czynić? I rozłam był wśród nich.
IPLIA
Siglum
Treść
Kiedy więc ― całe wasze w Imieniu Boga przyjąłem w [osobie] Onezyma, ― w miłości niewypowiedzianej, waszego zaś biskupa, ― Proszę w Jezusie Pomazańcu, [abyście] wy kochali i wszyscy wy jego ― podobnymi będąc. Błogosławiony bowiem kto łaskawie was, godnymi będących, takiego biskupa pozyskać.
IPD
Siglum
Treść
Drogi dwie są, jedna ― życia i jedna ― śmierci, różnica zaś duża między ― dwoma drogami.
― Tak więc droga ― życia jest ta: po pierwsze będziesz kochał ― Boga ― który uczynił cię, drugiego ― bliźniego twego jak siebie. Wszystko zaś jak jeśli tylko chciałbyś nie stało się tobie, i ty innemu nie czyń.
Tych zaś ― słów ― nauki jest tej: Błogosławcie ― przeklinającym was i módlcie się za ― wrogów waszych, pośćcie zaś za ― prześladujących was. Jaka bowiem łaskawość, jeśli tylko kochacie ― kochających was, [Czy] nie i ― narody ― tych czynią? Wy zaś kochajcie ― nienawidzących was, i nie będziecie mieć wroga.
Każdemu ― proszącemu cię daj i nie żądaj zwrotu. Wszystkim bowiem chce dać ― Ojciec z ― Jego daru łaski. Błogosławiony ― dający według ― przykazania, niewinny bowiem jest. Biada ― biorącemu, jeśli rzeczywiście bowiem potrzebę mający przyjmuje ktoś, niewinny będzie. ― Zaś nie potrzebę mający dostanie karę. Dlaczego wziął i na co? W zawstydzeniu zaś który stał się zostanie wypytany o [to] co zrobił, i nie wyjdzie stamtąd zanim nie odda ― ostatniego grosza.
Ale i o tym zaś jest powiedziane: Niech się spoci ― dobroczynność twa w ― rękach twoich, o ile ― będziesz wiedzieć, komu dać.
Drugie zaś przykazanie tej nauki:
Nie będziesz nienawidził jakiegokolwiek człowieka, ale tych [niektórych] naprawdę skarcisz, o zaś tych [innych] pomodliłbyś się, [a pozostałych] tych zaś będziesz kochać nad ― duszę twą.
Bądź zaś łagodny, bo ― łagodni odziedziczą ― ziemię.
Dziecko moje, ― mówiącemu ci [przez którego] Słowo ― Boga przypomniano ci nocą i dniem, będziesz szanował zaś jego jak Pana, gdzie bowiem ― panowanie mówi się, tam Pan jest.
Szukaj zaś co dzień ― oblicza ― świętych, aby odpoczął ― [w] słowach ich.
Nie uczynisz podziału, żyj w pokoju wobec wojownika. Sądząc sprawiedliwie nie weźmiesz[wg] twarzy upominając za niewłaściwe postępowanie.
Nie stawaj się tak naprawdę ― biorącym [i] wyciągającym ― ręce, [nie] zaś ― dawanie powściągającym.
Nie odwrócisz się ― [od] potrzebującego, mając udział zaś [wśród] wszystkich ― braci twych i nie mówcie [,że] moje jest. Jeśli bowiem w ― nieśmiertelności uczestnikami jesteście, ileż bardziej w ― śmiertelności.
Wy zaś ― niewolnicy, podporządkowani zostańcie ― panom waszym jak w przypadku Boga, w uniżoności i bojaźni.
Nie ― porzuciłbyś przykazań Pańskich, strzeż zaś co przyjąłeś i nie dodając i nie zabierając.
― Zaś ― śmierci droga jest ta: Po pierwsze wszelkie zło jest i przekleństwa pełne: morderstwa, cudzołóstwa, pożądliwości, nierządy, kradzieże, bałwochwalstwa, magia, czary, grabieże, krzywoprzysięstwa, hipokryzje, nieszczerość, oszustwo, pycha, gniew, arogancja, chciwość, posługiwanie się obrzydliwym językiem, zazdrość, zuchwalstwo, wyniosłość, chełpliwość.
Jeśli ― bowiem jesteś w stanie podnieść całe ― jarzmo ― Pana, doskonały będziesz. Jeśli zaś nie jesteś w stanie, ― [co] możesz ― zrób.
Co zaś ― [dotyczy] jedzenia, ― [co] jesteś w stanie podnieś. Z zaś ― ofiarowanych bożkom bardzo uważaj, uwielbieniem bowiem jest bogów martwych.
O zaś ― chrzczeniu, tak chrzcij: te wszystkie uprzednio [powiedziawszy] chrzcij w ― imię ― Ojca i ― Syna i ― Świętego Ducha w wodzie żywej.
Jeśli tylko zaś nie miałbyś wody żywej, w innej wodzie chrzcij. Jeśli zaś nie możesz w zimnej [to] w ciepłej.
Jeśli tylko zaś obie nie miałbyś, wylej na ― głowę trzy razy wodę w imię Ojca i Syna i Świętego Ducha.
Przed zaś ― chrztem, niech wcześniej pości ― chrzczący i ― chrzczony i jeśli ktoś inny jest w stanie. Nakazuj zaś pościć ― chrzczonemu przedtem jeden lub dwa.
― Zaś posty wasze nie nie są za ― hipokrytami, poszczą bowiem drugiego [po] szabacie i piątego, wy zaś pośćcie czwartego i [w dzień] przygotowania.
[Co do] zaś ― dziękczynienia tak dziękujcie:
[Co do] zaś ― kawałka [chleba]: Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, za ― życie i poznanie, ― objawione nam przez Jezusa ― sługę Twego. Tobie ― chwała na ― wieki.
Nikt zaś niech zje i nie niech wypije z ― dziękczynienia waszego, ale ― [którzy] zanurzeni zostali w imię Pana. I bowiem o tym powiedział ― Pan: Nie dajcie ― świętego ― psom.
Kiedy zaś ― nasycicie się, tak dziękujcie:
Ty, Panie Wszechmogący, stworzyłeś ― wszystkie ze względu na ― imię Twe, pożywienie ― i napój dałeś ― ludziom ku radowaniu się, aby Tobie dziękowali. Nam zaś darowałeś duchowy pokarm i napój i życie wieczne przez [Jezusa] ― sługę Twego.
― Zaś prorokom pozwólcie dziękować tak jak chcą.
Jeśli zaś ten ― nauczający obróciwszy nauczał inną naukę ku ― rozluźnieniu, nie jego słuchalibyście. Ku zaś ― pomnożeniu sprawiedliwości i poznania Pana, przyjmijcie go jak Pana.
O zaś ― wysłannikach i prorokach, według ― postanowienia ― dobrej nowiny tak uczyńcie.
Każdy zaś wysłannik przychodzący do was niech będzie przyjęty jak Pan.
Nie pozostaje zaś jeśli nie dzień jeden. Jeśli zaś będzie potrzeba, i ― drugi. Trzeci zaś jeśli pozostałby, pseudo-prorok jest,
Wychodząc zaś ― wysłannik nic [nie] weźmie jeśli nie chleb, aż nie spędziłby nocy. Jeśli zaś srebra prosiłby, pseudo-prorok jest.
I każdego proroka mówiącego w Duchu, nie będziecie kusili i nie będziecie wątpili. Każdy bowiem grzech będzie odpuszczony, ten zaś ― grzech nie będzie odpuszczony.
Nie każdy zaś ― mówiący w Duchu prorok jest, ale jeśli miałby ― charakter Pana. Z więc ― charakteru zostanie poznany ― pseudo-prorok i ― prorok.
I każdy prorok nakazujący [zastawić] stół w Duchu, nie będzie jadł z niego, jeśli zaś nie, pseudo-prorokiem jest.
Każdy zaś prorok nauczający ― prawdy, jeśli ― naucza nie czyni, pseudo-prorok jest.
Każdy zaś prorok wypróbowany, prawdziwy, czyniący w tajemnicy światowe [poza] zgromadzeniem, nie nauczający zaś czynić, jak on czyni, nie zostanie osądzony przez was. Z Bogiem bowiem ma ― sąd. W ten sam sposób bowiem czynili i ― starożytni prorocy.
Kto zaś ― powiedziałby w Duchu: Daj mi srebra lub innego czegoś, nie usłuchacie go. Jeśli zaś o innych będących w potrzebie powiedziałby, dajcie, nikt go niech [nie] sądzi.
Każdy zaś ― przychodzący [do was] w imieniu Pana niech będzie przyjęty. Wtedy zaś poddawszy próbie go poznacie, zrozumienie bowiem macie prawe i lewe.
Jeśli rzeczywiście przybysz jest ― przychodzący, pomóżcie mu jak jesteście w stanie. Nie pozostaje zaś u was jeśli nie dwa lub trzy dni, jeśli byłaby potrzeba.
Jeśli zaś chce u was osiąść, rzemieślnikiem będąc, niech pracuje i niech je.
Jeśli zaś nie ma zawodu, według ― zrozumienia waszego zawczasu rozważajcie jak nie bezczynnym z wami żył będzie chrześcijanin.
Jeśli zaś nie chce tak zrobić, sprzedawca Pomazańca jest. Uważajcie na ― takich.
Każdy zaś prorok prawdziwy chcący osiąść u was godny jest ― żywności jego.
Jeśli zaś nie macie proroka, dajcie ― biednym.
[Ze] srebra zaś i szaty i każdej własności wziąwszy ― pierwocinę, co kolwiek ci wydawało się [dobre] daj według ― przykazania.
Według Pańskiego zaś Pana zostawszy zebrani złamiecie chleb i dziękujcie, przedtem wyznawszy ― upadki wasze, żeby czystą ― ofiara wasza była.
Każdy zaś mający ― spór z ― towarzyszem jego nie zbierałby się [z] wami, aż nie pogodziłby się, aby nie byłaby zanieczyszczona ― ofiara wasza.
Upominajcie zaś siebie nawzajem nie w gniewie, ale w pokoju jak macie w ― dobrej nowinie. I każdemu uchybiającemu wobec ― innego, nikt niech mówi i nie od was niech słucha, aż nie zmieniłby myślenia.
― Zaś śluby wasze i ― jałmużny i wszystkie ― uczynki tak przestrzegajcie, jak macie w ― dobrej nowinie ― Pana naszego.
Często zaś zostaniecie zebrani szukając ― odpowiedniego [dla] dusz waszych. Nie bowiem korzystnym wam ― cały czas ― wiary waszej, jeśli nie w ― ostatniej porze ukończylibyście.
Wtedy wejdzie ― stworzenie ― ludzkie w ― ogień ― próby i zostaną doprowadzeni do potknięcia liczni i zostaną zniszczeni, ― zaś którzy wytrwali w ― wierze ich zostaną uratowani przez nią [od] przekleństwa.
Nie wszystkich zaś, ale jak zostanie powiedziane. Przyjdzie ― Pan i wszyscy ― święci z Nim.
[[Co do] zaś ― mirry, tak dziękujcie:
Interlinearny Przekład Oblubienicy
Siglum
Treść
Abraham zrodził Izaaka Izaak zaś zrodził Jakuba Jakub zaś zrodził Judasza i braci jego
Judasz zaś zrodził Faresa i Zarę z Tamar Fares zaś zrodził Esroma Esrom zaś zrodził Arama
Aram zaś zrodził Aminadaba Aminadab zaś zrodził Naassona Naasson zaś zrodził Salmona
Salmon zaś zrodził Booza z Rachab Booz zaś zrodził Obeda z Rut Obed zaś zrodził Jessego
Jesse zaś zrodził Dawida króla Dawid zaś król zrodził Salomona z tej co Uriasza
Salomon zaś zrodził Roboama Roboam zaś zrodził Abiasza Abiasz zaś zrodził Asę
Asa zaś zrodził Jozafata Jozafat zaś zrodził Jorama Joram zaś zrodził Ozjasza
Ozjasz zaś zrodził Joatama Joatam zaś zrodził Achaza Achaz zaś zrodził Ezechiasza
Ezechiasz zaś zrodził Manassesa Manasses zaś zrodził Amona Amon zaś zrodził Jozjasza
Jozjasz zaś zrodził Jechoniasza i braci jego za przesiedlenia do Babilonu
za zaś przesiedlenia do Babilonu Jechoniasz zrodził Salatiela Salatiel zaś zrodził Zorobabela
Zorobabel zaś zrodził Abiuda Abiud zaś zrodził Eliakima Eliakim zaś zrodził Azora
Azor zaś zrodził Sadoka Sadok zaś zrodził Achima Achim zaś zrodził Eliuda
Eliud zaś zrodził Eleazara Eleazar zaś zrodził Mattana Mattan zaś zrodził Jakuba
Jakub zaś zrodził Józefa męża Marii z której został zrodzony Jezus który jest nazywany Pomazaniec
zaś Jezusa Pomazańca narodzenie takie było zostawszy zaręczona bowiem matka jego Maria Józefowi zanim niż zejść się im została znaleziona w łonie mającą z Ducha Świętego
Józef zaś mąż jej sprawiedliwy będąc i nie chcąc jej wystawić na pokaz chciał potajemnie opuścić ją
Te zaś on rozważywszy oto zwiastun Pana we śnie został ukazany mu mówiąc Józefie synu Dawida nie bałbyś się przyjąć Mariam żony twojej co bowiem w niej które zostało zrodzone z Ducha jest Świętego
Urodzi zaś syna i nazwiesz imieniem Go Jezus On bowiem zbawi lud jego z grzechów ich
To zaś całe stało się aby zostałoby wypełnione co zostało powiedziane przez Pana przez proroka mówiącego
Gdy został obudzony zaś Józef ze snu uczynił jak polecił mu zwiastun Pana i przyjął żonę jego
zaś Jezus który został zrodzony w Betlejem w Judei w dniach Heroda króla oto magowie ze wschodów przybyli do Jerozolimy
Usłyszawszy zaś Herod król został poruszony i cała Jerozolima z nim
zaś powiedzieli mu w Betlejem w Judei tak bowiem jest napisane przez proroka
i posławszy ich do Betlejem powiedział poszedłszy uważnie wypytajcie się o dzieciątko kiedy zaś znaleźlibyście oznajmijcie mi żeby i ja przyszedłszy mógłbym oddać cześć Mu
zaś wysłuchawszy króla poszli i oto gwiazda którą zobaczyli na wschodzie wyprzedziła ich aż przyszedłszy stanęła powyżej gdzie było dzieciątko
Zobaczywszy zaś gwiazdę uradowali się radością wielką bardzo
Oddaliwszy się zaś oni oto zwiastun Pana ukazuje się we śnie Józefowi mówiąc zostawszy podniesionym weź dzieciątko i matkę Jego i uciekaj do Egiptu i bądź tam aż kiedykolwiek powiedziałbym ci zamierza bowiem Herod szukać dzieciątko żeby zniszczyć je
zaś zostawszy podniesionym wziął dzieciątko i matkę Jego nocą i oddalił się do Egiptu
Gdy zmarł zaś Herod oto zwiastun Pana we śnie ukazuje się Józefowi w Egipcie
zaś zostawszy podniesionym wziął dzieciątko i matkę Jego i przyszedł do ziemi Izraela
Usłyszawszy zaś że Archelaus króluje nad Judeą zamiast Heroda ojca jego bał się tam wrócić zostawszy ostrzeżonym zaś we śnie oddalił się do części Galilei
W zaś dniach tych przybywa Jan Zanurzający głoszący na pustkowiu Judei
Sam zaś Jan miał odzienie jego z włosów wielbłąda i pas skórzany wokół biodra jego zaś pożywienie jego było szarańcze i miód dziki
Zobaczywszy zaś licznych faryzeuszów i saduceuszów przychodzących do zanurzenia jego powiedział im płody żmij kto pokazał wam jako uciec od mającego przyjść gniewu
Już zaś i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego jest odcinane i w ogień jest rzucane
Ja wprawdzie zanurzam was w w wodzie ku nawróceniu Ten zaś za mną przychodzący mocniejszy ode mnie jest któremu nie jestem wart sandałów unieść On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu
Którego wiejadło w ręku Jego i wyczyści klepisko Jego i zbierze pszenicę Jego do spichlerza zaś plewę spali ogniem nieugaszonym
zaś Jan powstrzymywał Go mówiąc ja potrzebę mam przez Ciebie zostać zanurzonym a Ty przychodzisz do mnie
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział do Niego pozwól teraz tak bowiem przystające jest nam wypełnić całą sprawiedliwość wtedy dopuszcza Go
zaś odpowiedziawszy powiedział jest napisane nie na chlebie samym będzie żył człowiek ale na każdym przesłaniu wychodzącym przez usta Boga
Usłyszawszy zaś Jezus że Jan został wydany oddalił się do Galilei
Przechodząc zaś Jezus obok morza Galilei zobaczył dwóch braci Szymona który jest nazywany Piotrem i Andrzeja brata jego zarzucających sieć rybacką w morze byli bowiem rybacy
zaś zaraz opuściwszy sieci rybackie podążyli za Nim
zaś zaraz opuściwszy łódź i ojca ich podążyli za Nim
Zobaczywszy zaś tłumy wszedł na górę i gdy usiadł On podeszli do Niego uczniowie Jego
Wy jesteście sól ziemi jeśli zaś sól zostałaby pozbawiona smaku w czym zostanie posolona na nic jest silna już jeśli nie zostać wyrzuconą na zewnątrz i być deptaną przez ludzi
Który jeśli więc rozwiązałby jedno z przykazań tych najmniejszych i nauczałby tak ludzi najmniejszym zostanie nazwany w Królestwie Niebios który zaś kolwiek uczyniłby i nauczałby ten wielki zostanie nazwany w Królestwie Niebios
Usłyszeliście że zostało powiedziane dawnym nie będziesz mordować który zaś kolwiek mordowałby winny będzie sądu
Ja zaś mówię wam że każdy który jest zagniewany na brata jego bez powodu winny będzie sądu który zaś kolwiek powiedziałby bratu jego Raka winny będzie sanhedrynowi który zaś kolwiek powiedziałby głupcze winny będzie w Gehennę ognia
Ja zaś mówię wam że każdy patrzący na kobietę ku pożądać jej już dokonał cudzołóstwa z nią w sercu jego
Jeśli zaś oko twoje prawe gorszy cię wyrwij je i rzuć od ciebie jest korzystne bowiem tobie aby zginąłby jeden z członków twoich a nie całe ciało twoje zostałoby wrzucone do Gehenny
Zostało powiedziane zaś że który kolwiek oddaliłby żonę jego niech da jej rozwód
Ja zaś mówię wam że który kolwiek oddaliłby żonę jego poza sprawą nierządu czyni ją cudzołożyć i który jeśli która jest oddaloną poślubiłby cudzołoży
Znów usłyszeliście że zostało powiedziane przodkom nie będziesz fałszywie przysięgał oddasz zaś Panu przysięgi twoje
Ja zaś mówię wam nie przysięgać całkiem ani na niebo gdyż tron jest Boga
niech jest zaś słowo wasze tak tak nie nie co zaś ponadto te od niegodziwego jest
Ja zaś mówię wam nie przeciwstawić się niegodziwemu ale który cię będzie uderzał w prawy twój policzek zwróć ku niemu i inny
Ja zaś mówię wam będziesz miłował wrogów waszych błogosławcie przeklinających was dobrze czyńcie nienawidzącym was i módlcie się za znieważających was i prześladujących was
Wystrzegajcie się by jałmużny waszej nie czynić wobec ludzi w celu zostać widzianym przez nich jeśli zaś nie zapłaty nie macie od Ojca waszego w niebiosach
Ty zaś czyniąc jałmużnę nie niech poznaje lewa strona twoja co czyni prawa strona twoja
Ty zaś kiedy modliłbyś się wejdź do schowka twojego i zamknąwszy drzwi twoje pomódl się do Ojca twojego w ukryciu i Ojciec twój widzący w ukryciu odda tobie w jawności
Modląc się zaś nie paplalibyście tak jak poganie myślą bowiem że w wielomówstwie ich zostaną wysłuchani
Jeśli zaś nie odpuścilibyście ludziom upadki ich ani Ojciec wam odpuści upadki wasze
Kiedy zaś pościlibyście nie stawajcie się tak jak obłudnicy ponurzy zniekształcają bowiem oblicza ich żeby zostaliby ukazani ludziom poszczący amen mówię wam że otrzymują zapłatę ich
Ty zaś poszcząc namaść twoją głowę i oblicze twoje umyj
Gromadźcie zaś wam skarby w niebie gdzie ani mól ani rdza niszczy i gdzie złodzieje nie przekopują się ani kradną
Jeśli zaś oko twoje niegodziwe byłoby całe ciało twoje ciemne będzie jeśli więc światło w tobie ciemność jest ciemność jak wielka
Kto zaś z was martwiąc się może dodać do wzrostu jego łokieć jeden
Mówię zaś wam że ani Salomon w całej chwale jego okrył się jak jedna z tych
Jeśli zaś trawę pola dzisiaj będącą i jutro w piec która jest rzuconą Bóg tak przyodziewa nie wiele bardziej was małej wiary
Szukajcie zaś najpierw Królestwa Boga i sprawiedliwości jego a te wszystkie zostanie dodane wam
Dlaczego zaś widzisz drzazgę w oku brata twojego zaś w twoim oku belki nie dostrzegasz
Wystrzegajcie się zaś od fałszywych proroków którzy przychodzą do was w odzieniu owiec od wewnątrz zaś są wilki drapieżne
Tak każde drzewo dobre owoce dobre czyni zaś zgniłe drzewo owoce niegodziwe czyni
Zszedłszy zaś On z góry podążyły za Nim tłumy wielkie
Wszedłszy zaś Jezus do Kapernaum podszedł do Niego setnik prosząc Go
Usłyszawszy zaś Jezus zdziwił się i powiedział podążającym amen mówię wam ani w Izraelu tak wielką wiarę znalazłem
Mówię zaś wam że liczni od wschodów i zachodów przyjdą i zostaną posadzeni z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w Królestwie Niebios
zaś synowie Królestwa zostaną wyrzuceni w ciemność zewnętrzną tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
Wieczór zaś gdy stał się przyprowadzili Mu którzy są opętani przez demony licznych i wyrzucił duchy słowem i wszystkich źle mających się uleczył
Zobaczywszy zaś Jezus wielkie tłumy wokół niego rozkazał odpłynąć na drugą stronę
I mówi mu Jezus lisy nory mają i ptaki nieba gniazda zaś Syn człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby
Inny zaś z uczniów Jego powiedział Mu Panie pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać Ojca mojego
zaś Jezus powiedział mu podąż za Mną i pozwól martwym pogrzebać swoich martwych
I oto trzęsienie wielkie stało się na morzu tak że łódź być przykrywaną przez fale On zaś spał
zaś ludzie zdziwili się mówiąc jaki jest Ten że i wiatry i morze są posłuszne Mu
Było zaś daleko od nich stado świń liczne które jest wypasywane
zaś demony prosiły Go mówiąc jeśli wyrzucasz nas pozwól nam odejść w stado świń
I powiedział im odchodźcie zaś wyszedłszy odeszły w stado świń i oto ruszyło całe stado świń w dół zbocza w morze i umarły w wodzie
zaś pasący uciekli i odszedłszy do miasta oznajmili wszystkie i o tych którzy są opętani przez demony
Aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka na ziemi odpuszczać grzechy wtedy mówi sparaliżowanemu zostawszy podniesionym weź twoje łoże i odchodź do domu twojego
Zobaczywszy zaś tłumy zdziwiły się i chwaliły Boga który dał władzę taką ludziom
zaś Jezus usłyszawszy powiedział im nie potrzebę mają którzy są silni lekarza ale źle mający się
poszedłszy zaś nauczcie się co jest miłosierdzia chcę a nie ofiary nie bowiem przyszedłem wezwać sprawiedliwych ale grzeszników do nawrócenia
Wtedy podchodzą do Niego uczniowie Jana mówiąc dla czego my i faryzeusze pościmy wiele zaś uczniowie twoi nie poszczą
I powiedział im Jezus nie mogą synowie sali weselnej smucić się przez ile z nimi jest oblubieniec przyjdą zaś dni kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec i wtedy będą pościć
Nikt zaś nakłada łaty szmaty nie zgręplowanej na płaszcz stary zrywa bowiem wypełnienie jego z płaszcza i gorsze rozdarcie staje się
Ani wrzucają wino nowe w bukłaki stare jeśli zaś nie są rozrywane bukłaki i wino jest wylewane i bukłaki zostaną zniszczone ale wrzucają wino nowe do bukłaków nowych i obie są zachowane
zaś Jezus zostawszy odwróconym i zobaczywszy ją powiedział odwagi córko wiara twoja ocaliła cię i została ocalona kobieta od godziny tej
Gdy zaś został wyrzucony tłum wszedłszy chwycił rękę jej i została wzbudzona dziewczynka
Przyszedłszy zaś do domu podeszli do Niego niewidomi i mówi im Jezus wierzycie że mogę to uczynić mówią Mu tak Panie
zaś wyszedłszy rozpowiedzieli o Nim w całej ziemi tej
Oni zaś wychodząc oto przyprowadzili Mu człowieka niemego który jest opętany przez demony
zaś faryzeusze mówili przez przywódcę demonów wyrzuca demony
Zobaczywszy zaś tłumy ulitował się nad nimi gdyż byli którzy są osłabiani i którzy są porzuceni jakby owce nie mające pasterza
Wtedy mówi uczniom Jego wprawdzie żniwo wielkie zaś pracownicy nieliczni
zaś dwunastu wysłanników imiona jest są te pierwszy Szymon który jest nazywany Piotr i Andrzej brat jego Jakub ten Zebedeusza i Jan brat jego
Idźcie zaś raczej do owiec które są zgubione z domu Izraela
Idąc zaś głoście mówiąc że zbliżyło się Królestwo Niebios
W które zaś kolwiek miasto lub wioski weszlibyście wypytajcie się kto w nim godny jest i tam pozostańcie aż kiedykolwiek wyszlibyście
Wchodząc zaś do domu pozdrówcie go
I jeśli wprawdzie byłby dom godny niech przyjdzie pokój wasz do niego jeśli zaś nie byłby godny pokój wasz do was niech zostanie zawrócony
Wystrzegajcie się zaś od ludzi będą wydawać bowiem was do sanhedrynów i w zgromadzeniach ich będą biczować was
I przed namiestników zaś i królów zostaniecie prowadzeni ze względu na Mnie na świadectwo im i poganom
Kiedy zaś wydaliby was nie martwilibyście się jak lub co powiedzielibyście zostanie dane bowiem wam w tej godzinie co powiecie
Wyda zaś brat brata na śmierć i Ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich
I będziecie którzy są nienawidzeni przez wszystkich przez imię Moje zaś który wytrwał do końca ten zostanie zbawiony
Kiedy zaś prześladowaliby was w mieście tym uciekajcie do innego amen bowiem mówię wam nie skończylibyście miast Izraela aż kiedykolwiek przyszedłby Syn człowieka
A nie bójcie się od zabijających ciało zaś życia nie mogących zabić bójcie się zaś raczej mogący i życie i ciało zniszczyć w Gehennie
Was zaś i włosy głowy wszystkie które są policzonymi są
Który zaś kolwiek wyparłby się Mnie wobec ludzi wyprę się go i Ja wobec Ojca mojego w niebiosach
zaś Jan usłyszawszy w więzieniu o czynach Pomazańca posławszy dwóch uczniów jego
Tym zaś gdy idą zaczął Jezus mówić tłumom o Janie co wyszliście na pustkowiu oglądać trzcinę przez wiatr która jest wstrząsana
Amen mówię wam nie jest wzbudzony wśród zrodzonych z kobiet większy od Jana Zanurzającego zaś mniejszy w Królestwie Niebios większy od niego jest
Od zaś dni Jana Zanurzającego aż do teraz Królestwo Niebios ulega gwałtowi i gwałtownicy porywają je
Komu zaś przyrównam pokolenie to podobne jest chłopczykom na rynkach siedzącym i przemawiającym do towarzyszy ich
W tej porze poszedł Jezus w szabaty przez pola uprawne zaś uczniowie Jego zgłodnieli i zaczęli zrywać kłosy i jeść
zaś faryzeusze zobaczywszy powiedzieli Mu oto uczniowie twoi czynią co nie wolno czynić w szabat
zaś powiedział im nie przeczytaliście co uczynił Dawid kiedy zgłodniał on i ci z nim
Mówię zaś wam że od świątyni większe jest tutaj
Jeśli zaś poznaliście co jest miłosierdzia chcę a nie ofiary nie kiedykolwiek potępiliście niewinnych
zaś powiedział im kim będzie z was człowiek który będzie mieć owcę jedną i jeśli wpadłaby ta w szabaty w dół czyż nie chwyci jej i wzbudzi
zaś faryzeusze naradę przyjęli przeciw Niemu wyszedłszy żeby Go zgubiliby
zaś Jezus poznawszy oddalił się stamtąd i podążyły za Nim tłumy wielkie i uleczył ich wszystkich
zaś faryzeusze usłyszawszy powiedzieli Ten nie wyrzuca demony jeśli nie w Belzebula przywódcę demonów
Znając zaś Jezus zamysły ich powiedział im każde Królestwo które zostało podzielone przeciw sobie jest pustoszone i każde miasto lub dom który został podzielony w sobie nie zostanie ostały
Jeśli zaś Ja w Duchu Boga wyrzucam demony zatem nadeszło do was Królestwo Boga
Dla tego mówię wam wszelki grzech i bluźnierstwo zostanie odpuszczone ludziom zaś na Ducha bluźnierstwo nie zostanie odpuszczone ludziom
I który kolwiek powiedziałby słowo przeciw Synowi człowieka zostanie odpuszczone mu który zaś kolwiek powiedziałby przeciw Duchowi Świętemu nie zostanie odpuszczone mu ani w tym wieku ani w nadchodzącym
Mówię zaś wam że każda wypowiedź bezczynną którą jeśli powiedzieliby ludzie zdadzą za nią słowo w dzień sądu
zaś odpowiedziawszy powiedział im pokolenie niegodziwe i cudzołożne znaku poszukuje i znak nie zostanie dany mu jeśli nie znak Jonasza proroka
Kiedy zaś nieczysty duch wyszedłby z człowieka przechodzi przez bezwodne miejsca szukając odpoczynku i nie znajduje
Jeszcze zaś on gdy mówi tłumom oto matka i bracia Jego stanęli na zewnątrz szukając by Mu powiedzieć
Powiedział zaś ktoś Mu oto matka Twoja i bracia Twoi na zewnątrz stoją szukając by Tobie powiedzieć
zaś odpowiedziawszy powiedział który powiedział Mu kto jest matka moja i kim są bracia moi
W zaś dniu tym wyszedłszy Jezus z domu usiadł obok morza
Inne zaś padło padły na kamienne gdzie nie miało ziemi wiele i zaraz wzeszło wzeszły z powodu że nie mieć głębokiej ziemi
Słońcu zaś gdy wzeszło zostało spieczone zostały spieczone i z powodu nie mieć korzenia został wysuszony zostały wysuszone
Inne zaś padło padły na ciernie i wyrosły ciernie i zadusiły je
Inne zaś padło padły na ziemię dobrą i dawał dawały owoc to wprawdzie sto to zaś sześćdziesiąt to zaś trzydzieści
zaś odpowiedziawszy powiedział im że wam jest dane poznać tajemnice Królestwa Niebios tamtym zaś nie jest dane
Kto bowiem ma zostanie dane mu i będzie uczyniony obfitującym kto zaś nie ma i co ma zostanie odebrane od niego
Wasze zaś szczęśliwe oczy gdyż widzą i uszy wasze gdyż słyszą
zaś na kamienne co zostało zasiane ten jest słowo słuchający a zaraz z radością przyjmujący je
Nie ma zaś korzenia w sobie ale niestały jest gdy stał się zaś ucisk lub prześladowanie przez słowo zaraz jest zgorszony
zaś w ciernie co zostało zasiane ten jest słowo słuchający a troska wieku tego i oszustwo bogactwa zadusza słowo i bezowocnym staje się
zaś na ziemię dobrą co zostało zasiane ten jest słowo słuchający i rozumiejący który właśnie owoc przynosi i czyni ten wprawdzie sto ten zaś sześćdziesiąt ten zaś trzydzieści
Podczas zaś spać ludzie przyszedł jego wróg i zasiał chwast po środku pszenicy i odszedł
Kiedy zaś wypuściło źdźbło i owoc uczyniło wtedy został ukazany i chwast
Podszedłszy zaś niewolnicy gospodarza powiedzieli mu panie czyż nie dobre nasienie zasiałeś na twoim polu skąd więc ma chwast
zaś powiedział im wrogi człowiek to uczynił zaś niewolnicy powiedzieli mu chcesz więc odszedłszy zebralibyśmy je
zaś powiedział nie by czasem zbierając chwasty wykorzenilibyście równocześnie z nimi pszenicę
Pozwólcie być rosnącym razem obu aż do żniwa i w porze żniwa powiem żniwiarzom zbierzcie najpierw chwast i zwiążcie je we wiązki ku spalić je zaś pszenicę zbierzcie do spichlerza mojego
Które mniejsze wprawdzie jest od wszystkich nasion kiedy zaś dałoby wzrost większe od jarzyn jest i staje się drzewo tak że przyjść ptaki nieba i gnieździć się w gałęziach jego
zaś odpowiedziawszy powiedział im siejący dobre nasienie jest Syn człowieka
zaś pole jest świat zaś dobre nasienie tymi są synowie Królestwa zaś chwast są synowie niegodziwego
zaś wrogim który zasiał je jest oszczerca zaś żniwo koniec wieku jest zaś żniwiarzami zwiastunowie są
którą kiedy została wypełniona wyciągnąwszy na brzeg i usiadłszy zebrali dobre do naczyń zaś bezużyteczne na zewnątrz rzucili
zaś powiedział im dla tego każdy znawca Pisma który został uczyniony uczniem w Królestwie Niebios podobny jest człowiekowi gospodarzowi który wyrzuca ze skarbca jego nowe i stare
I byli gorszeni w Nim zaś Jezus powiedział im nie jest prorok lekceważony jeśli nie w ojczyźnie jego i w domu jego
Urodziny zaś gdy są prowadzone Heroda zatańczyła córka Herodiady na środku i spodobała się Herodowi
zaś która została podpuszczona przez matkę jej daj mi mówi tu na półmisku głowę Jana Zanurzającego
I został zasmucony król z powodu zaś przysiąg i leżących przy stole razem rozkazał zostać dane
Wieczór zaś gdy stał się podeszli do Niego uczniowie Jego mówiący puste jest to miejsce i godzina już przeminęła rozpuść tłumy aby odszedłszy do wiosek kupiliby sobie pokarmy
zaś Jezus powiedział im nie potrzebę mają odejść dajcie im wy zjeść
zaś mówią Mu nie mamy tutaj jeśli nie pięć chlebów i dwie ryby
zaś powiedział przynieście Mi je tutaj
I rozkazawszy tłumom zostać posadzonym na trawie i wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby spojrzawszy do góry w niebo pobłogosławił i połamawszy dał uczniom chleby zaś uczniowie tłumom
zaś jedzących było mężów jakby pięć tysięcy bez kobiet i dzieciątek
I oddaliwszy tłumy wszedł na górę na osobności pomodlić się wieczór zaś gdy stał się sam był tam
zaś łódź już pośrodku morza była która jest nękana przez fale był bowiem przeciwny wiatr
O czwartej zaś straży nocy przyszedł do nich Jezus chodząc po morzu
zaraz zaś powiedział do nich Jezus mówiąc bądźcie odważni Ja jestem nie bójcie się
Odpowiedziawszy zaś Mu Piotr powiedział Panie jeśli Ty jesteś każ mi do Ciebie przyjść po wodach
zaś powiedział przyjdź i zszedłszy z łodzi Piotr poszedł po wodach przyjść do Jezusa
Widząc zaś wiatr mocny przestraszył się i zacząwszy być topionym krzyknął mówiąc Panie uratuj mnie
zaraz zaś Jezus wyciągnąwszy rękę chwycił go i mówi mu małej wiary na co zwątpiłeś
zaś w łodzi przyszedłszy oddali cześć Mu mówiąc prawdziwie Boga Syn jesteś
zaś odpowiedziawszy powiedział im dla czego i wy przekraczacie przykazanie Boga z powodu przekazu waszego
Wy zaś mówicie który kolwiek powiedziałby ojcu lub matce dar co jeśli ode Mnie miałbyś jako pomoc i nie szanowaliby ojca jego lub matkę jego
Zbliża się do Mnie lud ten ustami ich i wargami Mnie szanuje zaś serce ich daleko oddala się ode Mnie
Daremnie zaś czczą Mnie nauczając nauki przykazań ludzi
zaś odpowiedziawszy powiedział każda roślina której nie zasadził Ojciec mój niebiański zostanie wykorzeniona
Zostawcie ich przewodnicy są niewidomi niewidomych niewidomy zaś niewidomego jeśli prowadziłby obaj do dołu wpadną
Odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Mu wyjaśnij nam przykład ten
zaś Jezus powiedział nadal i wy nierozumni jesteście
zaś wychodzące z ust z serca wychodzi i te czyni pospolitym człowieka
Te jest czyniące pospolitym człowieka zaś nieumytymi rękami zjeść nie czyni pospolitym człowieka
zaś nie odpowiedział jej słowem i podszedłszy uczniowie Jego pytali Go mówiąc oddal ją gdyż krzyczy za nami
zaś odpowiedziawszy powiedział nie zostałem wysłany jeśli nie do owiec które są zgubione z domu Izraela
zaś przyszedłszy oddała cześć Mu mówiąc Panie pomóż mi
zaś odpowiedziawszy powiedział nie jest dobre wziąć chleb dzieci i rzucić szczeniętom
zaś powiedziała tak Panie i bowiem szczenięta je jedzą z okruszyn padających ze stołu panów ich
zaś Jezus przywoławszy uczniów Jego powiedział lituję się nad tłumem gdyż już dni trzy pozostają przy Mnie a nie mają co zjedliby i oddalić ich głodnych nie chcę by czasem nie zostaliby osłabieni w drodze
I mówi im Jezus ile chlebów macie zaś powiedzieli siedem i trochę rybek
I wziąwszy siedem chlebów i ryby podziękowawszy połamał i dał uczniom Jego zaś uczniowie tłumowi
zaś jedzących było cztery tysiące mężów bez kobiet i dzieciątek
zaś odpowiedziawszy powiedział im wieczór gdy stał się mówicie piękna pogoda czerwieni się bowiem niebo
I rano dzisiaj pora deszczowa czerwieni się bowiem posępniejące niebo obłudnicy wprawdzie oblicze nieba umiecie rozsądzać zaś znaków pór nie możecie
zaś Jezus powiedział im patrzcie i zważcie na zakwas faryzeuszów i saduceuszów
zaś rozważali w sobie mówiąc że chleba nie wzięliśmy
Poznawszy zaś Jezus powiedział im dlaczego rozważacie w sobie małej wiary że chlebów nie wzięliście
Przyszedłszy zaś Jezus do części Cezarei Filipowej pytał uczniów Jego mówiąc co o Mnie mówią ludzie być Synowi człowieka
zaś powiedzieli za wprawdzie Jana Zanurzającego inni zaś Eliasza inni zaś Jeremiasza lub jednego z proroków
Mówi im wy zaś co o Mnie mówicie być
Odpowiedziawszy zaś Szymon Piotr powiedział Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga żyjącego
A Ja zaś ci mówię że Ty jesteś Piotr i na tej skale zbuduję moje zgromadzenie i bramy piekła nie przemogą go
On zaś obróciwszy się powiedział Piotrowi odchodź za Mnie szatanie zgorszenie Mi jesteś gdyż nie myślisz o tym co Boga ale co ludzi
Który bowiem kolwiek chciałby duszę jego uratować zgubi ją który zaś kolwiek zgubiłby duszę jego ze względu na Mnie znajdzie ją
W czym bowiem ma jako pomoc człowiek jeśli świat cały zyskałby zaś dusza jego doznałaby straty lub co da człowiek w zamian za duszę jego
I został przemieniony przed nimi i zajaśniała oblicze Jego jak słońce zaś szaty Jego stał się stały się białe jak światło
Odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Jezusowi Panie dobre jest nam tu być jeśli chcesz uczynilibyśmy tu trzy namioty Tobie jeden i Mojżeszowi jeden i jeden Eliaszowi
Podniósłszy zaś oczy ich nikogo zobaczyli jeśli nie Jezusa jedynego
zaś Jezus odpowiedziawszy powiedział im Eliasz wprawdzie przychodzi najpierw i przywróci wszystkie
Mówię zaś wam że Eliasz już przyszedł i nie poznali go ale uczynili z nim jak chcieli tak i Syn człowieka ma cierpieć przez nich
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział o pokolenie niewierne i które jest przewrócone aż do kiedy będę z wami aż do kiedy będę znosił was przynieście Mi go tutaj
zaś Jezus powiedział im z powodu niewiary waszej amen bowiem mówię wam jeśli mielibyście wiarę jak ziarno gorczycy powiecie górze tej przejdź stąd tam i przejdzie i nic będzie niemożliwe wam
Ten zaś rodzaj nie wychodzi jeśli nie w modlitwie i poście
Postępując zaś oni w Galilei powiedział im Jezus ma Syn człowieka być wydany w ręce ludzi
Przyszedłszy zaś oni do Kapernaum podeszli dwudrachmy biorący do Piotra i powiedzieli Nauczyciel wasz nie płaci cła dwudrachm
Aby zaś nie zgorszylibyśmy ich poszedłszy do morza rzuć haczyk i wyciągnąwszy pierwszą rybę weź i otworzywszy usta jej znajdziesz stater ten wziąwszy daj im za Mnie i Ciebie
Który zaś kolwiek zgorszyłby jednego z małych tych wierzących we Mnie jest korzystne mu aby zostałby zawieszony kamień młyński ośli na szyi jego i zostałby utopiony w głębinie morza
Jeśli zaś ręka twoja lub stopa twoja gorszy cię odetnij je i rzuć od ciebie dobre ci jest wejść do życia kulawym niż kalekim lub dwie ręce lub dwie stopy mając zostać rzuconym do ognia wiecznego
Jeśli zaś zgrzeszyłby przeciw tobie brat twój odchodź i upomnij go między tobą a nim samym jeśli cię posłuchałby zyskałeś brata twojego
Jeśli zaś nie posłuchałby weź z tobą jeszcze jednego lub dwóch aby na ustach dwóch świadków lub trzech zostałaby postawiona cała wypowiedź
Jeśli zaś nie posłuchałby ich powiedz zgromadzeniu jeśli zaś i zgromadzenia nie posłuchałby niech jest ci tak jak poganin i celnik
Zacząwszy zaś oni rozliczać został przyprowadzony mu jeden winien dziesiątki tysięcy talentów
Nie mając zaś on oddać rozkazał mu pan jego zostać sprzedanym i żonę jego i dzieci i wszystkie ile miał i zostać oddane
Zlitowawszy się zaś pan niewolnika tego uwolnił go i dług odpuścił mu
Wyszedłszy zaś niewolnik ten znalazł jednego ze współniewolników jego który był winien mu sto denarów i chwyciwszy go dusił mówiąc oddaj mi co coś jesteś winny
zaś nie chciał ale odszedłszy wrzucił go do strażnicy aż co oddałby które jest dłużne
Zobaczywszy zaś współniewolnicy jego co które stało się zostali zasmuceni bardzo i przyszedłszy wyjaśnili panu ich wszystkie co które stało się
zaś odpowiedziawszy powiedział im nie przeczytaliście że Ten który uczynił od początku męskim i żeńskim uczynił ich
Mówi im że Mojżesz z powodu zatwardziałości serca waszego pozwolił wam oddalić żony wasze od początku zaś nie stało się tak
Mówię zaś wam że który kolwiek oddaliłby żonę jego jeśli nie z powodu nierządu i poślubiłby inną cudzołoży i która jest oddaloną poślubiwszy cudzołoży
zaś powiedział im nie wszyscy pojmują za słowem tym ale którym jest dane
Wtedy został przyprowadzony zostały przyprowadzone mu dzieciątka aby ręce nałożyłby na nie i pomodliłby się zaś uczniowie upominali ich
zaś Jezus powiedział pozwólcie dzieciątkom i nie zabraniajcie im przyjść do Mnie bowiem takich jest Królestwo Niebios
zaś powiedział mu dlaczego Mi mówisz dobry nikt dobry jeśli nie jeden Bóg jeśli zaś chcesz wejść do życia zachowaj przykazania
Mówi Mu jakich zaś Jezus powiedział nie będziesz mordował nie będziesz cudzołożył nie będziesz kradł nie będziesz składał fałszywego świadectwa
Usłyszawszy zaś młodzieniec słowo odszedł będąc zasmucony był bowiem mający posiadłości liczne
zaś Jezus powiedział uczniom Jego amen mówię wam że z trudnością bogaty wejdzie do Królestwa Niebios
Znów zaś mówię wam łatwiejsze jest wielbłądowi przez otwór igły przejść niż bogatemu do Królestwa Boga wejść
Usłyszawszy zaś uczniowie Jego byli zdumiewani bardzo mówiąc kto zatem może zostać zbawionym
przypatrzywszy się zaś Jezus powiedział im u ludzi to niemożliwe jest u zaś Boga wszystkie możliwe jest
zaś Jezus powiedział im amen mówię wam że wy którzy podążyliście za Mną w odrodzeniu kiedy usiedliby Syn człowieka na tronie chwały Jego usiądziecie i wy na dwunastu tronach sądząc dwanaście plemion Izraela
Liczni zaś będą pierwsi ostatnimi i ostatni pierwszymi
Zgodziwszy się zaś z pracownikami za denara dzień wysłał ich do winnicy jego
zaś odeszli znów wyszedłszy około szóstej i dziewiątej godziny uczynił tak samo
Około zaś jedenastej godziny wyszedłszy znalazł innych stojących bezczynnie i mówi im dlaczego tu staliście cały dzień bezczynni
Wieczór zaś gdy stał się mówi pan winnicy dozorcy jego zawołaj pracowników i oddaj im zapłatę zacząwszy od ostatnich aż do pierwszych
Przyszedłszy zaś pierwsi wnioskowali że więcej otrzymają i otrzymali i oni każdy denara
Wziąwszy zaś szemrali przeciw gospodarzowi
zaś odpowiedziawszy powiedział jednemu z nich towarzyszu nie czynię niesprawiedliwość ci czyż nie na denara zgodziłeś się ze mną
Weź twoje i odchodź chcę zaś temu ostatniemu dać jak i tobie
Tak będą ostatni pierwszymi i pierwsi ostatnimi liczni bowiem są powołani nieliczni zaś wybrani
zaś powiedział jej co chcesz mówi Mu powiedz aby siedliby ci dwaj synowie moi jeden z prawej strony twojej i jeden z lewej strony w Królestwie Twoim
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział nie wiecie o co prosicie możecie wypić kielich który ja zamierzam pić i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzany zostać zanurzonymi mówią Mu możemy
i mówi im wprawdzie kielich mój wypijecie i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzany zostaniecie zanurzeni zaś usiąść z prawej strony mojej i z lewej strony mojej nie jest moje dać ale którym jest przygotowane przez Ojca mojego
zaś Jezus przywoławszy ich powiedział wiecie że przywódcy pogan panują nad nimi i wielcy okazują władzę nad nimi
Nie tak zaś będzie w was ale który jeśli chciałby wśród was wielki stać się niech jest wasz sługa
zaś tłum upomniał ich aby zamilczeliby zaś więcej krzyczeli mówiąc zlituj się nad nami Panie Syn Dawida
Zlitowawszy się zaś Jezus dotknął oczu ich i zaraz przejrzały ich oczy i podążyli za Nim
I jeśli ktoś wam powiedziałby coś powiecie że Pan ich potrzebę ma zaraz zaś odeśle je
To zaś wszystko stało się aby zostałoby wypełnione które zostało powiedziane przez proroka gdy mówi
poszedłszy zaś uczniowie i uczyniwszy tak jak polecił im Jezus
zaś bardzo wielki tłum rozpostarli swoje szaty na drodze inni zaś ścinali gałęzie z drzew i rozpostarli na drodze
zaś tłumy poprzedzające i podążające krzyczały mówiąc Hosanna Synowi Dawida który jest błogosławiony przychodzący w imię Pana Hosanna na wysokościach
zaś tłumy mówiły Ten jest Jezus prorok z Nazaretu w Galilei
I mówi im jest napisane dom mój dom modlitwy zostanie nazwany wy zaś go uczyniliście jaskinią bandytów
Zobaczywszy zaś arcykapłani i znawcy Pisma dziwy które uczynił i chłopców krzyczących w świątyni i mówiących Hosanna Synowi Dawida oburzyli się
I powiedzieli Mu słyszysz co Ci mówią zaś Jezus mówi im tak nigdy przeczytaliście że z ust niemowląt i karmiących piersią wydoskonaliłeś sobie pochwałę
Rano zaś powracając do miasta zgłodniał
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział im amen mówię wam jeśli mielibyście wiarę i nie zostalibyście wprowadzeni w niepewność nie jedynie to figowcowi uczynicie ale jeśli górze tej powiedzielibyście zostań podniesiona i zostań wrzucona w morze stanie się
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział im zapytam was i Ja o słowo jedno które jeśli powiedzielibyście Mi i Ja wam powiem w jakiej władzy te czynię
Zanurzenie Jana skąd było z nieba czy z ludzi zaś rozważali w sobie mówiąc jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie nam dla czego więc nie uwierzyliście mu
Jeśli zaś powiedzielibyśmy z ludzi obawiamy się tłumu wszyscy bowiem mają Jana jako proroka
Co zaś wam zdaje się człowiek miał dzieci dwoje i podszedłszy do pierwszego powiedział dziecko odchodź dzisiaj pracuj w winnicy mojej
zaś odpowiedziawszy powiedział nie chcę potem zaś pożałowawszy poszedł
A podszedłszy do drugiego powiedział tak samo zaś odpowiedziawszy powiedział ja Panie i nie poszedł
Przyszedł bowiem do was Jan w drodze sprawiedliwości i nie uwierzyliście mu zaś celnicy i nierządnice uwierzyli mu wy zaś zobaczywszy nie pożałowaliście później by uwierzyć mu
Kiedy zaś zbliżył się pora owoców wysłał niewolników jego do rolników wziąć owoce jego
I wziąwszy rolnicy niewolników jego tego wprawdzie wychłostali tego zaś zabili tych zaś zostali ukamienowani
Później zaś wysłał do nich syna jego mówiąc uszanują syna mojego
zaś rolnicy zobaczywszy syna powiedzieli w sobie ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go i zatrzymalibyśmy dziedzictwo jego
I upadłszy na kamień ten zostanie roztłuczony na którego zaś kolwiek upadłby roztłucze na proch go
zaś zaniedbawszy odeszli ten wprawdzie na własne pole ten zaś do handlu jego
zaś pozostali chwyciwszy niewolników jego znieważyli i zabili
Usłyszawszy zaś król został rozgniewany i posławszy wojska jego wygubił morderców tych i miasto ich podpalił
Wtedy mówi niewolnikom jego wprawdzie wesele gotowe jest zaś którzy są zaproszeni nie byli godni
Wszedłszy zaś król oglądać leżących przy stole zobaczył tam człowieka nie który jest przyobleczony w odzienie weselne
I mówi mu towarzyszu jak wszedłeś tu nie mając odzienia weselnego zaś został uciszony
Liczni bowiem są powołani nieliczni zaś wybrani
Poznawszy zaś Jezus niegodziwość ich powiedział dlaczego Mnie doświadczacie obłudnicy
Pokażcie Mi monetę pogłównego zaś przynieśli Mu denara
Byli Było zaś u nas siedmiu braci i pierwszy poślubiwszy umarł i nie mając potomstwa zostawił żonę jego bratu jego
Później zaś po wszystkich umarła i kobieta
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział im jesteście wprowadzeni w błąd nie znając Pism ani mocy Boga
O zaś powstaniu z martwych nie przeczytaliście które zostało powiedziane wam przez Boga mówiąc
zaś faryzeusze usłyszawszy że zamknął usta saduceuszom zostali zebrani na tym samym
zaś Jezus powiedział mu będziesz miłował Pana Boga twojego w całym sercu twoim i w całej duszy twojej i w całej myśli twojej
Drugie zaś podobne mu będziesz miłował bliźniego twojego jak siebie
Będąc zebranymi zaś faryzeusze zapytał ich Jezus
Wszystkie więc ile kolwiek powiedzieliby wam by zachować zachowujcie i czyńcie według zaś uczynków ich nie czyńcie mówią bowiem a nie czynią
Wiążą bowiem ciężary ciężkie i trudne do uniesienia i nakładają na ramiona ludzi zaś palcem ich nie chcą ruszyć ich
Wszystkie zaś czyny ich czynią dla zostać zobaczonym przez ludzi rozszerzają zaś filakterie ich i powiększają frędzle szat ich
Wy zaś nie pozwalalibyście się nazywać Rabbi jeden bowiem jest wasz Mistrz Pomazaniec wszyscy zaś wy bracia jesteście
zaś większy z was będzie wam sługa
który zaś wywyższy siebie zostanie poniżony i który uniży siebie zostanie wywyższony
Biada zaś wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy gdyż zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi wy bowiem nie wchodzicie ani wchodzącym pozwalacie wejść
Biada wam przewodnicy niewidomi mówiący który kolwiek przysięgałby na świątynię nic jest który zaś kolwiek przysięgałby na złoto świątyni jest zobowiązany
I który jeśli przysięgałby na ołtarz nic jest który zaś kolwiek przysięgałby na dar na nim jest zobowiązany
Przewodnicy niewidomi przecedzający komara zaś wielbłąda połykający
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że oczyszczacie to co z zewnątrz kielicha i miski od wewnątrz zaś są pełne z grabieży i niepowściągliwości
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że jesteście podobni grobom które są pobielone które z zewnątrz wprawdzie ukazują się piękne wewnątrz zaś są pełne kości martwych i wszelkiej nieczystości
Tak i wy z zewnątrz wprawdzie jesteście ukazani ludziom sprawiedliwi wewnątrz zaś pełni jesteście obłudy i bezprawia
zaś Jezus powiedział im nie widzicie wszystkie te amen mówię wam nie zostałby zostawiony tu kamień na kamieniu który nie zostanie zwalony
Siedząc zaś On na Górze Oliwnej podeszli do Niego uczniowie na osobności mówiąc powiedz nam kiedy te będzie i co znak Twój przyjścia i końca wieku
Macie zaś słyszeć o wojnach i wieściach o wojnach patrzcie nie dawajcie się straszyć trzeba bowiem aby wszystkie stać się ale jeszcze nie jest koniec
Wszystkie zaś te początek bólów porodowych
zaś który wytrwał do końca ten zostanie zbawiony
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w tych dniach
Módlcie się zaś aby nie stałaby się ucieczka wasza zimą ani w szabat
I jeśli nie zostały skrócone dni te nie kiedykolwiek zostało uratowane wszelkie ciało z powodu zaś wybranych zostaną skrócone dni te
zaraz zaś z ucisku dni tych słońce zostanie zaćmione i księżyc nie da blasku jego i gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte
Od zaś figowca nauczcie się przykładu kiedy już gałąź jego stałaby się miękka i liście wytworzyłby wytworzyłyby wiecie że blisko lato
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie przeminęłyby
O zaś dniu tym i godzinie nikt wie ani zwiastunowie niebios jeśli nie Ojciec mój sam
Tak jak zaś dni Noego takie będzie i przyjście Syna człowieka
To zaś wiecie że jeśli wiedział gospodarz jakiej straży złodziej przychodzi czuwał kiedykolwiek i nie kiedykolwiek pozwolił zostać przekopanym dom jego
Jeśli zaś powiedziałby zły niewolnik ten w sercu jego zwleka pan mój przyjść
I zacząłby bić współniewolników jeść zaś i pić z pijącymi
Pięć zaś było z nich rozumne i pięć głupie
zaś rozumne wzięły oliwę w naczyniach ich z lampami ich
Gdy zwleka zaś oblubieniec zdrzemnęły się wszystkie i spały
Środkiem zaś nocy krzyk stał się oto oblubieniec przychodzi wychodźcie na spotkanie jego
zaś głupie rozumnym powiedziały dajcie nam z oliwy waszej gdyż lampy nasze są gasnące
Odpowiedziały zaś rozumne mówiąc by czasem nie wystarczyłoby nam i wam idźcie zaś raczej do sprzedających i kupcie sobie
Odchodząc zaś im kupić przyszedł oblubieniec i gotowe weszły z nim w wesela i zostały zamknięte drzwi
Później zaś przychodzą i pozostałe dziewice mówiąc panie panie otwórz nam
zaś odpowiedziawszy powiedział amen mówię wam nie znam was
I temu wprawdzie dał pięć talentów temu zaś dwa temu zaś jeden każdemu według własnej możności i odjechał zaraz
Poszedłszy zaś ten pięć talentów wziąwszy popracował w nich i uczynił inne pięć talentów
zaś jeden wziąwszy odszedłszy wykopał w ziemi i ukrył srebro pana jego
Po zaś czasie dłuższym przychodzi pan niewolników tych i rozlicza z nimi obrachunek
Powiedział zaś mu pan jego dobrze niewolniku dobry i wierny w małych byłeś wierny nad wieloma cię ustanowię wejdź do radości pana twojego
Podszedłszy zaś i ten dwa talenty wziąwszy powiedział panie dwa talenty mi przekazałeś oto inne dwa talenty zyskałem na nich
Podszedłszy zaś i ten jeden talent który otrzymał powiedział panie poznałem cię że twardy jesteś człowiek żnący gdzie nie zasiałeś i zbierający skąd nie rozsypałeś
Odpowiedziawszy zaś pan jego powiedział mu niegodziwy niewolniku i gnuśny wiedziałeś że żnę gdzie nie zasiałem i zbieram skąd nie rozsypałem
Bowiem mającemu każdemu zostanie dane i będzie uczyniony obfitującym od zaś nie mającego i co ma zostanie odebrane od niego
Kiedy zaś przyszedłby Syn człowieka w chwale Jego i wszyscy święci zwiastunowie z Nim wtedy usiądzie na tronie chwały Jego
I postawi wprawdzie owce po prawej stronie Jego zaś koźlątka po lewej stronie
Kiedy zaś cię zobaczyliśmy obcego i zabraliśmy do siebie lub nagiego i okryliśmy
Kiedy zaś Cię zobaczyliśmy słabego lub w strażnicy i przyszliśmy do Ciebie
I odejdą ci w karę wieczną zaś sprawiedliwi do życia wiecznego
Mówili zaś nie w święto aby nie zamęt stałby się w ludzie
zaś Jezus gdy stał się w Betanii w domu Szymona trędowatego
Zobaczywszy zaś uczniowie Jego oburzyli się mówiąc na co zguba ta
Poznawszy zaś Jezus powiedział im dlaczego trudności przydajecie kobiecie czyn bowiem dobry zdziałała dla Mnie
Zawsze bowiem ubogich macie ze sobą Mnie zaś nie zawsze macie
powiedział co chcecie mi dać a ja wam wydam Go zaś postawili mu trzydzieści srebrników
zaś pierwszego Przaśników podeszli uczniowie Jezusa mówiąc Mu gdzie chcesz przygotowalibyśmy Ci zjeść Paschę
zaś powiedział odchodźcie do miasta do tego i tego i powiedzcie mu Nauczyciel mówi pora moja blisko jest u ciebie czynię Paschę z uczniami moimi
Wieczór zaś gdy stał się leżał z dwunastoma
zaś odpowiedziawszy powiedział który zanurzył ze Mną w misie rękę ten Mnie wyda
wprawdzie Syn człowieka odchodzi tak jak jest napisane o Nim biada zaś człowiekowi temu przez którego Syn człowieka jest wydawany dobre było Mu jeśli nie został zrodzony człowiek ten
Odpowiedziawszy zaś Judasz wydający Go powiedział czy nie ja jestem Rabbi mówi mu ty powiedziałeś
Jedząc zaś oni wziąwszy Jezus chleb i pobłogosławiwszy połamał i dawał uczniom i powiedział weźcie zjedzcie to jest ciało moje
Mówię zaś wam że nie wypiłbym od teraz z tego plonu winorośli aż do dnia tego kiedy go piłbym z wami nowy w Królestwie Ojca mojego
Po zaś zostać wzbudzonym Mnie poprzedzę was do Galilei
Odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Mu jeśli i wszyscy zostaną zgorszeni w Tobie ja nigdy zostanę zgorszony
Czuwajcie i módlcie się aby nie weszlibyście w próbę wprawdzie duch ochoczy zaś ciało słabe
zaś wydający Go dał im znak mówiąc którego kolwiek pocałowałbym Ten jest chwyćcie Go
zaś Jezus powiedział mu towarzyszu na co jesteś obecny wtedy podszedłszy położyli ręce na Jezusa i chwycili Go
To zaś całe stało się aby zostałyby wypełnione Pisma proroków wtedy uczniowie wszyscy opuściwszy Go uciekli
Ci zaś chwyciwszy Jezusa odprowadzili do Kajfasza arcykapłana gdzie znawcy Pisma i starsi zostali zebrani
zaś Piotr podążał za Nim z daleka aż do dziedzińca arcykapłana i wszedłszy wewnątrz usiadł z podwładnymi zobaczyć koniec
zaś arcykapłani i starsi i sanhedryn cały szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi żeby Go uśmierciliby
I nie znaleźli i wielu fałszywych świadków którzy podeszli nie znaleźli później zaś podszedłszy dwóch fałszywych świadków
zaś Jezus milczał i odpowiedziawszy arcykapłan powiedział Mu zaprzysięgam Cię na Boga żyjącego aby nam powiedziałbyś jeśli Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga
Co wam zdaje się zaś odpowiedziawszy powiedzieli winny śmierci jest
Wtedy spluwali na oblicze Jego i policzkowali Go zaś uderzali
zaś Piotr na zewnątrz usiadł na dziedzińcu i podeszła do Niego jedna służąca mówiąca i Ty byłeś z Jezusem Galilejczykiem
zaś wyparł się przed wszystkimi mówiąc nie wiem co mówisz
Wyszedłszy zaś on do bramy zobaczyła go inna i mówi tam i ten był z Jezusem Nazarejczykiem
Po chwili zaś podszedłszy stając powiedzieli Piotrowi prawdziwie i ty z Nim jesteś i bowiem mowa twoja jawnym cię czyni
Rano zaś gdy stało się naradę wzięli wszyscy arcykapłani i starsi ludu przeciw Jezusowi żeby uśmiercić Go
mówiąc zgrzeszyłem wydawszy krew niewinną zaś powiedzieli co do nas ty zobaczysz
zaś arcykapłani wziąwszy srebrniki powiedzieli nie wolno rzucić je do korban skoro oszacowanie krwi jest
Naradę zaś wziąwszy kupili za nie pole garncarza na grób obcych
zaś Jezus stał przed namiestnikiem i zapytał Go namiestnik mówiąc Ty jesteś król Judejczyków zaś Jezus powiedział mu ty mówisz
Na zaś święto miał w zwyczaju namiestnik uwolnić jednego tłumowi więźnia którego chcieli
Mieli zaś wtedy więźnia znacznego który jest nazywany Barabaszem
Siedząc zaś on na trybunie wysłała do niego żona jego mówiąc nic tobie i sprawiedliwemu temu wiele bowiem wycierpiałam dzisiaj we śnie przez Niego
zaś arcykapłani i starsi przekonali tłumy aby prosiłyby o Barabasza zaś Jezusa zgubiliby
Odpowiedziawszy zaś namiestnik powiedział im kogo chcecie z dwóch uwolniłbym wam zaś powiedzieli Barabasza
zaś namiestnik powiedział co bowiem złego uczynił zaś bardziej krzyczeli mówiąc niech zostanie ukrzyżowany
Zobaczywszy zaś Piłat że nic pomaga ale bardziej zamęt staje się wziąwszy wodę umył ręce naprzeciw tłumu mówiąc niewinny jestem od krwi sprawiedliwego Tego wy zobaczycie
Wtedy uwolnił im Barabasza zaś Jezusa ubiczowawszy wydał aby zostałby ukrzyżowany
Wychodząc zaś znaleźli człowieka Cyrenejczyka imieniem Szymon tego przymusili aby podniósłby krzyż Jego
Ukrzyżowawszy zaś Go rozdzielili szaty Jego rzucając los aby zostałoby wypełnione co zostało powiedziane przez proroka rozdzielili szaty moje sobie i za odzienie moje rzucili los
zaś przechodzący spotwarzali Go poruszając głowami ich
Podobnie zaś i arcykapłani kpiący ze znawcami Pisma i starszymi mówili
zaś tak samo i bandyci którzy zostali ukrzyżowani razem z Nim znieważali Go
Od zaś szóstej godziny ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej
O zaś dziewiątej godzinie wykrzyknął Jezus głosem wielkim mówiąc Eli Eli lamma sabachtani to jest Boże mój Boże mój dla czego Mnie opuściłeś
Niektórzy zaś z tam stojących usłyszawszy mówili że Eliasza woła Ten
zaś pozostali mówili pozwól zobaczylibyśmy czy przychodzi Eliasz który zbawi Go
zaś Jezus znów zawoławszy głosem wielkim oddał ducha
zaś setnik i z nim zachowujący Jezusa zobaczywszy trzęsienie ziemi i to którzy stali się przestraszyli się bardzo mówiąc prawdziwie Boga Syn był Ten
Były zaś tam kobiety liczne z daleka oglądające które podążyły za Jezusem od Galilei służąc Mu
Wieczór zaś gdy stał się przyszedł człowiek bogaty z Arymatei imieniem Józef który i sam został uczniem Jezusa
Była zaś tam Maria Magdalena i inna Maria siedzące naprzeciw grobu
zaś następnego dnia który jest po Dniu Przygotowania zostali zebrani arcykapłani i faryzeusze u Piłata
Powiedział zaś im Piłat macie straż odchodźcie zabezpieczcie jak umiecie
zaś poszedłszy zabezpieczyli grób opieczętowawszy kamień ze strażą
Wieczorem zaś po szabatach świtając ku pierwszemu tygodni przyszła Maria Magdalena i inna Maria zobaczyć grób
Był zaś wygląd jego jak błyskawica i odzienie jego białe jakby śnieg
Od zaś strachu przed nim zostali poruszeni strzegący i stali się jakby martwi
Odpowiedziawszy zaś zwiastun powiedział kobietom nie bójcie się wy wiem bowiem że Jezusa który jest ukrzyżowany szukacie
Jak zaś poszły oznajmić uczniów Jego I oto Jezus wyszedł naprzeciw je mówiąc radujcie się zaś podszedłszy chwyciły się Jego stóp i oddały cześć Mu
Idąc zaś one oto niektórzy ze straży przyszedłszy do miasta oznajmili arcykapłanom wszystkie które stały się
zaś wziąwszy srebrniki uczynili jak zostali nauczeni i zostało rozpowiedziane słowo to u Judejczyków aż do dzisiaj
zaś jedenastu uczniów poszło do Galilei na górę gdzie wskazał im Jezus
i zobaczywszy Go oddali cześć Mu zaś zwątpili
Był zaś Jan który jest przyobleczony włosami wielbłąda i pasem skórzanym wokół biodra jego i jedząc szarańczę i miód dziki
Ja wprawdzie zanurzyłem was w wodzie On zaś zanurzy was w Duchu Świętym
Po zaś zostać wydanym Janowi przyszedł Jezus do Galilei głosząc dobrą nowinę Królestwa Boga
Przechodząc zaś obok Morza Galilejskiego zobaczył Szymona i Andrzeja brata jego zarzucających sieć rybacką w morze byli bowiem rybacy
Wyszedł zaś słuch o Nim zaraz w całej okolicy Galilei
zaś teściowa Szymona leżała gorączkując i zaraz mówią Mu o niej
Wieczór zaś gdy stał się kiedy zaszło słońce nieśli do Niego wszystkich źle mających się i którzy są opętani przez demony
zaś Jezus zlitowawszy się wyciągnąwszy rękę dotknął jego i mówi mu chcę zostań oczyszczony
Ten zaś wyszedłszy zaczął głosić wiele i rozpowiadać słowo tak że już więcej nie On móc jawnie do miasta wejść ale na zewnątrz na pustych miejscach był i przychodzili do Niego zewsząd
Zobaczywszy zaś Jezus wiarę ich mówi sparaliżowanemu dziecko są odpuszczone tobie grzechy twoje
Byli zaś niektórzy ze znawców Pisma tam siedzący i rozważający w sercach ich
aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka odpuszczać na ziemi grzechy mówi sparaliżowanemu
A byli uczniowie Jana i faryzeusze poszczący i przychodzą i mówią Mu dla czego uczniowie Jana i faryzeusze poszczą zaś Twoi uczniowie nie poszczą
Przyjdą zaś dni kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec a wtedy będą pościć w tych dniach
A nikt łaty szmaty niezgręplowanej naszywa na płaszcz stary jeśli zaś nie zrywa wypełnienie tego nowe od starego i gorsze rozdarcie staje się
i nikt leje wino nowe do bukłaków starych jeśli zaś nie rozrywa wino młode bukłaki i wino jest wylewane i bukłaki zostaną zniszczone ale wino młode w bukłaki nowe lane
I mówi im wolno w szabaty dobro uczynić czy zło czynić duszę uratować czy zabić oni zaś milczeli
Który zaś kolwiek zbluźniłby przeciwko Duchowi Świętemu nie ma przebaczenia na wiek ale winny jest wiecznego sądu
A siedział tłum wokół Niego powiedzieli zaś Mu oto matka Twoja i bracia Twoi na zewnątrz szukają Cię
Inne zaś padło na kamieniste gdzie nie miało ziemi wiele i zaraz wzeszło ponieważ nie mieć głębokiej gleby
Słońce zaś gdy wzeszło zostało spieczone i ponieważ nie mieć korzenia zostało wysuszone
Kiedy zaś stał się sam tylko zapytali Go ci wokół Niego z dwunastoma o przykład
I mówił im wam jest dane poznać tajemnicę Królestwa Boga tamtym zaś na zewnątrz w przykładach wszystkie staje się
Tymi zaś są obok drogi gdzie jest siane Słowo i kiedy usłyszeliby zaraz przychodzi szatan i zabiera Słowo które jest zasiane w sercach ich
Kiedy zaś wydałaby owoc zaraz wysyła sierp gdyż staje się żniwo
Bez zaś przykładu nie mówił im na osobności zaś uczniom Jego wyjaśniał wszystkie
A opuściwszy tłum przyjmują Go jak był w łodzi i inne zaś łódeczki było były z Nim
I staje się nawałnica wiatru wielka zaś fale rzucały do łodzi tak że ona już być napełnioną
Zobaczywszy zaś Jezusa w oddali przybiegł i oddał cześć Mu
Było zaś tam przy górach stado świń wielkie które jest wypasywane
I pozwolił im zaraz Jezus i wyszedłszy duchy nieczyste weszły w świnie i ruszyło stado w dół zbocza w morze było zaś jakieś dwa tysiące i zostały utopione w morzu
zaś pasący świnie uciekli i oznajmili w mieście i w polach i wyszli zobaczyć co jest które stało się
zaś Jezus nie pozwolił mu ale mówi mu odchodź do domu twego do twoich i oznajmij im ile ci Pan uczynił i zlitował się nad tobą
zaś kobieta przestraszywszy się i drżąc wiedząc co stało się w niej przyszła i przypadła do Niego i powiedziała Mu całą prawdę
zaś powiedział jej córko wiara twoja ocaliła cię odchodź w pokoju i bądź zdrowa od udręki twojej
zaś Jezus zaraz usłyszawszy to słowo które jest mówione mówi przełożonemu zgromadzenia nie bój się jedynie wierz
I wyśmiewali Go On zaś wyrzuciwszy wszystkich zabiera ojca dzieciątka i matkę i tych z Nim i wchodzi gdzie było dzieciątko które leży
Nie Ten jest cieśla syn Marii brat zaś Jakuba i Jozesa i Judasza i Szymona i nie są siostry Jego tu przy nas i byli gorszeni z powodu Niego
Mówił zaś im Jezus że nie jest prorok lekceważony jeśli nie w ojczyźnie jego i wśród krewnych i w domu jego
Inni mówili że Eliasz jest inni zaś mówili że Prorok jest lub jak jeden z proroków
Usłyszawszy zaś Herod powiedział że któremu ja ściąłem głowę Jan ten jest on został wzbudzony z martwych
zaś Herodiada odczuwała niechęć do niego i chciała go zabić i nie mogła
zaś wyszedłszy powiedziała matce jej co poproszę ta zaś powiedziała głowę Jana zanurzającego
I zaraz wysławszy król kata nakazał zostać przyniesiona głowa jego zaś odszedłszy ściął głowę jego w strażnicy
zaś odpowiedziawszy powiedział im dajcie im wy zjeść i mówią im odszedłszy mielibyśmy kupić za dwieście denarów chlebów i dalibyśmy im zjeść
zaś mówi im ile chlebów macie odchodźcie i zobaczcie a poznawszy mówią pięć i dwie ryby
zaś zobaczywszy Go chodzącego na morzu uważali zjawa być i zakrzyknęli
On zaś odpowiedziawszy powiedział im że dobrze prorokował Izajasz o was obłudnikach jak jest napisane Ten lud wargami Mnie szanuje zaś serce ich daleko oddala się ode Mnie
Daremnie zaś czczą Mnie nauczając nauki przykazań ludzi
Wy zaś mówicie jeśli powiedziałby człowiek ojcu lub matce Korban co jest dar co jeśli ode mnie miałbyś jako pomoc
Mówił zaś że co z człowieka wychodzące to czyni pospolitym człowieka
Była zaś kobieta Greczynka Syrofenicjanka rodem i prosiła Go aby demona wyrzuciłby z córki jej
zaś Jezus powiedział jej pozwól najpierw zostać nasyconymi dzieciom nie bowiem dobre jest wziąć chleb dzieci i rzucić szczeniętom
zaś odpowiedziała i mówi Mu tak Panie i bowiem szczenięta pod stołem je jedzą z okruszyn dzieciątek
I przykazał im aby nikomu mówiliby ile zaś On im przykazywał bardziej jeszcze głosili
I pytał ich ile macie chlebów zaś powiedzieli siedem
Zjedli zaś i zostali nasyceni i zebrali obfitość kawałków siedem koszy
Byli zaś tych którzy zjedli jakieś cztery tysiące i rozpuścił ich
Kiedy zaś siedem na cztery tysiące ile koszyków pełnych kawałków zebraliście zaś powiedzieli siedem
zaś odpowiedzieli Janem Zanurzającym a inni Eliaszem inni zaś jednym z proroków
I On mówi do nich wy zaś kim Ja mówicie być odpowiedziawszy zaś Piotr mówi Mu Ty jesteś Pomazaniec
zaś zostawszy odwróconym i zobaczywszy uczniów Jego upomniał Piotra mówiąc odchodź za Mnie szatanie gdyż nie myślisz o tym co Boga ale o tym co ludzkie
Który bowiem kolwiek chciałby duszę jego uratować zgubi ją który zaś kolwiek zgubiłby duszę jego ze względu na Mnie i dobrą nowinę ten uratuje ją
Gdy schodzą zaś oni z góry przykazał im aby nikomu opowiedzieliby co zobaczyli jeśli nie gdy Syn człowieka z martwych powstałby
zaś odpowiedziawszy powiedział im Eliasz wprawdzie przyszedłszy najpierw przywraca wszystkie i jak jest napisane o Synu człowieka aby wiele wycierpiałby i zostałby wzgardzony
On zaś odpowiedziawszy mu mówi o pokolenie niewierne aż kiedy przy was będę aż kiedy będę znosił was przynieście go do Mnie
I spytał ojca jego jaki czas jest jak to stało się mu zaś powiedział od dzieciństwa
zaś Jezus powiedział mu jeśli możesz uwierzyć wszystkie możliwe wierzącemu
Zobaczywszy zaś Jezus że zbiega się tłum upomniał ducha nieczystego mówiąc mu duch niemy i głuchoniemy Ja ci nakazuję wyjdź z niego i już więcej nie wszedłbyś w niego
zaś Jezus chwyciwszy jego rękę wzbudził go i powstał
zaś nie rozumieli wypowiedzi a bali się Go zapytać
zaś milczeli do jedni drugich bowiem rozmawiali w drodze kto większy
Odpowiedział zaś Mu Jan mówiąc Nauczycielu zobaczyliśmy kogoś w imię Twoje wyrzucającego demony który nie podąża za nami i zabranialiśmy mu gdyż nie podąża za nami
zaś Jezus powiedział nie zabraniajcie mu nikt bowiem jest który uczyni dzieło mocy w imię moje i będzie mógł szybko złorzeczyć Mi
Dobra sól jeśli zaś sól niesłona stałaby się w czym ją przyprawicie miejcie w sobie sól i zachowujcie pokój do jedni drugich
On zaś odpowiedziawszy powiedział im co wam przykazał Mojżesz
zaś powiedzieli Mojżesz pozwolił zwój rozwodu napisać i opuścić
Od zaś początku stworzenia męskim i żeńskim uczynił ich Bóg
I przynosili mu dzieciątka aby dotknąłby je zaś uczniowie upominali tych którzy przynoszą
Zobaczywszy zaś Jezus oburzył się i powiedział im pozwólcie dzieciątkom przyjść do Mnie i nie zabraniajcie im bowiem takich jest Królestwo Boga
zaś Jezus powiedział mu czemu Mnie nazywasz dobrym nikt dobry jeśli nie jeden Bóg
On zaś odpowiedziawszy powiedział Mu Nauczycielu tych wszystkich strzegłem od młodości mojej
zaś Jezus przypatrzywszy się mu umiłował go i powiedział mu jednego ci brakuje odchodź ile masz sprzedaj i daj ubogim i będziesz miał skarb w niebie i przyjdź podąż za Mną wziąwszy krzyż
zaś sposępniawszy na to słowo odszedł będąc zasmucanym był bowiem mający posiadłości liczne
zaś uczniowie byli zdumieni na te słowa Jego zaś Jezus znów odpowiedziawszy mówi im dzieci jak trudno jest pokładających ufność w pieniądzach do Królestwa Boga wejść
zaś bardziej byli zdumiewani mówiąc do siebie i kto może zostać zbawionym
Przypatrzywszy się zaś im Jezus mówi przy ludziach niemożliwe ale nie przy Bogu wszystkie bowiem możliwe jest przy Bogu
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział amen mówię wam nikt jest który opuścił dom lub braci lub siostry lub ojca lub matkę lub żonę lub dzieci lub pola ze względu na Mnie i dobrą nowinę
Liczni zaś będą pierwsi ostatnimi a ostatni pierwszymi
Byli zaś w drodze wchodząc do Jerozolimy i był poprzedzającym ich Jezus i byli zdumieni a podążający bali się i wziąwszy z sobą znowu dwunastu zaczął im mówić to co mające Mu spełniać się
zaś powiedział im co chcecie uczynić Ja wam
zaś powiedzieli Mu daj nam aby jeden z prawej strony Twojej i jeden z lewej strony Twojej usiedlibyśmy w chwale Twojej
zaś Jezus powiedział im nie wiecie o co prosicie możecie wypić kielich który Ja piję i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzony zostać zanurzonym
zaś powiedzieli Mu możemy zaś Jezus powiedział im wprawdzie kielich który Ja piję wypijecie i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzony zostaniecie zanurzeni
zaś usiąść z prawej strony mojej i z lewej strony mojej nie jest moje dać ale którym jest przygotowane
zaś Jezus przywoławszy ich mówi im wiecie że wydający się przewodzić narodom panują nad nimi i wielcy ich okazują władzę nad nimi
Nie tak zaś będzie wśród was ale który jeśli chciałby stać się wielki wśród was będzie sługa wasz
I upominali go liczni aby zamilkłby zaś wiele bardziej krzyczał Synu Dawida zlituj się nade mną
On zaś zrzuciwszy płaszcz jego wstawszy przyszedł do Jezusa
I odpowiedziawszy mówi mu Jezus co chcesz uczyniłbym tobie zaś niewidomy powiedział Mu Rabbuni aby przejrzałbym
zaś Jezus powiedział mu odchodź wiara twoja ocaliła cię i zaraz przejrzał i podążał za Jezusem w drodze
Odeszli zaś i znaleźli oślę które jest uwiązane do drzwi na zewnątrz na ulicy i rozwiązują je
zaś powiedzieli im tak jak przykazał Jezus i pozwolili im
Wielu zaś szaty ich rozpostarli na drodze inni zaś gałązki odcięte z drzew i rozpostarli na drodze
I nauczał mówiąc im nie jest napisane że dom mój dom modlitwy zostanie nazwany wszystkim narodom wy zaś uczyniliście go jaskinią bandytów
Jeśli zaś wy nie odpuszczacie ani Ojciec wasz w niebiosach odpuści upadków waszych
zaś Jezus odpowiedziawszy powiedział im zapytam was i Ja jedno słowo i odpowiedzcie Mi a powiem wam w jakiej władzy te czynię
zaś wziąwszy go wychłostali i wysłali pustego
I znowu innego wysłał i tego zabili i wielu innych wprawdzie chłostając zaś zabijając
Tamci zaś rolnicy powiedzieli do siebie że ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go a nasze będzie dziedzictwo
Oni zaś przyszedłszy mówią Mu Nauczycielu wiemy że szczery jesteś i nie ma troski Ty u nikogo nie bowiem patrzysz na oblicze ludzi ale w prawdzie drogi Boga nauczasz wolno pogłowne Cezarowi dać czy nie
Oddalibyśmy czy nie oddalibyśmy zaś znając ich obłudę powiedział im dlaczego Mnie doświadczacie przynieście Mi denar aby zobaczyłbym
zaś przynieśli i mówi im czyja podobizna ta i napis zaś powiedzieli Mu Cezara
O zaś martwych że są wzbudzani nie przeczytaliście w zwoju Mojżesza o krzaku cierniowym jak powiedział mu Bóg mówiąc Ja Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba
zaś Jezus odpowiedział mu że pierwsze ze wszystkich przykazań słuchaj Izraelu Pan Bóg nasz Pan jeden jest
Wszyscy bowiem z które jest w nadmiarze im rzucili ta zaś z niedostatku jej wszystkie ile miała rzuciła całe środki na życie środki na życie
zaś Jezus odpowiedziawszy im zaczął mówić uważajcie aby nie ktoś was zwiódłby
Kiedy zaś usłyszelibyście o wojnach i wieściach o wojnach nie dawajcie się straszyć trzeba bowiem stać się ale jeszcze nie koniec
Uważajcie zaś wy na siebie będą wydawać bowiem was do sanhedrynów i do zgromadzeń będziecie chłostani i przed namiestników i królów zostaniecie prowadzeni ze względu na Mnie na świadectwo im
Kiedy zaś prowadziliby was wydający nie martwcie się przed co powiedzielibyście ani rozważajcie ale co jeśli zostałoby dane wam w tą godzinę to mówcie nie bowiem jesteście wy mówiący ale Duch Święty
Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich
I będziecie którzy są nienawidzeni przez wszystkich z powodu imienia mojego zaś który wytrwał do końca ten zostanie zbawiony
Kiedy zaś zobaczylibyście ohydę spustoszenia o której było powiedziane przez Daniela proroka stojącą gdzie nie trzeba czytający niech rozumie wtedy ci w Judei niech uciekają w góry
Ten zaś na tarasie nie niech zejdzie do domu ani niech wchodzi zabrać coś z domu jego
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w te dni
Módlcie się zaś aby nie stałaby się ucieczka wasza zimą
Wy zaś uważajcie oto przepowiedziałem wam wszystkie
Od zaś figowca nauczcie się tego przykładu kiedy jego już gałąź miękka stałaby się i wytworzyłaby liście wiecie że blisko lato jest
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie mogłyby przeminąć
O zaś dniu tym i godzinie nikt wie ani zwiastunowie w niebie ani Syn jeśli nie Ojciec
Co zaś wam mówię wszystkim mówię czuwajcie
Była zaś Pascha i Przaśniki za dwa dni i szukali arcykapłani i znawcy Pisma jak Go w podstępie chwyciwszy zabiliby
Mówili zaś nie w święto by czasem nie zamęt będzie ludu
Byli zaś niektórzy oburzając się w sobie i mówiący na co zguba ta olejku stała się
zaś Jezus powiedział zostawcie ją dlaczego jej trudności przydajecie dobry czyn zdziałała na Mnie
Zawsze bowiem ubogich macie ze sobą i kiedy chcielibyście możecie im dobrze uczynić Mnie zaś nie zawsze macie
zaś usłyszawszy uradowali się i obiecali mu srebro dać i szukał jakby dogodnej pory Go mógłby wydać
zaś zaczęli być smuconymi i mówić Mu jeden za jednym czy nie ja i inny czy nie ja
zaś odpowiedziawszy powiedział im jeden z dwunastu zanurzający ze Mną w misie
wprawdzie Syn człowieka odchodzi tak jak jest napisane o Nim biada zaś człowiekowi temu przez którego Syn człowieka jest wydawany dobry był mu jeśli nie został zrodzony człowiek ten
zaś Piotr powiedział Mu i jeśli wszyscy zostaną zgorszeni ale nie ja
zaś z obfitością mówił więcej jeśli mi trzeba byłoby umrzeć razem z Tobą nie Ciebie wyprę się tak samo zaś i wszyscy mówili
Czuwajcie i módlcie się aby nie weszlibyście w próbę wprawdzie duch ochoczy zaś ciało słabe
Dał zaś wydający Go sygnał im mówiąc którego kolwiek pocałowałbym Ten jest chwyćcie Go i odprowadzajcie niezawodnie
zaś położyli na Niego ręce ich i chwycili Go
Jeden zaś ktoś ze stojących obok dobywszy miecza uderzył niewolnika arcykapłana i pozbawił go ucha
zaś pozostawiwszy płótno nagi uciekł od nich
zaś arcykapłani i cały sanhedryn szukali przeciw Jezusowi świadectwa ku uśmiercić Go i nie znajdowali
zaś milczał i nic odpowiedział znowu arcykapłan pytał Go i mówi Mu Ty jesteś Pomazaniec Syn Błogosławionego
zaś Jezus powiedział Ja jestem i zobaczycie Syna człowieka siedzącego po prawicy mocy i przychodzącego z chmurami nieba
zaś arcykapłan rozdarłszy tuniki jego mówi dlaczego jeszcze potrzebę mamy świadków
Usłyszeliście bluźnierstwo co wam jawi się zaś wszyscy zasądzili Go być winnym śmierci
On zaś wyparł się mówiąc nie znam ani wiem co ty mówisz i wyszedł na zewnątrz na dziedziniec wejściowy i kogut zapiał
On zaś znowu wyparł się i po chwili znów stojący obok mówili Piotrowi prawdziwie z nich jesteś i bowiem Galilejczyk jesteś i mowa twoja jest podobna
On zaś zaczął zaklinać i przysięgać że nie znam człowieka tego o którym mówicie
I zapytał Go Piłat Ty jesteś król Judejczyków zaś odpowiedziawszy powiedział mu ty mówisz
I oskarżyli Go arcykapłani wiele On zaś nic odpowiedział
zaś Piłat znowu zapytał Go mówiąc nie odpowiadasz nic zobacz ile Cię oskarżają
zaś Jezus już nic odpowiedział tak że dziwić się Piłat
Na zaś święto uwalniał im jednego więźnia którego nawet prosili
Był zaś który jest nazywany Barabasz z buntownikami który jest związany którzy w rozruchu morderstwo uczynili
zaś Piłat odpowiedział im mówiąc chcecie uwolniłbym wam króla Judejczyków
zaś arcykapłani podburzyli tłum aby raczej Barabasza wypuściłby im
zaś Piłat odpowiedziawszy znowu powiedział im co więc chcecie uczyniłbym o którym mówicie król Judejczyków
zaś znowu zawołali ukrzyżuj Go
zaś Piłat mówił im co bowiem złego uczynił zaś bardziej zawołali ukrzyżuj Go
zaś Piłat chcąc tłumowi zadość uczynić uwolnił im Barabasza a wydał Jezusa ubiczowawszy aby zostałby ukrzyżowany
zaś żołnierze odprowadzali Go do wewnątrz dziedzińca co jest pretorium i zwołują całą kohortę
I dawali Mu wypić które jest zmieszane z mirrą wino zaś nie wziął
Była zaś godzina trzecia i ukrzyżowali Go
Podobnie zaś i arcykapłani kpiący do jedni drugich ze znawcami Pisma mówili innych uratował siebie nie może uratować
Gdy stała się zaś godzina szósta ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej
Podbiegłszy zaś jeden i napełniwszy gąbkę winnym octem włożywszy na trzcinę poił Go mówiąc pozwólcie zobaczylibyśmy czy przychodzi Eliasz zdjąć Go
zaś Jezus wydawszy głos wielki wydał ostatnie tchnienie
Zobaczywszy zaś setnik obok stojący z przeciwka Jego że w taki sposób zawoławszy wydał ostatnie tchnienie powiedział prawdziwie człowiek ten Syn był Boga
Były zaś i kobiety z daleka oglądające wśród nich była i Maria Magdalena i Maria Jakuba małego i Jozesa matka i Salome
zaś Piłat zdziwił się że już zmarł i przywoławszy setnika spytał go czy dawno umarł
zaś Maria Magdalena i Maria Jozesa oglądały gdzie jest położony
zaś mówi im nie bądźcie zdumionymi Jezusa szukacie Nazareńskiego który jest ukrzyżowany został wzbudzony nie jest tu oto miejsce gdzie położyli Go
A wyszedłszy szybko uciekły z grobowca miało zaś je drżenie i zdumienie a nikomu nic powiedziały bały się bowiem
Wstawszy zaś rano pierwszego dnia tygodnia został ukazany najpierw Marii Magdalenie z której wyrzucił siedem demonów
Po zaś tych dwóm z nich idącym został objawiony w innej postaci idącym na wieś
Ten który uwierzył i który został zanurzony zostanie zbawiony zaś który nie uwierzył zostanie potępiony
Znaki zaś tym którzy uwierzyli takie będą towarzyszyć w imię moje demony będą wyrzucać językami będą mówić nowymi
Oni zaś wyszedłszy ogłosili wszędzie z Panem współdziałając i Słowo potwierdzając przez towarzyszące znaki amen
Byli zaś sprawiedliwi oboje przed Bogiem chodzący we wszystkich przykazaniach i przepisach Pana nienaganni
Stało się zaś w pełnić posługi kapłańskie jego w porządku zmiany jego przed Bogiem
Został ukazany zaś mu zwiastun Pana stojący z prawej strony ołtarza kadzenia
Powiedział zaś do niego zwiastun nie bój się Zachariaszu dlatego że została wysłuchana prośba twoja i żona twoja Elżbieta urodzi syna ci i nazwiesz imię jego Jan
Wyszedłszy zaś nie mógł powiedzieć im i poznali że widzenie widział w świątyni i on był dający znaki im i trwał niemy
Po zaś tych dniach poczęła Elżbieta żona jego i ukrywała się miesięcy pięć mówiąc
W zaś miesiącu szóstym został wysłany zwiastun Gabriel przez Boga do miasta Galilei którego imię Nazaret
zaś zobaczywszy została zmieszana na słowo jego i rozważała jakie oby jest pozdrowienie to
Powiedziała zaś Mariam do zwiastuna jak będzie to skoro męża nie znam
powiedziała zaś Mariam oto niewolnica Pana oby stało się mi według wypowiedzi twojej i odszedł od niej zwiastun
Wstawszy zaś Mariam w dniach tych poszła w górzystą z pośpiechem do miasta Judy
Pozostała zaś Mariam z nią jakby miesiące trzy i wróciła do domu jej
zaś Elżbiecie został wypełniony czas urodzić jej i urodziła syna
Skinęli zaś ojcu jego jaką kolwiek oby wolę być nazywanym on
został otworzone zostały otworzone zaś usta jego od razu i język jego i mówił błogosławiąc Boga
zaś dzieciątko wzrastało i było umacniane duchem i było na pustkowiach aż do dnia ukazania się go u Izraela
Stało się zaś w dniach tych wyszło postanowienie od Cezara Augusta by być spisanym cały świat zamieszkały
Wszedł zaś i Józef z Galilei z miasta Nazaret do Judei do miasta Dawida które jest nazywane Betlejem z powodu że być on z domu i rodu Dawida
Stało się zaś podczas być oni tam zostały wypełnione dni urodzić jej
Zobaczywszy zaś rozsławili o wypowiedzi które zostało powiedziane im o dzieciątku tym
zaś Mariam wszystkie zachowywała wypowiedzi te składając w sercu jej
i twoją zaś samą duszę przejdzie miecz jak kolwiek zostałyby objawione z licznych serc rozważania
zaś dzieciątko wzrastało i było umacniane Duchem które jest wypełniane mądrością a łaska Boga była na Nim
Wnioskując zaś On w gromadzie być przeszli dnia drogę i poszukiwali Go wśród krewnych i wśród znajomych
Zdumiewali się zaś wszyscy słuchający Go ze zrozumienia i odpowiedzi Jego
W roku zaś piętnastym władania Tyberiusza Cezara za będącego namiestnikiem Poncjusza Piłata Judei i będącego tetrarchą Galilei Heroda Filipa zaś brata jego będącego tetrarchą Iturei i Trachonu krainy i Lizaniasza Abileny będącego tetrarchą
Już zaś i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego jest odcinane i w ogień jest rzucane
Odpowiedziawszy zaś mówi im mający dwie tuniki niech przekaże nie mającemu i mający pokarmy podobnie niech czyni
Przyszli zaś i celnicy zostać zanurzonymi i powiedzieli do niego nauczycielu co uczynimy
zaś powiedział do nich nic więcej od które jest zarządzone wam robicie
Pytali zaś go i biorący udział w wojnie mówiąc a my co uczynimy i powiedział do nich nic przetrząsalibyście ani wymuszalibyście i zostańcie zadowolonymi żołdami waszymi
Gdy oczekuje zaś lud i gdy rozważają wszyscy w sercach ich o Janie czy czasem on oby jest Pomazaniec
odpowiedział Jan wszystkim mówiąc ja wprawdzie wodą zanurzam was przychodzi zaś mocniejszy ode mnie którego nie jestem wart rozwiązać rzemień sandałów Jego On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu
którego wiejadło w ręku Jego i wyczyści klepisko Jego i zbierze pszenicę do spichlerza Jego zaś plewę spali ogniem nieugaszonym
zaś Herod tetrarcha który jest upomniany przez niego o Herodiadę żonę Filipa brata jego i o wszystkie które uczynił niegodziwe Herod
Stało się zaś w zostać zanurzonym cały lud i Jezus gdy został zanurzonym i gdy modli się zostać otworzonym niebo
Jezus zaś Ducha Świętego pełen wrócił od Jordanu i był prowadzony w Duchu na pustkowiu
Zaczął zaś mówić do nich że dzisiaj jest wypełnione Pismo to w uszach waszych
Powiedział zaś amen mówię wam że żaden prorok przyjęty jest w ojczyźnie jego
Na prawdę zaś mówię wam liczne wdowy były w dniach Eliasza w Izraelu gdy zostało zamknięte niebo na lat trzy i miesięcy sześć jak stał się głód wielki na całej ziemi
On zaś przeszedłszy przez środek ich poszedł
Wstawszy zaś ze zgromadzenia wszedł do domu Szymona teściowa zaś Szymona była która jest ogarnięta gorączką wielką i poprosili Go odnośnie jej
i przystanąwszy nad nią upomniał gorączkę i opuściła ją od razu zaś wstawszy służyła im
Gdy zachodzi zaś słońce wszyscy jak wielu mieli będących słabymi chorobami różnymi przyprowadzili ich do Niego zaś jednemu każdemu z nich ręce nałożywszy uleczył ich
Wychodził Wychodziły zaś i demony z licznych krzyczące i mówiące że Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga i upominając nie pozwalał im mówić gdyż wiedziały że Pomazańcem On być
Gdy stało się zaś w dniu wyszedłszy poszedł na puste miejsce i tłumy szukały Go i przyszli aż do Niego i trzymali Go by nie iść od nich
zaś powiedział do nich że i innym miastom ogłosić dobrą nowinę Mi trzeba o Królestwie Boga gdyż na to jestem wysłany
Stało się zaś w tłumie napierać na Niego słuchać Słowo Boga i On był stojący przy jeziorze Genezaret
i zobaczył dwie łodzie stojące przy jeziorze zaś rybacy wyszedłszy z nich myli sieci rybackie
Wszedłszy zaś do jednej z łodzi która była Szymona poprosił Go od ziemi odpłynąć trochę i usiadłszy nauczał z łodzi tłumy
Jak zaś przestał mówiąc powiedział do Szymona odpłyń na głębię i zapuśćcie sieci rybackie wasze na połów
I odpowiedziawszy Szymon powiedział Mu Mistrzu przez całą noc utrudziwszy się nic wzięliśmy na zaś wypowiedź Twoją zapuszczę sieć rybacką
I to uczyniwszy razem zamknęli ryb mnóstwo wielką została rozdarta zaś sieć rybacka ich
Zobaczywszy zaś Szymon Piotr przypadł do kolan Jezusa mówiąc odejdź ode mnie gdyż mąż grzeszny jestem Panie
podobnie zaś i Jakub i Jan synowie Zebedeusza którzy byli wspólnicy Szymonowi i powiedział do Szymona Jezus nie bój się od teraz ludzi będziesz żywcem łowiący
Rozeszło się zaś bardziej słowo o Nim i schodziły się tłumy wielkie słuchać i być uleczanymi przez Niego ze słabości ich
On zaś był wycofujący się na pustkowia i modlący się
Poznawszy zaś Jezus rozważania ich odpowiedziawszy powiedział do nich co rozważacie w sercach waszych
Aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka na ziemi odpuszczać grzechy powiedział który jest sparaliżowanym tobie mówię wstań i wziąwszy łoże twoje idź do domu twojego
zaś powiedzieli do Niego dla czego uczniowie Jana poszczą często i prośby czynią podobnie i ci faryzeuszów zaś Twoi jedzą i piją
zaś powiedział do nich czy możecie synów sali weselnej w którym oblubieniec z nimi jest uczynić by pościć
Przyjdą zaś dni i kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec wtedy będą pościć w tych dniach
Mówił zaś i przykład do nich że nikt łaty płaszcza nowego łata na płaszcz stary jeśli zaś nie rzeczywiście i nowy rozedrze i ze starym nie zgadza się łata z nowego
I nikt leje wina młodego w bukłaki stare jeśli zaś nie rzeczywiście rozerwie młode wino bukłaki i samo zostanie wylane i bukłaki zostaną zniszczone
Stało się zaś w szabat drugi po pierwszym przechodzić On przez pola uprawne i zrywali uczniowie Jego kłosy i jedli rozcierając rękami
Jacyś zaś z faryzeuszów powiedzieli im dlaczego czynicie co nie wolno czynić w szabaty
Stało się zaś i w inny szabat wejść On do zgromadzenia i nauczać i był tam człowiek i ręka jego prawa była uschła
Śledzili zaś Go znawcy Pisma i faryzeusze jeśli w szabat uleczy aby znaleźliby oskarżenie Jego
On zaś poznał rozważania ich i powiedział człowiekowi uschłą mającemu rękę wstań i stań na środku zaś wstawszy stanął
I obejrzawszy wszystkich ich powiedział człowiekowi wyciągnij rękę twoją zaś uczynił tak i została przywrócona ręka jego zdrowa jak inna
Oni zaś zostali napełnieni głupotą i omawiali do jedni drugich co kolwiek oby uczynili Jezusowi
Stało się zaś w dniach tych wyszedł na górę pomodlić się i był spędzający całą noc na modlitwie do Boga
Każdemu zaś proszącemu ciebie daj i od zabierającego twoje nie żądaj zwrotu
Powiedział zaś przykład im czy nie może niewidomy niewidomego prowadzić czyż nie obaj w dół wpadną
Nie jest uczeń ponad nauczyciela jego który jest wydoskonalony zaś cały będzie jak nauczyciel jego
Dlaczego zaś widzisz drzazgę w oku brata twojego zaś belki we własnym oku nie dostrzegasz
Dlaczego zaś Mnie nazywacie Panie Panie a nie czynicie co mówię
Podobny jest człowiekowi budującemu dom który wykopał i pogłębił i położył fundament na skale powódź zaś gdy stała się uderzyła rzeka na dom ten i nie miała siły wstrząsnąć go był ugruntowany bowiem na skale
zaś usłyszawszy i nie uczyniwszy podobny jest człowiekowi który zbudował dom na ziemi bez fundamentu na który uderzyła rzeka i zaraz upadł i stała się ruina domu tego wielka
Skoro zaś wypełnił wszystkie wypowiedzi Jego do uszów ludu wszedł do Kapernaum
Setnika zaś jakiś niewolnik źle mający się miał umierać który był mu cenny
Usłyszawszy zaś o Jezusie wysłał do Niego starszych judejskich prosząc Go żeby przyszedłszy uratowałby niewolnika jego
zaś przybywszy do Jezusa prosili Go pilnie mówiąc że godny jest któremu przyzna to
zaś Jezus poszedł z nimi już zaś On nie daleko będąc oddalonym od domu posłał do Niego setnik przyjaciół mówiąc Mu Panie nie bądź kłopotanym nie bowiem jestem wart aby pod dach mój wszedłbyś
Usłyszawszy zaś te Jezus zadziwił się nim i obróciwszy się ku podążającemu za Nim tłumowi powiedział mówię wam ani w Izraelu tak wielką wiarę znalazłem
Jak zaś zbliżył się ku bramie miasta i oto był wynoszony który zmarł syn jednorodzony matki jego i ona była wdowa i tłum miasta znaczny był z nią
i podszedłszy dotknął mar zaś niosący stanęli i powiedział młodzieńcze tobie mówię zostań wzbudzony
Wziął zaś strach wszystkich i chwalili Boga mówiąc że prorok wielki jest wzbudzony wśród nas i że wejrzał Bóg na lud Jego
Przybywszy zaś do Niego mężowie powiedzieli Jan Zanurzający wysyła nas do Ciebie mówiąc Ty jesteś przychodzący czy innego oczekujemy
W tej zaś godzinie uleczył licznych z chorób i udręk i duchów niegodziwych i niewidomym licznym darował widzieć
Gdy odeszli zaś zwiastunowie Jana zaczął mówić do tłumów o Janie co wychodzicie na pustkowiu oglądać trzcinę przez wiatr która jest wstrząsana
Mówię bowiem wam większy wśród zrodzonych z kobiet prorok od Jana Zanurzającego nikt jest zaś mniejszy w Królestwie Boga większy od niego jest
zaś faryzeusze i znawcy Prawa postanowienie Boga odrzucili w sobie nie zostawszy zanurzonymi przez niego
Powiedział zaś Pan komu więc przyrównam ludzi pokolenia tego i komu są podobni
Prosił zaś ktoś Go z faryzeuszów aby zjadłby z nim i wszedłszy do domu faryzeusza został posadzony
Zobaczywszy zaś faryzeusz który zaprosił Go powiedział w sobie mówiąc Ten jeśli był prorok poznał kiedykolwiek kim i jaka kobieta która dotyka Go że grzeszna jest
I odpowiedziawszy Jezus powiedział do niego Szymonie mam ci coś powiedzieć on zaś mówi Nauczycielu powiedz
Dwaj dłużnicy byli wierzycielowi jakiemuś jeden był winien denarów pięćset zaś inny pięćdziesiąt
nie gdy mieli zaś oni by oddać obydwom darował kto więc z nich powiedz więcej go będzie miłował
Odpowiedziawszy zaś Szymon powiedział przypuszczam że któremu więcej darował On zaś powiedział mu poprawnie osądziłeś
i obróciwszy się do kobiety Szymonowi powiedział widzisz tę kobietę wszedłem twojego do domu wody na stopy moje nie dałeś ta zaś łzami zrosiła moje stopy i włosami głowy jej wytarła
Pocałunku mi nie dałeś ta zaś od której weszła nie przestała całując moje stopy
Oliwą głowy mojej nie namaściłeś ta zaś olejkiem namaściła moje stopy
Czego z powodu mówię ci są odpuszczone grzechy jej liczne że umiłowała wiele któremu zaś mało jest odpuszczane mało miłuje
Powiedział zaś jej są odpuszczone twoje grzechy
Powiedział zaś do kobiety wiara twoja ocaliła cię idź w pokoju
Gdy schodzi się zaś tłum wielki i po miastach przychodzący do Niego powiedział przez przykład
Pytali zaś Go uczniowie Jego mówiąc czym oby jest przykład ten
zaś powiedział wam jest dane poznać tajemnice Królestwa Boga zaś pozostałym w przykładach aby patrząc nie patrzyliby a słuchając nie rozumieliby
Jest zaś taki przykład ziarno jest Słowo Boga
Tymi zaś obok drogi są ci słuchający potem przychodzi oszczerca i zabiera słowo z serca ich aby nie uwierzywszy zostaliby zbawieni
Te zaś na skale którzy kiedy usłyszeliby z radością przyjmują Słowo i ci korzenia nie mają którzy do pory wierzą i w porze próby odstępują
To zaś w ciernie padłszy ci są usłyszawszy i przez troski i bogactwo i namiętności życia idąc są duszeni i nie dojrzewają
To zaś w dobrą ziemię ci są którzy w sercu dobrym i dobrym usłyszawszy Słowo zatrzymują i owoc przynoszą w wytrwałości
Nikt zaś lampę zapaliwszy przykrywa jej naczyniem lub pod łoże kładzie ale na świeczniku stawia aby wchodzący widzieliby światło
Przybyli zaś do Niego matka i bracia Jego i nie mogli spotkać się z Nim przez tłum
zaś odpowiedziawszy powiedział do nich matka moja i bracia moi ci są Słowo Boga słuchający i czyniący je
Gdy płyną zaś oni zasnął i zeszła nawałnica wiatru na jeziorze i zostali napełnieni i byli w niebezpieczeństwie
Podszedłszy zaś obudzili Go mówiąc Mistrzu Mistrzu giniemy zaś zostawszy rozbudzonym upomniał wiatr i falę wody i przestały i stała się cisza
Powiedział zaś im gdzie jest wiara wasza przestraszywszy się zaś zdziwili się mówiąc do jedni drugich kto zatem Ten jest że i wiatrom nakazuje i wodzie i są posłuszne Mu
Gdy wyszedł zaś on na ziemię wyszedł naprzeciw Niemu mąż pewien z miasta który miał demony od czasów znacznych i płaszcza nie zakładał i w domu nie pozostawał ale w grobowcach
Zobaczywszy zaś Jezusa i zakrzyknąwszy przypadł do Niego i głosem wielkim powiedział co mi i Tobie Jezusie Synu Boga Najwyższego proszę Cię nie mnie dręczyłbyś
Zapytał zaś go Jezus mówiąc jakie ci jest imię on zaś powiedział Legion gdyż demony liczne wszedł weszły w niego
Było zaś tam stado świń znaczne które są wypasywane na górze i poprosiły Go aby pozwoliłby im w nie wejść i pozwolił im
Wyszedłszy zaś demony z człowieka wszedł weszły w świnie i ruszyło stado w dół zbocza w jezioro i zostało utopione zostały utopione
Zobaczywszy zaś pasący co stało się uciekli i odszedłszy oznajmili w mieście i w wsiach
Wyszli zaś zobaczyć co stało się i przyszli do Jezusa i znaleźli siedzącego człowieka z którego demony wyszedł wyszły który jest ubrany i zachowującego rozsądek u stóp Jezusa i przestraszyli się
Oznajmili zaś im i którzy zobaczyli jak został uratowany który został opętany przez demony
I poprosiło Go całe mnóstwo z okolicy Gadareńczyków odejść od nich gdyż strachem wielkim zostali objęci On zaś wszedłszy do łodzi wrócił
Prosił zaś Go mąż z którego wyszedł wyszły demony by być z Nim oddalił zaś go Jezus mówiąc
Stało się zaś w wrócić Jezus przyjął Go tłum byli bowiem wszyscy oczekujący Go
gdyż córka jednorodzona była mu jak lat dwanaście i ona umierała w zaś odchodzić On tłumy dusiły Go
I powiedział Jezus kto który dotknął się Mnie gdy wypierają się zaś wszyscy powiedział Piotr i do Niego Mistrzu tłumy otaczają Cię i naciskają i mówisz kto który dotknął się Mnie
zaś Jezus powiedział dotknął się Mnie ktoś Ja bowiem poznałem moc wyszedłszy ze Mnie
Zobaczywszy zaś kobieta że nie ukryła się drżąc przyszła i przypadłszy do Niego przez którą przyczynę dotknęła się Go oznajmiła Mu wobec całego ludu i jak została uzdrowiona od razu
On zaś powiedział jej odwagi córko wiara twoja ocaliła cię idź w pokoju
zaś Jezus usłyszawszy odpowiedział mu mówiąc nie bój się jedynie wierz i zostanie uratowana
Wszedłszy zaś do domu nie pozwolił wejść nikt jeśli nie Piotr i Jakub i Jan i ojcu dziewczynki i matce
Płakali zaś wszyscy i bili się za nią zaś powiedział nie płaczcie nie umarła ale śpi
On zaś wyrzuciwszy na zewnątrz wszystkich i chwyciwszy rękę jej zawołał mówiąc dziewczynko wstań
I zdumieli się rodzice jej On zaś nakazał im nikomu powiedzieć co stało się
Zwoławszy do siebie zaś dwunastu uczniów Jego dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i choroby uleczać
Wychodząc zaś przechodzili po wioskach głosząc dobrą nowinę i lecząc wszędzie
Usłyszał zaś Herod tetrarcha stające się przez Niego wszystkie i był w niepokoju z powodu być mówionym przez niektórych że Jan jest wzbudzony z martwych
przez niektórych zaś że Eliasz został ukazany innych zaś że prorok jeden z dawnych powstał
A powiedział Herod Jana ja ściąłem głowę kto zaś jest Ten o którym ja słyszę takie i szukał by zobaczyć Go
zaś tłumy dowiedziawszy się podążyły za Nim i przyjąwszy ich mówił im o Królestwie Boga i potrzebę mających uzdrowienia uzdrawiał
zaś dzień zaczął chylić się podszedłszy zaś dwunastu powiedzieli Mu rozpuść tłum aby odszedłszy do wokół wiosek i wsi rozłożyliby się i znaleźliby żywność gdyż tu w pustym miejscu jesteśmy
Powiedział zaś do nich dajcie im wy zjeść oni zaś powiedzieli nie są nam więcej niż pięć chlebów i dwie ryby jeśli czy nie poszedłszy my mielibyśmy kupić dla całego ludu tego pokarmy
Było bowiem jakby mężów pięć tysięcy powiedział zaś do uczniów Jego ułóżcie ich grupami każda pięćdziesiąt
Wziąwszy zaś pięć chlebów i dwie ryby spojrzawszy do góry w niebo pobłogosławił je i połamał i dawał uczniom by zostać podane tłumowi
zaś odpowiedziawszy powiedzieli Janem Zanurzającym inni zaś Eliaszem inni zaś że prorok jakiś z dawnych powstał
Powiedział zaś im wy zaś kim Ja mówicie być odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Pomazaniec Boga
On zaś upomniawszy ich nakazał nikomu powiedzieć to
Mówił zaś do wszystkich jeśli ktoś chce za Mną przyjść niech się wyprze siebie samego i niech zabierze krzyż jego co dzień i niech podąża za Mną
Który bowiem kolwiek chciałby życie jego uratować zgubi je który zaś kolwiek zgubiłby życie jego ze względu na Mnie ten zbawi je
Co bowiem dozna korzyści człowiek pozyskawszy świat cały siebie samego zaś zgubiwszy czy doznawszy straty
mówię zaś wam prawdziwie są niektórzy z tutaj stojących którzy nie skosztują śmierci aż do kiedykolwiek zobaczyliby Królestwo Boga
Stało się zaś po słowach tych jakby dni osiem i wziąwszy ze sobą Piotra i Jana i Jakuba wszedł na górę pomodlić się
zaś Piotr i z nim byli którzy są obciążeni snem ocknąwszy się zaś zobaczyli chwałę Jego i dwóch mężów stojących razem z Nim
Te zaś on gdy mówi stała się chmura i ocieniała ich przestraszyli się zaś w ci wejść w chmurę
Stało się zaś w następnym dniu gdy zeszli oni z góry wyszedł na spotkanie Mu tłum wielki
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział o pokolenie niewierzące i które jest przewrócone aż do kiedy będę przy was i będę znosił was doprowadź tu syna twojego
Jeszcze zaś gdy podchodzi on szarpnął nim demon i potrząsnął upomniał zaś Jezus ducha nieczystego i uzdrowił chłopca i oddał go ojcu jego
Byli zdumiewani zaś wszyscy na wielkość Boga wszyscy zaś będąc zadziwionymi na wszystkie co uczynił Jezus powiedział do uczniów Jego
Oni zaś nie rozumieli wypowiedzi tej i była która jest ukryta dla nich aby nie pojęliby jej i bali się zapytać Go o wypowiedź tę
Weszło zaś rozważanie w nich kto kolwiek oby jest większy z nich
zaś Jezus zobaczywszy rozważanie serca ich chwyciwszy dzieciątko postawił je przy sobie
Odpowiedziawszy zaś Jan powiedział Mistrzu zobaczyliśmy kogoś w imię Twoim wyrzucającego demony i zabranialiśmy mu gdyż nie podąża z nami
Stało się zaś w być napełnione dni przyjście w górze Jego i On oblicze Jego utwierdził by iść do Jeruzalem
Zobaczywszy zaś uczniowie Jego Jakub i Jan powiedzieli Panie chcesz powiedzielibyśmy ogień schodzić z nieba i zniszczyć ich jak i Eliasz uczynił
Obróciwszy się zaś upomniał ich i powiedział nie wiecie jakiego ducha jesteście wy
Stało się zaś gdy idą oni po drodze powiedział ktoś do Niego będę podążał za Tobą gdzie kolwiek poszedłbyś Panie
i powiedział mu Jezus lisy nory mają i ptaki nieba gniazda zaś Syn człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby
Powiedział zaś do innego podąż za Mną zaś powiedział Panie pozwól mi odszedłszy najpierw pogrzebać ojca mojego
Powiedział zaś mu Jezus pozwól martwym pogrzebać swoich martwych ty zaś odszedłszy rozsław Królestwo Boga
Powiedział zaś i inny będę podążał za Tobą Panie najpierw zaś pozwól mi rozstać się z tymi w domu moim
Powiedział zaś do niego Jezus nikt położywszy rękę jego na pług i patrzący na z tyłu odpowiedni jest do Królestwa Boga
Po zaś tych wskazał Pan i innych siedemdziesięciu i wysłał ich po dwóch przed obliczem Jego do każdego miasta i miejsca które miał sam przyjść
Mówił więc do nich wprawdzie żniwo wielkie zaś pracownicy nieliczni poproście więc Pana żniwa żeby wyrzuciłby pracowników na żniwo jego
Do którego zaś kolwiek domu wchodzilibyście najpierw mówcie pokój domowi temu
I jeśli wprawdzie byłby tam syn pokoju spocznie na nim pokój wasz jeśli zaś nie do was zawróci
W tym zaś domu pozostawajcie jedząc i pijąc u nich godny bowiem pracownik zapłaty jego jest nie przechodźcie z domu do domu
I do którego zaś kolwiek miasta wchodzilibyście i przyjęliby was jedzcie które są podawane wam
Do którego zaś kolwiek miasta wchodzilibyście i nie przyjęliby was wyszedłszy na place jego powiedzcie
Mówię zaś wam że Sodomie w dzień ten lżej będzie niż miastu temu
Słuchający was mnie słucha i odrzucający was Mnie odrzuca zaś Mnie odrzucający odrzuca Tego który wysłał Mnie
Wrócili zaś siedemdziesięciu z radością mówiąc Panie i demony jest poddane są poddane nam w imieniu Twoim
Powiedział zaś im widziałem szatana jak błyskawica z nieba który spadł
Nadto w tym nie radujcie się że duchy wam jest poddane są poddane radujcie się zaś raczej że imiona wasze zostało napisane zostały napisane w niebiosach
On zaś powiedział do niego w Prawie co jest napisane jak czytasz
On zaś odpowiedziawszy powiedział będziesz miłował Pana Boga twojego z całego serca twojego i z całej duszy twojej i z całej siły twojej i z całej myśli twojej a bliźniego twojego jak siebie samego
Powiedział zaś mu poprawnie odpowiedziałeś to czyń i będziesz żył
On zaś chcąc uczynić sprawiedliwym siebie powiedział do Jezusa a kto jest moim bliźnim
Nawiązawszy zaś Jezus powiedział człowiek pewien schodził z Jeruzalem do Jerycha i na bandytów wpadł którzy i obdarłszy go i ciosy zadawszy odeszli opuściwszy półmartwego który dostępuje
Przez przypadek zaś kapłan pewien schodził w drodze tej i zobaczywszy go obszedł drugą stroną
Podobnie zaś i Lewi który stał się na tym miejscu przyszedłszy i zobaczywszy obszedł drugą stroną
Samarytanin zaś pewien podróżując przyszedł według niego i zobaczywszy go ulitował się
i podszedłszy obwiązał rany jego polewając oliwą i winem posadziwszy zaś go na własne zwierzę przyprowadził go do karczmy i zadbał o niego
On zaś powiedział który uczynił miłosierdzie wobec niego powiedział więc mu Jezus idź i ty czyń podobnie
Stało się zaś w iść oni i On wszedł do wioski jakiejś kobieta zaś jakaś imieniem Marta podjęła Go w domu jej
zaś Marta była zajęta przy licznej posłudze przystanąwszy zaś powiedziała Panie nie martwi Cię że siostra moja samą mnie pozostawiła służyć powiedz więc jej aby mnie wsparłaby
Odpowiedziawszy zaś powiedział jej Jezus Marto Marto martwisz się i jesteś zakłopotana o wiele
Jedna zaś jest potrzeba Maria zaś dobrą część wybrała który nie zostanie zabrany od niej
Powiedział zaś im kiedy modlilibyście się mówcie Ojcze nasz w niebiosach niech zostanie poświęcone imię Twoje niech przyjdzie Królestwo Twoje niech stanie się wola Twoja jak w niebie i na ziemi
Jakiego zaś was ojca poprosi syn o chleb nie kamień poda mu jeśli i rybę nie zamiast ryby węża poda mu
I był wyrzucający demona i ten był niemy stało się zaś demon gdy wyszedł powiedział niemy i zdziwiły się tłumy
Jacyś zaś z nich powiedzieli przez Belzebula przywódcę demonów wyrzuca demony
Inni zaś poddając próbie znak od Niego szukali z nieba
On zaś znając ich rozumowania powiedział im każde królestwo w sobie które zostało rozdzielone jest pustoszone i dom na dom pada
Jeśli zaś i szatan w sobie został rozdzielony jak zostanie ostałe królestwo jego gdyż mówicie przez Belzebula wyrzucać ja demony
Jeśli zaś Ja przez Belzebula wyrzucam demony synowie wasi przez kogo wyrzucają dla tego sędziowie wasi oni będą
Jeśli zaś w palcu Boga wyrzucam demony zatem nadeszło do was Królestwo Boga
Kiedy zaś mocniejszy od niego przyszedłszy zwyciężyłby go pełną zbroję jego zabiera na której pokładał ufność i łupy jego rozdaje
Stało się zaś w mówić On te podniósłszy jakaś kobieta głos z tłumu powiedziała Mu szczęśliwe łono które nosiło Cię i piersi które ssałeś
On zaś powiedział wprawdzie raczej szczęśliwi słuchający Słowo Boga i strzegący je
zaś tłumy gdy są gromadzone zaczął mówić pokolenie to niegodziwe jest znaku poszukuje i znak nie zostanie dany mu jeśli nie znak Jonasza proroka
Nikt zaś lampę zapaliwszy do ukrytej kładzie ani pod korcem ale na świeczniku aby wchodzący blask widzieliby
Lampa ciała jest oko kiedy więc oko twoje proste byłoby i całe ciało twoje świetliste jest kiedy zaś niegodziwe byłoby i ciało twoje ciemne
W zaś powiedzieć prosił Go faryzeusz jakiś żeby zjadłby obiad u niego wszedłszy zaś położył się
zaś faryzeusz zobaczywszy zdziwił się że nie najpierw został zanurzony przed obiadem
Powiedział zaś Pan do Niego teraz wy faryzeusze z zewnątrz kielicha i półmiska oczyszczacie zaś wewnątrz was jest pełne grabieży i niegodziwości
Odpowiedziawszy zaś ktoś ze znawców Prawa mówi Mu Nauczycielu te mówiąc i nas znieważasz
On zaś powiedział i wam znawcom Prawa biada że obciążacie ludzi ciężarami trudnymi do uniesienia a sami jednym z palców waszych nie dotykajcie tych ciężarów
Biada wam że budujecie grobowce proroków zaś ojcowie wasi zabili ich
Zatem świadczycie i zgadzacie się z czynami ojców waszych gdyż oni wprawdzie zabili ich wy zaś budujecie ich grobowce
Mówiący zaś Mu te do nich zaczęli znawcy Pisma i faryzeusze strasznie napierać i wypytywać Go odnośnie większego
Nic zaś które jest pozasłaniane jest co nie zostanie odsłonięte i ukryte co nie zostanie poznane
Mówię zaś wam przyjaciołom moim nie bójcie się od zabijających ciało i po tych nie mających więcej coś uczynić
Pokażę zaś wam kogo balibyście się bójcie się tego po zabić władzę mającego wrzucić do Gehenny tak mówię wam tego bójcie się
Mówię zaś wam każdy który kolwiek przyznałby się do Mnie wobec ludzi i Syn człowieka przyzna się do niego wobec zwiastunów Boga
zaś który wyparł się Mnie wobec ludzi dozna wyparcia się wobec zwiastunów Boga
I każdy który powie słowo na Syna człowieka zostanie odpuszczone mu temu zaś na Świętego Ducha który zbluźnił nie zostanie odpuszczone
Kiedy zaś prowadziliby was przed zgromadzenia i zwierzchności i władze nie martwcie się jak lub czym obronilibyście się lub co powiedzielibyście
Powiedział zaś ktoś Mu z tłumu Nauczycielu powiedz bratu mojemu podzielić się ze mną dziedzictwem
On zaś powiedział mu człowieku kto Mnie ustanowił sędzią lub rozjemcą nad wami
Powiedział zaś do nich patrzcie i strzeżcie się od chciwości gdyż nie w obfitować komuś życie jego jest z będące dobytkiem jego
Powiedział zaś przykład do nich mówiąc człowieka pewnego bogatego obrodziło pole
Powiedział zaś mu Bóg nierozsądny tej nocy duszę twoją zażądają zwrotu od ciebie co zaś przygotowałeś komu będzie
Powiedział zaś do uczniów Jego dla tego wam mówię nie martwcie się o duszę wasze co zjedlibyście ani o ciało co przyobleklibyście się
Kto zaś z was troski może dodać do wzrostu jego łokieć jeden
Przyjrzyjcie się lilie jak wzrastają nie trudzą się ani przędą mówię zaś wam ani Salomon w całej chwale jego okrył się jak jedna z tych
Jeśli zaś trawę w polu dzisiaj będącą i jutro w piec która jest rzucona Bóg tak przyodziewa ile więcej bardziej was małej wiary
Tych bowiem wszystkich poganie świata poszukuje poszukują wasz zaś Ojciec wie że potrzebujecie tych
To zaś wiedzcie że jeśli wiedział gospodarz o jakiej godzinie złodziej przychodzi czuwał kiedykolwiek i nie kiedykolwiek dopuścił zostać przekopanym dom jego
Powiedział zaś Mu Piotr Panie do nas przykład ten mówisz czy i do wszystkich
Powiedział zaś Pan kto zatem jest wierny zarządca i rozumny którego ustanowi Pan nad służbą jego dawać w porę przydział zboża
jeśli zaś powiedziałby niewolnik ten w sercu jego zwleka pan mój by przyjść i zacząłby bić chłopców i służące jeść zarówno i pić i być upitym
Ten zaś niewolnik poznawszy wolę pana swojego i nie przygotowawszy ani nie który uczynił zgodnie z wolą jego będzie chłostany wieloma
zaś nie poznawszy który uczynił zaś godne ciosów będzie chłostany nielicznymi od każdego zaś któremu zostało dane wiele wiele zostanie szukane u niego i któremu zostało powierzone wiele więcej będą się domagali od niego
Zanurzeniem zaś mam zostać zanurzony i jak jestem przynaglony aż do kiedy zostałoby dokonane
Mówił zaś i tłumom kiedy zobaczylibyście chmurę wznoszącą się z zachodów zaraz mówicie gwałtowny deszcz przychodzi i staje się tak
Obłudnicy oblicze nieba i ziemi wiecie jak rozpoznawać zaś pory tej jak nie rozpoznajecie
Dlaczego zaś i od siebie nie sądzicie co sprawiedliwe
Byli obecni zaś niektórzy w tej samej porze oznajmiający Mu o Galilejczykach których krew Piłat zmieszał z ofiarami ich
Mówił zaś ten przykład figowiec miał ktoś w winnicy jego który jest zasadzony i przyszedł owoc szukając na nim i nie znalazł
Powiedział zaś do winogrodnika oto trzy lata przychodzę szukając owocu na figowcu tym i nie znajduję odetnij go po co i ziemię zostawia bezczynną
On zaś odpowiedziawszy mówi mu panie zostaw go i ten rok aż kiedy okopałbym wokół niego i rzuciłbym nawóz
I jeśli wprawdzie uczyniłby owoc jeśli zaś nie w mającym nastąpić odetniesz go
Był zaś nauczający w jednym ze zgromadzeń w szabaty
Zobaczywszy zaś ją Jezus przemówił i powiedział jej kobieto jesteś uwolniona od słabości twojej
Odpowiedziawszy zaś przełożony zgromadzenia oburzając się że w szabat uleczył Jezus mówił tłumowi sześć dni są w których trzeba pracować w te więc przychodząc zostańcie uleczonymi a nie w dniu szabatu
Tę zaś córkę Abrahama będącą którą związał szatan oto dziesięć i osiem lat nie trzeba było zostać rozwiązaną od pęta tego w dniu szabatu
Mówił zaś do czego podobne jest Królestwo Boga i do czego przyrównam je
Powiedział zaś ktoś Mu Panie czy nieliczni którzy są zbawiani On zaś powiedział do nich
Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów kiedy zobaczylibyście Abrahama i Izaaka i Jakuba i wszystkich proroków w Królestwie Boga was zaś którzy są wyrzucani na zewnątrz
Oto jest zostawiony wam dom wasz pusty amen zaś mówię wam że nie Mnie zobaczylibyście aż kolwiek przyszedłby kiedy powiedzielibyście który jest błogosławiony przychodzący w imieniu Pana
Oni zaś byli cicho i chwyciwszy uzdrowił go i uwolnił
Mówił zaś do którzy są zaproszeni przykład dostrzegając jak pierwszych miejsc wybrali sobie mówiąc do nich
Mówił zaś i który zaprosił Go kiedy czyniłbyś obiad lub wieczerzę nie wołaj przyjaciół twoich ani braci twoich ani krewnych twoich ani sąsiadów bogatych by czasem nie i oni ciebie zaprosiliby w zamian i stałoby się ci odpłatą
Usłyszawszy zaś ktoś ze współleżących te powiedział Mu szczęśliwy kto będzie jadł chleb w Królestwie Boga
On zaś powiedział mu człowiek pewien uczynił wieczerzę wielką i zaprosił licznych
Szły razem z zaś Nim tłumy wielkie i obróciwszy się powiedział do nich
Jeśli ktoś przychodzi do Mnie i nie nienawidzi ojca swojego i matki i żony i dzieci i braci i sióstr jeszcze zaś i swojego życia nie może mój uczeń być
Jeśli zaś nie jeszcze on daleko gdy jest poselstwo wysławszy prosi do pokoju
Dobra sól jeśli zaś sól zostałaby pozbawiona smaku w czym zostanie przyprawiona
Byli zaś zbliżający się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy by słuchać Go
Powiedział zaś do nich przykład ten mówiąc
Powiedział zaś człowiek pewien miał dwóch synów
Gdy wydał zaś on wszystkie stał się głód mocny po krainie tej i on zaczął być w niedostatku
Do siebie zaś przyszedłszy powiedział ilu najemników ojca mojego ma w obfitości chlebów ja zaś głodny ginę
i wstawszy przyszedł do ojca swojego jeszcze zaś on daleko gdy jest oddalony zobaczył go ojciec jego i ulitował się i podbiegłszy upadł na szyję jego i pocałował go
Powiedział zaś mu syn ojcze zgrzeszyłem przeciw niebu i wobec ciebie i już nie jestem godny zostać nazwanym syn twój
Powiedział zaś ojciec do niewolników jego wynieście długą szatę tę pierwszą i przyobleczcie go i dajcie pierścień na rękę jego i sandały na stopy
Był zaś syn jego starszy w polu i gdy przychodzący zbliżył się domu usłyszał muzykę i tańce
On zaś powiedział mu że brat twój przychodzi i zarżnął ojciec twój cielę tuczone gdyż będącego zdrowym go odzyskał
Został rozgniewany zaś i nie chciał wejść więc ojciec jego wyszedłszy prosił go
On zaś odpowiedziawszy powiedział ojcu oto tak wiele lat jestem niewolnikiem ci i nigdy przykazania twojego przekroczyłem i mi nigdy dałeś kozła aby z przyjaciółmi moimi zostałbym rozweselony
Gdy zaś syn twój ten przejadłszy twoje środki na życie z nierządnicami przyszedł zarżnąłeś mu cielę tuczone
On zaś powiedział mu dziecko ty zawsze ze mną jesteś i wszystkie moje twoje jest
Zostać rozweselonym zaś i uradować się trzeba było gdyż brat twój ten martwy był i ożył i który był zgubiony był i został znaleziony
Mówił zaś i do uczniów Jego człowiek pewien był bogaty który miał zarządcę i ten został oskarżony przed nim jak trwoniący które są dobytkiem jego
Powiedział zaś w sobie zarządca co uczyniłbym gdyż pan mój odbiera zarządzania sprawami domowymi ode mnie kopać nie jestem silny żebrać wstydzę się
On zaś powiedział sto baryłek oliwy i powiedział mu weź twój zapis i usiadłszy szybko napisz pięćdziesiąt
Potem innemu powiedział ty zaś jak wiele jesteś winny on zaś powiedział sto koros pszenicy i mówi mu weź twój zapis i napisz osiemdziesiąt
Słuchali zaś tych wszystkich i faryzeusze chciwi będący i wyśmiewali Go
I powiedział im wy jesteście uznającymi za sprawiedliwych siebie przed ludźmi zaś Bóg zna serca wasze gdyż wśród ludzi wysokie ohyda przed Bogiem jest
Łatwiejsze zaś jest niebu i ziemi przeminąć niż Prawu jednej kreski upaść
Człowiek zaś pewien był bogaty i zakładał purpurę i cienki len który jest rozweselany co dzień wspaniale
Ubogi zaś pewien był imieniem Łazarz który został rzucony przy bramie jego który jest owrzodzony
Stało się zaś umrzeć ubogiemu i zostać odniesiony on przez zwiastunów na pierś Abrahama umarł zaś i bogaty i został pogrzebany
Powiedział zaś Abraham dziecko niech zostanie przypomniane ci że otrzymałeś ty dobra twoje w życiu twoim i Łazarz podobnie złe teraz zaś tu jest pocieszany ty zaś doznajesz bólu
Powiedział zaś proszę więc cię ojcze aby posłałbyś go do domu ojca mojego
On zaś powiedział wcale nie ojcze Abrahamie ale jeśli ktoś z martwych poszedłby do nich opamiętają się
Powiedział zaś mu jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają ani jeśli ktoś z martwych powstałby zostaną przekonani
Powiedział zaś do uczniów niemożliwe jest nie przyjść zgorszenia biada zaś przez którego przychodzi przychodzą
Zważcie na siebie jeśli zaś zgrzeszyłby przeciw tobie brat twój upomnij go i jeśli opamiętałby się odpuść mu
Powiedział zaś Pan jeśli mieliście wiarę jak ziarno gorczycy mówiliście kiedykolwiek morwie tej zostań wykorzeniona i zostań zasadzona w morzu i okazała posłuszeństwo kiedykolwiek wam
Kto zaś z was niewolnika mając orzącego lub pasącego który gdy wszedł z pola powie zaraz przeszedłszy połóż się
Jeden zaś z nich zobaczywszy że został uzdrowiony wrócił z głosem wielkim chwaląc Boga
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych zaś dziewięciu gdzie
Zostawszy zapytanym zaś przez faryzeuszów kiedy przychodzi Królestwo Boga odpowiedział im i powiedział nie przychodzi Królestwo Boga do zaobserwowania
Powiedział zaś do uczniów przyjdą dni gdy zapragniecie jeden z dni Syna człowieka zobaczyć a nie zobaczycie
Najpierw zaś trzeba Mu wiele wycierpieć i zostać odrzuconym przez pokolenie to
Którego zaś dnia wyszedł Lot z Sodomy spadł deszczem ogień i siarka z nieba i wygubił wszystkich
A odpowiedziawszy mówią Mu gdzie Panie zaś powiedział im gdzie ciało tam zostaną zebrane orły
Mówił zaś i przykład im względem tego że trzeba zawsze modlić się i nie zniechęcać się
Wdowa zaś była w mieście tym i przychodziła do niego mówiąc wymierz sprawiedliwość mi od przeciwnika mojego
I nie chciał przez czas po zaś tych powiedział w sobie jeśli i Boga nie obawiam się i człowieka nie szanuję
Powiedział zaś Pan posłuchajcie co sędzia niesprawiedliwości mówi
zaś Bóg nie uczyni pomstę wybranych Jego wołających do Niego dniem i nocą i zwlekający względem nich
Powiedział zaś i do jakichś pokładających ufność na sobie samych że są sprawiedliwi i wzgardzający pozostałych przykład ten
Mówię wam zszedł ten który jest uznany za sprawiedliwego do domu jego niż tamten gdyż każdy wywyższający siebie samego zostanie poniżony zaś poniżający siebie zostanie wywyższony
Przynieśli zaś mu i niemowlęta aby ich dotykałby zobaczywszy zaś uczniowie upomnieli ich
zaś Jezus przywoławszy je powiedział pozwólcie dzieciątkom przyjść do Mnie i nie zabraniajcie im bowiem takich jest Królestwo Boga
Powiedział zaś mu Jezus czemu mnie nazywasz dobrym nikt dobry jeśli nie jeden Bóg
On zaś powiedział tych wszystkich strzegłem od młodości mojej
Usłyszawszy zaś te Jezus powiedział mu jeszcze jednego ci brakuje wszystkie ile masz sprzedaj i rozdaj ubogim a będziesz miał skarb w niebie i przyjdź podąż za Mną
On zaś usłyszawszy te zasmucony stał się był bowiem bogaty bardzo
Zobaczywszy zaś go Jezus zasmucony który stał się powiedział jak z trudem pieniądze mający wejdą do Królestwa Boga
Powiedzieli zaś usłyszawszy i kto może zostać zbawionym
On zaś powiedział niemożliwe u ludzi możliwe jest u Boga
Powiedział zaś Piotr oto my opuściłem opuściliśmy wszystkie i podążyliśmy za Tobą
On zaś powiedział im amen mówię wam że nikt jest który opuścił dom lub rodziców lub braci lub żonę lub dzieci ze względu na Królestwo Boga
Wziąwszy z sobą zaś dwunastu powiedział do nich oto wchodzimy do Jerozolimy i zostanie dopełnione wszystkie które są napisane przez proroków Synowi człowieka
Stało się zaś w zbliżać się On do Jerycha niewidomy pewien siedział przy drodze żebrząc
Usłyszawszy zaś tłum przechodzący wypytywał się co oby jest to
Oznajmili zaś mu że Jezus Nazarejczyk przechodzi obok
I poprzedzający upominali go aby zamilkłby on zaś wiele bardziej krzyczał Synu Dawida zlituj się nade mną
Zostawszy postawionym zaś Jezus rozkazał on zostać przyprowadzonym do Niego gdy zbliżył się zaś On zapytał go
Mówiąc co ci chcesz uczyniłbym zaś powiedział Panie aby przejrzałbym
Zostawszy postawionym zaś Zacheusz powiedział do Pana oto połowę będącego dobytkiem moim Panie daję ubogim a jeśli od kogoś coś wymusiłem oddaję czterokrotnie
Powiedział zaś do niego Jezus że dzisiaj zbawienie domowi temu stało się jako że i on syn Abrahama jest
Gdy słuchają zaś oni tych dodawszy powiedział przykład dla tego że blisko On być Jeruzalem i wydawać się im że od razu ma Królestwo Boga być ukazanym
Wezwawszy zaś dziesięciu niewolników swoich dał im dziesięć min i powiedział do nich zajmijcie się interesami aż przychodzę
zaś obywatele jego nienawidzili go i wysłali poselstwo za nim mówiąc nie chcemy by ten zakrólować nad nami
Przybył zaś pierwszy mówiąc panie mina twoja zyskała dziesięć min
Powiedział zaś i temu i ty stawaj się nad pięciu miastami
Mówi zaś mu z ust twoich osądzę cię niegodziwy niewolniku wiedziałeś że ja człowiek surowy jestem biorący czego nie położyłem i żnący czego nie zasiałem
Mówię bowiem wam że każdemu mającemu zostanie dane od zaś nie mającego i co ma zostanie odebrane od niego
Odszedłszy zaś którzy są wysłani znaleźli tak jak powiedział im
Gdy rozwiązują zaś oni oślę powiedzieli panowie jego do nich dlaczego rozwiązujecie oślę
Oni zaś powiedzieli Pan jego potrzebę ma
Gdy jedzie zaś On rozścielali szaty ich na drodze
Gdy zbliża się zaś On już do podnóża Góry Oliwnej zaczęli całe mnóstwo uczniów radując się chwalić Boga głosem wielkim za wszystkie które zobaczyli dzieła mocy
mówiąc że jeśli poznałaś i ty i rzeczywiście w dniu twoim tym do pokoju twojego teraz zaś zostało ukryte od oczu twoich
mówiąc im jest napisane dom mój dom modlitwy jest wy zaś go uczyniliście jaskinią bandytów
I był nauczający co dzień w świątyni zaś arcykapłani i znawcy Pisma szukali Go zniszczyć i pierwsi ludu
Odpowiedziawszy zaś powiedział do nich zapytam was i Ja o jedno słowo i powiedzcie Mi
Oni zaś wspólnie rozważyli do siebie mówiąc że jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie dla czego więc nie uwierzyliście mu
Jeśli zaś powiedzielibyśmy z ludzi cały lud ukamienuje nas który jest przekonany bowiem jest że Jan prorokiem być
Zaczął zaś do ludu mówić przykład ten człowiek jakiś zasadził winnicę i wynajął ją rolnikom i odjechał na czas dość długi
I w porze wysłał do rolników niewolnika aby z owocu winnicy daliby mu zaś rolnicy wychłostawszy go odesłali z niczym
I dodał posłać innego niewolnika zaś i tego wychłostawszy i znieważywszy odesłali z niczym
I dodał posłać trzeciego oni zaś i tego poraniwszy wyrzucili
Powiedział zaś pan winnicy co uczyniłbym poślę syna mojego umiłowanego może tego zobaczywszy uszanują
Zobaczywszy zaś go rolnicy rozważali do siebie mówiąc ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go aby nasze stałoby się dziedzictwo
Przyjdzie i zgubi rolników tych i da winnicę innym usłyszawszy zaś powiedzieli nie oby stało się
On zaś przypatrzywszy się im powiedział co więc jest które jest napisane to kamień który odrzucili budujący ten stał się w głowicy narożnika
Każdy który upadł na ten kamień zostanie roztłuczony na którego zaś kolwiek upadłby roztłucze na proch go
Dostrzegłszy zaś ich przebiegłość powiedział do nich czemu Mnie doświadczacie
Pokażcie Mi denara kogo ma obraz i napis odpowiedziawszy zaś powiedzieli Cezara
On zaś powiedział im oddajcie zatem co Cezara Cezarowi a co Boga Bogu
Podszedłszy zaś niektórzy z saduceuszów którzy sprzeciwiają się powstanie nie być zapytali Go
I trzeci wziął ją tak samo zaś i siedmiu i nie zostawili dzieci i umarli
zaś zostawszy uznanymi za godnych wieku tego dostąpić i powstania z martwych ani zaślubiają się ani są wprowadzani w małżeństwo
Że zaś są wzbudzani martwi i Mojżesz ujawnił przy krzaku cierniowym jak mówi Pan Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba
Bóg zaś nie jest martwych ale żyjących wszyscy bowiem Jemu żyją
Odpowiedziawszy zaś niektórzy ze znawców Pisma powiedzieli Nauczycielu dobrze powiedziałeś
Już nie zaś ośmielali się pytać Go o nic
Powiedział zaś do nich jak mówią odnośnie Pomazańca synem Dawida być
Gdy słucha zaś cały lud powiedział uczniom Jego
Spojrzawszy do góry zaś zobaczył rzucających dary ich do skarbca bogatych
Zobaczył zaś i pewną wdowę ubogą rzucającą tam dwa pieniążki
Wszyscy bowiem ci z co jest w nadmiarze im wrzucili do darów Boga ona zaś z braku jej całe środki na życie które miała wrzuciła
Zapytali zaś Go mówiąc Nauczycielu kiedy więc te będzie będą i jaki znak kiedy miałoby te stać się
On zaś powiedział uważajcie aby nie zostalibyście zwiedzeni liczni bowiem przyjdą w imieniu moim mówiąc że ja jestem i pora zbliżyła się nie więc poszlibyście za nimi
Kiedy zaś usłyszelibyście o wojnach i niepokojach nie zostalibyście przerażeni trzeba bowiem te stać się najpierw ale nie zaraz koniec
Przed zaś tymi wszystkimi położą na was ręce ich i będą prześladować wydając do zgromadzeń i strażnic będąc prowadzonymi przed królów i namiestników ze względu na imię moje
Wyjdzie zaś wam na świadectwo
Zostaniecie wydawani zaś i przez rodziców i braci i krewnych i przyjaciół i uśmiercą z was
Kiedy zaś zobaczylibyście które jest otoczone przez obozy wojskowe Jeruzalem wtedy poznajcie że zbliżyło się spustoszenie jego
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w tych dniach będzie bowiem konieczność wielka na ziemi i gniew nad ludem tym
Gdy zaczynają zaś te stawać się wyprostujcie się i podnieście głowy wasze dlatego że zbliża się odkupienie wasze
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie przeminęłyby
Zważcie zaś na siebie by czasem nie zostałyby obciążone wasze serca w obżarstwie i pijaństwie i troskach życiowych i nagły na was nadciągnąłby dzień ten
Był zaś dniami w świątyni nauczający zaś nocami wychodząc nocował na górze która jest nazywana Oliwną
Zbliżyło się zaś święto Przaśników które jest nazywane Paschą
Wszedł zaś szatan w Judasza który jest przezywany Iskariotą będącego z liczby dwunastu
Przyszedł zaś dzień Przaśników w którym trzeba było być ofiarowaną Pascha
Oni zaś powiedzieli Mu gdzie chcesz byśmy przygotowali
On zaś powiedział im oto wszedłszy wy do miasta wyjdzie na spotkanie wam człowiek dzban wody niosący podążcie za nim do domu gdzie wchodzi
Odszedłszy zaś znaleźli tak jak powiedział im i przygotowali Paschę
Stała się zaś i chęć do sporu w nich kto z nich zdaje się być większy
On zaś powiedział im królowie narodów panują nad nimi i władzę sprawujący ich darczyńcami są nazywani
Wy zaś nie tak ale większy wśród was niech stanie się jak młodszy i przewodzący jak służący
Kto bowiem większy leżący czy służący czyż nie leżący Ja zaś jestem w środku was jak służący
Wy zaś jesteście którzy wytrwali ze Mną w próbach moim moich
Powiedział zaś Pan Szymonie Szymonie oto szatan domagał się by was przesiać jak pszenicę
Ja zaś poprosiłem co do ciebie aby nie skończyłaby się wiara twoja i ty kiedyś nawróciwszy się utwierdź braci twoich
On zaś powiedział Mu Panie z tobą gotowy jestem i do strażnicy i na śmierć iść
On zaś powiedział mówię ci Piotrze nie zapieje dzisiaj kogut zanim niż trzykrotnie wyprzesz się nie znać Mnie
I powiedział im kiedy wysłałem was bez sakiewki i torby i sandałów czy coś byli w niedostatku oni zaś powiedzieli nic
Oni zaś powiedzieli Panie oto miecze tu dwa zaś powiedział im wystarczające jest
A wyszedłszy poszedł według zwyczaju na Górę Oliwną podążyli za zaś Nim i uczniowie Jego
Gdy stanął zaś na miejscu powiedział im módlcie się aby nie wejść w próbę
Został ukazany zaś Mu zwiastun z nieba umacniając Go
A gdy stanął w boju bardziej intensywnie modlił się stał się zaś pot Jego jakby krople krwi schodzące na ziemię
Jeszcze zaś On gdy mówi oto tłum i który jest nazywany Judasz jeden z dwunastu naprzód poszedł ich i zbliżył się Jezusa by pocałować Go
zaś Jezus powiedział mu Judaszu pocałunkiem Syna człowieka wydajesz
Zobaczywszy zaś ci co do Niego co będzie powiedzieli Mu Panie czy uderzymy w mieczu
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział zaniechajcie aż do tego i dotknąwszy ucha jego uzdrowił go
Powiedział zaś Jezus do tych którzy przybyli do Niego arcykapłanów i dowódców straży świątyni i starszych jak na bandytę wychodzicie z mieczami i kijami
Schwytawszy zaś Go poprowadzili i wprowadzili Go do domu arcykapłana zaś Piotr podążał za z dala
Gdy zapalili zaś ogień w środku dziedzińca i gdy razem usiedli oni usiadł Piotr w pośród nich
Zobaczywszy zaś go służąca jakaś siedzącego przy świetle i spojrzawszy wprost na niego powiedziała i ten z Nim był
On zaś wyparł się Go mówiąc kobieto nie znam Go
A po krótkiej inny zobaczywszy go powiedział i ty z nich jesteś zaś Piotr powiedział człowieku nie jestem
Powiedział zaś Piotr człowieku nie wiem co mówisz i od razu jeszcze gdy mówi on zapiał kogut
jeśli Ty jesteś Pomazaniec powiedz nam powiedział zaś im jeśli wam powiedziałbym nie uwierzylibyście
Jeśli zaś i zapytałbym nie odpowiedzcie Mi lub wypuścilibyście
Powiedzieli zaś wszyscy Ty więc jesteś Syn Boga On zaś do nich powiedział wy mówicie że Ja jestem
Oni zaś powiedzieli jaką jeszcze potrzebę mamy świadectwa sami bowiem usłyszeliśmy z ust Jego
Zaczęli zaś oskarżać Go mówiąc Tego znaleźliśmy który odwraca naród i zabraniającego Cezarowi podatki dawać mówiącego o sobie Pomazańcem królem być
zaś Piłat zapytał Go mówiąc Ty jesteś król Judejczyków On zaś odpowiedziawszy mu powiedział ty mówisz
zaś Piłat powiedział do arcykapłanów i tłumów żadnej znajduję przyczyny do kary w człowieku tym
Oni zaś twierdzili z naciskiem mówiąc że podburza lud nauczając po całej Judei zacząwszy od Galilei aż tu
Piłat zaś usłyszawszy o Galilei spytał czy ten człowiek Galilejczyk jest
zaś Herod zobaczywszy Jezusa uradował się bardzo był bowiem chcący od znacznego zobaczyć Go z powodu słuchać wiele o Nim i miał nadzieję jakiś znak zobaczyć przez Niego stający się
Pytał zaś Go w słowach dość licznych On zaś nic odpowiedział mu
Stali zaś arcykapłani i znawcy Pisma gwałtownie oskarżając Go
Wzgardziwszy zaś Go Herod z wojskiem jego i wykpiwszy okrywszy Go szatą lśniącą odesłał Go Piłatowi
Stali się zaś przyjaciele zarówno Piłat i Herod w tym dniu między sobą byli wcześniej bowiem we wrogości będąc do siebie
Piłat zaś zwoławszy do siebie arcykapłanów i przywódców i lud
Konieczność zaś miał uwolnić im co święto jednego
Zakrzyknęli zaś wszyscy razem mówiąc usuń Tego wypuść zaś nam Barabasza
Oni zaś wołali mówiąc ukrzyżuj ukrzyżuj Go
On zaś trzeci raz powiedział do nich co bowiem złego uczynił Ten żadną przyczynę do kary śmierci znalazłem w Nim skarciwszy więc Go uwolnię
Oni zaś napierali głosami wielkimi prosząc by On zostać ukrzyżowanym i wzmagały się głosy ich i arcykapłanów
zaś Piłat zawyrokował stać się prośba ich
Uwolnił zaś im z powodu rozruchu i morderstwa który był wrzucony do strażnicy którego prosili zaś Jezusa wydał woli ich
Podążało za zaś Nim wielkie mnóstwo ludu i kobiet które i biły się i rozpaczały nad Nim
Obróciwszy się zaś do nich Jezus powiedział córki Jeruzalem nie płaczcie nade Mną jednakże nad sobą płaczcie i nad dziećmi waszymi
Byli prowadzeni zaś i inni dwaj złoczyńcy z Nim by zostali zabici
I kiedy przyszli na miejsce która jest nazywana Czaszką tam ukrzyżowali Go i złoczyńców tego wprawdzie z prawa tego zaś z lewa
zaś Jezus mówił Ojcze odpuść im nie bowiem wiedzą co czynią rozdzielając zaś szaty Jego rzucili los
I stał lud oglądający wyśmiewali zaś i przywódcy z nimi mówiąc innych uratował niech uratuje siebie jeśli Ten jest Pomazaniec Boga wybrany
Wykpili zaś Go i żołnierze podchodzący i winny ocet przynoszący Mu
Był zaś i napis który jest napisany nad Nim literami greckimi i łacińskimi i hebrajskimi Ten jest król Judejczyków
Jeden zaś z tych którzy zostali powieszeni złoczyńców bluźnił Mu mówiąc jeśli Ty jesteś Pomazaniec uratuj siebie i nas
Odpowiedziawszy zaś inny upomniał go mówiąc ani boisz się ty Boga że w tym samym sądzie jesteś
A my wprawdzie sprawiedliwie słuszny bowiem za co zrobiliśmy odbieramy Ten zaś nic przewrotnego uczynił
Była zaś jakby godzina szósta i ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej
Zobaczywszy zaś setnik to co stało się oddał chwałę Bogu mówiąc istotnie człowiek ten sprawiedliwy był
Stali zaś wszyscy znajomi Jego z daleka i kobiety które współtowarzyszyły Mu od Galilei widzące te
Które były towarzyszące zaś i kobiety które były razem przychodzące z Nim z Galilei oglądały grobowiec i jak zostało położone ciało Jego
Wróciwszy zaś przygotowały wonności i olejki a wprawdzie szabat były cicho według przykazania
Zaś pierwszego dnia tygodni wczesnym rankiem głębokim przyszły do grobowca niosąc które przygotowały wonności i niektóre z nimi
Znalazły zaś kamień który jest odtoczony od grobowca
Przestraszone zaś gdy stały się one i gdy skłaniają oblicze do ziemi powiedzieli do nich dlaczego szukacie żyjącego z martwymi
Były zaś Magdalena Maria i Joanna i Maria Jakuba i pozostałe z nimi które mówiły do wysłanników te
zaś Piotr wstawszy przybiegł do grobowca i schyliwszy się w dół widzi płótna które są złożone same i odszedł do siebie dziwiąc się temu co stało się
zaś oczy ich były trzymane by nie poznać Go
Powiedział zaś do nich jakie słowa te które wymieniacie do siebie idąc i jesteście ponurzy
Odpowiedziawszy zaś jeden któremu imię Kleofas powiedział do Niego Ty sam przebywasz w Jeruzalem a nie poznałeś co stało się w niej w dniach tych
I powiedział im jakie oni zaś powiedzieli Mu co do Jezusa Nazarejczyka który stał się mąż prorok mocny w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem
My zaś mieliśmy nadzieję że On jest mający odkupić Izraela ale rzeczywiście z wszystkimi tymi trzeci ten dzień prowadzi dzisiaj od kiedy te stało się
I odeszli pewni z naszych do grobowca i znaleźli tak jak i kobiety powiedziały Jego zaś nie zobaczyli
Ich zaś zostały otworzone oczy i poznali Go i On niewidzialny stał się od nich
Te zaś oni gdy mówią sam Jezus stanął w środku nich i mówi im pokój wam
Zostawszy przerażonymi zaś i przestraszonymi którzy stali się uważali że ducha widzieć
Jeszcze zaś gdy nie wierzyli oni z radości i gdy dziwili się powiedział im macie coś jadalnego tutaj
Oni zaś podali Mu ryby pieczonej część i z pszczeli plaster miodu
Powiedział zaś im te słowa które powiedziałem do was jeszcze będąc z wami że trzeba zostać wypełnione wszystkie które są napisane w Prawie Mojżesza i prorokach i psalmach o Mnie
Wy zaś jesteście świadkowie tych
I oto Ja wysyłam obietnicę Ojca mojego do was wy zaś siedźcie w mieście Jeruzalem aż kiedy przyobleklibyście się w moc z wysokości
Wyprowadził zaś ich na zewnątrz aż do Betanii i podniósłszy ręce Jego pobłogosławił ich
Jak wielu zaś przyjęli Go dał im prawo dziećmi Boga stać się tym wierzącym w imię Jego
Odpowiedział im Jan mówiąc ja zanurzam w wodzie pośród zaś was stał którego wy nie znacie
Obróciwszy się zaś Jezus i zobaczywszy ich podążających mówi im czego szukacie zaś powiedzieli Mu Rabbi co jest mówione które jest tłumaczone Nauczycielu gdzie pozostajesz
Mówi im przychodźcie a zobaczcie przyszli i zobaczyli gdzie pozostaje i u Niego pozostali dnia tego godzina zaś była jak dziesiąta
I przyprowadził go do Jezusa przypatrzywszy się zaś mu Jezus powiedział ty jesteś Szymon syn Jonasza ty zostaniesz nazwany Kefas to jest tłumaczone Piotr
Był zaś Filip z Betsaidy z miasta Andrzeja i Piotra
Został zaproszony zaś i Jezus i uczniowie Jego na wesele
Były zaś tam stągwie kamienne sześć które są umieszczone zgodnie z oczyszczeniem Judejczyków mieszczących każda miar dwie lub trzy
Gdy zaś skosztował starosta wody winem która jest stająca się a nie wiedział skąd jest zaś słudzy wiedzieli którzy zaczerpnęli wody woła oblubieńca starosta
Byli tymi którym zostało przypomniane zaś uczniowie Jego że które jest napisane jest żarliwość o dom Twój pochłonęła Mnie
On zaś mówił o świątyni ciała swojego
Gdy zaś był w Jerozolimie w czasie Paschy w święto wielu uwierzyło w imię Jego widząc Jego znaki które czynił
Sam zaś Jezus nie zawierzył siebie im dlatego że On znać wszystkich
Był zaś człowiek z faryzeuszów Nikodem imię mu przywódca judejski
Ten który wierzy w Niego nie jest sądzony ten zaś nie który wierzy już jest osądzony gdyż nie wierzy w imię Jednorodzonego Syna Boga
To zaś jest sąd że światło przychodzi na świat i umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło był były bowiem niegodziwe ich czyny
Ten zaś który czyni prawdę przychodzi do światła aby zostałby ujawniony zostałyby ujawnione jego czyny że w Bogu jest które są dokonane
Był zaś i Jan zanurzającym w Ainon blisko Salim gdyż wody wiele było tam i przychodzili i byli zanurzani
Ten który ma oblubienicę oblubieniec jest zaś przyjaciel oblubieńca ten który stoi i który słucha Go radością raduje się z powodu głosu oblubieńca ta więc radość moja jest wypełniana
Mu trzeba rosnąć ja zaś stawać się mniejszym
Ten który wierzy w Syna ma życie wieczne ten zaś który nie okazuje posłuszeństwa Synowi nie zobaczy życia ale gniew Boga pozostaje na nim
Trzeba było zaś Mu przechodzić przez Samarię
Była zaś tam studnia Jakuba więc Jezus który jest strudzony od podróży usiadł tak przy studni godzina była jakby szósta
Kto zaś kolwiek wypiłby z wody którą Ja dam mu nie zaznałby pragnienia na wiek ale woda którą dam mu stanie się w nim źródło wody tryskającej w życie wieczne
W zaś międzyczasie prosili Go uczniowie mówiąc Rabbi zjedz
On zaś powiedział im Ja pokarm mam zjeść którego wy nie znacie
Z zaś miasta tego wielu uwierzyło w Niego Samarytan przez słowo kobiety świadczącej że powiedział mi o wszystkim jak wiele uczyniłam
Po zaś dwóch dniach wyszedł stamtąd i odszedł do Galilei
Jeszcze zaś on gdy schodzi niewolnicy jego wyszli naprzeciw go i oznajmili mówiąc że chłopiec twój żyje
Jest zaś w Jerozolimie przy Bramie Owczej sadzawka która jest zwana po hebrajsku Betesda pięć portyków mająca
Był zaś jakiś człowiek tam trzydzieści i osiem lat mający w słabości
Odpowiedział Mu będący słabym Panie człowieka nie mam aby gdy zostałaby poruszona woda wrzuciłby mnie do sadzawki zanim gdy zaś przychodzę ja inny przede mną wchodzi
i zaraz stał się zdrowy człowiek i podniósł matę swoją i chodził był zaś szabat w tym dniu
zaś który został uzdrowiony nie wiedział kto jest gdyż Jezus oddalił się od tłumu będącego w tym miejscu
zaś Jezus odpowiedział im Ojciec mój aż dotąd działa i Ja działam
i wyjdą ci dobre którzy uczynili do powstania do życia ci zaś złe którzy uczynili do powstania na sąd
Ja zaś nie od człowieka świadectwo przyjmuję ale te mówię aby wy zostalibyście zbawieni
On był lampa która jest zapalona i świecąca wy zaś chcieliście rozweselić się do godziny w świetle Jego
Ja zaś mam świadectwo większe niż Jana gdyż dzieła które dał Mi Ojciec aby wykonałbym je te dzieła które Ja czynię świadczy świadczą o Mnie że Ojciec Mnie wysyła
Jeśli zaś jego pismom nie wierzycie jak moim wypowiedziom uwierzycie
Wstąpił zaś na wzgórze Jezus i tam usiadł z uczniami Jego
Była zaś blisko Pascha święto judejskie
To zaś mówił poddając próbie go sam bowiem wiedział co miał czynić
Powiedział zaś Jezus uczyńcie by ludzie rozłożyć się było zaś trawy wiele w tym miejscu rozłożyli się więc mężczyźni liczbą jakby pięć tysięcy
Wziął zaś chleby Jezus i podziękowawszy rozdał uczniom zaś uczniowie leżącym podobnie i z rybkami tyle ile chcieli
Gdy zaś zostali nakarmieni mówi uczniom Jego zbierzcie które pozostały kawałki aby nie coś zginęłoby
Gdy zaś wieczór stał się zeszli uczniowie Jego nad morze
zaś mówi im Ja jestem nie bójcie się
Inne zaś przybyły łódeczki z Tyberiady blisko tego miejsca gdzie zjedli chleb nad którym dziękował Pan
Powiedział zaś im Jezus Ja jestem chleb życia przychodzący do Mnie nigdy nie zaznałby głodu a wierzący we Mnie nigdy nie zaznałby pragnienia kiedykolwiek
To zaś jest wola Tego którego posłał Mnie Ojca aby wszystko co daje Mi nic zgubiłbym z tego ale wzbudzę to w ostatecznym dniu
Taka zaś jest wola Tego który posłał Mnie aby każdy widzący Syna i wierzący w Niego miałby życie wieczne a wzbudzę go Ja w ostatnim dniu
Ja jestem chleb żyjący z nieba który zstąpił jeśli ktoś zjadłby z tego chleba będzie żyć na wiek a chleb zaś który Ja dam ciało moje jest które Ja dam za świata życie
Wiedząc zaś Jezus w sobie że szemrzą o tym uczniowie Jego powiedział im to was gorszy
Mówił zaś odnośnie Judasza Szymona Iskarioty ten bowiem zamierzał Go wydać jeden będąc z dwunastu
Było zaś blisko święto judejskie Święto Namiotów
Mówi więc im Jezus pora moja jeszcze nie jest obecna zaś pora wasza zawsze jest gotowa
Nie może świat nienawidzić was Mnie zaś nienawidzi ponieważ Ja świadczę o nim że czyny jego niegodziwe jest są
Te zaś powiedziawszy im pozostał w Galilei
Gdy zaś wyszli bracia Jego wówczas i On poszedł na święto nie jawnie ale jak w ukryciu
I szemranie liczne o Nim było w tłumach ci wprawdzie mówili że dobry jest inni zaś mówili nie ale zwodzi tłum
Już zaś święta które jest w połowie wszedł Jezus do świątyni i nauczał
Od siebie mówiący chwały własnej szuka zaś szukający chwały Tego który posłał go ten szczery jest i niesprawiedliwość w Nim nie jest
Ale Ten wiemy skąd jest zaś Pomazaniec gdy przychodziłby nikt zna skąd jest
Ja zaś znam Go ponieważ od Niego jestem i On Mnie wysłał
Wielu zaś z tłumu uwierzyło w Niego i mówiło że Pomazaniec gdy przyszedłby czy nie więcej znaków tych uczyni niż Ten uczynił
W zaś ostatnim dniu wielkim święta stanął Jezus i głośno zawołał mówiąc jeśli ktoś pragnąłby niech przychodzi do Mnie i niech pije
To zaś powiedział o Duchu którego mieli wziąć ci którzy wierzą w Niego jeszcze nie bowiem był Duch Święty gdyż Jezus jeszcze nie został wsławiony
Inni mówili to jest Pomazaniec inni zaś mówili czy bowiem z Galilei Pomazaniec przychodzi
Niektórzy zaś chcieli z nich schwytać Go ale nikt położył na Niego rąk
Jezus zaś poszedł na Górę Oliwną
Wczesnym rankiem zaś znów przybył do świątyni i cały lud przychodził do Niego a usiadłszy nauczał ich
Prowadzą zaś znawcy Pisma i faryzeusze do Niego kobietę na cudzołóstwie która jest schwytana i postawiwszy ją na środku
W zaś Prawie Mojżesz nam przykazał takie być kamienowanymi Ty więc co mówisz
To zaś mówili poddając próbie Go aby mieliby za co oskarżać Go zaś Jezus w dół schyliwszy się palcem pisał na ziemi nie zwracając uwagi
Gdy zaś nalegali pytając Go podniósłszy się powiedział do nich bezgrzeszny z was pierwszy kamień na nią niech rzuci
zaś usłyszawszy i przez sumienie będąc zawstydzonymi wychodzili jeden po jednym począwszy od starszych aż do ostatnich i został pozostawiony sam Jezus i ta kobieta na środku która stoi
Podniósłszy się zaś Jezus i nikogo zobaczywszy oprócz kobiety powiedział jej kobieto gdzie są ci oskarżyciele twoi nikt cię potępił
Ona zaś odpowiedziała nikt Panie powiedział zaś jej Jezus ani Ja cię potępiam idź i już więcej nie grzesz
Odpowiedział Jezus i powiedział im nawet jeśli Ja świadczyłbym o sobie prawdziwe jest świadectwo moje gdyż wiem skąd przyszedłem i gdzie odchodzę wy zaś nie wiecie skąd przychodzę i gdzie odchodzę
A jeśli sądziłbym zaś Ja sąd mój prawdziwy jest gdyż sam nie jestem ale Ja i Ten który posłał Mnie Ojciec
i w Prawie zaś waszym jest napisane że dwóch ludzi świadectwo prawdziwe jest
zaś niewolnik nie zostaje w domu na wiek syn zostaje na wiek
Teraz zaś usiłujecie Mnie zabić człowieka który prawdę wam mówię którą usłyszałem od Boga to Abraham nie uczynił
Ja zaś gdyż prawdę mówię nie wierzycie Mi
Kto z was upomina Mnie za grzech jeśli zaś prawdę mówię dla czego wy nie wierzycie Mi
Ja zaś nie szukam chwały mojej jest szukający i sądzący
I nie znacie Go Ja zaś znam Go a jeśli powiedziałbym że nie znam Go będę podobny do was kłamca ale znam Go i Słowo Jego zachowuję
Podnieśli więc kamienie aby rzuciliby w Niego Jezus zaś został ukryty i wyszedł ze świątyni przeszedłszy przez środek ich i odszedł tak
Inni mówili że ten jest inni zaś że podobny mu jest on mówił że ja jestem
Odpowiedział on i powiedział człowiek który jest nazywany Jezus błoto uczynił i nałożył na moje oczy i powiedział mi odchodź do sadzawki Syloe i obmyj się odszedłszy zaś i umywszy się przejrzałem
Był zaś szabat gdy błoto uczynił Jezus i otworzył jego oczy
Znów więc pytali go i faryzeusze w jaki sposób przejrzał zaś powiedział im błoto nałożył na oczy mi i obmyłem się i widzę
Mówią do niewidomego znowu ty co mówisz o Nim że otworzył twoje oczy on zaś powiedział że Prorok jest
Jak zaś teraz widzi nie wiemy lub kto otworzył jego oczy my nie wiemy on swoje lata ma jego zapytajcie on o sobie powie
Powiedzieli zaś mu znowu co uczynił ci jak otworzył tobie oczy
Znieważyli więc go i powiedzieli ty jesteś uczeń Jego my zaś Mojżesza jesteśmy uczniowie
My wiemy że do Mojżesza mówił Bóg Ten zaś nie wiemy skąd jest
Wiemy zaś że grzeszników Bóg nie słucha ale jeśli ktoś pobożny byłby i wolę Jego czyniłby tego słucha
Powiedział zaś mu Jezus i widziałeś Go i mówiący z tobą Nim jest
On zaś powiedział wierzę Panie i oddał cześć Mu
Powiedział im Jezus jeśli niewidomi byliście nie kiedykolwiek mieliście grzechu teraz zaś mówicie że widzimy więc grzech wasz trwa
zaś wchodzący przez drzwi pasterz jest owiec
Za obcym zaś nie podążyłyby ale uciekną od niego ponieważ nie poznają obcych głosu
Taką przypowieść powiedział im Jezus oni zaś nie poznali czym było co mówił im
Najemnik zaś i nie będący pasterz którego nie są owce własne widzi wilka przychodzącego i opuszcza owce i ucieka i wilk porywa je i rozprasza owce
zaś najemnik ucieka ponieważ najemnik jest i nie martwi się on o owce
Mówili zaś liczni z nich demona ma i szaleje dlaczego Go słuchacie
Stało się Stały się zaś poświęcenia w Jerozolimie i zima była
jeśli zaś czynię i jeśli Mi nie wierzylibyście dziełom uwierzcie aby poznalibyście i uwierzylibyście że we Mnie Ojciec i Ja w Nim
A wielu przyszło do Niego i mówiło że Jan wprawdzie znaku uczynił żadnego wszystkie zaś ile powiedział Jan o Tym prawdziwe było
Był zaś pewien będący słabym Łazarz z Betanii z wioski Marii i Marty siostry jej
Była zaś Maria tą która namaściła Pana olejkiem i która wytarła stopy Jego włosami jej której brat Łazarz był słaby
Usłyszawszy zaś Jezus powiedział ta słabość nie jest na śmierć ale dla chwały Boga aby zostałby wsławiony Syn Boga przez nią
Miłował zaś Jezus Martę i siostrę jej i Łazarza
Jeśli zaś ktoś chodziłby w nocy potyka się ponieważ światło nie jest w nim
Powiedział zaś Jezus o śmierci jego oni zaś uważali że o zaśnięciu snem mówi
Była zaś Betania blisko Jerozolimy jak na stadiów piętnaście
więc Marta jak usłyszała że Jezus przychodzi wyszła naprzeciw Mu Maria zaś w domu siedziała
Jeszcze nie zaś przyszedł Jezus do wioski ale był w miejscu gdzie spotkała Go Marta
Niektórzy zaś z nich powiedzieli nie mógł Ten który otworzył oczy niewidomemu uczynić aby i ten nie umarłby
Jezus więc znów będąc rozrzewniony w sobie przychodzi do grobowca była zaś grota i kamień leżał na niej
Podnieśli więc kamień gdzie był ten który zmarł który jest położony zaś Jezus podniósł oczy w górę i powiedział Ojcze dziękuję Ci że wysłuchałeś Mnie
Ja zaś wiedziałem że zawsze Mnie słuchasz ale ze względu na tłum stojący wokół powiedziałem aby uwierzyliby że Ty Mnie wysłałeś
Niektórzy zaś z nich odeszli do faryzeuszów i powiedzieli im co uczynił Jezus
Jeden zaś ktoś z nich Kajfasz arcykapłan będąc roku tego powiedział im wy nie wiecie nic
Tego zaś od siebie nie powiedział ale arcykapłan będąc roku tego prorokował że miał Jezus umrzeć za naród
Była zaś blisko Pascha judejska i weszli liczni do Jerozolimy z krainy przed Paschą aby oczyściliby siebie
Dali zaś i arcykapłani i faryzeusze przykazanie aby jeśli ktoś poznałby gdzie jest ujawniłby żeby schwytaliby Go
Uczynili więc Mu wieczerzę tam i Marta służyła zaś Łazarz jednym był z leżących przy stole razem z Nim
więc Maria wziąwszy funt olejku nardowego czystego drogocennego namaściła stopy Jezusa i wytarła włosami jej stopy Jego zaś dom został wypełniony od woni olejku
Powiedział zaś to nie że o ubogich martwił się on ale że złodziej był i sakiewkę miał i które jest rzucane zabierał
Ubogich bowiem zawsze macie u siebie Mnie zaś nie zawsze macie
Zaplanowali zaś arcykapłani aby i Łazarza zabiliby
Znalazłszy zaś Jezus osiołka usiadł na nim tak jak jest które jest napisane
Tych zaś nie poznali uczniowie Jego początkowo ale gdy został wsławiony Jezus wtedy zostało im przypomniane że te było o Nim które są napisane i te uczynili Mu
Byli zaś pewni Grecy z wchodzących aby oddaliby cześć w święto
zaś Jezus odpowiedział im mówiąc nadeszła godzina aby zostałby wsławiony Syn człowieka
Amen amen mówię wam jeśli nie ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię umarłoby to pojedyncze pozostaje jeśli zaś umarłoby liczny owoc przynosi
To zaś mówił zaznaczając jaką śmiercią miał umrzeć
Tak liczne zaś Mu znaki czyniąc przed nimi nie uwierzyli w Niego
Jezus zaś zawołał i powiedział wierzący we Mnie nie wierzy we Mnie ale w Tego który posłał Mnie
Przed zaś świętem Paschy wiedząc Jezus że przyszła Jego godzina aby przeszedłby ze świata tego do Ojca umiłowawszy własnych na świecie do końca umiłował ich
Odpowiedział Jezus i powiedział mu co Ja czynię ty nie wiesz teraz poznasz zaś po tych
Amen amen mówię wam przyjmujący jeśli kogoś posłałbym Mnie przyjmuje zaś Mnie przyjmujący przyjmuje Tego który posłał Mnie
Był zaś leżący jeden z uczniów Jego na piersi Jezusa którego miłował Jezus
Przypadłszy zaś on na piersi Jezusa mówi Mu Panie kto jest
Tego zaś nikt poznał z leżących przy stole co do czego powiedział mu
Wziąwszy więc kawałek on zaraz wyszedł była zaś noc
Mówi Mu Szymon Piotr Panie gdzie odchodzisz odpowiedział mu Jezus gdzie odchodzę nie możesz za Mną teraz podążać potem zaś będziesz podążać za Mną
W domu Ojca mojego mieszkania liczne są jeśli zaś nie powiedziałem kiedykolwiek wam idę przygotować miejsce wam
Nie wierzysz że Ja w Ojcu i Ojciec we Mnie jest wypowiedzi które Ja mówię wam z siebie nie mówię zaś Ojciec we Mnie który pozostaje On czyni dzieła
Wierzcie Mi że Ja w Ojcu i Ojciec we Mnie jeśli zaś nie ze względu na dzieła te wierzcie Mi
Ducha prawdy którego świat nie może przyjąć gdyż nie widzi Go ani zna Go wy zaś znacie Go ponieważ przy was przebywa i w was będzie
Jeszcze chwilę i świat Mnie nie już ogląda wy zaś oglądacie Mnie bo Ja żyję i wy będziecie żyć
Mający przykazania moje i zachowujący je ten jest miłujący Mnie zaś miłujący Mnie zostanie umiłowany przez Ojca mojego i Ja będę miłował go i objawię mu siebie
zaś Opiekun Duch Święty którego pośle Ojciec w imieniu moim On was nauczy wszystkiego i przypomni wam wszystkie co powiedziałem wam
Już nie was nazywam niewolnikami bo niewolnik nie wie co czyni jego pan was zaś nazwałem przyjaciółmi bo wszystkie co usłyszałem od Ojca mojego oznajmiłem wam
Jeśli ze świata byliście świat kiedykolwiek co własne lubił że zaś ze świata nie jesteście ale Ja wybrałem was ze świata dla tego nienawidzi was świat
Jeśli nie przyszedłem i powiedziałem im o grzechu nie mieli teraz zaś pretekstu nie mają dla grzechu ich
Jeśli dzieł nie uczyniłem wśród nich które nikt inny czynił grzechu nie mieli teraz zaś i widzieli i nienawidzą i Mnie i Ojca mojego
Gdy zaś przyszedłby Opiekun którego Ja poślę wam od Ojca Duch Prawdy który od Ojca wychodzi Ten zaświadczy o Mnie
I wy zaś świadczycie bo od początku ze Mną jesteście
Ale te mówię wam aby gdy przyszłaby ta godzina pamiętalibyście tych że Ja powiedziałem wam tych zaś wam od początku nie powiedziałem bo z wami byłem
Teraz zaś odchodzę do Tego który posłał Mnie i nikt z was pyta Mnie gdzie odchodzisz
Ale Ja prawdę mówię wam jest korzystne wam aby Ja odszedłbym jeśli bowiem nie odszedłbym Opiekun nie przyjdzie do was jeśli zaś poszedłbym poślę Go do was
O sprawiedliwości zaś gdyż do Ojca mojego odchodzę i nie już widzicie Mnie
O zaś sądzie gdyż przywódca świata tego jest osądzony
Gdy zaś przyszedłby On Duch Prawdy wprowadzi was we wszelką prawdę nie bowiem będzie mówić z siebie ale ile kolwiek usłyszałby będzie mówić i przychodzące oznajmi wam
Amen amen mówię wam że będziecie płakać i będziecie rozpaczać wy zaś świat będzie rozradowany wy zaś zostaniecie zasmuceni ale smutek wasz w radość stanie się
Kobieta gdy rodziłaby smutek ma gdyż przyszła godzina jej gdy zaś urodziłaby dzieciątko nie już pamięta o ucisk z powodu radości że został zrodzony człowiek na świat
I wy więc smutek wprawdzie teraz macie znów zaś zobaczę was i będzie rozradowane wasze serce i radość wam nikt zabiera od was
To zaś jest wieczne życie aby znaliby Ciebie jedynego prawdziwego Boga i Tego którego wysłałeś Jezusa Pomazańca
Teraz zaś do Ciebie przychodzę i te mówię na świecie aby mieliby radość moją która jest pełna w nich
Nie o tych zaś proszę jedynie ale i o tych którzy uwierzą przez słowo ich we Mnie
Ojcze sprawiedliwy i świat Ciebie nie poznał Ja zaś Ciebie poznałem i ci poznali że Ty Mnie wysłałeś
Wiedział zaś i Judasz wydający Go to miejsce gdyż wielokrotnie został zebrany Jezus tam z uczniami Jego
Odpowiedzieli Mu Jezusa Nazarejczyka mówi im Jezus Ja jestem stał zaś i Judasz wydający Go z nimi
Znów więc ich zapytał kogo szukacie zaś powiedzieli Jezusa Nazarejczyka
Szymon więc Piotr mając miecz wyciągnął go i uderzył arcykapłana niewolnika i odciął mu ucho prawe było zaś imię niewolnika Malchos
Był zaś Kajfasz tym który doradził Judejczykom że jest korzystne by jeden człowiek zginąć za lud
Podążał za zaś Jezusem Szymon Piotr i inny uczeń zaś uczeń ten był znany arcykapłanowi i wszedł razem z Jezusem na dziedziniec arcykapłana
zaś Piotr stał przy drzwiach na zewnątrz wyszedł więc uczeń ten inny który był znany arcykapłanowi i powiedział odźwiernej i wprowadził Piotra
Stali zaś niewolnicy i podwładni ognisko czyniąc bo zimno było i grzali się był zaś z nimi Piotr stojący i grzejący się
Te zaś On gdy powiedział jeden z podwładnych obok stojący dał policzek Jezusowi powiedziawszy tak odpowiadasz arcykapłanowi
Odpowiedział mu Jezus jeśli źle powiedziałem poświadcz o złym jeśli zaś dobrze co Mnie uderzasz
Był zaś Szymon Piotr stojący i grzejący się powiedzieli więc mu czy i ty z uczniów Jego jesteś wyparł się ten i powiedział nie jestem
Prowadzą więc Jezusa od Kajfasza do pretorium było zaś rano i oni nie weszli do pretorium aby nie zostaliby skalani ale aby zjedliby Paschę
Odpowiedział Jezus Królestwo moje nie jest ze świata tego jeśli ze świata tego było Królestwo moje podwładni kiedykolwiek moi walczyli aby nie zostałbym wydany Judejczykom teraz zaś Królestwo moje nie jest stąd
Jest zaś wspólny zwyczaj wam że jednego wam uwolniłbym w Paschę chcecie więc wam uwolniłbym króla Judejczyków
Wykrzyknęli więc znów wszyscy mówiąc nie Tego ale Barabasza był zaś Barabasz bandyta
I wszedł do pretorium znów i mówi Jezusowi skąd jesteś Ty zaś Jezus odpowiedzi nie dał mu
Od tego usiłował Piłat uwolnić Go zaś Judejczycy krzyczeli mówiąc jeśli Tego wypuściłbyś nie jesteś przyjaciel Cezara każdy królem jego czyniący sprzeciwia się Cezarowi
więc Piłat usłyszawszy to słowo poprowadził na zewnątrz Jezusa i usiadł na trybunie w miejscu które jest nazywane Litostroton po hebrajsku zaś Gabbata
Był zaś Dzień Przygotowania Paschy godzina zaś około szósta i mówi Judejczykom oto król wasz
To zaś wykrzyknęli zabierz zabierz ukrzyżuj Go mówi im Piłat króla waszego ukrzyżuję odpowiedzieli arcykapłani nie mamy króla jeśli nie Cezara
Wtedy więc wydał Go im aby zostałby ukrzyżowany wzięli zaś Jezusa i wyprowadzili
gdzie Go ukrzyżowali i z Nim innych dwóch stąd i stąd pośrodku zaś Jezusa
Napisał zaś i napis Piłat i położył na krzyżu było zaś które jest napisane Jezus Nazarejczyk król Judejczyków
więc żołnierze gdy ukrzyżowali Jezusa wzięli szaty Jego i uczynili cztery części każdemu żołnierzowi część i tuniką była zaś tunika bez szwu od góry tkana przez całą
Stały zaś przy krzyżu Jezusa matka Jego i siostra matki Jego Maria Kleofasa i Maria Magdalena
Naczynie więc było umieszczone winnym octem napełnione zaś napełniwszy gąbkę winnym octem i na hizop włożywszy przynieśli Mu do ust
do zaś Jezusa przyszedłszy jak zobaczyli Go już który jest martwy nie połamali Jego goleni
Po zaś tych poprosił Piłata Józef z Arymatei będący uczeń Jezusa który jest ukrywanym zaś z powodu strachu przed Judejczykami aby zabrałby ciało Jezusa i pozwolił Piłat przyszedł więc i zabrał ciało Jezusa
Przyszedł zaś i Nikodem ten który przyszedł do Jezusa nocą przedtem niosąc mieszaninę mirry i aloesu około funtów sto
Był zaś w miejscu gdzie został ukrzyżowany ogród i w tym ogrodzie grobowiec nowy w którym jeszcze nie nikt został położony
zaś pierwszego dnia tygodni Maria Magdalena przychodzi rano ciemność jeszcze gdy jest do grobowca i widzi kamień który jest podniesiony z grobowca
Biegli zaś dwaj razem i inny uczeń prześcignął szybciej od Piotra i przyszedł pierwszy do grobowca
Maria zaś stała przy grobowcu płacząc na zewnątrz jak więc płakała nachyliła się do grobowca
Mówi jej Jezus nie Mnie dotykaj jeszcze nie bowiem wstąpiłem do Ojca mojego idź zaś do braci moich i powiedz im wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego i Boga mojego i Boga waszego
Tomasz zaś jeden z dwunastu który jest nazywany Didymos nie był z nimi gdy przyszedł Jezus
Mówili więc mu inni uczniowie widzieliśmy Pana zaś powiedział im jeśli nie zobaczyłbym na rękach Jego śladu gwoździ i włożyłbym palec mój w ślad gwoździ i włożyłbym rękę moją w bok Jego nie uwierzę
Te zaś jest napisane są napisane aby uwierzylibyście że Jezus jest Pomazaniec Syn Boga i aby wierząc życie mielibyście w imieniu Jego
Po tych ukazał się znów Jezus uczniom nad morzem Tyberiadzkim ukazał się zaś tak
Rano zaś już gdy stało się stanął Jezus na brzegu nie jednak wiedzieli uczniowie że Jezus jest
zaś powiedział im rzućcie na prawej części łodzi sieć i znajdziecie rzucili więc i nie jeszcze ją wyciągnąć mieli siłę od mnóstwa ryb
zaś inni uczniowie łódeczką przybili nie bowiem byli daleko od ziemi ale około z łokci dwieście ciągnąc sieć z rybami
Mówi im Jezus chodźcie zjedzcie obiad nikt zaś ośmielał się z uczniów wypytać się Go Ty kto jesteś wiedząc że Pan jest
Amen amen mówię ci gdy byłeś młodszy przepasywałeś się i chodziłeś gdzie chciałeś gdy zaś zestarzałbyś się wyciągniesz ręce twoje i inny ciebie przepasze i poprowadzi gdzie nie chcesz
To zaś powiedział zaznaczając jaką śmiercią wsławi Boga i to powiedziawszy mówi mu podąż za Mną
Zostawszy odwróconym zaś Piotr widzi ucznia którego miłował Jezus podążającego który i położył się na wieczerzy na piersi Jego i powiedział Panie który jest wydający Ciebie
Tego zobaczywszy Piotr mówi Jezusowi Panie ten zaś co
Jest zaś i inne liczne jak wiele uczynił Jezus które jeśli byłoby napisane po jedynczo nawet nie sam sądzę świat pomieścić które są pisane zwoje amen
gdyż Jan wprawdzie zanurzył w wodzie wy zaś zostaniecie zanurzeni w Duchu Świętym nie po wielu tych dniach
Powiedział zaś do nich nie wasze jest poznać czasy lub pory które Ojciec umieścił we własnej władzy
Byli zaś w Jeruzalem zamieszkujący Judejczycy mężowie pobożni z każdego narodu pod niebem
gdy stał się zaś głos ten zeszło się mnóstwo i zostało zdumione że słyszeli jeden każdy własną mową mówiących ich
Zdumiewali się zaś wszyscy i dziwili się mówiąc do jedni drugich nie oto wszyscy ci są mówiący Galilejczycy
Zdumiewali się zaś wszyscy i byli w niepokoju inny do innego mówiąc co kolwiek oby chce to być
Inni zaś drwiąc mówili że słodkim winem którzy są napełnieni są
Zostawszy postawionym zaś Piotr z jedenastoma podniósł głos jego i wypowiedział do nich mężowie Judejczycy i ci zamieszkujący w Jeruzalem wszyscy to wam znajome niech jest i wysłuchajcie wypowiedzi moje
Przez to zostało rozweselone serce moje i rozweselił się język mój jeszcze zaś i ciało moje rozbije namiot w nadziei
Nie bowiem Dawid wszedł do niebios mówi zaś sam powiedział Pan Panu mojemu siądź po prawej stronie mojej
Usłyszawszy zaś zostały przekute serce serca powiedzieli zarówno do Piotra i pozostałych wysłanników co uczynimy mężowie bracia
Piotr zaś powiedział do nich opamiętajcie się i niech zostanie zanurzony każdy z was w imieniu Jezusa Pomazańca na uwolnienie grzechów a weźmiecie dar Świętego Ducha
Byli zaś trwającymi niezłomnie w nauce wysłanników i wspólnocie i łamaniu chleba i modlitwach
Stała się zaś każdej duszy strach wielki zarówno cuda i znaki przez wysłanników stawał się stawały się
Wszyscy zaś wierzący byli na tym samym i mieli wszystkie wspólne
chwaląc Boga i mając łaskę względem całego ludu zaś Pan przyłączał którzy są zbawiani co dziennie do zgromadzenia na to samo
Zaś Piotr i Jan wchodzili do świątyni na godzinę modlitwy dziewiątą
Spojrzawszy wprost zaś Piotr na niego razem z Janem powiedział popatrz na nas
Ten zaś trzymał się ich oczekując coś od nich wziąć
Powiedział zaś Piotr srebro i złoto nie jest mi co zaś mam to ci daję w imieniu Jezusa Pomazańca Nazarejczyka wstań i chodź
I chwyciwszy go prawą ręką wzbudził od razu zaś zostały wzmocnione jego stopy i kostki
Trzymając się zaś tego który został uzdrowiony kulawych Piotra i Jana zbiegł się do nich cały lud na portyku który jest nazywany Salomona zdumiony
Zobaczywszy zaś Piotr odpowiedział do ludu mężowie Izraelici dlaczego dziwcie się z powodu tego lub na nas dlaczego spoglądacie jak własną mocą lub pobożnością czyniących to że chodzić on
Wy zaś Świętego i sprawiedliwego wyparliście się i prosiliście męża mordercę zostać darowanym wam
Tego zaś Początek i Wodza życia zabiliście którego Bóg wzbudził z martwych którego my świadkowie jesteśmy
zaś Bóg co przepowiedział przez usta wszystkich proroków Jego wycierpieć Pomazaniec wypełnił tak
Będzie zaś każda dusza która kolwiek nie usłuchałaby proroka tego zostanie doszczętnie zniszczona z ludu
I wszyscy zaś prorocy od Samuela i kolejno ilu powiedzieli i zapowiadali dni te
Gdy mówią zaś oni do ludu stanęli obok nich kapłani i dowódca straży świątyni i saduceusze
Liczni zaś którzy usłyszeli słowo uwierzyli i stała się liczba tych mężów jakby tysięcy pięć
Stało się zaś na jutro zostać zebranymi ich przywódcy i starsi i znawcy Pisma w Jeruzalem
Oglądając zaś Piotra śmiałość i Jana i chwyciwszy że ludzie niewykształceni są i niezaznajomieni dziwili się poznawali zarówno ich że z Jezusem byli
zaś na człowieka patrząc razem z nimi stojącego tego który jest uleczony nic mieli odpowiedzieć
Rozkazawszy zaś im na zewnątrz sanhedrynu odejść razem zderzyli się przeciw sobie
zaś Piotr i Jan odpowiedziawszy do nich powiedzieli czy sprawiedliwe jest przed Bogiem was słuchać bardziej niż Boga osądźcie
Ci zaś dodatkowo zagroziwszy uwolnili ich nic znajdując tego jak mogliby ukarać ich z powodu ludu gdyż wszyscy chwalili Boga z powodu tego co stało się
Zostawszy zwolnionymi zaś przyszli do swoich i oznajmili ile do nich arcykapłani i starsi powiedzieli
Ci zaś usłyszawszy jednomyślnie podnieśli głos do Boga i powiedzieli Władco Ty Boże który uczyniłeś niebo i ziemię i morze i wszystkie w nich
zaś mnóstwo tych którzy uwierzyli było serce i dusza jedna i ani jeden coś będące dobytkiem jego mówił własne być ale było im wszystkie wspólne
i kładli przy stopach wysłanników zostało rozdane zaś każdemu według tego jak kolwiek ktoś potrzebę miał
Józef zaś który był przezywany Barnaba przez wysłanników co jest które jest tłumaczone syn zachęty lewita Cypryjczyk rodem
Mąż zaś pewien Ananiasz imieniem z Safirą żoną jego sprzedał posiadłość
Powiedział zaś Piotr Ananiaszu przez co wypełnił szatan serce twoje by okłamać ty Ducha Świętego i oddzielić sobie z oszacowania terenu
Słuchając zaś Ananiasz słów tych upadłszy wydał ostatnie tchnienie i stał się strach wielki na wszystkich słuchających tych
Wstawszy zaś młodsi spowili go i wyniósłszy pogrzebali
Stał się zaś jak godzin trzech odstęp i żona jego nie wiedząc co stało się weszła
Odpowiedział zaś jej Piotr powiedz mi czy za tak wiele teren oddaliście ona zaś powiedziała tak za tak wiele
zaś Piotr powiedział do niej dlaczego po co zostałaś umówiona zostaliście umówieni wy doświadczyć Ducha Pana oto stopy tych którzy pogrzebali męża twojego przed drzwiami i wyniosą ciebie
Padła zaś od razu przy stopach jego i wydała ostatnie tchnienie wszedłszy zaś młodzieńcy znaleźli ją martwą i wyniósłszy pogrzebali przy mężu jej
Przez zaś ręce wysłanników stawał się stawały się znaki i cuda w ludzie liczne i byli jednomyślnie wszyscy w Portyku Salomona
zaś z pozostałych nikt ośmielał się być przyłączonym z nimi ale uczynił wielkim ich lud
Coraz bardziej zaś zostali przyłączani wierzący Panu mnóstwo mężów zarówno i kobiet
Schodziło zaś i mnóstwo dookoła miast w Jeruzalem niosąc słabych i którzy są trapieni przez duchy nieczyste którzy byli uleczani wszyscy
Wstawszy zaś arcykapłan i wszyscy ci razem z nim ci będący stronnictwo saduceuszów zostali napełnieni zazdrością
Zwiastun zaś Pana przez noc otworzył drzwi strażnicy wyprowadziwszy zarówno ich powiedział
Usłyszawszy zaś weszli od wczesnego ranku do świątyni i nauczali przybywszy zaś arcykapłan i ci razem z nim zwołali sanhedryn i cały starszyznę synów Izraela i wysłali do więzienia zostać przyprowadzonymi oni
zaś podwładni przybywszy nie znaleźli ich w strażnicy obróciwszy się zaś oznajmili
mówiąc że wprawdzie więzienie znaleźliśmy które jest zamknięte w całej niezawodności i strażników na zewnątrz stojących przed drzwiami otworzywszy zaś wewnątrz nikogo znaleźliśmy
Jak zaś usłyszeli słowa te zarówno kapłan i dowódca straży świątyni i arcykapłani byli w niepokoju co do nich co kolwiek oby stało się to
Przybywszy zaś ktoś oznajmił im mówiąc że oto mężowie których umieściliście w strażnicy są w świątyni stojąc i nauczając lud
Przyprowadziwszy zaś ich postawili w sanhedrynie i dopytywał ich arcykapłan
Odpowiedziawszy zaś Piotr i wysłannicy powiedzieli być posłusznym władzy trzeba Bogu bardziej niż ludziom
I my jesteśmy Jego świadkowie wypowiedzi tych i Ducha zaś Świętego którego dał Bóg którzy są posłuszni Mu
Ci zaś usłyszawszy byli rozpiłowani i zaplanowali zabić ich
Wstawszy zaś ktoś w sanhedrynie faryzeusz imieniem Gamaliel nauczyciel Prawa szacowny każdemu ludowi rozkazał na zewnątrz na krótko ktoś z wysłanników uczynić
jeśli zaś z Boga jest nie możecie obalić ich by czasem nie i walczącymi przeciw Bogu zostalibyście znalezieni
Zostali przekonani zaś przez niego i przywoławszy wysłanników wychłostawszy nakazali nie mówić w imieniu Jezusa i uwolnili ich
W zaś dniach tych gdy mnożą się uczniowie stało się szemranie Greków na Hebrajczyków że są przeoczane w posłudze codziennej wdowy ich
Przywoławszy zaś dwunastu mnóstwo uczniów powiedzieli nie podobające się jest nam pozostawiwszy Słowo Boga służyć stołom
My zaś modlitwie i posłudze Słowa będziemy trwającymi niezłomnie
Szczepan zaś pełen wiary i mocy czynił cuda i znaki wielkie w ludzie
Powstali zaś niektórzy ze zgromadzenia która jest nazywana Libertynów i Cyrenejczyków i Aleksandryjczyków i z Cylicji i Azji dociekając razem ze Szczepanem
Powiedział zaś arcykapłan czy zatem te tak ma się
Ten zaś powiedział mężowie bracia i ojcowie posłuchajcie Bóg chwały został ukazany ojcu naszemu Abrahamowi będącemu w Mezopotamii zanim niż zamieszkać on w Haranie
Powiedział zaś tak Bóg że będzie nasienie jego przechodnie w ziemi obcej i uczynią niewolnikiem je i będą wyrządzać zło lat czterysta
Przyszedł zaś głód nad całą ziemią egipską i Kanaanem i ucisk wielki i nie znajdowali żywności ojcowie nasi
Usłyszawszy zaś Jakub że będące zboża w Egipcie posłał ojców naszych najpierw
Wysławszy zaś Józef wezwał do siebie ojca jego Jakuba i całą rodzinę jego w duszach siedemdziesięciu pięciu
Zszedł zaś Jakub do Egiptu i umarł on i ojcowie nasi
Tak jak zaś zbliżał się czas obietnicy którą przysiągł Bóg Abrahamowi wzrósł lud i został pomnożony w Egipcie
Zostawszy wyrzuconym zaś on zabrała go córka faraona i wykarmiła go sobie za syna
I został wychowany Mojżesz całą mądrością Egipcjan był zaś mocny w słowach i w czynach
Jak zaś został wypełniony mu czterdziestoletni czas weszło do serca jego odwiedzić braci jego synów Izraela
Wnioskował zaś rozumieć bracia jego że Bóg przez rękę jego daje im zbawienie zaś nie zrozumieli
zaś następującemu dniowi został ukazany im walczącym i jednał ich do pokoju powiedziawszy mężowie bracia jesteście wy po co czynicie niesprawiedliwość jeden drugiemu
Ten zaś czyniący niesprawiedliwość bliźniemu odtrącił go powiedziawszy kto cię ustanowił przywódcą i sędzią nad nami
Uciekł zaś Mojżesz na słowo to i stał się przechodniem w ziemi madiańskiej gdzie zrodził synów dwóch
zaś Mojżesz zobaczywszy zdziwił się widzeniu gdy podchodzi zaś on przyjrzeć się stał się głos Pana do niego
Ja Bóg ojców twoich Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba drżący zaś który stał się Mojżesz nie ośmielał się przyjrzeć się
Powiedział zaś mu Pan rozwiąż sandał stóp twoich bowiem miejsce na którym stanąłeś ziemia święta jest
Odwrócił się zaś Bóg i wydał ich służyć wojsku nieba tak jak jest napisane w zwoju proroków czy zabijane i ofiary przyprowadziliście Mi lat czterdzieści na pustkowiu dom Izraela
Salomon zaś zbudował Mu dom
Niebo Mi tron zaś ziemia podnóżek stóp moich jaki dom zbudujecie Mi mówi Pan lub które miejsce odpoczynku mojego
Słysząc zaś te byli rozpiłowani w sercach ich i zgrzytali zębami na niego
Będąc zaś pełen Ducha Świętego spojrzawszy wprost do nieba zobaczył chwałę Boga i Jezusa stojącego z prawej strony Boga
Krzyknąwszy zaś głosem wielkim przycisnęli uszy ich i ruszyli jednomyślnie na niego
Położywszy zaś kolana krzyknął głosem wielkim Panie nie postawiłbyś im grzechu tego i to powiedziawszy został uśpiony
Saul zaś był zgadzający się z zabiciem jego stało się zaś w tym dniu prześladowanie wielkie na zgromadzenie w Jerozolimie wszyscy zarówno byli rozproszeni po krainach Judei i Samarii oprócz wysłanników
Pogrzebali zaś Szczepana mężowie pobożni i uczynili bicie się w piersi wielki nad nim
Saul zaś tępił zgromadzenie po domach wchodząc ciągnąc zarówno mężów i kobiety przekazywał do strażnicy
Filip zaś zszedłszy do miasta Samarii ogłaszał im Pomazańca
Liczni bowiem z mających duchy nieczyste wołające wielkim głosem wychodził wychodziły liczni zaś którzy są sparaliżowani i kulawi zostali uleczeni
Mąż zaś pewien imieniem Szymon był wcześniej w mieście praktykujący magię i zdumiewający naród Samarii mówiąc że być kimś on sam wielkim
Zważali zaś na niego z powodu dość duży czas praktykowaniem magii zdumiewać ich
Gdy zaś uwierzyli Filipowi głoszącemu dobrą nowinę o Królestwie Boga i imieniu Jezusa Pomazańca byli zanurzani mężowie zarówno i kobiety
zaś Szymon i on uwierzył i zostawszy zanurzonym był trwającym niezłomnie przy Filipie oglądając zarówno moce i znaki stające się był zdumiony
Usłyszawszy zaś w Jerozolimie wysłannicy że przyjęła Samaria Słowo Boga wysłali do nich Piotra i Jana
Jeszcze nie bowiem był na nikogo z nich spadający jedynie zaś którzy są zanurzeni byli w imię Pana Jezusa
Zobaczywszy zaś Szymon że przez nałożenie rąk wysłanników jest dawany Duch Święty przyniósł im pieniądze
Piotr zaś powiedział do niego srebro twoje razem z tobą oby jest ku zgubie gdyż dar Boga wnioskowałeś przez pieniądze nabywać
Odpowiedziawszy zaś Szymon powiedział poproście wy za mnie do Pana żeby nic przyszłoby na mnie co powiedzieliście
Zwiastun zaś Pana powiedział do Filipa mówiąc powstań i idź na południe do drogi schodzącej od Jeruzalem ku Gazie ta jest pusta
Powiedział zaś Duch Filipowi podejdź i zostań przyłączony do rydwanu tego
Podbiegłszy zaś Filip usłyszał go czytającego proroka Izajasza i powiedział zatem rzeczywiście wiesz co czytasz
Ten zaś powiedział jak bowiem kolwiek oby mogę jeśli nie ktoś poprowadziłby mnie zaprosił zarówno Filipa żeby wszedłszy usiąść razem z nim
zaś urywek Pisma który czytał był ten jak owca na rzeź był prowadzony i jak baranek wobec tego który strzyże Go niemy tak nie otwiera ust Jego
W uniżeniu Jego sąd Jego został podniesiony zaś pokolenie Jego kto opowie gdyż jest zabierane z ziemi życie Jego
Odpowiedziawszy zaś eunuch Filipowi powiedział proszę cię o kim prorok mówi to o sobie samym lub o innym kimś
Otworzywszy zaś Filip usta jego i zacząwszy od Pisma tego ogłosił dobrą nowinę mu o Jezusie
Jak zaś jechali po drodze przyszli do jakiejś wody i mówi eunuch oto woda co zabrania mi zostać zanurzonym
Powiedział zaś Filip jeśli wierzysz z całego serca wolno odpowiedziawszy zaś powiedział wierzę Synem Boga być Jezus Pomazaniec
Gdy zaś weszli z wody Duch Pana porwał Filipa i nie zobaczył go już dłużej nie eunuch jechał bowiem drogą jego radując się
Filip zaś został znaleziony w Azocie i przechodząc głosił dobrą nowinę miastom wszystkim aż do przyjść on ku Cezarei
Zaś Saul jeszcze dysząc groźbą i morderstwem do uczniów Pana podszedłszy do arcykapłana
W zaś iść stało się mu zbliżać się do Damaszku i nagle otoczyło blaskiem go światło z nieba
Powiedział zaś kim jesteś Panie zaś Pan powiedział Ja jestem Jezus którego ty prześladujesz trudno ci ku ościeniom wierzgać
zaś mężowie towarzyszący mu stanęli oniemiali słysząc wprawdzie głos nikogo zaś oglądając
Został wzbudzony zaś Saul z ziemi gdy są otworzone zaś oczy jego nic widział prowadząc za rękę zaś go wprowadzili do Damaszku
Był zaś pewien uczeń w Damaszku imieniem Ananiasz i powiedział do niego Pan w widzeniu Ananiaszu zaś powiedział oto ja Panie
zaś Pan do niego wstawszy pójdź na ulicę która jest nazywana Prostą i odszukaj w domu Judasza Saula imieniem Tarsyjczyk oto bowiem modli się
Odpowiedział zaś Ananiasz Panie słyszałem od wielu o mężu tym ile zła uczynił świętym Twoim w Jeruzalem
Powiedział zaś do niego Pan idź gdyż naczynie wybrania Mi jest ten zanieść imię Moje przed narody i królów synów zarówno Izraela
Odszedł zaś Ananiasz i wszedł do domu i włożywszy na niego ręce powiedział Saulu bracie Pan wysyłał mnie Jezus Ten który został ukazany ci w drodze którą przychodziłeś żeby przejrzałbyś i zostałbyś napełniony Duchem Świętym
I wziąwszy pożywienie umocnił się stał się zaś Saul z tymi w Damaszku uczniami dni jakieś
Zdumiewali się zaś wszyscy słuchający i mówili nie Ten jest który niszczył w Jeruzalem przywołujących imię to a tutaj względem tego przyszedł aby którzy są związani oni poprowadziłby do arcykapłanów
Saul zaś bardziej został umacniany i zdumiewał Judejczyków zamieszkujących w Damaszku dowodząc że Ten jest Pomazaniec
Gdy zaś zostały wypełnione dni dość liczne radzili Judejczycy zabić go
Został poznany zaś Saulowi spisek ich śledzili także bram dniem zarówno i nocą żeby go zabiliby
Wziąwszy zaś go uczniowie nocą spuścili przez mur spuściwszy w koszu
Przybywszy zaś Saul do Jeruzalem próbował być przyłączonym do uczniów i wszyscy bali się go nie wierząc że jest uczeń
Barnaba zaś chwyciwszy go przyprowadził do wysłanników i opowiedział im jak w drodze zobaczył Pana i że powiedział mu i jak w Damaszku powiedział otwarcie w imieniu Jezusa
Mówił zarówno i dociekał razem względem Greków zaś usiłowali go zabić
Dowiedziawszy się zaś bracia odprowadzili go do Cezarei i posłali go do Tarsu
Stało się zaś Piotr przechodząc przez wszystkich zejść i do świętych zamieszkujących Lyddę
Znalazł zaś tam człowieka pewnego Eneasza imieniem od lat ośmiu leżącego na macie który był który jest sparaliżowany
W Joppie zaś pewna była uczennica imieniem Tabita która tłumacząc jest nazywana Dorkas ta była pełna dobrych dzieł i jałmużn które czyniła
Stało się zaś w dniach tych która stała się słabą ona umrzeć umywszy zaś ją położyli na sali na piętrze
Blisko zaś będąc Lydda Joppy uczniowie usłyszawszy że Piotr jest w niej wysłali dwóch mężów do niego prosząc nie opóźniać się przejść aż do nich
Wstawszy zaś Piotr przyszedł razem z nimi który przyszedłszy zaprowadzili do sali na piętrze i stanęły obok niego wszystkie wdowy płacząc i pokazując tuniki i szaty ile czyniła z nimi będąc Dorkas
Wyrzuciwszy zaś na zewnątrz wszystkich Piotr położywszy kolana pomodlił się i zwróciwszy się do ciała powiedział Tabito powstań ta zaś otworzyła oczy jej i zobaczywszy Piotra usiadła
Dawszy zaś jej rękę wzbudził ją zawoławszy zaś świętych i wdowy postawił obok ją żyjącą
znajome zaś stało się według całej Joppy i liczni uwierzyli w Pana
Stało się zaś dni dość liczne pozostać on w Joppie u pewnego Szymona garbarza
Mąż zaś pewien był w Cezarei imieniem Korneliusz setnik z kohorty która jest nazywana italską
Ten zaś spojrzawszy wprost na niego i przestraszony który stał się powiedział co jest Panie powiedział zaś mu modlitwy twoje i jałmużny twoje weszły ku pamiątce przed Bogiem
Jak zaś odszedł zwiastun mówiący Korneliuszowi zawoławszy dwóch z domowników jego i żołnierza pobożnego z trwających niezłomnie przy nim
Tego zaś następnego dnia gdy idą drogą tamci i do miasta gdy zbliżają się wszedł Piotr na taras pomodlić się o godzinie szóstej
Stał się zaś bardzo głodny i chciał skosztować gdy przygotowują zaś oni spadło na niego zdumienie
zaś Piotr powiedział przenigdy Panie gdyż nigdy zjadłem każde pospolite lub nieczyste
To zaś stało się do trzykrotnie i znowu zostało uniesione naczynie do nieba
Gdy zaś w sobie był w niepokoju Piotr czym kolwiek oby jest widzenie które zobaczył i oto mężowie którzy są wysłani od Korneliusza zapytawszy o dom Szymona stanęli obok przy bramie
zaś Piotr gdy rozważa o widzeniu powiedział mu Duch oto mężowie trzej szukają cię
Zszedłszy zaś Piotr do mężów którzy są wysłani od Korneliusza do niego powiedział oto ja jestem którego szukacie jaka przyczyna dla którego jesteście obecni
Ci zaś powiedzieli Korneliusz setnik mąż sprawiedliwy i bojący się Boga który otrzymuje świadectwo zarówno przez cały naród Judejczyków otrzymał wyrocznię przez zwiastuna świętego wezwać cię do domu jego i usłyszeć wypowiedzi od ciebie
Wezwawszy więc ich ugościł tego zaś następnego dnia Piotr wyszedł z nimi i niektórzy z braci tych z Joppy poszli razem z nim
A następnego dnia weszli do Cezarei zaś Korneliusz był oczekujący ich zwoławszy do siebie krewnych jego i koniecznych przyjaciół
Gdy zaś stało się wejść Piotr wyszedłszy na spotkanie mu Korneliusz upadłszy do stóp oddał cześć
zaś Piotr go podniósł mówiąc powstań i ja sam człowiek jestem
Otworzywszy zaś Piotr usta powiedział na prawdę chwytam że nie jest stronniczy Bóg
Usłyszeli zaś wysłannicy i bracia będący w Judei że i poganie przyjęli Słowo Boga
Zacząwszy zaś Piotr wyjaśniał im kolejno mówiąc
Usłyszałem zaś głos mówiący mi wstawszy Piotrze zarzynaj i zjedz
Powiedziałem zaś przenigdy Panie gdyż wszystko pospolite lub nieczyste nigdy weszło do ust moich
Odpowiedział zaś mi głos po drugi raz z nieba co Bóg oczyścił ty nie miej za pospolite
To zaś stało się do trzykrotnie i znowu zostało wciągnięte wszystko do nieba
Powiedział zaś mi Duch przyjść razem z nimi nic wahając się przyszło zaś razem ze mną i sześciu braci tych i weszliśmy do domu męża
W zaś zacząć mi mówić spadł Duch Święty na nich tak jak i na nas na początku
Została przypomniana mi zaś wypowiedź Pana jaką mówił Jan wprawdzie zanurzył wodą was zaś zostaniecie zanurzeni w Duchu Świętym
Jeśli więc równy dar dał im Bóg jak i nam którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Pomazańca ja zaś jak byłem mocny zabronić Bogu
Usłyszawszy zaś te ucichli i chwalili Boga mówiąc zatem i poganom Bóg nawrócenie dał do życia
Byli zaś niektórzy z nich mężowie Cypryjczycy i Cyrenejczycy którzy wszedłszy do Antiochii mówili do Greków głosząc dobrą nowinę Pana Jezusa
Zostało usłyszane zaś słowo do uszów zgromadzenia w Jerozolimie o nich i posłali Barnabę przyjść aż do Antiochii
Wyszedł zaś do Tarsu Barnaba poszukać Saula
I znalazłszy go przyprowadził go do Antiochii stało się zaś oni rok cały zostać zebranymi w zgromadzeniu i nauczać tłum dość duży otrzymać zarówno najpierw w Antiochii uczniowie chrześcijanami
W tych zaś dniach zeszli z Jerozolimy prorocy do Antiochii
Wstawszy zaś jeden z nich imieniem Agabus oznaczył przez Ducha głód wielki mieć być na całym świecie zamieszkałym który i stał się za Klaudiusza cesarza
zaś z uczniów tak jak miał dostatek ktoś ustanowione każdy z nich na posługę posłać zamieszkującym w Judei braciom
W tej zaś porze położył Herod król ręce wyrządzić zło niektórym ze zgromadzenia
Zabił zaś Jakuba brata Jana mieczem
A zobaczywszy że podobające się jest Judejczykom dodał ująć i Piotra były zaś dni Przaśników
wprawdzie więc Piotr był strzeżony w strażnicy modlitwa zaś była żarliwa stająca się przez zgromadzenie do Boga za nim
Gdy zaś zamierzał go wyprowadzić Herod nocy tej był Piotr który jest uśpiony pomiędzy dwoma żołnierzami który jest związany łańcuchami dwoma strażnicy zarówno przed drzwiami strzegli strażnicy
I oto zwiastun Pana stanął przy i światło zajaśniało w celi uderzywszy zaś bok Piotra obudził go mówiąc powstań w szybkości i opadły jego łańcuchy z rąk
Powiedział także zwiastun do niego przepasz się i obuj sandały twoje uczynił zaś tak i mówi mu okryj płaszcz twój i podąż za mną
i wyszedłszy podążał za nim i nie wiedział że prawdziwe jest stające się przez zwiastuna uważał zaś widzenie widzieć
Przeszedłszy zaś pierwszą straż i drugą przyszli do bramy żelaznej prowadzącej do miasta która sama z siebie została otworzona im i wyszedłszy wcześniej przeszli ulicę jedną i zaraz odstąpił zwiastun od niego
Gdy zapukał zaś Piotr w drzwi bramy podeszła służąca posłuchać imieniem Rode
I poznawszy głos Piotra z radości nie otworzyła bramy wybiegłszy zaś oznajmiła stać Piotr przed bramą
zaś do niej powiedzieli szalejesz zaś upierała się tak mieć się zaś mówili zwiastun jego jest
zaś Piotr pozostał pukając otworzywszy zaś zobaczyli go i zdumieli się
Potrząsnąwszy zaś im ręką zachowywać milczenie opowiedział im jak Pan go wyprowadził ze strażnicy powiedział zaś oznajmijcie Jakubowi i braciom te i wyszedłszy poszedł w inne miejsce
Gdy stał się zaś dzień był zamęt nie mały wśród żołnierzy co zatem z Piotrem stało się
Herod zaś przeprowadziwszy poszukiwania jego i nie znalazłszy osądziwszy strażników rozkazał zostać wyprowadzonymi i zszedłszy z Judei do Cezarei przebywał
Był zaś Herod gniewający się na Tyryjczyków i Sydończyków jednomyślnie zaś byli obecni przy nim i przekonawszy Blasta tego nad sypialnią króla prosili o pokój z powodu być karmioną ich kraina przez królewską
W wyznaczonym zaś dniu Herod przyoblekłszy szatę królewską i usiadłszy na trybunie publicznie przemówił do nich
zaś lud wołał boga głos a nie człowieka
Od razu zaś uderzył go zwiastun Pana za to że nie dał chwały Bogu i który stał się jedzonym przez robaki wydał ostatnie tchnienie
zaś Słowo Boga wzrastało i było pomnożone
Barnaba zaś i Saul wrócili z Jeruzalem wypełniwszy posługę zabrawszy ze sobą i Jana który był przezywany Markiem
Byli zaś niektórzy w Antiochii w będącym zgromadzeniu prorocy i nauczyciele zarówno Barnaba i Symeon ten który jest nazywany Niger i Lucjusz Cyrenejczyk Manaen zarówno Heroda tetrarchy współwychowanek i Saul
Gdy pełnią służbę zaś oni Panu i poszcząc powiedział Duch Święty odłączcie właśnie Mi zarówno Barnabę i Saula do dzieła którego przywołałem ich
I którzy stali się w Salaminie zwiastowali Słowo Boga w zgromadzeniach Judejczyków mieli zaś i Jana podwładnego
Przeszedłszy zaś wyspę aż do Pafos znaleźli pewnego maga fałszywego proroka Judejczyka któremu imię BarJezus
Przeciwstawiał się zaś im Elymas mag tak bowiem jest przetłumaczone imię jego szukając odwrócić prokonsula z wiary
Saul zaś i Paweł zostawszy napełniony Duchem Świętym i spojrzawszy wprost na niego
i teraz oto ręka Pana na tobie i będziesz niewidomy nie widząc słońca aż do pory od razu zaś spadł na niego mrok i ciemność i krążąc dokoła szukał prowadzących za rękę
Zostawszy poprowadzonymi zaś z Pafos około Pawła przyszli do Perge Pamfilii Jan zaś odstąpiwszy od nich wrócił do Jerozolimy
Oni zaś przeszedłszy z Perge przybyli do Antiochii Pizydyjskiej i wszedłszy do zgromadzenia w dniu szabatów usiedli
Po zaś odczytywaniu Prawa i Proroków wysłali przełożeni zgromadzenia do nich mówiąc mężowie bracia jeśli jest Słowo w was zachęty do ludu mówcie
Wstawszy zaś Paweł i potrząsnąwszy ręką powiedział mężowie Izraelici i bojący się Boga posłuchajcie
Jak zaś wypełnił Jan bieg mówił za kogo mnie uważacie być nie jestem ja ale oto przychodzi po mnie co do którego nie jestem godny sandału stóp rozwiązać
Gdy zaś skończyli wszystkie te o Nim które są napisane zdjąwszy z drzewa położyli do grobowca
zaś Bóg wzbudził Go z martwych
Że zaś wzbudził Go z martwych już więcej nie mające nastąpić wracać do rozkładu tak powiedział że dam wam świętobliwe Dawida te godne wiary
Którego zaś Bóg wzbudził nie zobaczył rozkładu
Gdy wyszli zaś ze zgromadzenia Judejczyków prosili poganie na ten pomiędzy szabat zostać powiedziane im wypowiedzi te
Gdy zostało rozwiązane zaś zgromadzenie podążyli liczni z Judejczyków i czczący prozelici za Pawłem i Barnabą którzy mówiąc do nich przekonywali ich pozostawać przy łasce Boga
zaś przychodzącego szabatu prawie całe miasto zostało zebrane usłyszeć Słowo Boga
Zobaczywszy zaś Judejczycy tłumy zostali napełnieni zazdrością i sprzeciwiali się tym przez Pawła co jest mówione którzy sprzeciwiają się i którzy bluźnią
Powiedziawszy otwarcie zaś Paweł i Barnaba powiedzieli wam było konieczne najpierw zostać powiedziane Słowo Boga skoro zaś zaś odtrącacie je i nie godnymi sądzicie siebie samych wiecznego życia oto jesteśmy odwróceni do pogan
Słuchając zaś poganie radowali się i chwalili Słowo Pana i uwierzyli ilu byli którzy są wskazani do życia wiecznego
Było roznoszone zaś Słowo Pana przez całą krainę
zaś Judejczycy podżegali czczące kobiety i szanowane i pierwszych miasta i wzbudzili prześladowanie przeciwko Pawłowi i Barnabie i wyrzucili ich z granic ich
Ci zaś strząsnąwszy pył stóp ich na nich przyszli do Ikonium
zaś uczniowie zostali wypełnieni radością i Duchem Świętym
Stało się zaś w Ikonium według tego samego wejść oni do zgromadzenia Judejczyków i powiedzieć tak że uwierzyć z Judejczyków zarówno i Greków wielkie mnóstwo
Ci zaś którzy nie okazują posłuszeństwa Judejczycy wzbudzili i uczynili złymi dusze pogan przeciw braciom
Zostało rozdarte zaś mnóstwo miasta i ci wprawdzie byli z Judejczykami ci zaś razem z wysłannikami
Gdy zaś stało się poruszenie pogan zarówno i Judejczyków z przywódcami ich znieważyć i kamienować ich
zaś tłumy zobaczywszy co uczynił Paweł podniosły głos ich po lakońsku mówiąc bogowie zostawszy upodobnionymi ludziom zeszli do nas
Nazwali zarówno wprawdzie Barnabę Zeusem zaś Pawła Hermesem skoro zaś on był przewodzący słowem
zaś kapłan Zeusa tego będącego przed miastem ich byki i girlandy do bram przyniósłszy razem z tłumami chciał złożyć w ofierze
Usłyszawszy zaś wysłannicy Barnaba i Paweł rozdarłszy szaty ich wskoczyli w tłum krzycząc
Przyszli zaś z Antiochii i Ikonium Judejczycy i przekonawszy tłumy i ukamienowawszy Pawła ciągnęli na zewnątrz miasta wnioskując że on umrzeć
Gdy otoczyli zaś go uczniowie wstawszy wszedł do miasta i następnego dnia wyszedł razem z Barnabą do Derbe
Wybrawszy przez wyciągnięcie ręki zaś im starszych według zgromadzenia pomodliwszy się z postami powierzyli ich Panu w którego uwierzyli
Przybywszy zaś i zebrawszy zgromadzenie oznajmili ile uczynił Bóg z nimi i że otworzył poganom drzwi wiary
Przebywali zaś tam czas nie mały razem z uczniami
Przybywszy zaś do Jeruzalem zostali przyjęci przez zgromadzenie i wysłanników i starszych oznajmili zarówno ile Bóg uczynił z nimi
Powstali zaś niektórzy ze stronnictwa faryzeuszów którzy uwierzyli mówiąc że trzeba obrzezywać ich nakazać zarówno zachowywać Prawo Mojżesza
Zostali zebrani zaś wysłannicy i starsi zobaczyć co do słowa tego
Wielki zaś spór gdy stała się wstawszy Piotr powiedział do nich mężowie bracia wy wiecie że od dni dawnych Bóg wśród nas wybrał sobie przez usta moje usłyszeć poganie Słowo dobrej nowiny i uwierzyć
Zachowało milczenie zaś całe mnóstwo i słyszeli Barnabę i Pawła gdy wyjaśnia ile uczynił Bóg znaki i cuda w poganach przez nich
Po zaś zachować milczenie oni odpowiedział Jakub mówiąc mężowie bracia posłuchajcie mnie
Przeczytawszy zaś uradowali się z powodu pociechy
Judasz zaś i Sylas i oni prorocy będąc przez słowo wielkie zachęcali braci i utwierdzili
Uczyniwszy zaś czas zostali wypuszczeni z pokojem przez braci do wysłanników
Zdało się zaś Sylasowi pozostać tam
Paweł zaś i Barnaba przebywali w Antiochii nauczając i głosząc dobrą nowinę z i innymi licznymi Słowo Pana
Po zaś jakichś dniach powiedział Paweł do Barnaby zawróciwszy właśnie odwiedzilibyśmy braci naszych w każdym mieście w których zwiastowaliśmy Słowo Pana jak mają się
Barnaba zaś zaplanował zabrać ze sobą Jana który jest nazywany Markiem
Paweł zaś uznał za godne tego który odstąpił od nich z Pamfilii i nie przeszedłszy razem z nimi do dzieła nie zabrać ze sobą tego
Paweł zaś wybrawszy Sylasa wyszedł zostawszy przekazanym łasce Boga przez braci
Przechodził zaś Syrię i Cylicji utwierdzając zgromadzenia
Przyszedł zaś do Derbe i Listry i oto uczeń pewien był tam imieniem Tymoteusz syn kobiety pewnej judejskiej wiernej ojca zaś Greka
Gdy zaś przechodzili te miasta przekazywali im strzec postanowień które są osądzone przez wysłanników i starszych w Jeruzalem
Przeszedłszy zaś Frygię i galacką krainę zostawszy powstrzymanymi przez Świętego Ducha powiedzieć Słowo w Azji
Przeszedłszy zaś Mizję zeszli do Troady
Gdy zaś to widzenie zobaczył zaraz poszukaliśmy wyjść do Macedonii dochodząc że przywołał nas Pan ogłosić dobrą nowinę im
Stamtąd zarówno do Filippi która jest pierwszej części Macedonii miasto kolonia byliśmy zaś w tym mieście przebywając dni jakichś
Gdy zaś została zanurzona i dom jej poprosiła mówiąc jeśli osądzacie mnie wierną Pana być wszedłszy do domu mojego pozostańcie i przymusiła nas
Stało się zaś idąc nam na modlitwę służąca pewna mająca ducha wróżby wyjść naprzeciw nam która zarobek wielki przydawała panom jej wróżąc
To zaś czyniła przez wiele dni oburzywszy się zaś Paweł i odwróciwszy się duchowi powiedział nakazuję ci w imieniu Jezusa Pomazańca wyjść od niej i wyszedł tej godziny
Zobaczywszy zaś panowie jej że wyszła nadzieja zarobku ich chwyciwszy Pawła i Sylasa zaciągnęli na rynek przed przywódców
Podczas zaś północy Paweł i Sylas modląc się śpiewali hymn Bogu przysłuchiwali się zaś im więźniowie
Nagle zaś trzęsienie ziemi stało się wielkie tak że zostać potrząśnięte fundamenty więzienia zostały otworzone także od razu drzwi wszystkie i wszystkich więzy został zwolniony zostały zwolnione
Zbudzony zaś który stał się strażnik więzienny i zobaczywszy które są otworzone drzwi strażnicy dobywszy miecza zamierzał siebie zabić wnioskując wymknąć się więźniom
Zawołał zaś głosem wielkim Paweł mówiąc nic uczyniłbyś sobie złego wszyscy bowiem jesteśmy tutaj
Poprosiwszy zaś światła wskoczył i drżący który stał się przypadł do Pawła i Sylasa
Ci zaś powiedzieli uwierz w Pana Jezusa Pomazańca a zostaniesz zbawiony ty i dom twój
Dzień zaś gdy stał się wysłali dowódcy straży trzymających rózgę mówiąc oddal ludzi tych
Oznajmił zaś strażnik więzienny słowa te do Pawła że wysłali dowódcy straży aby zostalibyście uwolnieni teraz więc wyszedłszy idźcie w pokoju
zaś Paweł powiedział do nich wychłostawszy nas publicznie bez sądów ludzi Rzymianami będących rzucili do strażnicy i teraz potajemnie nas wyrzucają nie bowiem ale przyszedłszy sami nas niech wyprowadzą
Oznajmili zaś dowódcom straży trzymający rózgę wypowiedzi te i przestraszyli się usłyszawszy że Rzymianie są
Wyszedłszy zaś ze strażnicy weszli do Lidii i zobaczywszy braci zachęcili ich i wyszli
Przewędrowawszy zaś Amfipolis i Apollonię przyszli do Tesaloniki gdzie było zgromadzenie Judejczyków
Według zaś będącego zwyczajem Pawła wszedł do nich i przez szabaty trzy rozmawiał z nimi z Pism
Pozazdrościwszy zaś którzy nie okazują posłuszeństwa Judejczycy i dobrawszy z rynkowych jakichś mężów niegodziwych i uczyniwszy tłum robili zgiełk w mieście stanąwszy obok także domu Jazona szukali ich przyprowadzić do ludu
Nie znalazłszy zaś ich ciągnęli Jazona i jakichś braci przed przełożonych miasta wołając że świat zamieszkiwany zburzywszy ci i tutaj są obecni
Poruszyli zaś tłum i przełożonych miasta słuchających tych
zaś bracia zaraz przez noc wysłali zarówno Paweł i Sylas do Berei którzy przybywszy do zgromadzenia Judejczyków powracali
Ci zaś byli szlachetniej urodzeni od tych w Tesalonice którzy przyjęli Słowo z całą gotowością co dzień rozsądzając Pisma czy oby miało się te tak
Gdy zaś poznali z Tesaloniki Judejczycy że i w Berei zostało zwiastowane przez Pawła Słowo Boga przyszli i tam potrząsając tłumy
zaraz zaś wtedy Pawła posłali bracia iść jak do morza pozostali zaś zarówno Sylas i Tymoteusz tam
zaś sprowadzający Pawła poprowadzili go aż do Aten i wziąwszy przykazanie do Sylasa i Tymoteusza aby jak najszybciej przyszliby do niego wychodzili
W zaś Atenach oczekując ich Paweł został drażniony duch jego w nim oglądając pełnych wizerunków będące miasto
Niektórzy zaś z epikurejskich i stoickich filozofów stykali się z nim i niektórzy mówili co kolwiek oby chce gaduła ten mówić ci zaś obcych demonów zdaje się głosiciel być gdyż o Jezusie i powstaniu im głosił dobrą nowinę
Ateńczycy zaś wszyscy i przebywający w kraju obcy na nic innego mieli dogodną porę niż mówić coś i słuchać coraz nowszego
Zostawszy postawionym zaś Paweł na środku Aresa Wzgórzu powiedział mężowie Ateńczycy na każdym jako nader religijnych was widzę
Usłyszawszy zaś o powstaniu z martwych wprawdzie drwili zaś powiedzieli posłuchamy cię znów o tym
Niektórzy zaś mężowie zostawszy przyłączonymi mu uwierzyli wśród których i Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris i inni z nimi
Po zaś tych zostawszy oddalonym Paweł z Aten przyszedł do Koryntu
Rozmawiał zaś w zgromadzeniu co każdy szabat przekonywał zarówno Judejczyków i Greków
Gdy zaś zeszli z Macedonii zarówno Sylas i Tymoteusz został przynaglony duchem Paweł zaświadczając Judejczykom Pomazańca Jezusa
Gdy przeciwstawiają się zaś oni i gdy bluźnią strząsnąwszy szaty powiedział do nich krew wasza na głowę waszą czysty ja od teraz do pogan pójdę
Kryspus zaś przełożony zgromadzenia uwierzył Panu razem z całym domem jego i liczni Koryntianie słuchając uwierzyli i byli zanurzani
Powiedział zaś Pan przez widzenie w nocy Pawłowi nie bój się ale mów i nie zamilczałbyś
Galion zaś gdy jest prokonsulem Achai powstali przeciwko jednomyślnie Judejczycy Pawłowi i przyprowadzili go do trybuny
Gdy zamierza zaś Paweł otwierać usta powiedział Galion do Judejczyków jeśli wprawdzie więc było bezprawie jakieś lub niegodziwe przestępstwo niegodziwe o Judejczycy co do słowa kiedykolwiek znosiłem was
jeśli zaś spór jest o słowo i imiona i Prawa u was zobaczycie sami sędzia bowiem ja tych nie chcę być
Chwyciwszy zaś wszyscy Grecy Sostenesa przełożonego zgromadzenia bili przed trybuną i nic tych Galion martwił się
zaś Paweł jeszcze pozostawiwszy dni dość liczne z braćmi rozstawszy się odpłynął do Syrii i razem z nim Pryscylla i Akwila ostrzygłszy sobie głowę w Kenchreach miał bowiem ślub
Przyszedł zaś do Efezu i tamtych pozostawił tam on zaś wszedłszy do zgromadzenia rozmawiał z Judejczykami
Gdy proszą zaś oni na większy czas pozostać u nich nie wyraził zgodę
ale rozstał się z nimi powiedziawszy trzeba mi całkowicie święto przychodzące uczynić w Jerozolimie znowu zaś zawrócę do was za sprawą Boga który chce i został wyprowadzony z Efezu
Judejczyk zaś pewien Apollos imieniem Aleksandryjczyk rodem mąż wymowny przyszedł do Efezu mocny będący w Pismach
Ten zarówno zaczął mówić otwarcie w zgromadzeniu usłyszawszy zaś go Akwila i Pryscylla wziąwszy na bok go i uważniej mu wyłożyli Boga drogę
Gdy chce zaś on przejść do Achai zachęciwszy bracia napisali uczniom przyjąć go ten przybywszy nadał się wiele tym którzy uwierzyli przez łaskę
Stało się zaś podczas gdy Apollos być w Koryncie Paweł przeszedłszy wyżynne części przyjść do Efezu i znalazłszy jakichś uczniów
Powiedział do nich czy Ducha Świętego otrzymaliście uwierzywszy zaś powiedzieli do niego ale ani czy Duch Święty jest usłyszeliśmy
Powiedział zarówno do nich w co więc zostaliście zanurzeni zaś powiedzieli w Jana zanurzeniu
Powiedział zaś Paweł Jan wprawdzie zanurzył zanurzeniem nawrócenia ludowi mówiąc w przychodzącego po nim aby uwierzyliby to jest w Pomazańca Jezusa
Usłyszawszy zaś zostali zanurzeni w imię Pana Jezusa
Było zaś wszystkich mężów jakby dwunastu
Wszedłszy zaś do zgromadzenia mówił otwarcie przez miesięcy trzy rozmawiając i przekonując o Królestwie Boga
Gdy zaś niektórzy zostali zatwardzeni i nie okazali posłuszeństwa złorzecząc drodze przed mnóstwem odstąpiwszy od nich odłączył uczniów co dzień rozmawiając w szkole Tyrannosa pewnego
To zaś stało się przez lata dwa tak że wszyscy zamieszkujący Azję usłyszeć Słowo Pana Jezusa Judejczycy zarówno i Grecy
Usiłowali zaś niektórzy z obchodzących wkoło Judejczyków egzorcystów wymieniać nad mającymi duchy niegodziwe imię Pana Jezusa mówiąc zaklinamy was na Jezusa którego Paweł głosi
Byli zaś pewni synowie Scewy Judejczyka arcykapłana siedem to czyniący
Odpowiedziawszy zaś duch niegodziwy powiedział Jezusa znam i o Pawle wiem wy zaś kim jesteście
To zaś stało się znajome wszystkim Judejczykom zarówno i Grekom zamieszkującym Efez i spadł strach na wszystkich nich i było uczynione wielkim imię Pana Jezusa
Dość liczni zaś z tych magiczne którzy uczynili zniósłszy zwoje palili przed wszystkimi i zrachowali szacunki ich i znaleźli srebra dziesiątków tysięcy pięć
Gdy zaś zostało wypełnione te umieścił Paweł w Duchu przeszedłszy Macedonię i Achaję iść do Jeruzalem powiedziawszy że po stać się mnie tam trzeba mi i Rzym zobaczyć
Wysławszy zaś do Macedonii dwóch ze służących mu Tymoteusza i Erasta on trzymał czas ku Azji
Stał się zaś w porze tej zamęt nie mały co do drogi
Nie jedynie zaś ta jest w niebezpieczeństwie nam część ku poniewierce przyjść ale i wielkiej bogini Artemidy świątynia za nic zostać policzona mieć zarówno i być zniesioną wielkość jej którą cała Azja i świat zamieszkały czci
Usłyszawszy zaś i którzy stali się pełni wzburzenia krzyczeli mówiąc wielka Artemida Efeska
zaś Paweł gdy chce wejść w lud nie pozwolili mu uczniowie
Niektórzy zaś i z rządców Azji będąc mu przyjaciele posławszy do niego prosili nie dać siebie samego do teatru
Z zaś tłumu wywlekli Aleksandra wysuwając go Judejczycy zaś Aleksander potrząsnąwszy ręką chciał bronić się wobec ludu
Poznawszy zaś że Judejczyk jest głos stał się jeden z wszystkich jak na godzin dwie krzyczących wielka Artemida Efeska
Powściągnąwszy zaś pisarz tłum mówi mężowie Efezjanie kto bowiem jest człowiek który nie zna że Efezjan miasto opiekunem świątyni będącej wielką bogini Artemidy i tego spadłego od Zeusa
Jeśli zaś czegoś o inne poszukują w zgodnym z prawem zgromadzeniu zostanie wyjaśnione
Po zaś powstrzymać się zamęt przywoławszy Paweł uczniów i pozdrowiwszy wyszedł pójść do Macedonii
Przeszedłszy zaś części tamte i zachęciwszy ich słowem licznym przyszedł do Grecji
Towarzyszył zaś mu aż do Azji Sopater Berejczyk Tesaloniczanie zaś Arystarch i Sekundus i Gajus Derbejczyk i Tymoteusz Azjaci zaś Tychikus i Trofim
My zaś odpłynęliśmy po dniach Przaśników z Filippi i przyszliśmy do nich do Troady aż do dni pięciu gdzie przebywaliśmy dni siedem
W zaś pierwszym z szabatów gdy są zebranymi uczniowie połamać chleb Paweł rozmawiał z nimi zamierzając wychodzić następnego dnia przeciągnął zarówno słowo aż do północy
Były zaś lampy dość liczne w sali na piętrze gdzie byli którzy są zebrani
Siedzący zaś pewien młodzieniec imieniem Eustychos w otworze który jest zmorzony snem głębokim gdy rozmawia Paweł przez więcej zostawszy zmorzonym od snu spadł z trzeciego piętra w dół i został podniesiony martwy
Zszedłszy zaś Paweł przypadł do niego i objąwszy powiedział nie róbcie zgiełku bowiem dusza jego w nim jest
Wszedłszy zaś i połamawszy chleb i skosztowawszy przez dość duży zarówno przemówiwszy aż do brzasku tak wyszedł
Przyprowadzili zaś chłopca żyjącego i doznali zachęty nie umiarkowanie
My zaś wcześniej poszedłszy na statek zostaliśmy wyprowadzonymi do Assos stamtąd zamierzając brać do góry Pawła tak bowiem było które jest zarządzone zamierzając on iść pieszo
Gdy zaś złączył się z nami w Assos podniósłszy go przyszliśmy do Mitylene
A stamtąd odpłynąwszy nadchodzącego dnia przyszliśmy naprzeciw Chios zaś inne skierowaliśmy do Samos i pozostawszy do Trogillu który jest nadchodzącym przyszliśmy do Miletu
Z zaś Miletu posławszy do Efezu wezwał do siebie starszych zgromadzenia
Gdy zaś przybyli do niego powiedział im wy wiecie od pierwszego dnia od którego stanąłem w Azji jak z wami cały czas stałem się
Sami zaś wiecie że potrzebom moim i będącym ze mną służyły ręce te
Dość duży zaś stał się płacz wszystkich i przypadłszy na szyję Pawła całowali go
doznając bólu najbardziej z powodu słowa które powiedział że już nie mają oblicza jego widzieć odprowadzili zaś go do statku
Gdy zaś stało się zostać wyprowadzonymi nam zostawszy odsuniętymi od nich pojechawszy prosto przyszliśmy do Kos zaś następnie do Rodos a stamtąd ku Patarze
Ukazawszy się zaś Cyprowi i pozostawiwszy go z lewej strony płynęliśmy do Syrii i byliśmy prowadzeni w dół do Tyru tam bowiem był statek wyładowujący ładunek
Gdy zaś stało się nam wypełnić te dni wyszedłszy szliśmy odprowadzając nas wszyscy razem z kobietami i dziećmi aż do na zewnątrz miasta i położywszy kolana na brzegu pomodliliśmy się
i pozdrowiwszy jedni drugich wsiedliśmy na statek tamci zaś wrócili do swoich
My zaś żeglowanie dokonawszy z Tyru przyszliśmy do Ptolemaidy i pozdrowiwszy braci pozostaliśmy dzień jeden u nich
Tego zaś następnego dnia wyszedłszy odnośnie Pawła przyszliśmy do Cezarei i wszedłszy do domu Filipa głosiciela dobrej nowiny będącego z siedmiu pozostaliśmy u niego
Temu zaś były córki dziewice cztery prorokujące
Gdy pozostaje zaś nam dni więcej zeszedł pewien z Judei prorok imieniem Agabus
Gdy zaś usłyszeliśmy te prosiliśmy my zarówno i miejscowi nie wchodzić mu do Jeruzalem
Odpowiedział zaś Paweł co czynicie płacząc i krusząc moje serce ja bowiem nie jedynie zostać związanym ale i umrzeć w Jeruzalem gotów mam dla imienia Pana Jezusa
Nie mogąc przekonać zaś go ucichliśmy powiedziawszy wola Pana niech stanie się
Po zaś dniach tych przygotowawszy się do podróży wchodziliśmy do Jeruzalem
Przyszli razem zaś i uczniowie z Cezarei z nami prowadząc u którego zostalibyśmy ugoszczeni Mnazona pewnego Cypryjczyka dawnego ucznia
Gdy staliśmy się zaś my w Jerozolimie z radością przyjęli nas bracia
Tego zaś nadchodzącego dnia wszedł Paweł razem z nami do Jakuba wszyscy zarówno przybyli starsi
Ci zaś usłyszawszy chwalili Pana powiedzieli zarówno mu widzicie bracie ile dziesiątków tysięcy są Judejczyków którzy uwierzyli i wszyscy zapaleńcy Prawa pozostają
Zostali pouczeni zaś o tobie że odstępstwa nauczasz od Mojżesza u pogan wszystkich Judejczyków mówiąc aby nie obrzezywać ich dzieci ani według zwyczajów postępować
Co do zaś tych którzy uwierzyli pogan my napisaliśmy list osądziwszy nic takiego zachowywać im jeśli nie strzec się oni zarówno ofiarowanego bóstwu i z krwią i uduszonym i nierządu
Gdy zaś miały siedem dni być spełnionymi z Azji Judejczycy zobaczywszy go w świątyni zdumiewali cały tłum i położyli ręce na niego
Gdy szukają zaś go zabić weszła wieść do trybuna kohorty że całe jest zdumione Jeruzalem
Ten natychmiast wziąwszy ze sobą żołnierzy i setników zbiegł do nich zaś zobaczywszy trybuna i żołnierzy powstrzymali się bijący Pawła
Inni zaś inne coś wołali w tłumie nie mogąc zaś poznać niezawodne przez zamęt rozkazał być prowadzonym on do obozu
Gdy zaś stał się przed schodami zdarzyło się być niesionym on przez żołnierzy z powodu gwałtu tłumu
Mający zarówno być wyprowadzonym do obozu Paweł mówi trybunowi czy wolno mi powiedzieć coś do ciebie zaś powiedział po grecku znasz
Powiedział zaś Paweł ja człowiek wprawdzie jestem Judejczyk Tarsyjczyk z Cylicji nie nieznacznego miasta obywatel proszę zaś ciebie pozwól mi powiedzieć do ludu
Gdy pozwolił zaś mu Paweł stojąc na schodach potrząsnął ręką ludowi wielka zaś cisza gdy stała się przemówił hebrajską mową mówiąc
Usłyszawszy zaś że hebrajską mową przemawia do nich bardziej przydali spokoju i mówi
Ja wprawdzie jestem mąż Judejczyk który jest zrodzony w Tarsie Cylicji który jest wychowany zaś w mieście tym u stóp Gamaliela który jest wychowywany według dokładności ojczystego Prawa zapaleniec będąc Boga tak jak wszyscy wy jesteście dzisiaj
Stało się zaś mi idącemu i zbliżającemu się Damaszku około południa nagle z nieba otoczyć blaskiem światło dość duże około mnie
Ja zaś odpowiedziałem kim jesteś Panie powiedział zarówno do mnie Ja jestem Jezus Nazarejczyk którego ty prześladujesz
Ci zaś ze mną będący wprawdzie światło oglądali i przestraszeni stali się zaś głosu nie usłyszeli mówiącego mi
Powiedziałem zaś co uczyniłbym Panie zaś Pan powiedział do mnie wstawszy idź do Damaszku i tam ci zostanie powiedziane o wszystkim co jest wskazane ci uczynić
Gdy zaś nie mogłem przypatrzeć się od chwały światła tego będąc prowadzonym za rękę przez będących razem ze mną przyszedłem do Damaszku
Ananiasz zaś pewien mąż pobożny według Prawa który otrzymuje świadectwo przez wszystkich zamieszkujących Judejczyków
On zaś powiedział Bóg ojców naszych wybrał ręką ciebie poznać wolę Jego i zobaczyć Sprawiedliwego i usłyszeć głos z ust Jego
Stało się zaś mi gdy wróciłem do Jeruzalem i modląc się on w świątyni stać się mnie w zdumieniu
Słuchali zaś go aż do tego słowa i podnieśli głos ich mówiąc usuń z ziemi takiego nie bowiem będące stosownym mu żyć
Gdy wykrzykują zaś oni i gdy rzucają szaty i pył gdy rzucają w powietrze
Gdy zaś związywali go rzemieniami powiedział do stojącego setnika Paweł czy człowieka Rzymianina i bez sądu wolno wam biczować
Usłyszawszy zaś setnik podszedłszy oznajmił trybunowi mówiąc patrz co zamierzasz czynić bowiem człowiek ten Rzymianin jest
Podszedłszy zaś trybun powiedział mu mów mi czy ty Rzymianin jesteś zaś powiedział tak
Odpowiedział także trybun ja za wielką sumę pieniędzy obywatelstwo to nabyłem zaś Paweł powiedział ja zaś i jestem zrodzony
zaraz więc odstąpili od niego ci zamierzający go przesłuchiwać i trybun zaś przestraszył się poznawszy że Rzymianin jest i że był go związując
Tego zaś następnego dnia chcąc poznać niezawodne o co jest oskarżany przez Judejczyków rozwiązał go od więzów i rozkazał przyjść arcykapłanom i całemu sanhedrynowi ich i sprowadziwszy Pawła postawił przed nimi
Spojrzawszy wprost zaś Paweł sanhedrynowi powiedział mężowie bracia ja całym sumieniem dobrym przeżyłem jak obywatel przed Bogiem aż do tego dnia
zaś arcykapłan Ananiasz nakazał stojącym przy nim bić jego usta
zaś stojący przy powiedzieli arcykapłana Boga znieważasz
Poznawszy zaś Paweł że jedna część jest saduceuszów zaś inna faryzeuszów krzyknął w sanhedrynie mężowie bracia ja faryzeusz jestem syn faryzeusza za nadzieję i powstanie z martwych ja jestem sądzony
To zaś on gdy powiedział stał się rozruch faryzeuszy i saduceuszów i zostało rozdarte mnóstwo
saduceusze wprawdzie bowiem mówią nie być powstanie ani nie zwiastun ani duch faryzeusze zaś wyznają jedno i drugie
Stał się zaś krzyk wielki i wstawszy znawcy Pisma części faryzeuszów podnieśli ostry sprzeciw mówiąc nic złego znajdujemy w człowieku tym jeśli zaś duch powiedział mu lub zwiastun aby nie walczylibyśmy przeciwko Bogu
Wielki zaś gdy stał się rozruch mając obawy trybun nie zostałby rozerwany Paweł przez nich rozkazał wojsku zszedłszy porwać go ze środka ich prowadzić zarówno do obozu
zaś nadchodzącej nocy przystanąwszy niego Pan powiedział odwagi Pawle jak bowiem zaświadczyłeś o Mnie w Jeruzalem tak tobie trzeba i w Rzymie zaświadczyć
Gdy stał się zaś dzień uczyniwszy niektórzy Judejczycy zbiegowisko zaklęli siebie samych mówiąc ani zjeść ani wypić aż do kiedy zabiliby Pawła
Było zaś więcej niż czterdzieści tych sprzysiężenie czyniących
Teraz więc wy uwidocznijcie się trybunowi z sanhedrynem żeby jutro go sprowadziłby do was jak zamierzających dokładnie zbadać staranniej o nim my zaś przed zbliżyć się mu gotowi jesteśmy zabić go
Usłyszawszy zaś syn siostry Pawła o zasadzce przybywszy i wszedłszy do obozu oznajmił Pawłowi
Przywoławszy zaś Paweł jednego z setników powiedział młodzieńca tego odprowadź do trybuna ma bowiem coś oznajmić mu
Chwyciwszy zaś rękę jego trybun i oddaliwszy się na osobność wypytywał się co jest które masz oznajmić mnie
Powiedział zaś że Judejczycy ułożyli się poprosić cię żeby jutro do sanhedrynu sprowadziłbyś Pawła jak zamierzając coś staranniej wypytywać się o nim
Chcąc zaś poznać przyczynę przez którą oskarżali go sprowadziłem go do sanhedrynu ich
Tego znalazłem który jest oskarżony co do sporów Prawa ich żadne zaś zasługującego śmierci lub więzów oskarżenie mającego
Gdy został ujawniony zaś mi spisek względem tego męża zamierzać być przez Judejczyków natychmiast posłałem do ciebie nakazawszy i oskarżycielom mówić przeciw niemu przed tobą bądź zdrowy
Tego zaś następnego dnia pozostawiwszy jezdnych iść razem z nim wrócili do obozu
Przeczytawszy zaś namiestnik i dopytawszy się z jakiej prowincji jest i wypytawszy się że z Cylicji
Po zaś pięciu dniach zszedł arcykapłan Ananiasz ze starszymi i prawnikiem Tertullusem pewnym którzy ukazali się namiestnikowi co do Pawła
Gdy został wezwany zaś on zaczął oskarżać Tertullus mówiąc wielki pokój osiągając z powodu ciebie i wszystkie pomyślnie gdy stają się narodowi temu z powodu twojego starania
Aby zaś nie przez więcej ci przeszkadzałbym proszę usłyszeć tobie nas zwięźle twoją uprzejmość
Przeszedłszy zaś Lizjasz trybun z wielkim gwałtem z rąk naszych uprowadził
Potwierdzili zaś i Judejczycy zapewniając te tak mieć się
Odpowiedział zaś Paweł gdy skinął głową mu namiestnik mówić od wielu lat będąc tobie sędzią narodu temu wiedząc dobrej myśli co do siebie bronię się
Wyznaję zaś to ci że według drogi którą nazywają stronnictwem tak służę ojczystemu Bogu wierząc wszystkiemu według Prawa i tym w prorokach które są napisane
W tym zaś sam ćwiczę nie powodujące potknięcia sumienie mieć względem Boga i ludzi przez wszystko
Przez lata zaś liczniejsze przybyłem jałmużny mając zamiar uczynić w narodzie moim i ofiary
Usłyszawszy zaś te Feliks odroczył ich staranniej znając te odnośnie drogi powiedziawszy kiedy Lizjasz trybun zszedłby dokładniej zbadam te co do was
Po zaś dniach jakichś przybywszy Feliks z Druzyllą żoną jego będącą Judejką wezwał Pawła i wysłuchał go odnośnie w Pomazańca wiary
Gdy rozmawia zaś z nim o sprawiedliwości i opanowaniu i o sądzie mającym przyjść być przestraszony który stał się Feliks odpowiedział teraz mające idź stosowną porą zaś otrzymawszy wezwę do siebie ciebie
Równocześnie zaś i mając nadzieję że pieniądze zostanie dane zostaną dane mu przez Pawła żeby rozwiązałby go dlatego i częściej go wzywając rozmawiał z nim
Dwulecie zaś gdy zostało wypełnione otrzymał następcę Feliks Porcjusza Festusa chcąc zarówno względy złożyć Judejczykom Feliks pozostawił Pawła który jest związany
Ukazali się zaś mu arcykapłan i pierwsi z Judejczyków przeciw Pawłowi i prosili go
wprawdzie więc Festus odpowiedział być zachowanym Paweł w Cezarei on sam zaś zamierzać w szybkości wychodzić
Przebywszy zaś w nich dni liczniejsze niż dziesięć zszedłszy do Cezarei następnego dnia zasiadłszy na trybunie rozkazał by Paweł zostać przyprowadzonym
Gdy przybył zaś on stanęli wkoło ci z Jerozolimy którzy zeszli Judejczycy licznymi i ciężkimi zarzutami niosąc przeciw Pawłowi których nie byli silni pokazać
Festus zaś Judejczykom chcąc łaskę złożyć odpowiedziawszy Pawłowi powiedział chcesz do Jerozolimy wszedłszy tam co do tych być sądzony przede mną
Powiedział zaś Paweł przed trybuną Cezara stojący jestem gdzie mnie trzeba być sądzonym Judejczykom nic uczyniłem niesprawiedliwość jak i ty bardzo dobrze poznajesz
Jeśli wprawdzie bowiem czynię niesprawiedliwość i zasługującego śmierci robiłem coś nie wzbraniam się umrzeć jeśli zaś nic jest o które ci oskarżają mnie nikt mnie może im darować Cezara przywołuję
Dni zaś gdy przeminęły pewne Agryppa król i Bernike przyszli do Cezarei zamierzywszy pozdrowić Festusa
Gdy zaś liczniejsze dni przebywali tam Festus królowi przedłożył to co do Pawła mówiąc mąż pewien jest który jest pozostawiony przez Feliksa jako więzień
Spory zaś jakieś co do własnej religii mieli przeciw niemu i odnośnie jakiegoś Jezusa który zmarł o którym zapewniał Paweł żyć
Będąc zakłopotanym zaś ja w tym odnośnie tego sporu mówiłem czy oby chce iść do Jeruzalem i tam być sądzonym odnośnie tych
zaś Paweł gdy przywołał zostać zachowanym on do tego czcigodnego rozpoznania rozkazałem być zachowanym on aż do kiedy odesłałbym go do Cezara
Agryppa zaś do Festusa powiedział chciałem i sam tego człowieka usłyszeć zaś jutro mówi usłyszysz go
Ja zaś chwyciwszy nic zasługującego śmierci on czynić i sam zaś ten gdy przywołał czcigodnego osądziłem posłać go
Agryppa zaś do Pawła powiedział jest dozwolone ci za siebie mówić wtedy Paweł bronił się wyciągnąwszy rękę
Wszyscy zaś gdy upadliśmy my na ziemię usłyszałem głos mówiący do mnie i mówiący hebrajską mową Saulu Saulu dlaczego Mnie prześladujesz trudno ci przeciw ościeniom wierzgać
Ja zaś powiedziałem kim jesteś Panie zaś powiedział Ja jestem Jezus którego ty prześladujesz
Te zaś jemu gdy broni się Festus wielkim głosem powiedział szalejesz Pawle wielkie cię piśmienności do szaleństwa obraca
On zaś nie szaleję mówi wielmożny Festusie ale prawdę i rozsądku wypowiedzi wypowiadam
zaś Agryppa do Pawła powiedział w małym mnie przekonujesz chrześcijaninem stać się
zaś Paweł powiedział oby życzyłem sobie kolwiek Bogu i w małym i w wielkim nie jedynie ciebie ale i wszystkim słuchających mnie dzisiaj stać się takimi jak i ja jestem poza więzami tymi
Agryppa zaś Festusowi powiedział być uwolnionym mógł człowiek ten jeśli nie przywołał Cezara
Gdy zaś zostało osądzone by odpływać nam do Italii przekazywali zarówno Pawła i jakichś innych więźniów setnikowi imieniem Juliusz z kohorty czcigodnej
wsiadłszy zaś na statek adramyteński zamierzający płynąć naprzeciw Azji miejsc zostaliśmy wyprowadzonymi będący z nami Arystarch Macedończyk Tesalonijczyk
W dość licznych zaś dniach powoli płynąc i ledwo które stały się naprzeciw Knidos nie gdy dozwala nam wiatr podpłynęliśmy pod Kretę naprzeciw Salmony
Dość duży zaś czas gdy przeminął i gdy jest już niebezpieczne żeglowanie z powodu i tego że post już przeminąć przestrzegał Paweł
zaś setnik sternikowi i właścicielowi statku był przekonany bardziej niż przez Pawła co jest mówione
Nieodpowiednia zaś przystań będąca do zimowania większość ustanowiła postanowienie zostać wyprowadzonymi a stamtąd jeśli jakoś oby mogą przyszedłszy do Feniksu przezimować przystań Krety patrzącej na południowyzachód i na północnyzachód
Gdy lekko zawiał zaś wiatr południowy uważając postanowienia chwycić się podniósłszy bliżej żeglowali wzdłuż wybrzeża Krety
Po nie wielkim zaś rzucił się z niej wiatr huraganowy który jest nazywany Euroklidon
Gdy został wspólnie porwany zaś statek i nie mogący sprostać wiatrowi poddawszy byliśmy niesieni
Wysepkę zaś pewną podpłynąwszy która jest nazywana Klauda ledwo byliśmy silni mając pełną władzę stać się nad łodzią
Gwałtownie zaś gdy jesteśmy rzucani przez wichurę my następnie wyrzucenie uczynili
Ani zaś słońce ani gwiazdy gdy pokazują się przez liczniejsze dni wichury zarówno nie mała gdy napiera w końcu była zdejmowana cała nadzieja być ratowanymi nam
Wielki zaś bez jedzenia będąc wtedy zostawszy postawionym Paweł w środku ich powiedział trzeba było wprawdzie o mężowie którzy byli posłuszni władzy mojej nie być wyprowadzonymi z Krety pozyskać zarówno zniewagę tę i stratę
Na wyspę zaś jakąś trzeba nam wypaść
Gdy zaś czternasta noc stała się gdy przenoszono nas na Adriatyku w środku nocy domyślali się żeglarze zbliżać się jakaś do nich kraina
i spuściwszy sondę znaleźli sążni dwadzieścia krótko zaś oddaliwszy się i znowu spuściwszy sondę znaleźli sążni piętnaście
zaś żeglarze gdy szukają uciec ze statku i gdy spuścili łódź do morza pod pretekstem jak od dzioba zamierzając kotwice wyciągnąć
Aż do zaś kiedy miał dzień stawać się prosił Paweł wszystkich przyjąć pożywienie mówiąc czternasty dzisiaj dzień oczekując bez jedzenia pozostajecie nic wziąwszy
Powiedziawszy zaś te i wziąwszy chleb podziękował Bogu przed wszystkimi i połamawszy zaczął jeść
Będącymi dobrej myśli zaś którzy stali się wszyscy i oni wzięli pożywienie
Byliśmy zaś na statku wszystkie dusze dwieście siedemdziesiąt sześć
Zostawszy nasyconymi zaś pożywieniem odciążyli statek wyrzucając pszenicę do morza
Gdy zaś dzień stał się ląd nie poznawali zatokę zaś jakąś dostrzegali mającą brzeg do której zaplanowali jeśli oby mogą wypchnąć statek
Wpadłszy zaś na miejsce znajdujące się między dwoma prądami morskimi wpędzili okręt i wprawdzie dziób osadziwszy się pozostał niewzruszony zaś rufa była łamana przez gwałt fal
zaś żołnierzy postanowienie stało się aby więźniów zabiliby nie ktoś wypłynąwszy oby uciekł
zaś setnik chcąc uratować Pawła powstrzymał ich od tej decyzji rozkazał zarówno by mogący pływać wyskoczywszy pierwsi na ląd wychodzić
i pozostali którzy wprawdzie na deskach którzy zaś na jakichś tych ze statku i tak stało się wszyscy zostać uratowanymi na ląd
zaś barbarzyńcy podawali nie która zdarzyła się życzliwość nam zapaliwszy bowiem ognisko wzięli wszystkich nas z powodu deszczu który nadciągnął i z powodu zimna
Gdy zebrał zaś Paweł chrustu mnóstwo i gdy nałożył na ognisko żmija z gorąca wyszedłszy uczepiła się ręki jego
Gdy zaś zobaczyli barbarzyńcy które jest wiszące zwierzę z ręki jego mówili do jedni drugich na pewno morderca jest człowiek ten który zostawszy uratowanym z morza sprawiedliwość żyć nie pozwoliła
ci zaś oczekiwali go zamierzać być nabrzmiałym lub upaść nagle martwym przez wiele zaś oni gdy oczekują i gdy widzą nic przewrotnego na nim stającego się zmieniając zdanie mówili bogiem on być
W zaś tych około miejsca tego był były tereny pierwszemu tej wyspy imieniem Publiusz który przyjąwszy nas trzy dni uprzejmie ugościł
Stało się zaś ojcu Publiusza gorączkami i czerwonką który jest obejmowany leżeć do którego Paweł wszedłszy i pomodliwszy się nałożywszy ręce na niego uzdrowił go
Po zaś trzech miesiącach zostaliśmy wyprowadzonymi na statku który przezimował na tej wyspie aleksandryjskim z oznaczeniem bliźniąt
Gdy zaś przyszliśmy do Rzymu setnik wydał więźniów dowódcy straży zaś Pawłowi zostało dozwolone pozostawać u siebie razem z strzegącym go żołnierzem
Stało się zaś po dniach trzech zwołać do siebie Paweł będących Judejczykami pierwszymi gdy zeszli się zaś oni mówił do nich mężowie bracia ja nic przeciwnego uczyniwszy ludowi lub zwyczajom ojczystym jako więzień z Jerozolimy zostałem wydany w ręce Rzymian
Gdy sprzeciwiają się zaś Judejczycy zostałem przymuszony przywołać Cezara nie jako naród mój mając o coś oskarżyć
Ci zaś do niego powiedzieli my ani pism odnośnie ciebie otrzymaliśmy z Judei ani przybywszy ktoś z braci oznajmił lub powiedział coś odnośnie ciebie niegodziwego
Uznajemy za godne zaś od ciebie usłyszeć co myślisz o wprawdzie bowiem stronnictwie tym znajome jest nam że wszędzie jest czyniony sprzeciw
Wyznaczywszy zaś mu dzień przyszli do niego w gościnę liczniejsi którym wyjaśniał zaświadczając o Królestwie Boga przekonując zarówno ich co do Jezusa z zarówno Prawa Mojżesza i proroków od rana aż do wieczora
I ci wprawdzie zostali przekonani co jest mówione ci zaś nie uwierzyli
Niezgodni zaś będąc względem jedni drugich oddalili się gdy powiedział Paweł wypowiedź jedno że dobrze Duch Święty powiedział przez Izajasza proroka do ojców naszych
Pozostał zaś Paweł dwulecie całe we własnym wynajmowanym mieszkaniu i przyjął wszystkich wchodzących do niego
To zaś jest zostać razem zachęconymi wśród was przez wśród jednych drugim wiarę waszą zarówno i moją
Nie chcę zaś was nie rozumieć bracia że wielokrotnie postanowiłem przyjść do was i zostałem powstrzymany aż do dotychczas aby owoc jakiś posiadałbym i w was tak jak i wśród pozostałych narodów
sprawiedliwość bowiem Boga w niej jest objawiana z wiary w wiarę tak jak jest napisane zaś sprawiedliwy z wiary będzie żyć
Wiemy zaś że wyrok Boga jest według prawdy na takich robiących
Liczysz zaś na to o człowieku sądzący takie robiąc i czyniący je że Ty wymkniesz się od wyroku Boga
Według zaś twardości twojej i niezdolnego do zmiany myślenia serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego wyroku Boga
zaś z niesnasek i którzy są nieposłuszni wprawdzie prawdzie którzy są posłuszni zaś niesprawiedliwości wzburzenie i gniew
chwała zaś i szacunek i pokój każdemu czyniącemu dobre Judejczykowi zarówno najpierw i Grekowi
Obrzezanie wprawdzie bowiem pomaga jeśli Prawo czyniłbyś jeśli zaś przestępca Prawa byłbyś obrzezanie twoje nieobrzezanie staje się
Nie oby stało się niech staje się zaś Bóg prawdziwy każdy zaś człowiek kłamca tak jak jest napisane jak kolwiek zostałbyś uznany za sprawiedliwego w słowach twoich i zwyciężyłbyś podczas być sądzonym ci
Jeśli zaś niesprawiedliwość nasza Boga sprawiedliwość poleca co powiemy czy niesprawiedliwy Bóg noszący gniew według człowieka mówię
wiemy zaś że ile Prawo mówi do tych w Prawie mówi aby każde usta zostałoby zatrzymane zostałyby zatrzymane i podsądny stałby się cały świat Bogu
Teraz zaś bez Prawa sprawiedliwość Boga jest objawiona które jest zaświadczane przez Prawo i proroków
sprawiedliwość zaś Boga przez wiarę Jezusa Pomazańca dla wszystkich i na wszystkich wierzących nie bowiem jest rozróżnienie
Czy Judejczyków Bóg jedynie wcale nie zaś i pogan tak i pogan
Co bowiem Pismo mówi uwierzył zaś Abraham Bogu i zostało poczytane mu za sprawiedliwość
zaś pracującemu zapłata nie jest liczona według łaski ale według należności
zaś nie pracującemu wierzącemu zaś w Tego który czyni sprawiedliwym bezbożnego jest liczona wiara jego za sprawiedliwość
względem zaś obietnicy Boga nie został poddany wątpliwościom niewiary ale został umocniony wiarą dawszy chwałę Bogu
Nie zostało napisane zaś z powodu niego jedynie że zostało poczytane mu
nie jedynie zaś ale i chlubimy się w uciskach wiedząc że ucisk wytrwałość sprawia
zaś wytrwałość wypróbowanie zaś wypróbowanie nadzieję
zaś nadzieja nie zawstydza że miłość Boga jest wylewana w sercach naszych przez Ducha Świętego który został dany nam
dowodzi zaś swojej miłości ku nam Bóg gdyż jeszcze grzesznikami będących nas Pomazaniec za nas umarł
nie jedynie zaś ale i chlubiąc się w Bogu przez Pana naszego Jezusa Pomazańca przez którego teraz pojednanie otrzymaliśmy
aż do bowiem Prawa grzech był na świecie grzech zaś nie jest zaliczany nie będąc Prawo
i nie jak przez jednego który zgrzeszył dar wprawdzie bowiem wyrok za jednego ku potępieniu zaś dar łaski za wiele upadków ku sprawiedliwości
Prawo zaś weszło aby zaobfitowałby upadek gdzie zaś zaobfitował grzech aż nazbyt obfitowała łaska
Jeśli zaś umarliśmy razem z Pomazańcem wierzymy że i będziemy razem żyć z Nim
Co bowiem umarło grzechowi umarło raz na zawsze co zaś żyje żyje Bogu
Tak i wy rozsądzajcie siebie samych martwymi wprawdzie być grzechowi żyjącymi zaś Bogu w Pomazańcu Jezusie Panu naszym
Wdzięczność zaś Bogu że byliście niewolnicy grzechu byliście posłuszni zaś z serca względem którego zostaliście przekazani wzoru nauki
którzy zostali wyzwoleni zaś od grzechu zostaliście uczynieni niewolnikami sprawiedliwości
Teraz zaś którzy zostaliście wyzwoleni od grzechu którzy zostali uczynieni niewolnikami zaś Bogu macie owoc wasz do uświęcenia zaś koniec życie wieczne
Bowiem zapłata grzechu śmierć zaś dar łaski Boga życie wieczne w Pomazańcu Jezusie Panu naszym
Bowiem zamężna kobieta żyjącemu mężowi jest związana prawem jeśli zaś umarłby mąż jest uwolniona od prawa męża
Zatem więc żyjącego męża cudzołożnica otrzyma imię jeśli stałaby się męża innego jeśli zaś umarłby mąż wolna jest od tego prawa nie być ona cudzołożnicą która stała się męża innego
teraz zaś zostaliśmy unieważnieni od Prawa umarłszy w którym zostaliśmy zatrzymani tak że być niewolnikiem nam w nowości Ducha a nie starości pisma
Okazję zaś otrzymawszy grzech przez przykazanie sprawił we mnie całe pożądanie bez bowiem Prawa grzech martwy
Ja zaś żyłem bez Prawa niegdyś gdy przyszło zaś przykazanie grzech ożył ja zaś umarłem
Wiemy bowiem że Prawo duchowe jest ja zaś cielesny jestem który jest sprzedany pod grzech
Jeśli zaś co nie chcę to czynię zgadzam się Prawo że dobre
Teraz zaś już nie ja sprawiam to ale mieszkający we mnie grzech
Wiem bowiem że nie mieszka we mnie to jest w ciele moim dobre bowiem chcieć jest obecne mi zaś sprawiać dobre nie znajduję
Jeśli zaś co nie chcę ja to czynię już nie ja sprawiam to ale mieszkający we mnie grzech
widzę zaś inne prawo w członkach moich walczące przeciwko Prawu umysłu mojego i zniewalające mnie prawem grzechu będącemu w członkach moich
Dziękuję Bogu przez Jezusa Pomazańca Pana naszego zatem więc sam ja wprawdzie umysłem jestem niewolnikiem Prawa Boga zaś ciałem prawu grzechu
Ci bowiem według ciała będący według ciała myślą ci zaś według Ducha Ducha
Bowiem zamysł ciała śmierć zaś zamysł Ducha życie i pokój
Ci zaś w ciele będący Bogu podobać się nie mogą
Wy zaś nie jesteście w ciele ale w Duchu jeśli tylko Duch Boga mieszka w was jeśli zaś ktoś Ducha Pomazańca nie ma ten nie jest Jego
Jeśli zaś Pomazaniec w was wprawdzie ciało martwe przez grzech zaś duch życie przez sprawiedliwość
Jeśli zaś Duch Tego który wzbudził Jezusa z martwych mieszka w was Ten który wzbudził Pomazańca z martwych ożywi i śmiertelne ciała wasze przez zamieszkującego Jego Ducha w was
Jeśli bowiem według ciała żyjecie macie umrzeć jeśli zaś Duchem postępowania ciała uśmiercacie będziecie żyć
Jeśli zaś dzieci i dziedzice dziedzice wprawdzie Boga współdziedzice zaś Pomazańca jeśli tylko współcierpimy aby i zostalibyśmy wspólnie uwielbieni
nie jedynie zaś ale i sami pierwociną Ducha mając i my sami w sobie wzdychamy usynowienia oczekując odkupienia ciała naszego
Bowiem w nadziei zostaliśmy zbawieni nadzieja zaś która jest pokazana nie jest nadzieja co bowiem widzi ktoś po co i ma nadzieję
Jeśli zaś czegoś nie widzimy mamy nadzieję przez wytrwałość wyczekujemy
Tak samo zaś i Duch wspiera słabości nasze bowiem co modlilibyśmy się według tego jak trzeba nie wiemy ale sam Duch wstawia się za nami wzdychaniami niewysłowionymi
zaś badający serca wie czym zamysł Ducha że według Boga wstawia się za świętymi
Wiemy zaś że z miłującymi Boga wszystkie współdziała ku dobremu z tymi według wcześniejszego ustawienia powołanymi będącymi
których zaś przeznaczył tych i wezwał i których wezwał tych i uznał za sprawiedliwych których zaś uznał za sprawiedliwych tych i uwielbił
Kto sądzący Pomazaniec który umarł bardziej zaś i zostawszy podniesionym który i jest po prawicy Boga który i wstawia się za nami
Nie takie jak zaś że odpadło Słowo Boga nie bowiem wszyscy z Izraela ci Izraelem
Nie jedynie zaś ale i Rebeka z jednego łoża mając Izaaka ojca naszego
tak jak jest napisane Jakuba umiłowałem zaś Ezawa znienawidziłem
Zatem więc nad którym chce okazuje miłosierdzie którego zaś chce zatwardza
Czy nie ma władzy garncarz błoto z tego samego ciasta uczynić to wprawdzie ku szacunkowi naczynie to zaś ku zniewadze
Jeśli zaś chcąc Bóg ukazać gniew i oznajmić mocne Jego zniósł w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu które są wydoskonalone ku zgubie
Izajasz zaś woła za Izraelem jeśli byłaby liczba synów Izraela jak piasek morza resztka zostanie zbawiona
Co więc powiemy że poganie ci nie ścigający sprawiedliwości chwycili sprawiedliwość sprawiedliwość zaś z wiary
Izrael zaś ścigający Prawo sprawiedliwości do Prawa sprawiedliwości nie doszedł pierwszy
zaś z wiary sprawiedliwość tak mówi nie powiedziałbyś w sercu twoim kto wstąpi do nieba to jest Pomazańca sprowadzić w dół
sercem bowiem jest wierzącym ku sprawiedliwości ustami zaś jest wyznającym ku zbawieniu
Jak więc przywołają w którego nie uwierzyli jak zaś uwierzą o którym nie usłyszeli jak zaś usłyszą bez głoszącego
jak zaś ogłoszą jeśli nie zostaliby wysłani tak jak jest napisane jak piękne stopy głoszących dobrą nowinę pokoju głoszących dobrą nowinę o dobrych
Zatem wiara ze słuchania zaś słuch przez wypowiedź Boga
Izajasz zaś ośmiela się i mówi dałem się znaleźć Ja nie szukającym widzialny stałem się o Mnie nie pytających się
Do zaś Izraela mówi cały dzień wyciągałem ręce moje do ludu który jest nieposłuszny i sprzeciwiająy się
jeśli zaś łaską już nie z uczynków skoro łaska już nie staje się łaska jeśli zaś z uczynków już nie jest łaska skoro uczynek już nie jest uczynek
Cóż więc czego poszukuje Izrael tego nie osiągnął zaś wybranie osiągnęło ci zaś pozostali zostali zatwardzeni
Jeśli zaś upadek ich bogactwo świata i porażka ich bogactwo pogan ile więcej bardziej wypełnienie ich
Jeśli zaś pierwocina święta i ciasto i jeśli korzeń święty i gałęzie
Jeśli zaś niektóre gałęzie zostały odłamane ty zaś z dzikiego drzewa oliwnego będąc zostałeś wszczepiony wśród nich i współuczestnik korzenia i tłustości drzewa oliwnego stałeś się
Nie chełp się nad gałęzie jeśli zaś chełpisz się nie ty korzeń nosisz ale korzeń ciebie
Dobrze z powodu niewiary zostały odłamane ty zaś w wierze stanąłeś nie myśl wysoko ale bój się
Oto więc dobroć i surowość Boga na wprawdzie którzy spadli surowość na zaś ciebie dobroć jeśli utrzymałbyś się dobroć skoro i ty zostałeś odcięty
I oni zaś jeśli nie utrzymaliby niewiarę zostaną wszczepieni mocny bowiem jest Bóg znów wszczepić ich
Według wprawdzie dobrej nowiny wrogowie przez was według zaś wybrania umiłowani z powodu ojców
Tak jak bowiem i wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu teraz zaś doznajecie litości z powodu tych nieposłuszeństwa nieposłuszeństw
Tak jak bowiem w jednym ciele członków wiele mamy zaś członki wszystkie nie to samo ma mają postępowanie
tak liczni jedno ciało jesteśmy w Pomazańcu zaś co do jednego jedni drugich członki
Mając zaś dary łaski według łaski tej która została dana nam różne czy to prorokowanie według proporcji wiary
Każda dusza władzom będących wyższymi od niech będzie poddana nie bowiem jest władza jeśli nie od Boga te zaś będące władze przez Boga które są wyznaczone są
tak że ten przeciwstawiający się władzy Boga rozporządzeniu przeciwstawia się ci zaś przeciwstawiający się sobie samym wyrok otrzymają
Bowiem przywódcy nie są strach dobrym czynom ale złym chcesz zaś nie bać się władzy dobre czyń i będziesz miał pochwałę od niej
Boga bowiem sługa jest tobie ku dobremu jeśli zaś coś złego czyniłbyś bój się nie bowiem bez powodu miecz nosi Boga bowiem sługa jest karzący względem gniewu złe robiący
Noc posunęła się naprzód zaś dzień zbliżył się odłożylibyśmy więc czyny ciemności a przyobleklibyśmy się oręż światła
Zaś będącego słabym we wierze przygarniajcie nie ku rozróżnieniom rozważań
Który wprawdzie wierzy by zjeść wszystkie ten zaś będący słabym jarzyny je
Ty kim jesteś sądząc obcego domownika własnemu Panu stoi lub pada zostanie postawiony zaś mocny bowiem jest Bóg postawić go
który wprawdzie sądzi dzień od dnia który zaś sądzi każdy dzień każdy we własnym umyśle niech jest dopełniany
Ty zaś dlaczego sądzisz brata twojego lub i ty dlaczego wzgardzasz brata twojego wszyscy bowiem staniemy przy trybunie Pomazańca
Jeśli zaś z powodu pokarmu brat twój jest zasmucany już nie według miłości postępujesz nie pokarmem twoim tego niszcz za którego Pomazaniec umarł
zaś wątpiąc jeśli zjadłby jest zasądzony że nie z wiary wszystko zaś co nie z wiary grzech jest
Jesteśmy winni zaś my mocni słabościom niemocnych znosić i nie sobie samym przypodobać się
zaś Bóg wytrwałości i zachęty oby dał wam to samo myśleć wśród jedni drugich według Pomazańca Jezusa
Mówię zaś Jezusa Pomazańca sługą być postawionym obrzezania dla prawdy Boga ku potwierdzić obietnice ojców
zaś poganie za miłosierdzie wysławić Boga tak jak jest napisane przez to wyznam cię wśród pogan i imieniu Twojemu będę śpiewał
zaś Bóg nadziei oby wypełnił was całą radością i pokojem podczas wierzyć ku obfitować wam w nadziei przez moc Ducha Świętego
Jestem przekonany zaś bracia moi i sam ja o was że i sami napełnieni jesteście dobrocią którzy jesteście wypełnieni całym poznaniem mogący i jedni drugich napominać
Odważniej zaś napisałem wam bracia z poszczególna jako przypominając wam przez łaskę która została dana mi przez Boga
tak zaś uważając za szacowne głosić dobrą nowinę nie gdzie został wymieniony Pomazaniec aby nie na obcym fundamencie budowałbym
teraz zaś już więcej nie miejsca mając w okolicach tych pragnienie zaś mając przyjść do was od wielu lat
Teraz zaś idę do Jeruzalem służąc świętym
wiem zaś że przychodząc do was w wypełnieniu błogosławienia dobrej nowiny Pomazańca przyjdę
Zachęcam zaś was bracia przez Pana naszego Jezusa Pomazańca i przez miłość Ducha by walczyć razem ze mną w modlitwach za mnie do Boga
zaś Bóg pokoju z wszystkimi wami amen
Polecam zaś wam Febę siostrę naszą która jest sługą zgromadzenia w Kenchreach
Zachęcam zaś was bracia by baczyć na tych poróżnienia i zgorszenia wbrew nauce które wy nauczyliście się czyniących i odchylajcie się od nich
Bowiem wasze posłuszeństwo do wszystkich doszło raduję się więc z powodu was chcę zaś by wy mądrymi wprawdzie być względem dobra prości zaś względem złego
zaś Bóg pokoju zetrze szatana pod stopami waszymi w szybkości łaska Pana naszego Jezusa Pomazańca z wami amen
zaś mogącemu was utwierdzić według dobrej nowiny mojej i głoszenia Jezusa Pomazańca według objawienia tajemnicy dla czasów wiecznych która jest trzymana w milczeniu
która została objawioną zaś teraz przez zarówno pisma prorocze według nakazu wiecznego Boga ku posłuszeństwu wiary względem wszystkich pogan która została oznajmiona
Proszę zaś was bracia przez imię Pana naszego Jezusa Pomazańca aby to samo mówilibyście wszyscy i nie byłoby byłyby w was rozdarcia aby bylibyście zaś którzy są wydoskonaleni w tej samej myśli i w tym samym mniemaniu
Mówię zaś to że każdy z was mówi ja wprawdzie jestem Pawła ja zaś Apollosa ja zaś Kefasa ja zaś Pomazańca
Zanurzyłem zaś i Stefana dom w końcu nie wiem czy kogoś innego zanurzyłem
Słowo bowiem krzyża dla wprawdzie którzy giną głupota jest zaś którzy są zbawiani nas moc Boga jest
my zaś głosimy Pomazańca który jest ukrzyżowany dla Judejczyków wprawdzie zgorszenie dla Greków zaś głupotę
dla samych zaś powołanych Judejczyków zarówno i Greków Pomazańca Boga mocą i Boga mądrością
Przez Niego zaś wy jesteście w Pomazańcu Jezusie który stał się dla nas mądrość od Boga sprawiedliwość zarówno i poświęcenie i odkupienie
Mądrość zaś mówimy wśród doskonałych mądrość zaś nie wieku tego ani przywódców wieku tego tracących na znaczeniu
Nam zaś Bóg objawił przez Ducha Jego bowiem Duch wszystkie bada i głębokości Boga
My zaś nie ducha świata otrzymaliśmy ale Ducha z Boga aby znalibyśmy te przez Boga które zostały darowane nam
Zmysłowy zaś człowiek nie przyjmuje tych Ducha Boga głupota bowiem jemu jest i nie może poznać że duchowo jest rozsądzane
zaś duchowy rozsądza wprawdzie wszystkie sam zaś przez nikogo jest rozsądzany
Kto bowiem poznał myśl Pana który pouczy Go my zaś myśl Pomazańca mamy
Kiedy bowiem mówiłby ktoś ja wprawdzie jestem Pawła inny zaś ja Apollosa czyż nie cieleśni jesteście
Kim więc jest Paweł kim zaś Apollos ale czy słudzy przez których uwierzyliście i każdemu jak Pan dał
Sadzący zaś i dający pić jeden są każdy zaś własną zapłatę otrzyma według własnego trudu
Według łaski Boga tej która została dana mi jak mądry architekt fundament położyłem inny zaś nadbudowuje każdy zaś niech uważa jak nadbudowuje
Czy zaś ktoś nadbudowuje na fundamencie tym złotem srebrem kamieniami drogimi drzewami sianem słomą
Jeśli czyjeś dzieło zostanie spalone poniesie stratę on zaś zostanie zbawiony tak zaś jak przez ogień
wy zaś Pomazańca Pomazaniec zaś Boga
Co zaś w końcu jest szukane w zarządcach aby wiernym każdy zostałby znaleziony
Mnie zaś za najmniejsze jest aby przy was zostałbym osądzony lub przez ludzki dzień ale ani siebie osądzam
niczego bowiem o sobie uważam ale nie w tym jestem uznany za sprawiedliwego zaś osądzający mnie Pan jest
Te zaś bracia odnosiłem do siebie i Apollosa przez was aby w nas nauczylibyście się nie ponad co jest napisane myśleć aby nie jeden ponad jednego bylibyście nadęci przeciw innemu
Kto bowiem cię wyróżnia co zaś masz co nie otrzymałeś jeśli zaś i otrzymałeś dlaczego chlubisz się jak nie otrzymawszy
My głupcy przez Pomazańca wy zaś rozumni w Pomazańcu my słabi wy zaś mocni wy wspaniali my zaś lekceważeni
Jak nie przychodząc zaś ja do was popadli w zarozumiałość niektórzy
Przyjdę zaś szybko do was jeśli Pan chciałby i poznam nie słowo tych którzy są zarozumiali ale moc
Ja wprawdzie bowiem jak będąc nieobecny ciałem będąc obecny zaś duchem już osądziłem jak będąc obecny tak tego który był sprawcą
Teraz zaś napisałem wam aby nie mieszać się jeśli ktoś brat który jest nazywany lub rozpustnik lub chciwiec lub bałwochwalca lub oszczerca lub pijak lub zdzierca z takimi i nie jeść razem
Tych zaś z zewnątrz Bóg osądzi i usuniecie tego niegodziwego z was samych
Pokarmy dla brzucha i brzuch dla pokarmów zaś Bóg i ten i te udaremni zaś ciało nie dla nierządu ale dla Pana i Pan dla ciała
zaś Bóg i Pana wzbudził i nas wzbudzi przez moc Jego
zaś który jest łączony z Panem jeden duch jest
Uciekajcie przed nierządem każdy grzech które jeśli uczyniłby człowiek na zewnątrz ciała jest zaś oddający się nierządowi ku własnemu ciału grzeszy
O zaś których napisaliście mi dobre człowiekowi kobiety nie dotykać
Przez zaś nierządy każdy swoją żonę niech ma i każda swojego męża niech ma
Żonie mąż który jest zobowiązany z dobrej woli niech oddaje podobnie zaś i żona mężowi
Żona własnym ciałem nie włada ale mąż podobnie zaś i mąż własnym ciałem nie włada ale żona
To zaś mówię według przyzwolenia nie według nakazu
Chcę bowiem wszyscy ludzie być jak i ja ale każdy własny dar łaski ma z Boga ten wprawdzie tak ten zaś tak
Mówię zaś nieżonatym i wdowom dobry dla nich jest jeśli pozostaliby jak i ja
jeśli zaś nie powściągają się niech się zaślubią lepiej bowiem jest zaślubić się niż być rozpalonym
Tym zaś którzy są zaślubieni nakazuję nie ja ale Pan żona od męża nie zostać oddzielona
jeśli zaś i została oddzielona niech pozostaje niezamężna lub z mężem niech zostanie pojednana i mąż żonę nie oddalać
zaś pozostałym ja mówię nie Pan jeśli jakiś brat żonę ma niewierzącą i ta zgadza się mieszkać z nim nie niech oddala jej
Jest uświęcony bowiem mąż niewierzący przez żonę i jest uświęcona żona niewierząca w mężu skoro zatem dzieci wasze nieczyste jest są teraz zaś święte jest są
jeśli zaś niewierzący oddziela się niech jest oddzielony nie jest poddany niewoli brat lub siostra w takich przypadkach w zaś pokoju wezwał nas Bóg
O zaś dziewicach nakazu Pana nie mam mniemanie zaś daję jak dostępujący litości od Pana godny wiary być
jeśli zaś i zaślubiłbyś się nie zgrzeszyłeś i jeśli zaślubiłaby się dziewica nie zgrzeszyła ucisk zaś ciała będą mieć tacy ja zaś was oszczędzam
To zaś mówię bracia że pora która jest skrócona w końcu jest aby i mający żony jak nie mający byliby
Chcę zaś wam wolnymi od trosk być nieżonaty martwi się o Pana jak przypodoba się Panu
zaś który zaślubił się martwi się o świata jak przypodoba się żonie
jest podzielona kobieta i dziewica niezamężna martwi się o Pana aby byłaby święta i ciałem i duchem zaś która zaślubiła się martwi się o świata jak przypodoba się mężowi
To zaś do waszych własnych będącej korzyścią mówię nie aby pętlę wam narzucałbym ale do dostojności i wytrwałości Panu nierozerwalnie
jeśli zaś ktoś być niestosownym do dziewicy jego wnioskuje jeśli byłby przekroczyć lata młodości i tak powinien stawać się co chce niech czyni nie grzeszy niech zaślubiają się
Który zaś postanowił mocno w sercu nie mając przymusu władzę zaś ma nad własną wolą i to osądził w sercu jego zachowywać swoją dziewicę dobrze czyni
Tak że i zaślubiający dobrze czyni zaś nie zaślubiający lepiej czyni
Żona jest związana prawem do jakiego czasu żyje mąż jej jeśli zaś zostałby uśpiony mąż jej wolna jest któremu chce zostać zaślubioną jedynie w Panu
Szczęśliwsza zaś jest jeśli tak pozostałaby według mojego mniemania uważam zaś i ja Ducha Boga mieć
O zaś ofiarowanych bóstwom wiemy że wszyscy poznanie mamy poznanie nadyma zaś miłość buduje
Jeśli zaś ktoś uważa że znać coś jeszcze niczego zna tak jak trzeba poznać
Jeśli zaś ktoś miłuje Boga ten jest poznany przez Niego
Ale nie we wszystkich to poznanie niektórzy zaś z sumienia bożka aż do teraz jak ofiarowane bóstwu jedzą i sumienie ich słabe będąc jest splamione
Pokarm zaś nas nie stawia przy Bogu ani bowiem jeśli zjedlibyśmy obfitujemy ani jeśli nie zjedlibyśmy jesteśmy w niedostatku
Uważajcie zaś aby czasem nie prawo wasze to potknięcie się stałaby się dla którzy są słabi
Tak zaś grzesząc wśród braci i uderzając ich sumienie które jest słabe w Pomazańcu grzeszycie
Ja zaś nic posłużyłem się z tych nie napisałem zaś o tych aby tak stałoby się we mnie dobre bowiem mi raczej umrzeć niż tą chlubę moją aby kto uczyniłby pustą
Jeśli bowiem głosiłbym dobrą nowinę nie jest mi chluba jako konieczność bowiem na mnie leży biada zaś mi jest jeśli nie głosiłbym dobrej nowiny
jeśli bowiem z własnej woli to robię zapłatę mam jeśli zaś nieochoczo zarządzanie sprawami domowymi jest mi powierzone
To zaś czynię dla dobrej nowiny aby współuczestnik jej stałbym się
Nie wiecie że na stadionie biegnący wszyscy wprawdzie biegną jeden zaś otrzymuje nagrodę tak biegnijcie aby chwycilibyście
Każdy zaś walczący od wszystkiego powściąga się tamci wprawdzie więc aby zniszczalny wieniec otrzymaliby my zaś niezniszczalny
Nie chcę zaś wam nie rozumieć bracia że ojcowie nasi wszyscy pod chmurą byli i wszyscy przez morze przeszedł przeszli
i wszyscy ten sam napój duchowy wypili pili bowiem z duchowej podążającej skały ta zaś skała był Pomazaniec
Te zaś przykłady naszymi stały się ku nie być nam pożądającymi złych tak jak i oni pożądali
Te zaś wszystkie jako przykłady spełniły się im zostało napisane zaś do napomnienia naszego ku którym końce wieków przyszło
Próba was nie wzięła jeśli nie ludzka wierny zaś Bóg który nie pozwoli wam zostać doświadczonymi ponad co możecie ale uczyni razem z próbą i wyjście by móc wam wytrzymać
Ale że co ofiarowują poganie demonom ofiarowują a nie Bogu nie chcę zaś wam wspólnikami demonów stawać się
Jeśli zaś ktoś zaprasza was z niewierzących i chcecie iść wszystko które jest podawane wam jedzcie nic rozsądzając z powodu sumienia
Jeśli zaś ktoś wam powiedziałby to ofiarowane bóstwu jest nie jedzcie z powodu tamtego który ujawnił i sumienia bowiem Pana ziemia i pełnia jej
sumienie zaś mówię nie tego swojego ale innego dla czego bowiem wolność moja jest sądzona przez inne sumienie
Jeśli zaś ja z łaski uczestniczę dlaczego mam być spotwarzany za co ja dziękuję
Pochwalam zaś was bracia że we wszystkim ja jestem przypomniany wam i tak jak przekazałem wam przekazania trzymacie się
Chcę zaś aby wy wiedzieć że każdego męża głowa Pomazaniec jest głowa zaś żony mąż głowa zaś Pomazańca Bóg
każda zaś kobieta modląca się lub prorokująca z nie nakrytą głową zawstydza głowę swoją jedno bowiem jest i to samo będąc ogoloną
Jeśli bowiem nie jest nakryta kobieta i niech się strzyże jeśli zaś haniebne dla kobiety być strzyżoną lub być goloną niech jest nakryta
Mąż wprawdzie bowiem nie powinien być nakrytą głowę obraz i chwała Boga będąc kobieta zaś chwała męża jest
Tak jak bowiem kobieta z męża tak i mąż ze względu na kobietę zaś wszystkie z Boga
kobieta zaś jeśli nosiłaby długie włosy chwała jej jest gdyż włos zamiast okrycia jest dany jej
Jeśli zaś ktoś uważa kłótliwy być my takiego wspólnego zwyczaju nie mamy ani zgromadzenia Boga
To zaś nakazując nie pochwalam że nie ku lepszemu ale ku gorszemu schodzicie się
Każdy bowiem własną wieczerzę wcześniej bierze w zjeść i ten wprawdzie jest głodny ten zaś jest pijany
Niech próbuje zaś człowiek siebie samego i tak z chleba niech je i z kielicha niech pije
jesteśmy sądzeni zaś przez Pana jesteśmy korygowani aby nie ze światem zostalibyśmy potępieni
Jeśli zaś ktoś jest głodny w domu niech je aby nie ku sądowi schodzilibyście się zaś pozostałe jak kolwiek przyszedłbym zarządzę
O zaś duchowych bracia nie chcę aby wy nie rozumieć
Rozdzielenia zaś darów łaski są ten zaś sam Duch
i rozdzielenia działań są ten zaś sam jest Bóg ten działający wszystkie we wszystkich
Każdemu zaś jest dawany przejaw Ducha do będącej korzyścią
Które wprawdzie bowiem przez Ducha jest dawane Słowo mądrości innemu zaś słowo poznania według tego samego Ducha
innemu zaś wiara w tym samym Duchu innemu zaś dary łaski uzdrowień w tym samym Duchu
innemu zaś dzieła mocy innemu zaś prorokowanie innemu zaś rozróżnienia duchów innemu zaś rodzaje języków innemu zaś wykład języków
wszystkie zaś te działa jeden i ten sam Duch rozdzielający sobie każdemu tak jak chce
Tak jak bowiem ciało jedno jest a członki ma liczne wszystkie zaś członki ciała jednego liczni będąc jedno jest ciało tak i Pomazaniec
Teraz zaś Bóg ustanowił członki jeden każdy z nich w ciele tak jak chciał
Jeśli zaś było wszystkie jeden członek gdzie ciało
Teraz zaś liczne wprawdzie członki jedno zaś ciało
Nie może zaś oko powiedzieć ręka potrzeby ciebie nie mam lub znowu głowa stopom potrzeby was nie mam
Te zaś dostojne nasze nie potrzeby ma ale Bóg złączył ciało mającemu braki obfitszy dawszy szacunek
Wy zaś jesteście ciało Pomazańca a członki z poszczególna
Starajcie się usilnie zaś o dary łaski lepsze a jeszcze w nadmiarze drogę wam ukazuję
Jeśli językami ludzkimi mówiłbym i zwiastunów miłości zaś nie miałbym staję się miedź dźwięcząca lub cymbał który jest głośny
I jeśli miałbym prorokowanie i znałbym tajemnice wszystkie i wszelkie poznanie i jeśli miałbym całą wiarę że góry przestawiać miłości zaś nie miałbym niczym jestem
a jeśli dawałbym część po części całe które są dobytkiem moim i jeśli wydałbym ciało moje aby zostałoby zapalone miłości zaś nie miałbym nic doznaję korzyści
nie raduje się z powodu niesprawiedliwości współcieszy się zaś z prawdy
Miłość nigdy odpada czy to zaś prorokowania będą uznane za bezużyteczne czy to języki zostaną powstrzymane czy to poznanie przestanie mieć znaczenie
Kiedy zaś przyszłoby doskonałe wtedy z poszczególna przestanie mieć znaczenie
Kiedy byłem niemowlę jak niemowlę mówiłem jak niemowlę myślałem jak niemowlę liczyłem kiedy zaś stałem się mąż uznałem za bez znaczenia te niemowlęce
Widzimy bowiem teraz przez zwierciadło w zagadce wtedy zaś obliczem ku obliczu teraz znam z poszczególna wtedy zaś poznam tak jak i zostałem poznany
Teraz zaś trwa wiara nadzieja miłość trzy te większa zaś z tych miłość
Ścigajcie miłość starajcie się usilnie zaś o duchowe bardziej zaś aby prorokowalibyście
Bowiem mówiący językiem nie ludziom mówi ale Bogu nikt bowiem słucha Duchem zaś mówi tajemnice
zaś prorokujący ludziom mówi budowanie i zachętę i pocieszenie
Mówiący językiem siebie samego buduje zaś prorokujący zgromadzenie buduje
Chcę zaś wszyscy z was mówić językami bardziej zaś aby prorokowalibyście większy bowiem prorokujący niż mówiący językami oprócz jeśli aby nie tłumaczyłby aby zgromadzenie zbudowanie odebrałoby
Teraz zaś bracia jeśli przyszedłbym do was językami mówiąc w czym wam będę miał korzyść jeśli nie wam powiedziałbym lub w objawieniu lub w poznaniu lub w prorokowaniu lub w nauce
Jeśli bowiem modliłbym się językiem duch mój modli się zaś umysł mój bezowocny jest
Co więc jest będę modlił się duchem będę modlił się zaś i umysłem będę śpiewał duchem będę śpiewał zaś i umysłem
Bracia nie dzieciątka stawajcie się w myśleniu ale w złym bądźcie niemowlętami zaś w myśleniu dojrzałymi stawajcie się
Tak że języki ku znakowi są nie dla wierzących ale dla niewierzących zaś prorokowanie nie dla niewierzących ale dla wierzących
Jeśli więc zeszłoby się zgromadzenie cały na to samo i wszyscy językami mówiliby weszliby zaś niezaznajomieni lub niewierzący nie powiedzą że szalejecie
Jeśli zaś wszyscy prorokowaliby wszedłby zaś ktoś niewierzący lub niezaznajomiony jest zawstydzony przez wszystkich jest osądzany przez wszystkich
jeśli zaś nie byłby tłumacz niech milczy w zgromadzeniu sobie samemu zaś niech mówi i Bogu
Prorocy zaś dwaj lub trzej niech mówią i inni niech rozsądzają
jeśli zaś innemu zostałoby objawione siedzącemu ten pierwszy niech milczy
Jeśli zaś coś nauczyć się chcą w domu własnych mężów niech pytają się haniebne bowiem jest kobiecie w zgromadzeniu mówić
Jeśli zaś ktoś nie uznaje niech nie jest uznany
Zapoznaję zaś wam bracia z dobrą nowiną którą ogłosiłem dobrą nowinę wam którą i przyjęliście w której i stanęliście
Potem został ukazany ponad pięciuset braciom naraz z których większość trwają aż do teraz niektórzy zaś i zostali uśpieni
w końcu zaś wszystkich jakby poronionemu płodowi został ukazany i mnie
łaską zaś Boga jestem czym jestem i łaska Jego ta względem mnie nie próżna stała się ale obficiej od nich wszystkich trudziłem się nie ja zaś ale łaska Boga ze mną
Jeśli zaś Pomazaniec jest głoszony że z martwych jest wzbudzony jak mówią niektórzy wśród was że powstanie martwych nie jest
Jeśli zaś powstanie martwych nie jest ani Pomazaniec jest wzbudzony
Jeśli zaś Pomazaniec nie jest wzbudzony próżne zatem głoszenie nasze próżna zaś i wiara wasza
Jesteśmy znalezieni zaś i fałszywymi świadkami Boga że zaświadczyliśmy przeciw Bogu że wzbudził Pomazańca którego nie wzbudził jeśli właśnie zatem martwi nie są wzbudzani
Jeśli zaś Pomazaniec nie jest wzbudzony próżna wiara wasza jeszcze jesteście w grzechach waszych
Teraz zaś Pomazaniec jest wzbudzony z martwych pierwocina tych którzy są uśpieni stał się
Każdy zaś we własnym szyku pierwocina Pomazaniec potem ci Pomazańca podczas przyjścia Jego
wszystkie bowiem poddał pod stopy Jego gdy zaś powiedziałby że wszystkie jest poddane jawne że oprócz Tego który poddał Mu wszystkie
Kiedy zaś zostałoby poddane Mu wszystkie wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu który poddał Mu wszystkie aby byłby Bóg wszystkim we wszystkim
Ale powie ktoś jak są wzbudzani martwi w jakiego rodzaju zaś ciele przychodzą
zaś Bóg mu daje ciało tak jak chciał i każdemu z nasion własne ciało
Nie każde ciało tym samym ciało ale inne wprawdzie ciało ludzi inne zaś ciało zwierząt inne zaś ryb inne zaś ptaków
I ciała niebiańskie i ciała ziemskie ale inna wprawdzie tych niebiańskich chwała inna zaś tych ziemskich
To zaś mówię bracia że ciało i krew Królestwa Boga odziedziczyć nie mogą ani zniszczenie niezniszczalności dziedziczą
Oto tajemnicę wam mówię wszyscy wprawdzie nie zostaniemy uśpieni wszyscy zaś zostaniemy przemienieni
Kiedy zaś zniszczalne to przyoblekłoby niezniszczalność i śmiertelne to przyoblekłoby nieśmiertelność wtedy stanie się Słowo to które jest napisane została połknięta śmierć w zwycięstwie
zaś żądło śmierci grzech zaś moc grzechu Prawo
zaś Bogu łaska dającemu nam zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Pomazańca
O zaś zbiórce na świętych tak jak zarządziłem zgromadzeniom Galacji tak i wy uczyńcie
Kiedy zaś przybyłbym których jeśli wypróbowalibyście przez listy tych poślę odnieść dar łaski wasz do Jeruzalem
jeśli zaś byłoby godne i mi iść razem ze mną pójdą
Przyjdę zaś do was kiedy Macedonię przeszedłbym Macedonię bowiem przechodzę
Przy was zaś które było możliwe pozostanę lub i przezimuję aby wy mnie wyprawilibyście gdzie jeśli poszedłbym
Nie chcę bowiem was teraz w przejeździe zobaczyć mam nadzieję zaś czas jakiś pozostać u was jeśli Pan pozwoliłby
Pozostanę zaś w Efezie aż do Pięćdziesiątnicy
Jeśli zaś przyszedłby Tymoteusz uważajcie aby bez obaw stałby się u was bowiem pracę Pana pracuje jak i ja
Nie ktoś więc go lekceważyłby wyprawcie zaś go w pokoju aby przyszedłby do mnie oczekuję bowiem go z braćmi
O zaś Apollosie brata wielce zachęciłem go aby przyszedłby do was z braćmi i w ogóle nie była wola aby teraz przyszedłby przyjdzie zaś kiedy miałby dogodną porę
Proszę zaś was bracia wiecie dom Stefana że jest pierwocina Achai i do posługi świętym wskazali siebie samych
Raduję się zaś z przyjścia Stefana i Fortunata i Achaika że wasz brak ci wypełnili
Czy to zaś jesteśmy uciskani dla waszego pocieszenia i zbawienia działającego w wytrwałości tych cierpień które i my cierpimy
Bo chluba nasza ta jest świadectwo sumienia naszego że w prostocie i szczerości Boga nie w mądrości cielesnej ale w łasce Boga postępowaliśmy na świecie obficiej zaś przy was
Nie bowiem inne piszemy wam ale lub które czytacie lub i poznajecie mam nadzieję zaś że i aż do końca poznacie
Wierny zaś Bóg że Słowo nasze do was nie stało się tak i nie
Tym zaś utwierdzającym nas razem z wami w Pomazańcu i który namaścił nas Bóg
Ja zaś świadka Boga przywołuję sobie na moją duszę że oszczędzając was już nie przyszedłem do Koryntu
Osądziłem zaś mnie samemu to nie znowu przyjść w smutku do was
Jeśli zaś ktoś zasmuca nie mnie zasmuca ale po części aby nie obciążałbym wszystkich was
Któremu zaś coś okazujecie łaskę i ja i bowiem ja jeśli coś darowałem co darowałem przez was w obliczu Pomazańca
Przyszedłszy zaś do Troady względem dobrej nowiny Pomazańca i drzwi mi które są otworzone w Panu
zaś Bogu wdzięczność zawsze dającemu zwycięstwo nas w Pomazańcu i woń poznania Go objawiającemu przez nas w każdym miejscu
tych wprawdzie woń śmierci ku śmierci dla tych zaś woń życia ku życiu i do tych kto odpowiedni
Przekonanie zaś takie mamy przez Pomazańca względem Boga
który i uzdolnił nas sługami nowego przymierza nie pisma ale ducha bowiem pismo zabija zaś duch ożywia
Jeśli zaś posługa śmierci w literach które jest wyryte które są wyryte na kamieniach stał się stały się w chwale tak że nie móc spojrzeć synowie Izraela na oblicze Mojżesza z powodu chwały oblicza jego tracącej na znaczeniu
Kiedy zaś kolwiek nawróciłby się do Pana jest zdejmowana zasłona
zaś Pan Duch jest gdzie zaś Duch Pana tam wolność
My zaś wszyscy które jest odsłonięte oblicze chwałę Pana odbijając na ten sam obraz jesteśmy przeobrażani z chwały w chwałę tak jak od Pana Ducha
Jeśli zaś i jest która jest zakryta dobra nowina nasza na tych którzy giną jest która jest zakryta
Nie bowiem siebie samych głosimy ale Pomazańca Jezusa Pana siebie samych zaś jako niewolników waszych przez Jezusa
Mamy zaś skarb ten w glinianych naczyniach aby nadmiar mocy byłby Boga a nie z nas
Tak że wprawdzie śmierć w nas działa zaś życie w was
Mając zaś tego samego ducha wiary według tego co jest napisane uwierzyłem dlatego mówiłem i my wierzymy dlatego i mówimy
Nie bacząc nam tym które są widzialne ale tym nie które są widzialne te bowiem które są widzialne chwilowe te zaś nie które są widzialne wieczne
Ten zaś sprawiwszy sobie nas do tego takiego Bóg Ten i który dał nam zadatek Ducha
Wykazujemy śmiałość zaś i mamy upodobanie raczej znaleźć się poza domem od ciała i być w domu przy Panu
Znając więc strach Pana ludzi przekonujemy Bogu zaś jesteśmy objawionymi mam nadzieję zaś i w sumieniach waszych być objawionym
Tak że my od teraz nikogo znamy według ciała jeśli zaś i poznaliśmy według ciała Pomazańca ale teraz już nie znamy
To zaś wszystkie z Boga który pojednał nas z sobą samym przez Jezusa Pomazańca i który dał nam posługę pojednania
Współdziałając zaś i prosimy aby nie na próżno łaskę Boga przyjąć wam
jak którzy są zasmucani zawsze zaś radujący się jak ubodzy wielu zaś wzbogacający jak nic mający a wszystkie nabywający
Nie jesteście ściśnięci w nas jesteście ściśnięci zaś we wnętrznościach waszych
zaś tą samą zapłatę jak dzieciom mówię niech zostaną rozszerzone i wy
Nie stawajcie się noszącymi obce jarzmo z niewierzącymi jakie bowiem uczestniczenie sprawiedliwości i bezprawia jaka zaś wspólnota światła z ciemnością
Jaka zaś zgoda Pomazańca z Belialem lub jaki dział wiernemu z niewierzącym
Jaka zaś zgodność świątyni Boga z bożkami wy bowiem świątynia Boga jesteście żyjącego tak jak powiedział Bóg że zamieszkam w nich i przejdę się i będę ich Bóg i oni będą mój lud
Nie jedynie zaś przez przyjście jego ale i przez pociechę którą został pocieszony u was oznajmiając nam waszą tęsknotę wasze biadolenie waszą żarliwość o mnie tak że ja bardziej uradować się
Ten bowiem według Boga smutek nawrócenie ku zbawieniu nieżałowanemu sprawuje ten zaś świata smutek śmierć sprawia
Przez to jesteśmy zachęcani w tej pociesze waszej obficiej zaś bardziej uradowaliśmy się z powodu radości Tytusa gdyż doznał odświeżenia duch jego przez wszystkich was
Oznajmiamy zaś wam bracia łaskę Boga tę która jest dana w zgromadzeniach Macedonii
teraz zaś i uczynić dokończcie żeby tak jak gotowość chcieć tak i zakończyć z mieć
Nie bowiem aby dla innych ulga dla was zaś ucisk ale po równości w tej teraz porze wasza obfitość ku ich niedostatkowi
Wdzięczność zaś Bogu Temu dającemu tę gorliwość o was w sercu Tytusa
że tę wprawdzie zachętę przyjął z większym zapałem zaś będąc dobrowolnie wyszedł do was
Posłaliśmy razem zaś z nim brata którego pochwała w dobrej nowinie przez wszystkie zgromadzenia
nie jedynie zaś ale i który został wybrany przez wyciągnięcie ręki przez zgromadzenia na towarzysza podróży naszego razem z łaską tą która jest obsługiwana przez nas ku tej Jego Pana chwale i gotowości waszej
Posłaliśmy razem z zaś nim brata naszego którego wypróbowaliśmy w wielu wielokrotnie że z wielkim zapałem będąc teraz zaś wiele pilniejszym przekonaniu wielkie to do was
Posłałem zaś tych braci aby nie chluba nasza ta co do was zostałaby uczyniona próżną w części tej aby tak jak mówiłem którzy są przygotowani bylibyście
To zaś siejący oszczędnie oszczędnie i będzie żąć i siejący w hojnościach w hojnościach i będzie żąć
Mocny zaś Bóg każdą łaskę dać obficie ku wam aby we wszystkim zawsze całą samowystarczalność mając obfitowalibyście ku każdemu czynowi dobremu
zaś dostarczający nasienie siejącemu i w chleb na pokarm oby zaopatrzył i oby pomnożył ziarno wasze i oby dał wzrost plonom sprawiedliwości waszej
Wdzięczność zaś Bogu z powodu niewysłowionego Jego daru
Sam zaś ja Paweł proszę was przez łagodność i uprzejmość Pomazańca który według oblicza wprawdzie pokorny wśród was będąc nieobecny zaś wykazuję śmiałość względem was
Proszę zaś nie będąc obecny wykazać śmiałość odpowiednią do przekonania którą jestem liczony ośmielić się do niektórych tych liczących sobie nam jak według ciała chodzącym
gdyż wprawdzie listy mówi ciężkie i mocne zaś obecność ciała słaba i słowo które jest lekceważone
My zaś wcale nie do ponad miar będziemy chlubić się ale według miary normy którą przydzielił nam Bóg miarę dosięgnąć aż do i was
Nie aż do ponad miar chlubiąc się w cudzych trudach nadzieję zaś mając która jest wzrastającą wiarę waszą w was zostać powiększonymi według normy naszej aż do obfitowania
zaś chlubiący się w Panu niech chlubi się
Obawiam się zaś aby nie jakoś wąż Ewę zwiódł w przebiegłości jego tak zostałaby zniszczona zostałyby zniszczone myśli wasze z dala od szczerości w Pomazańcu
jeśli zaś i niezaznajomiony słowem ale nie poznaniem ale we wszystkim które zostały objawione we wszystkich u was
Co zaś czynię i będę czynił aby odciąłbym okazję chcących okazji aby w czym chlubią się zostaliby znalezieni tak jak i my
Znowu mówię aby nie ktoś mnie uważałby głupim być jeśli zaś aby nie i jeśli jak nierozsądnego przyjmijcie mnie aby mało coś i ja chlubiłbym się
Według zniewagi mówię jako że my byliśmy słabi w czym zaś kolwiek ktoś ośmielałby się w głupocie mówię ośmielam się i ja
Z takiego będę się chlubił z zaś mnie samego nie będę się chlubił jeśli nie w słabościach moich
Jeśli bowiem chciałbym chlubić się nie będę nierozsądny prawdę bowiem będę mówił oszczędzam zaś aby nie ktoś względem mnie policzyłby ponad co widzi mnie lub słyszy coś ode mnie
Ja zaś z największą przyjemnością będę robił wydatki i zostanę wyczerpany na wydatki dla dusz waszych jeśli i obficiej was miłując mniej jestem miłowany
niech jest zaś ja nie obciążyłem was ale będąc przebiegły podstępem was wziąłem
Znowu uważacie że przed wami bronimy się w obliczu Boga w Pomazańcu mówimy te zaś wszystkie umiłowani dla waszego zbudowania
Mam nadzieję zaś że poznacie że my nie jesteśmy niewypróbowani
Modlę się zaś do Boga aby nie uczynić wy złego nic nie aby my wypróbowani zostalibyśmy uwidocznieni ale aby wy dobre czynilibyście my zaś jak niewypróbowani bylibyśmy
Radujemy się bowiem kiedy my bylibyśmy słabi wy zaś mocni bylibyście o to zaś i modlimy się o wasze wydoskonalenie
Oznajmiam zaś wam bracia dobrą nowinę która została ogłoszona jako dobra nowina przeze mnie że nie jest według człowieka
Gdy zaś miał upodobanie Bóg który odłączył mnie od łona matki mojej i który wezwał przez łaskę Jego
innego zaś z wysłanników nie zobaczyłem jeśli nie Jakuba brata Pana
Co zaś piszę wam oto przed Bogiem że nie kłamię
Byłem zaś który jest nieznany obliczem zgromadzeniom Judei w Pomazańcu
jedynie zaś słyszącymi byli że ten który prześladuje nas wcześniej teraz głosi dobrą nowinę wiary którą wcześniej niszczył
Wszedłem zaś według objawienia i przedłożyłem im dobrą nowinę którą głoszę wśród narodów na osobności zaś którzy są uważani aby czasem nie w próżno biegłbym lub pobiegłem
z powodu zaś wprowadzonych potajemnie fałszywych braci którzy weszli by wyszpiegować wolności naszej którą mamy w Pomazańcu Jezusie aby nas zniewoliliby
Od zaś tych uważających być czymś jakimi dawniej byli nic mi czyni różnicy oblicze Bóg człowieka nie bierze mnie bowiem ci którzy są uważani nic dodatkowo nałożyli
i poznawszy łaskę która została dana mi Jakub i Kefas i Jan ci którzy są uważani za filary być prawice dali mi i Barnabie wspólnoty aby my do narodów oni zaś do obrzezania
Gdy zaś przyszedł Piotr do Antiochii w twarz mu przeciwstawiłem się gdyż który jest obwiniony był
Przed bowiem przyjść ktoś od Jakuba z poganami jadł razem gdy zaś przyszli powstrzymał się i odłączył samego siebie bojąc się tych z obrzezania
Jeśli zaś szukając by zostać uznanymi za sprawiedliwych w Pomazańcu zostaliśmy znalezieni i sami jako grzesznicy czy zatem Pomazaniec grzechu sługa nie oby stał się
z Pomazańcem jestem ukrzyżowany razem żyję zaś już nie ja żyje zaś we mnie Pomazaniec co zaś teraz żyję w ciele w wierze żyję tej w Syna Boga Tego który umiłował mnie i który wydał samego siebie za mnie
Zobaczywszy wcześniej zaś Pismo że z wiary usprawiedliwia pogan Bóg wcześniej ogłosiło nowinę Abrahamowi że zostaną błogosławione w tobie wszyscy poganie
że zaś w Prawie nikt jest uznawany za sprawiedliwego przed Bogiem jawne gdyż sprawiedliwy z wiary będzie żyć
zaś Prawo nie jest z wiary ale który uczynił je człowiek będzie żyć w nich
zaś Abrahamowi zostały wypowiedziane obietnice i potomkowi jego nie mówi i potomkom jak o wielu ale jak o jednym i dla potomka twojego którym jest Pomazaniec
To zaś mówię przymierza które jest wcześniej uprawomocnione przez Boga w Pomazańcu po latach czterystu i trzydziestu które stało się Prawo nie unieważnia do uznać za bezużyteczną obietnicę
Jeśli bowiem z Prawa dziedziczenie już nie z obietnicy zaś Abrahamowi przez obietnicę darował Bóg
zaś pośrednik jednego nie jest zaś Bóg jeden jest
Przed zaś przyjść wiara pod Prawem byliśmy pilnowani którzy są razem zamkniętymi do mającej nastąpić wiary zostać objawiona
Gdy przyszła zaś wiara już nie pod pedagogiem jesteśmy
Jeśli zaś wy Pomazańca zatem Abrahama potomek jesteście i według obietnicy dziedzice
Mówię zaś do jakiego czasu dziedzic niemowlę jest nic przewyższa niewolnika pan wszystkich będąc
Gdy zaś przyszło wypełnienie czasu posłał Bóg Syna Jego który stał się z kobiety który stał się pod Prawem
Że zaś jesteście synowie posłał Bóg Ducha Syna Jego do serc waszych wołającego Abba Ojcze
Tak że już nie jesteś niewolnik ale syn jeśli zaś syn i dziedzic Boga przez Pomazańca
Teraz zaś poznawszy Boga raczej zaś którzy zostaliście poznani przez Boga jak odwracacie się znowu do słabych i ubogich elementów którym znowu na nowo być niewolnikami chcecie
wiecie zaś że przez słabość ciała ogłosiłem dobrą nowinę wam wcześniej
Dobre zaś być współzawodniczącym w dobrym zawsze i nie jedynie w być obecnym ja wśród was
chciałem zaś być obecnym przy was teraz i zmienić głos mój że jestem zakłopotany co do was
Ale ten wprawdzie ze służącej według ciała jest zrodzony ten zaś z wolnej przez obietnicę
Bowiem Hagar Synaj góra jest w Arabii odpowiada zaś temu teraz Jeruzalem jest niewolnikiem zaś z dziećmi jej
zaś w górze Jeruzalem wolne jest które jest matka wszystkich nas
My zaś bracia według Izaaka obietnicy dzieci jesteśmy
Świadczę zaś znowu każdemu człowiekowi dającemu się obrzezać że zobowiązany jest całe Prawo uczynić
Ja jestem przekonany co do was w Panu że nic innego będziecie myśleć zaś poruszający was poniesie sąd kim kolwiek byłby
Ja zaś bracia jeśli obrzezanie jeszcze głoszę dlaczego jeszcze jestem prześladowany zatem jest uznane za bezużyteczne zgorszenie krzyża
jeśli zaś jedni drugich kąsacie i pożeracie uważajcie aby nie przez jedni drugich zostalibyście zniszczeni
Mówię zaś w Duchu chodźcie a pożądania ciała nie dopełnialibyście
Bowiem ciało pożąda przeciw Duchowi zaś Duch przeciw ciału te zaś jest przeciwne jedno drugiemu aby nie co kolwiek chcielibyście te czynilibyście
Jeśli zaś Duchowi jesteście prowadzeni nie jesteście pod Prawem
Jawne zaś jest są czyny ciała którymi jest cudzołóstwo nierząd nieczystość rozpusta
zaś owoc Ducha jest miłość radość pokój cierpliwość uprzejmość dobroć wierność
ci zaś Pomazańca ciało ukrzyżowali z namiętnościami i pożądaniami
zaś czyn swój niech bada każdy i wtedy w sobie samym jedyny chlubę będzie mieć i nie w innym
Niech będzie wspólnikiem zaś który jest pouczony o słowie dla pouczającego we wszystkich dobrach
bo siejący w ciało swoje z ciała będzie żąć zniszczenie zaś siejący w Ducha z Ducha będzie żąć życie wieczne
zaś dobro czyniąc nie zniechęcalibyśmy się porą bowiem swoją będziemy żąć nie którzy są osłabiani
Zatem więc jak porę mamy czynilibyśmy dobro względem wszystkich najbardziej zaś względem tych domowych we wierze
Mnie zaś nie oby stało się chlubić się jeśli nie w krzyżu Pana naszego Jezusa Pomazańca przez którego dla mnie świat jest ukrzyżowany i ja dla świata
zaś Bóg bogaty będąc w miłosierdzie przez wielką miłość Jego którą umiłował nas
Teraz zaś w Pomazańcu Jezusie wy niegdyś będący daleko blisko staliście się w krwi Pomazańca
Temu zaś mogącemu ponad wszystkie uczynić ponad wszelką miarę które prosimy lub rozumiemy według mocy działającej w nas
jednemu zaś każdemu z nas została dana łaska według miary daru Pomazańca
To zaś wstąpił czym jest jeśli nie że i zstąpił najpierw do tych będącymi niższymi części ziemi
i Ten Sam dał tych wprawdzie jako wysłanników zaś jako proroków tych zaś głosicieli dobrej nowiny tych zaś pasterzy i nauczycieli
mówiąc prawdę zaś w miłości wzroślibyśmy w Niego wszyscy który jest Głowa Pomazaniec
Wy zaś nie tak nauczyliście się Pomazańca
dawać się odnawiać zaś duchowi umysłu waszego
Kradnący już więcej nie niech kradnie bardziej zaś niech trudzi się wypracowując dobre własnymi rękami aby miałby przekazywać potrzebę mającemu
Stawajcie się zaś ku jedni drugim łagodni miłosierni darowując sobie samym tak jak i Bóg w Pomazańcu okazał łaskę wam
Nierząd zaś i każda nieczystość lub chciwość ani nie niech będzie wymieniana wśród was tak jak przystoi świętym
byliście bowiem niegdyś ciemnością teraz zaś światło w Panu jak dzieci światła postępujcie
i nie bądźcie współuczestnikami uczynkom bezowocnym ciemności bardziej zaś i karćcie
zaś wszystkie które są zawstydzane przez światło są uczynione widocznymi wszystko bowiem które jest czynione widocznym światło jest
Tajemnica to wielka jest ja zaś mówię względem Pomazańca i względem zgromadzenia
Jednakże i wy ci po jedynczo każdy swoją żonę tak niech miłuje jak siebie samego zaś żona aby bałaby się męża
Aby zaś wiedzielibyście i wy te co do mnie co robię wszystkie wam oznajmi Tychikus umiłowany brat i wierny sługa w Panu
By znać zaś przez was chcę bracia że te przeciwko mnie bardziej ku postępowi dobrej nowiny przyszło
Niektórzy wprawdzie i z powodu zawiści i kłótni niektórzy zaś i z powodu upodobania Pomazańca głoszą
ci zaś z miłości wiedząc że do obrony dobrej nowiny jestem umieszczony
Jeśli zaś żyć w ciele to dla mnie owoc pracy i co wybiorę nie wiem
zaś pozostawać w ciele konieczniejsze z powodu was
i nie dając się zastraszyć w niczym przez będących przeciwnymi co dla nich wprawdzie jest wykazanie zguby waszej zaś zbawienia i to od Boga
uniżył siebie samego stawszy się posłuszny aż do śmierci śmierci zaś krzyżowej
zaś tak samo i wy radujcie się i współcieszcie się ze mną
Mam nadzieję zaś w Panu Jezusie Tymoteusza szybko posłać wam aby i ja byłbym dobrej myśli poznawszy te około was
zaś wypróbowanie jego znacie że jak ojcu dziecko razem ze mną był niewolnikiem względem dobrej nowiny
Jestem przekonany zaś w Panu że i sam szybko przyjdę
Konieczne zaś uznałem Epafrodyta brata i współpracownika i współbojownika mojego waszego zaś wysłannika i publicznego sługę potrzeby mojej posłać do was
I bowiem był słaby niemal blisko śmierci ale Bóg nad nim zlitował się nie nad nim zaś jedynie ale i nade mną aby nie smutek do smutku miałbym
W końcu bracia moi radujcie się w Panu te same pisać wam mnie wprawdzie nie dokuczliwe wam zaś niezawodne
Nie że już wziąłem lub już jestem uczyniony doskonałym ścigam zaś jeśli i pochwyciłbym za które i zostałem pochwycony przez Pomazańca Jezusa
Bracia Ja o sobie nie liczę że pochwycić jedno zaś wprawdzie za zapominając zaś przed wyciągając się
Wielu bowiem postępuje o których wielokrotnie mówiłem wam teraz zaś i płacząc mówię że to wrogowie krzyża Pomazańca
Uradowałem się zaś w Panu niezmiernie że już niegdyś rozkwitliście to o mnie myśleć nad którym i myśleliście nie mieliście sposobności zaś
Wiecie zaś i wy Filipianie że na początku dobrej nowiny gdy wyszedłem z Macedonii żadne mi zgromadzenie stała się wspólnikiem w rachunku rozchodu i przychodu jeśli nie wy jedyni
Otrzymuję zaś wszystkie i obfituję jestem wypełniony przyjąwszy od Epafrodyta tę od was woń aromatu ofiarę przychylną bardzo podobającą się Bogu
zaś Bóg mój wypełni każdą potrzebę waszą według bogactwa Jego w chwale w Pomazańcu Jezusie
zaś Bogu i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków amen
Pozdrawiają was wszyscy święci najbardziej zaś ci z Cezara domu
I was niegdyś będących którzy są obcymi i wrogów myśli w czynach niegodziwych teraz zaś pojednał z powrotem
tajemnicę która jest ukrytą od wieków i od pokoleń teraz zaś została objawiona świętym Jego
To zaś mówię aby nie ktoś was zwodziłby w przekonywującym mówieniu
które jest cień mających nastąpić zaś ciało Pomazańca
Teraz zaś odłóżcie i wy wszelkie gniew wzburzenie złość bluźnierstwo nieprzyzwoite słowo z ust waszych
na wszystkie zaś te miłość która jest spójnia doskonałości
zaś czyniący niesprawiedliwość dostanie którą uczynił niesprawiedliwość i nie jest stronniczy
przeszkadzając nam poganom powiedzieć aby zostaliby zbawieni ku wypełnić się ich grzechy każdej chwili nadszedł zaś na nich gniew ku końcowi
My zaś bracia zostawszy odłączonymi od was na czas godziny obliczem nie sercem tym bardziej postaraliśmy się oblicze wasze zobaczyć w wielkim pragnieniu
Teraz zaś gdy przyszedł Tymoteusz do nas od was i gdy ogłosił dobrą nowinę nam o wierze i miłości waszej i że macie wspomnienie o nas dobre każdej chwili pragnąc nas zobaczyć tak jak i my was
Sam zaś Bóg i Ojciec nasz i Pan nasz Jezus Pomazaniec oby wyprostował drogę naszą do was
Was zaś Pan oby uczynił większymi i oby uczynił obfitującymi miłością do jedni drugich i do wszystkich tak jak i my do was
O zaś braterstwie nie potrzebę macie pisać wam sami bowiem wy pouczeni przez Boga jesteście do miłować jedni drugich
i bowiem czynicie to względem wszystkich braci tych w całej Macedonii zachęcamy zaś was bracia by obfitować bardziej
Nie chcę zaś by wy nie rozumieć bracia o którzy są uśpieni aby nie bylibyście smuceni tak jak i pozostali nie mający nadziei
O zaś czasach i porach bracia nie potrzebę macie wam być napisane
Wy zaś bracia nie jesteście w ciemności aby ten dzień was jak złodziej pochwyciłby
My zaś dnia będąc bylibyśmy trzeźwi przyoblekłszy się w pancerz wiary i miłości i hełm nadziei zbawienia
Prosimy zaś was bracia by wiedzieć o trudzących się wśród was i stojących na czele was w Panu i napominając was
Zachęcamy zaś was bracia napominajcie niekarnych pocieszajcie małodusznych podtrzymujcie słabych bądźcie cierpliwi względem wszystkich
Sam zaś Bóg pokoju oby uczynił świętymi was całkowicie i w pełni wyposażonym wasz duch i dusza i ciało nienagannie podczas przyjścia Pana naszego Jezusa Pomazańca oby zostały zachowane
Prosimy zaś was bracia co do przyjścia Pana naszego Jezusa Pomazańca i naszego zgromadzenia się przy Nim
My zaś powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was bracia którzy jesteście umiłowani przez Pana że wybrał sobie was Bóg od początku ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i wierze prawdy
Sam zaś Pan nasz Jezus Pomazaniec i Bóg i Ojciec nasz Ten który umiłował nas i który dał zachętę wieczną i nadzieję dobrą w łasce
Wierny zaś jest Pan który utwierdzi was i ustrzeże od niegodziwego
Jesteśmy przekonani zaś w Panu do was że co nakazujemy wam i czynicie i będziecie czynić
zaś Pan oby wyprostował wasze serca ku miłości Boga i do wytrwałości Pomazańca
Nakazujemy zaś wam bracia w imieniu Pana naszego Jezusa Pomazańca by unikać wy od każdego brata bez trzymania się szyku postępującego i nie według przekazu który wziął od nas
zaś takim nakazujemy i prosimy przez Pana naszego Jezusa Pomazańca aby ze spokojem pracując swój chleb jedliby
Wy zaś bracia nie zniechęcalibyście się dobrze czyniąc
Jeśli zaś ktoś nie jest posłuszny słowu naszemu przez list tego zaznaczcie sobie i nie mieszajcie się z nim aby zostałby zawstydzony
Sam zaś Pan pokoju oby dał wam pokój przez wszystko w każdym sposobie Pan z wszystkimi wami
zaś koniec nakazu jest miłość z czystego serca i sumienia dobrego i wiary nieobłudnej
Wiemy zaś że dobre Prawo jeśli ktoś nim zgodnie z prawem posługiwałby się
wiedząc to że sprawiedliwemu Prawo nie jest położone niemającym Prawa zaś i niepodporządkowanym bezbożnym i grzesznikom nieświątobliwym i profanującym ojcobójcom i matkobójcom mordercom
Ponad obfitowała zaś łaska Pana naszego z wiarą i miłością w Pomazańcu Jezusie
zaś Królowi wieków niezniszczalnemu niewidzialnemu jedynemu mądremu Bogu szacunek i chwała na wieki wieków amen
kobiecie zaś nauczać nie pozwalam ani dominować nad męża ale być w spokoju
i Adam nie został zwiedziony zaś kobieta zostawszy zwiedziona w przestępstwie stała się
Zostanie zbawiona zaś przez rodzenie dzieci jeśli pozostałyby w wierze i miłości i poświęceniu z rozsądkiem
Jeśli zaś ktoś swojego domu stanąć na czele nie wie jak o zgromadzenie Boga będzie dbać
Trzeba zaś mu i świadectwo dobre mieć od tych z zewnątrz aby nie w zniewagę wpadłby i pułapkę oszczercy
I ci zaś niech są wypróbowani najpierw potem niech posługują nienaganni będąc
Jeśli zaś zwlekałbym aby wiedziałbyś jak trzeba w domu Boga postępować który jest zgromadzenie Boga żyjącego filar i utwierdzenie prawdy
Zaś Duch wyraźnie mówi że w późniejszych porach odstąpią niektórzy od wiary zwracając uwagę ku duchom zwodniczym i naukom demonów
zaś profanujące i babskie baśnie odrzucaj ćwicz zaś siebie w pobożności
Bowiem cielesne ćwiczenie ku małe jest pożyteczne zaś pobożność ku wszystkie pożyteczne jest obietnicę mając życia teraz i mającego przyjść
Jeśli zaś jakaś wdowa dzieci lub potomki ma niech uczą się najpierw swój dom szanować i wzajemności oddawać przodkom to bowiem jest dobre i możliwe do przyjęcia w obecności Boga
zaś istotnie wdowa i która jest opuszczona pokłada nadzieję w Bogu i pozostaje przy prośbach i modlitwach nocą i dniem
ta zaś otaczająca się zbytkiem żyjąc jest martwa
Jeśli zaś ktoś o swoje i najbardziej domowe nie myśli zawczasu wiary wypiera się i jest od niewierzącego gorszy
Młodsze zaś wdowy odrzucaj kiedy bowiem byłyby odciągane przez namiętności od Pomazańca zaślubiać się chcą
równocześnie zaś i bezczynne uczą się obchodzące wkoło domy nie jedynie zaś bezczynne ale i gadatliwe i wścibskie mówiące nie które trzeba
Niektórych ludzi grzechy wcześniej jawne są wyprzedzające na sąd za niektórymi zaś i podążają
zaś wierzących mający władców nie niech lekceważą że bracia są ale bardziej niech będą niewolnikami gdyż wierni są i umiłowani ci dobrej pracy pomagający tych nauczaj i zachęcaj
Jest zaś zarobkowanie wielkie pobożność z samowystarczalnością
mając zaś wyżywienia i przyodzienia tymi będziemy zadowoleni
zaś chcący wzbogacać się wpadają w próbę i pułapkę i pożądliwości liczne nierozumne i szkodliwe które zatapiają ludzi w zagładę i zgubę
Ty zaś o człowieku Boga przed tymi uciekaj ścigaj zaś sprawiedliwość pobożność wiarę miłość wytrwałość łagodność
przypomnienie biorąc w tobie nieobłudnej wiary która zamieszkała najpierw w babce twojej Lois i matce twojej Eunice jestem przekonany zaś że i w tobie
która została ukazana zaś teraz przez objawienie się Zbawiciela naszego Jezusa Pomazańca unieważniwszy wprawdzie śmierć oświeciwszy zaś życie i niezniszczalność przez dobrą nowinę
jeśli zaś i walczyłby jako atleta ktoś nie jest wieńczony jeśli nie zgodnie z prawem wcześniej walczyłby jako atleta
zaś profanujących bezwartościowych bełkotów unikaj do coraz większego bowiem będą posuwać się naprzód bezbożności
W wielkim zaś domu nie jest są jedynie naczynia złote i srebrne ale i drewniane i gliniane i te wprawdzie do szacunku te zaś do braku szacunku
od zaś młodzieńczych pożądliwości uciekaj ścigaj zaś sprawiedliwość wiarę miłość pokój z przywołującymi Pana z czystego serca
zaś głupie i niezdolne do wychowania spory odrzucaj wiedząc że rodzą walki
niewolnikowi zaś Pana nie trzeba by walczyć ale łagodny być względem wszystkich zdolny nauczać znoszący zło
To zaś wiedz że w ostatnich dniach nastaną pory groźne
mający formę pobożności zaś moc jej którzy wypierają się i tych unikaj
którym sposobem zaś Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi tak i ci przeciwstawiają się prawdzie ludzie którzy są zgubieni umysłem niewypróbowani o wiarę
Ty zaś poszedłeś za moją nauką postępowaniem wcześniejszym ustanowieniem wiarą cierpliwością miłością wytrwałością
i wszyscy zaś chcący pobożnie żyć w Pomazańcu Jezusie będą prześladowani
niegodziwi zaś ludzie i oszuści będą posuwać się naprzód do gorszego zwodząc i dając się wprowadzić w błąd
Ty zaś pozostań w których nauczyłeś się i zostałeś przekonany wiedząc od kogo nauczyłeś się
i od wprawdzie prawdy słuch będą odwracać do zaś baśni będą odwracani
Ty zaś bądź trzeźwy we wszystkim wycierp zło pracę uczyń głosiciela dobrej nowiny posługę twoją dopełnij
w końcu jest odłożony mi sprawiedliwości wieniec który odda mi Pan w tym dniu sprawiedliwy sędzia nie jedynie zaś mnie ale i wszystkim miłującym objawienie się Jego
Tychikusa zaś wysłałem do Efezu
zaś Pan mi stanął obok i umocnił mnie aby przeze mnie ogłaszanie zostało dopełnione i usłyszeliby wszyscy poganie i zostałem wyratowany z ust lwa
Erast pozostał w Koryncie Trofima zaś pozostawiłem w Milecie będącego słabym
Paweł niewolnik Boga wysłannik zaś Jezusa Pomazańca ze względu na wiarę wybranych Boga i poznanie prawdy zgodnie z pobożnością
ukazał zaś porom swoim Słowo Jego w ogłaszaniu które otrzymałem powierzone ja według nakazu Zbawiciela naszego Boga
Wszystkie wprawdzie czyste czystym zaś którzy są skalani i niewierzącym nic czyste ale jest skalany ich i umysł i sumienie
Boga wyznają znać zaś czynami wypierają się obrzydliwi będący i nieposłuszni i do każdego dzieła dobrego niewypróbowani
Ty zaś mów co przystoi będącego zdrową nauką
Gdy zaś uprzejmość i życzliwość została pokazana Zbawiciela naszego Boga
głupich zaś sporów i rodowodów i kłótni i walki związanych z Prawem unikaj są bowiem bezużyteczne i próżne
Niech uczą się zaś i nasi dobrym uczynkom stawać na czele względem koniecznych potrzeb aby nie byliby bezowocni
przez miłość raczej proszę taki będąc jak Paweł starzec teraz zaś i więzień Jezusa Pomazańca
tego niegdyś ci nieprzydatnego teraz zaś ci i mnie pożytecznego
którego odesłałem ci zaś jego to jest moje głębokie uczucia przygarnij
bez zaś twojego mniemania niczego chciałem uczynić aby nie jak według konieczności dobro twoje byłoby ale według dobrowolnego
już nie jak niewolnika ale za niewolnika brata umiłowanego najbardziej mnie ile więcej zaś bardziej tobie i w ciele i w Panu
Jeśli zaś jakąś uczynił niesprawiedliwość tobie lub jest winien to mnie zaliczaj
Równocześnie zaś i przygotuj mi gościnę mam nadzieję bowiem że przez modlitwy wasze zostanę darowany wam
Kiedy zaś znów wprowadziłbyś Pierworodnego na świecie zamieszkałym mówi i niech oddają cześć Mu wszyscy zwiastunowie Boga
Do zaś Syna tron Twój Boże na wiek wieku laska prostolinijności laska Królestwa Twojego
one zostaną zniszczone Ty zaś trwasz i wszystkie jak szata ulegną zestarzeniu
i jakby okrycie zawiniesz nimi i zostaną zmienione Ty zaś Tym samym jesteś i lata Twoje nie skończą się
Do kogo zaś ze zwiastunów powiedział niegdyś siądź po prawej strony mojej aż kiedykolwiek umieściłbym wrogów Twoich podnóżkiem stóp Twoich
Zaświadczył zaś gdzieś ktoś mówiąc czym jest człowiek że pamiętasz go lub syn człowieka że patrzysz na niego
wszystkie poddaj poniżej stóp Jego w bowiem tym poddać Mu wszystkie niczego zostawił Mu niepodporządkowanego teraz zaś jeszcze nie widzimy że Mu wszystkie które są poddane
Tego zaś trochę coś od zwiastunów który jest uczyniony mniejszym widzimy Jezusa przez cierpienie śmierci chwałą i szacunkiem które jest uwieńczone żeby łasce Boga za każdego skosztowałby śmierci
Każdy bowiem dom jest budowany przez kogoś Tym zaś wszystkie który zbudował Bóg
Pomazaniec zaś jak Syn nad domem Jego którego dom jesteśmy my jeśli śmiałość i chlubę nadziei aż do końca mocną zatrzymalibyśmy
Dlatego byłem zagniewany ku pokoleniu temu i powiedziałem zawsze są wprowadzani w błąd w sercu oni zaś nie poznali dróg moich
Komu zaś okazywał gniew przez czterdzieści lat czyż nie na tych którzy zgrzeszyli których zwłoki padły na pustkowiu
Komu zaś przysiągł nie wejść do odpoczynku Jego jeśli nie tym którzy byli nieposłuszni
i nie jest stworzenie niewidoczne przed nim wszystkie zaś nagie i mające odsłoniętą szyję oczyma jego względem którego nam słowo
nie bowiem mamy arcykapłana nie mogącego współczuć w słabościach naszych który jest doświadczony zaś we wszystkim według podobieństwa oprócz grzechu
dojrzali zaś jest są stałe pożywienie przez praktykę zmysły które są wyćwiczone mający do rozróżnienia dobre zarówno i złe
wynosząc zaś ciernie i osty niewypróbowane i przekleństwo blisko tego koniec w spaleniu
Jesteśmy przekonani zaś odnośnie was umiłowani o lepszych i które są nadchodzące zbawienie jeśli i tak mówimy
Pragniemy zaś by każdy z was tę samą okazywać gorliwość względem pełni nadziei aż do końca
aby nie ociężali stalibyście się naśladowcy zaś tych przez wiarę i cierpliwość dziedziczących obietnice
któremu i dziesięcinę z wszystkich przydzielił Abraham najpierw wprawdzie który jest tłumaczony król sprawiedliwości następnie zaś i król Salemu co jest król pokoju
będący bez ojca będący bez matki będący bez rodowodu ani początek dni ani życia koniec mający który jest podobny zaś Synowi Boga pozostaje jako kapłan na ciągłe
Oglądacie zaś jak wielki ten któremu i dziesięcinę Abraham dał z najlepszych łupów patriarcha
Ten zaś nie mając ustalonego rodowodu z nich przyjął dziesięcinę od Abrahama i mającego obietnice pobłogosławił
Bez zaś całego sporu gorsze przez lepsze jest błogosławione
I tutaj wprawdzie dziesięciny umierający ludzie przyjmują tam zaś który jest poświadczany że żyje
nic bowiem uczyniło doskonałym Prawo późniejsze wprowadzenie zaś lepszej nadziei przez którą zbliżamy się do Bogu
Ten zaś z przysięgą przez Tego który mówi do Niego przysiągł Pan i nie będzie żałował Ty kapłan na wiek według porządku Melchisedeka
zaś przez to że pozostawać Mu na wiek niemożliwe do przejścia ma kapłaństwo
Prawo bowiem ludzi ustanawia arcykapłanami mających słabość słowo zaś przysięgi po Prawie Syna na wiek który jest uczyniony doskonałym
Główne zaś w tym co jest mówione takiego mamy arcykapłana który usiadł po prawej stronie tronu Wielkości w niebiosach
teraz zaś różniejszej dostępuje publicznego dzieła o ile i lepszego jest przymierza pośrednik które na lepszych obietnicach ma otrzymane Prawo
Podczas mówić nowe uznaje za przestarzałe pierwsze zaś które jest uznane za przestarzałe i starzejące się blisko zaniknięcia
za zaś drugą zasłoną namiot który jest nazywany Święte Świętych
powyżej zaś niej cherubiny chwały zacieniające ofiarę przebłagalną o których nie jest teraz mówić po części
Te zaś tak które są zbudowane do wprawdzie pierwszego namiotu przez każdy wchodzą kapłani służby wypełniający
do zaś drugiego raz w roku sam arcykapłan nie bez krwi którą przynosi za swoje i ludu grzechy popełnione nieświadomie
Pomazaniec zaś przybywszy arcykapłan zmierzający dóbr przez większy i doskonalszy namiot nie ręką uczyniony to jest nie tego stworzenia
ani przez krew kozłów i cieląt przez zaś własną krew wszedł raz na zawsze do świętych wieczne odkupienie znalazłszy
i namiot zaś i wszystkie naczynia publicznego dzieła krwią podobnie pokropił
Konieczność więc wprawdzie przykłady tych w niebiosach tymi być oczyszczane same zaś niebiańskie lepszych ofiarami od tych
skoro trzeba było Mu wielokrotnie wycierpieć od założenia świata teraz zaś raz przy końcu wieków ku unieważnienie grzechu przez ofiarę Jego jest objawiony
I o ile jest odkładane ludziom raz umrzeć po zaś tym sąd
Dlatego wchodząc na świat mówi ofiary i daru nie chciałeś ciało zaś wydoskonaliłeś mi
Ten zaś jeden za grzechy przyniósłszy ofiarę na ciągłe usiadł po prawej stronie Boga
Świadczy zaś nam i Duch Święty po bowiem przewidzieć
Gdzie zaś uwolnienie od tych już nie ofiara za grzech
straszne zaś jakieś czekanie sądu i ognia żarliwość jeść mającego przyjść przeciwnych
Przypominajcie sobie zaś te wcześniej dni w których którzy zostaliście oświeceni wielką atletyczną walką znieśliście cierpienia
To wprawdzie zniewagom zarówno i uciskom którzy są uczynieni widowiskiem to zaś wspólnicy tych tak przechodząc przez te które stały się
zaś sprawiedliwy z wiary będzie żyć i jeśli cofnąłby się nie znajduje upodobania dusza moja w nim
My zaś nie jesteśmy do wycofania się ku zgubie ale wierze ku pozyskaniu duszy
Jest zaś wiara które są obiecanymi przez nadzieję zrozumienie spraw wykazanie nie które są widziane
bez zaś wiary niemożliwe bardzo spodobać się uwierzyć bowiem trzeba podchodzący ku Bogu że jest i dla szukających Go nagradzający staje się
teraz zaś lepszej pragną to jest niebiańskiego dlatego nie wstydzi się ich Bóg jako Bóg być przywoływany ich przygotował bowiem im miasto
otrzymały kobiety z powstania martwych ich inni zaś zostali torturowani nie przyjąwszy odkupienie aby lepsze powstanie uzyskaliby
inni zaś szydzeń i udręk próbę przyjęli jeszcze zaś więzów i strażnicy
którego bowiem miłuje Pan koryguje biczuje zaś każdego syna którego przyjmuje
Jeśli zaś bez jesteście karcenia którego uczestnicy stali się wszyscy zatem bękarty jesteście a nie synowie
wprawdzie bowiem na nieliczne dni według tego co wydaje się im karcili Ten zaś dla będącej korzyścią ku być uczestnikami świętości Jego
Każde zaś karcenie względem wprawdzie tego co będące obecnym nie zdaje się radości być ale smutek później zaś owoc pokoju dla tych przez nie którzy są wyćwiczeni oddaje sprawiedliwość
i ścieżki proste uczyńcie stopami waszymi aby nie kulawy zostałby odwrócony zostałby uzdrowiony zaś bardziej
którego głos ziemią wstrząsnął wtedy teraz zaś obiecał mówiąc jeszcze raz Ja poruszę nie jedynie ziemią ale i niebem
zaś jeszcze raz oznajmia które są wstrząśnięte przemieszczenie jak które są uczynione aby trwałby nie które są wstrząśnięte
Szacowne małżeństwo wśród wszystkich i łoże nieskazitelne rozpustników zaś i cudzołożników osądzi Bóg
zaś o dobroczynności i wspólnocie nie zapominajcie z takich bowiem ofiar jest bardzo zadowolony Bóg
Obficiej zaś zachęcam by to uczynić aby szybciej zostałbym przywrócony wam
zaś Bóg pokoju Ten który wyprowadził z martwych Pasterza owiec Tego wielkiego w krwi przymierza wiecznego Pana naszego Jezusa
Zachęcam zaś was bracia znoście to słowo zachęty i bowiem przez krótkie napisałem listem wam
zaś wytrwałość dzieło doskonałe niech ma aby bylibyście dojrzali i w pełni wyposażeni w niczym odczuwający braku
Jeśli zaś ktoś z was odczuwa brak mądrości niech prosi u dającego Boga wszystkim szczodrze i nie ganiąc a zostanie dana mu
Niech prosi zaś w wierze nic wątpiąc bowiem wątpiący przypomina falę morską która jest prowadzona przez wiatr i która jest rzucana
Niech chlubi się zaś brat pokorny z wywyższenia jego
zaś bogaty w uniżeniu jego że jak kwiat trawy przeminie
Nikt który jest doświadczany niech mówi że od Boga jestem doświadczany bowiem Bóg niepodatny na doświadczenia jest zła doświadcza zaś sam nikogo
Każdy zaś jest doświadczany przez własne pożądanie będąc pociąganym i nęcąc
potem pożądanie zaszedłszy w ciążę rodzi grzech zaś grzech zostawszy uczyniony tym który wydoroślał rodzi śmierć
Stawajcie się zaś wykonawcy Słowo a nie jedynie słuchacze zwodzący samych siebie
Ten zaś który wejrzał w prawo doskonałe wolności i który wytrwał ten nie słuchacz zapomnienia który stał się ale wykonawca dzieło ten szczęśliwy w działaniu jego będzie
Jeśli bowiem wszedłby do zgromadzenia waszego mąż mający złoty pierścień w szacie lśniącej wszedłby zaś i ubogi w brudnej szacie
Wy zaś znieważyliście ubogiego nie bogaci wyzyskują was i oni ciągną was do sądów
Jeśli zaś bierzecie według twarzy grzech czynicie będąc upomnianymi przez Prawo jako przestępcy
Kto bowiem całe Prawo zachowa potknie się zaś w jednym stał się wszystkiemu winny
Ten bowiem który powiedział nie cudzołożyłbyś powiedział i nie mordowałbyś jeśli zaś nie będziesz cudzołożyć będziesz mordować zaś stałeś się przestępca Prawa
Co za korzyść bracia moi jeśli wiarę mówiłby ktoś mieć dzieł zaś nie miałby nie może wiara zbawić go
Jeśli zaś brat lub siostra nadzy byliby i odczuwającymi brak byliby codziennego pożywienia
powiedziałby zaś ktoś im z was odchodźcie w pokoju ogrzewajcie się i zostańcie nasyceni pokarmem nie dalibyście zaś im koniecznych dla ciała jaka korzyść
Chcesz zaś poznać o człowieku pusty że wiara bez dzieł martwa jest
i zostało wypełnione Pismo mówiące uwierzył zaś Abraham Bogu i zostało zaliczone mu na sprawiedliwość i przyjaciel Boga został nazwany
Podobnie zaś i Rachab nierządnica nie z dzieł została uznana za sprawiedliwą podjąwszy zwiastunów i inną drogą wyrzuciwszy
zaś języka nie może z ludzi ujarzmić nieokiełznane złe napełnione jadem śmiercionośnym
Jeśli zaś zazdrość gorzką macie i niesnasek w sercu waszym nie chełpcie się i kłamcie przeciw prawdzie
zaś z góry mądrość najpierw wprawdzie czysta jest następnie pokojowa życzliwa uległa pełna miłosierdzia i owocami dobrymi niestronnicza i nieobłudna
owoc zaś sprawiedliwości w pokoju jest siany czyniącym pokój
Pożądacie a nie macie mordujecie i zazdrościcie a nie możecie osiągnąć walczycie i wojujecie nie macie zaś z powodu nie prosić wy
Większą zaś daje łaskę dlatego mówi Bóg pysznym przeciwstawia się pokornym zaś daje łaskę
Nie obmawiajcie jedni drugich bracia obmawiający brata i sądzący brata jego obmawia Prawo i sądzi Prawo jeśli zaś Prawo sądzisz nie jesteś wykonawca Prawo ale sędzia
którzy nie wiecie o tym jutro jakim bowiem życie wasze para bowiem jest na krótko ukazującą się następnie zaś która jest usuwana
Teraz zaś chlubicie się w pysze waszej wszelka chluba takie niegodziwe jest
Przede wszystkim zaś bracia moi nie przysięgajcie ani na niebo ani na ziemię ani na inną jakąś przysięgę niech jest zaś wasze tak tak i nie nie aby nie pod sąd wpadlibyście
aby wypróbowanie waszej wiary o wiele droższe niż złoto które jest zniszczalne przez ogień zaś które jest próbowane zostałoby znalezione na pochwałę i szacunek i chwałę w objawieniu się Jezusa Pomazańca
którego nie zobaczywszy miłujecie w którego teraz nie widząc wierząc zaś weselicie się radością niewysłowioną i która jest otoczona chwałą
którym zostało objawione że nie sobie samym nam zaś służyły one co teraz zostało ogłoszone wam przez tych którzy ogłosili dobą nowinę wam w Duchu Świętym który został wysłany z nieba w które pragną zwiastunowie zajrzeć
który jest poznany wcześniej wprawdzie przed założeniem świata który został objawiony zaś w ostatnich czasach dla was
zaś przesłanie Pana trwa na wiek tym zaś jest przesłanie które zostało ogłoszone w dobrej nowinie do was
Do którego podchodząc Kamienia Żyjącego przez ludzi wprawdzie który jest odrzucony u zaś Boga wybranego kosztownego
Wam więc szacunek wierzącym którzy są nieposłuszni zaś kamień który odrzucili budujący ten stał się za głowę narożnika
wy zaś ród wybrany królewskie kapłaństwo naród święty lud do pozyskania żeby cnoty ogłosilibyście z ciemności was który wezwał do niezwykłego Jego światła
Niegdyś nie lud teraz zaś lud Boga nie którzy są objęci litością teraz zaś którzy zostali objęci litością
Czy to namiestnikom jako przez niego którzy są posłani do ukarania wprawdzie złoczyńców pochwałę zaś dobro czyniących
Który będąc znieważanym nie w zamian znieważył cierpiąc nie groził powierzył się zaś sądzącemu sprawiedliwie
zaś na koniec wszyscy jednomyślni współczujący braterscy miłosierni uprzejmi
nie oddający złem za zło lub obelgą za obelgę przeciwnie zaś błogosławiący wiedząc że do tego zostaliście wezwani aby błogosławieństwo odziedziczylibyście
Gdyż oczy Pana na sprawiedliwych a uszy Jego ku prośbie ich oblicze zaś Pana przeciwko czyniącym złe
Ale jeśli i obyście cierpieli przez sprawiedliwość szczęśliwi zaś groźbą ich nie bójcie się i nie zostalibyście poruszeni
Pana zaś Boga poświęcajcie w sercach waszych gotowi zaś zawsze do obrony każdemu domagającemu się od was słowa o tej w was nadziei z łagodnością i strachem
Gdyż i Pomazaniec raz za grzechy wycierpiał sprawiedliwy za niesprawiedliwych aby nas doprowadziłby do Boga który został uśmiercony wprawdzie w ciele zostawszy ożywionym zaś w duchu
W tym bowiem i martwym została ogłoszona dobra nowina aby zostaliby osądzeni wprawdzie według ludzkiego ciała żyliby zaś według Boga w duchu
Wszystkich zaś koniec zbliża się zachowajcie rozsądek więc i bądźcie trzeźwi w modlitwach
Przede wszystkim zaś ku sobie miłość żarliwą mając gdyż miłość zakryje mnóstwo grzechów
jeśli jesteście znieważani w imieniu Pomazańca szczęśliwi gdyż Ten chwały i Ten Boga Duch na was spoczywa względem wprawdzie nich jest obrażany względem zaś was doznaje chwały
Jeśli zaś jako chrześcijanin nie niech będzie zawstydzany niech oddaje chwałę zaś Bogu w części tej
Gdyż pora rozpocząć sąd od domu Boga jeśli zaś najpierw od nas jaki koniec nie okazującym posłuszeństwa Boga dobrej nowinie
Podobnie młodsi zostańcie poddani starszym wszyscy zaś jedni drugim będąc poddanymi pokorą przepaszcie się gdyż Bóg pysznym przeciwstawia się pokornym zaś daje łaskę
zaś Bóg wszelkiej łaski który wezwał nas do wiecznej Jego chwały w Pomazańcu Jezusie krótko doznawszy cierpienia sam oby uczynił doskonałymi was oby utwierdził oby umocnił oby ugruntował
I samą tę zaś gorliwość wszelką przykładając dostarczcie przez wiarę waszą cnotę przez zaś cnotę poznanie
przez zaś poznanie opanowanie przez zaś opanowanie wytrwałość przez zaś wytrwałość pobożność
przez zaś pobożność braterstwo przez zaś braterstwo miłość
Za sprawiedliwe zaś uznaję przez jaki jestem w tym namiocie pobudzać was przez przypomnienie
Dołożę starań zaś i każdej chwili mieć wy po moim odejściu tych wspomnienie czynić
Stali się zaś i fałszywi prorocy wśród ludu jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele którzy wprowadzą stronnictwa zguby i Tego który wykupił ich Władcę wypierając się sprowadzając sobie samym szybką zgubę
Zna Pan pobożnych z próby wyrywać niesprawiedliwych zaś na dzień sądu którzy są karani zachowywać
Szczególnie zaś za ciałem w pożądaniu zepsucia idących i panowanie lekceważąc zuchwali samowolni przed chwałami nie drżą bluźniąc
Ci zaś jak nierozumne zwierzęta zgodne z naturą które są zrodzone na schwytanie i zniszczenie w czym nie rozumieją bluźniąc w zniszczeniu ich zostaną zgubieni
Skarcenie zaś miał za własne przestępstwo juczne bydlę nieme w ludzkim głosie przemówiwszy powstrzymało proroka szaleństwo
Jeśli bowiem uciekłszy od nieczystości świata przez poznanie Pana i Zbawiciela Jezusa Pomazańca te zaś znów zostawszy uwikłanymi są pokonani stało się im ostatnie gorsze od pierwszych
Spełniło się zaś im to z prawdziwego przysłowia pies który zawrócił do swoich wymiocin i świnia która obmyła się do tarzania się błotem
zaś teraz niebiosa i ziemia przez to samo Słowo które są odłożone są dla ognia będąc zachowywani na dzień sądu i zguby bezbożnych ludzi
Jedno zaś to nie niech ukrywa się waszej umiłowani że jeden dzień przed Panem jak tysiąc lat i tysiąc lat jak dzień jeden
Przyjdzie zaś dzień Pana jak złodziej w nocy w którym niebiosa z trzaskiem przeminą elementy zaś które są zapalane zostaną rozwiązane i ziemia i na niej dzieła zostaną spalone
Nowych zaś niebios i ziemi nowej według obietnicy Jego oczekujemy w których sprawiedliwość zamieszkuje
Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Pomazańca Jemu chwała i teraz i na dzień wieku amen
co widzieliśmy i słyszeliśmy oznajmiamy wam aby i wy wspólnotę mielibyście z nami i wspólnota zaś nasza z Ojcem i z Synem Jego Jezusem Pomazańcem
Jeśli zaś w świetle chodzilibyśmy jak On jest w świetle wspólnotę mamy ze sobą nawzajem i krew Jezusa Pomazańca Syna Jego oczyszcza nas od wszelkiego grzechu
i On przebłaganie jest za grzechy nasze nie za nasze zaś jedynie ale i za całego świata
Który zaś kolwiek strzegłby Jego Słowo prawdziwie w tym miłość Boga jest dokonana po tym znamy że w Nim jesteśmy
zaś nienawidzący brata jego w ciemności jest i w ciemności chodzi i nie wie gdzie odchodzi gdyż ciemność oślepiła oczy jego
A świat przemija i pożądliwość jego zaś czyniący wolę Boga pozostaje na wiek
Umiłowani teraz dzieci Boga jesteśmy a jeszcze nie zostało objawione czym będziemy wiemy zaś że jeśli zostałoby objawione podobni Jemu będziemy gdyż zobaczymy Go tak jak jest
nie tak jak Kain z niegodziwego był i zabił brutalnie brata jego i dzięki czemu zabił brutalnie go ponieważ czyny jego niegodziwe był były zaś brata jego sprawiedliwe
Kto zaś kolwiek miałby dobra świata a widziałby brata jego potrzebę mającego i zamykałby głębokie uczucia jego przed nim jak miłość Boga pozostaje w nim
Strach nie jest w miłości ale dojrzała miłość na zewnątrz wyrzuca strach gdyż strach karę ma zaś bojący się nie jest doprowadzony do doskonałości w miłości
Wiemy zaś że Syn Boga nadchodzi i dał nam myśl aby znaliby Prawdziwego i jesteśmy w Prawdziwym w Synu Jego Jezusie Pomazańcu On jest prawdziwy Bóg i życie wieczne
Umiłowany nie naśladuj złego ale dobro dobro czyniący z Boga jest zaś zło czyniący nie widział Boga
Demetriuszowi jest zaświadczone przez wszystkich i przez samą prawdę i my zaś świadczymy i wiesz że świadectwo nasze prawdziwe jest
Mam nadzieję zaś zaraz zobaczyć cię i ustami do ust pomówimy pokój ci pozdrawiają cię przyjaciele pozdrów przyjaciół po imieniu
Judasz Jezusa Pomazańca niewolnik brat zaś Jakuba w Bogu Ojcu którzy są uświęceni i Jezusie Pomazańcu którzy są zachowani powołanym
Przypomnieć zaś wam chcę wiedzącym wam raz to że Pan lud z ziemi egipskiej uratowawszy drugi raz tych nie którzy uwierzyli wygubił
Podobnie jednak i ci którzy są snom oddani ciało wprawdzie kalają panowanie zaś odrzucają chwały zaś bluźnią
zaś Michał władca zwiastunów gdy z oszczercą rozsądzając rozmawiał o Mojżesza ciele nie ośmielił się sądu wnieść bluźnierczego ale powiedział oby upomniał cię Pan
Ci zaś jakich wprawdzie nie poznają bluźnią o jakich zaś zgodnie z naturą jak nierozumne zwierzęta wiedzą przez te są niszczeni
Prorokował zaś i im siódmy od Adama Henoch mówiąc oto przyszedł Pan wśród dziesiątków tysięcy świętych Jego
Wam zaś umiłowani niech będą przypomniane wypowiedzi które są wcześniej powiedziane przez wysłanników Pana naszego Jezusa Pomazańca
Wy zaś umiłowani w najświętszej waszej wierze budując samych siebie w Duchu Świętym modląc się
tych zaś w strachu ratujcie od ognia porywając brzydząc się i przez ciało która jest splamiona tuniki
zaś mogącemu ustrzec was nieupadłymi i postawić wobec chwały Jego nienagannymi z wesołością
zaś głowa Jego i włosy białe jakby wełna biała jak śnieg i oczy Jego jak płomień ognia
Pamiętaj więc skąd wypadłeś i opamiętaj się i pierwsze czyny uczyń jeśli zaś nie przychodzę do ciebie szybko i poruszę świecznik twój z miejsca jego jeśli nie opamiętałbyś się
Znam twoje czyny i ucisk i ubóstwo bogaty zaś jesteś i bluźnienie od mówiących Judejczykami być sobie samym a nie są ale zgromadzenie szatana
Opamiętaj się jeśli zaś nie przychodzę do ciebie szybko i będę wojować z nimi w mieczu ust moich
Wam zaś mówię i pozostałym w Tiatyrze ilu nie mają nauki tej i którzy nie poznali głębokości szatańskich jak mówią nie rzucam na was innego ciężaru
i miał w ręce jego mały zwój który jest otworzony i położył stopę jego prawą na morzu zaś lewą na ziemi
I usłyszałem głos z nieba mówiący mi napisz szczęśliwi martwi w Panu umierający odtąd tak mówi Duch aby odpoczęliby od trudów ich zaś czyny ich podąża z nimi
zaś oczy Jego jak płomień ognia i na głowie Jego diademy liczne mający imię które jest napisane którego nikt zna jeśli nie On
zaś pozostali z martwych nie ożyli aż zostałoby dokonane tysiąc lat to powstanie pierwsze
Tchórzliwym zaś i niewierzącym i czyniącym obrzydliwości i mordercom i rozpustnikom i czarownikom i bałwochwalcom i wszelkim kłamliwym udział ich w jeziorze który jest zapalony ogniem i siarką to jest druga śmierć
Na zewnątrz zaś psy i czarownice i nierządnicy i mordercy i bałwochwalcy i każdy lubiący i czyniący kłamstwo