1. Jakub Boga i Pana Jezusa Pomazańca niewolnik dwunastu plemionom w rozproszeniu radować się  2. (Za) całą radość uznaliście bracia moi kiedy (w) próby wpadlibyście różnorodne  3. wiedząc że wypróbowanie waszej wiary sprawia wytrwałość  4. zaś wytrwałość dzieło doskonałe niech ma aby bylibyście dojrzali i w pełni wyposażeni w niczym odczuwający braku  5. Jeśli zaś ktoś (z) was odczuwa brak mądrości niech prosi u dającego Boga wszystkim szczodrze i nie ganiąc a zostanie dana mu  6. Niech prosi zaś w wierze nic wątpiąc bowiem wątpiący przypomina falę morską która jest prowadzona przez wiatr i która jest rzucana  7. Nie bowiem niech sądzi człowiek ten że otrzyma coś od Pana  8. mąż (o) rozdwojonej duszy niestały na wszystkich drogach jego  9. Niech chlubi się zaś brat pokorny z wywyższenia jego  10. zaś bogaty w uniżeniu jego że jak kwiat trawy przeminie  11. Wzeszło bowiem słońce z upałem i wysuszyło trawę i kwiat jej opadł i piękno oblicza jego zginęła tak i bogaty na drogach jego zostanie uczyniony zwiędniętym  12. Szczęśliwy mąż który znosi próbę gdyż wypróbowanym który stał się otrzyma wieniec życia który obiecał Pan miłującym Go  13. Nikt który jest doświadczany niech mówi że od Boga jestem doświadczany bowiem Bóg niepodatny na doświadczenia jest zła doświadcza zaś sam nikogo  14. Każdy zaś jest doświadczany przez własne pożądanie będąc pociąganym i nęcąc  15. potem pożądanie zaszedłszy w ciążę rodzi grzech zaś grzech zostawszy uczyniony tym, który wydoroślał rodzi śmierć  16. Nie dajcie się zwieść bracia moi umiłowani  17. Każdy podarunek dobry i każdy dar dojrzały z góry jest zstępujący od Ojca świateł u którego nie jest zmienność lub poruszenia cień  18. Postanowiwszy spłodził nas Słowem prawdy ku być my pierwociną jakąś Jego stworzeń  19. A tak bracia moi umiłowani niech jest każdy człowiek szybki ku usłyszeć powolny ku powiedzieć powolny do gniewu  20. gniew bowiem męża sprawiedliwości Boga nie sprawuje  21. Dlatego odłożywszy każdy brud i obfitość złości w łagodności przyjmijcie zasadzone Słowo mogące zbawić dusze wasze  22. Stawajcie się zaś wykonawcy Słowo a nie jedynie słuchacze zwodzący samych siebie  23. Gdyż jeśli ktoś słuchacz Słowa jest a nie wykonawca ten jest podobny mężowi przypatrującemu się oblicze naturalne jego w zwierciadle  24. przypatrzył się bowiem sobie samemu i odszedł i zaraz zapomniał jaki był  25. (Ten) zaś który wejrzał w prawo doskonałe wolności i który wytrwał ten nie słuchacz zapomnienia który stał się ale wykonawca dzieło ten szczęśliwy w działaniu jego będzie  26. Jeśli ktoś uważa religijnym być wśród was nie prowadzący przy pomocy wędzidła języka jego ale zwodząc serce jego tego próżna religijność  27. Religijność czysta i nieskazitelna od Boga i Ojca to jest odwiedzić sieroty i wdowy w ucisku ich nieskalanym samego siebie zachowywać z dala od świata