Textus Receptus Oblubienicy - Ewangelia Marka :: Kościół Chrześcijan Baptystów w Nowym Dworze Mazowieckim

Dosłowny

Textus Receptus Oblubienicy^*

Ewangelia Marka

Rozdział 12

1. I zaczął im w przykładach mówić winnicę zasadził człowiek i otoczył ogrodzeniem i wykopał dół pod tłocznią i zbudował wieżę i wynajął ją rolnikom i odjechał 2. i wysłał do rolników porą niewolnika aby od rolników wziąłby z owocu winnicy 3. zaś wziąwszy go wychłostali i wysłali pustego 4. I znowu wysłał do nich innego niewolnika i tego ukamienowawszy zranili w głowę i wysłali który jest znieważony 5. I znowu innego wysłał i tego zabili i wielu innych wprawdzie chłostając zaś zabijając 6. Jeszcze więc jednego syna mając umiłowanego jego wysłał i jego do nich ostatniego mówiąc że uszanują syna mojego 7. Tamci zaś rolnicy powiedzieli do siebie że ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go a nasze będzie dziedzictwo 8. I wziąwszy go zabili i wyrzucili poza winnicę 9. Co więc uczyni pan winnicy przyjdzie i wygubi rolników i da winnicę innym 10. Ani Pismo to przeczytaliście kamień który odrzucili budujący ten stał się w głowicy narożnika 11. przez Pana stało się to i jest niezwykłe w oczach naszych 12. I szukali Go chwycić i bali się tłumu poznali bowiem że o nich (ten) przykład powiedział i opuściwszy Go odeszli 13. I wysyłają do Niego kilku (z) faryzeuszów i Herodianów aby Go przyłapaliby słowem 14. (Oni) zaś przyszedłszy mówią Mu Nauczycielu wiemy że szczery jesteś i nie ma troski Ty u nikogo nie bowiem patrzysz na oblicze ludzi ale w prawdzie drogi Boga nauczasz wolno pogłowne Cezarowi dać czy nie 15. Oddalibyśmy czy nie oddalibyśmy zaś znając ich obłudę powiedział im dlaczego Mnie doświadczacie przynieście Mi denar aby zobaczyłbym 16. zaś przynieśli i mówi im czyja podobizna ta i napis zaś powiedzieli Mu Cezara 17. A odpowiedziawszy Jezus powiedział im oddajcie (co) Cezara Cezarowi a (to, co) Boga Bogu i zadziwili się nad Nim 18. I przychodzą saduceusze do Niego którzy mówią powstania nie być i zapytali Go mówiąc 19. Nauczycielu Mojżesz napisał nam że jeśli czyjś brat umarłby i pozostawiłby żonę a dzieci nie zostawiłby aby wziąłby brat jego żonę jego i wzbudziłby potomka bratu jego 20. Siedmiu więc braci było i pierwszy wziął żonę i umierając nie zostawił potomka 21. I drugi wziął ją i zmarł a ani on zostawił potomka i trzeci tak samo 22. I przyjęło ją siedmiu i nie zostawili potomka na końcu wszystkich umarła i (ta) kobieta 23. Przy więc powstaniu gdy powstaliby kogo (z) nich będzie żona bowiem siedmiu mieli ją (za) żonę 24. I odpowiedziawszy Jezus powiedział im nie ze względu na to jesteście wprowadzeni w błąd nie znając Pism ani mocy Boga 25. Gdy bowiem z martwych powstaliby ani poślubiają ani są poślubiane ale są jak zwiastunowie w niebiosach 26. O zaś martwych że są wzbudzani nie przeczytaliście w zwoju Mojżesza o krzaku cierniowym jak powiedział mu Bóg mówiąc Ja Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba 27. Nie jest Bóg martwych ale Bóg żyjących wy więc bardzo jesteście wprowadzeni w błąd 28. A podszedłszy jeden (ze) znawców Pisma wysłuchawszy ich dociekających razem widząc że dobrze im odpowiedział zapytał Go jakie jest pierwsze (ze) wszystkich przykazanie 29. zaś Jezus odpowiedział mu że pierwsze (ze) wszystkich przykazań słuchaj Izraelu Pan Bóg nasz Pan jeden jest 30. i będziesz miłował Pana Boga twojego z całego serca twojego i z całej duszy twojej i z całej myśli twojej i z całej siły twojej to pierwsze przykazanie 31. A drugie podobne to będziesz miłował bliźniego twojego jak siebie większe (od) tych inne przykazanie nie jest 32. I powiedział mu znawca Pisma dobrze Nauczycielu w prawdzie powiedziałeś że jeden jest Bóg i nie jest inny poza Nim 33. I miłować Go z całego serca i z całego zrozumienia i z całej duszy i z całej siły i miłować bliźniego jak siebie więcej jest (od) wszystkich całopaleń i ofiar 34. A Jezus zobaczywszy go że rozumnie odpowiedział powiedział Mu nie daleko jesteś od Królestwa Boga i nikt już nie ośmielał się Go zapytać 35. A odpowiedziawszy Jezus mówił nauczając w świątyni jak mówią znawcy Pisma że Pomazaniec syn jest Dawida 36. Sam bowiem Dawid powiedział w Duchu Świętym powiedział Pan Panu mojemu siądź po prawicy mojej aż (kiedy)kolwiek położyłbym wrogów twoich (pod) podnóżek stóp Twoich 37. Sam więc Dawid nazywa Go Panem i skąd syn Jego jest i wielki tłum słuchał Go chętnie 38. I mówił im w nauce Jego uważajcie na znawców Pisma chcącymi w długich szatach chodzić i pozdrowień na rynkach 39. I pierwsze siedzenia w zgromadzeniach i pierwszych miejscach na wieczerzach 40. Objadający domy wdów i pod pretekstem długo modlący się ci otrzymają wiele większy wyrok 41. I usiadłszy Jezus naprzeciwko skarbca oglądał jak tłum rzuca pieniądze do skarbca i liczni bogaci rzucali wiele 42. I przyszedłszy jedna wdowa uboga rzuciła pieniążki dwa co jest ćwierć asa 43. A przywoławszy uczniów Jego mówi im amen mówię wam że wdowa ta uboga więcej (od) wszystkich rzuciła rzuciwszy do skarbca 44. Wszyscy bowiem z które jest w nadmiarze im rzucili ta zaś z niedostatku jej wszystkie ile miała rzuciła całe środki na życie środki na życie

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Textus Receptus Oblubienicy - Ewangeliczny Przekład Nowego Testamentu

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible

Przekład interlinearny

Przekład dosłowny

Przekład literacki

Przekład dynamiczny