Uwspółcześniona Biblia Gdańska*

I Księga Kronik
(I Kronik)

Rozdział 5

  Synowie Rubena, pierworodnego Izraela. Był on pierworodnym, ale ponieważ zbezcześcił łoże swego ojca, jego pierworództwo zostało dane synom Józefa, syna Izraela. Nie spisano więc rodowodu według pierworództwa.    Juda bowiem był najpotężniejszy wśród swoich braci i od niego pochodził władca, lecz pierworództwo należało do Józefa.    Synami Rubena, pierworodnego Izraela, byli: Henoch, Pallu, Chesron i Karmi.    Synowie Joela: jego syn Szemajasz, jego syn Gog, jego syn Szimei;    Jego syn Micheasz, jego syn Reajasz, jego syn Baal;    Jego syn Beera, którego Tiglat-Pileser, król Asyrii, wziął do niewoli. On był księciem Rubenitów.    Jego braćmi według swoich rodzin, gdy spisywano rodowody ich pokoleń, byli naczelnicy: Jejel, Zachariasz;    I Bela, syn Azaza, syna Szemy, syna Joela, który zamieszkiwał w Aroerze aż po Nebo i Baal-Meon.    A na wschodzie zamieszkiwał aż do wejścia na pustkowie od rzeki Eufrat. Ich stada bowiem pomnożyły się w ziemi Gilead.    Za czasów Saula prowadzili wojnę z Hagrytami, którzy zostali przez nich pokonani. Zamieszkali więc w ich namiotach w całej wschodniej części Gileadu.    A synowie Gada mieszkali naprzeciw nich w ziemi Baszanu, aż do Salka.    Joel był zwierzchnikiem, potem Szafam, następnie Janaj i Szafat w Baszanie.    A ich braćmi według domów swoich ojców byli: Mikael, Meszullam, Szeba, Joraj, Jakan, Zija i Eber — siedmiu.    Ci są synami Abichaila, syna Churiego, syna Jaroacha, syna Gileada, syna Mikaela, syna Jesziszaja, syna Jachdo, syna Buza;    Achi, syn Abdiela, syna Guniego — głowa domu ich ojców.    I mieszkali w Gileadzie, w Baszanie, w jego miasteczkach i na wszystkich pastwiskach Szaronu aż po ich krańce.    Wszyscy oni spisani zostali według rodowodów za czasów Jotama, króla Judy, i za czasów Jeroboama, króla Izraela.    Synów Rubena i Gada oraz połowy pokolenia Manassesa, dzielnych wojowników zdolnych do noszenia tarczy i miecza i do strzelania z łuku i wyćwiczonych w boju, było czterdzieści cztery tysiące siedmiuset sześćdziesięciu wyruszających do bitwy.    Oni prowadzili wojnę z Hagrytami, z Jeturem, z Nafiszem i Nodabem;    I otrzymali pomoc przeciwko nim. Wydano więc w ich ręce Hagrytów wraz ze wszystkimi, którzy z nimi byli. Podczas walki bowiem wołali do Boga, a on ich wysłuchał, bo pokładali w nim ufność.    I zabrali z ich stad: pięćdziesiąt tysięcy wielbłądów, dwieście pięćdziesiąt tysięcy owiec, dwa tysiące osłów, a ludzi — sto tysięcy.    Wielu bowiem poległo, gdyż wojna ta wyszła od Boga. I mieszkali na ich miejscu aż do uprowadzenia do niewoli.    Ale synowie połowy pokolenia Manassesa mieszkali w tej ziemi i rozmnożyli się od Baszanu aż do Baal-Chermon i Seniru, i do góry Hermon.    A oto naczelnicy domów ich ojców: Efer, Jiszi, Eliel, Azriel, Jeremiasz, Hodawiasz i Jachdiel, dzielni wojownicy, ludzie sławni, naczelnicy domu swoich ojców.    Lecz zgrzeszyli przeciw Bogu swoich ojców i cudzołożyli, idąc za bogami narodów tej ziemi, które Bóg zniszczył przed nimi.    Wtedy Bóg Izraela pobudził ducha Pula, króla Asyrii, i ducha Tiglat-Pilesera, króla Asyrii, i uprowadził Rubenitów i Gadytów oraz połowę pokolenia Manassesa i zaprowadził ich do Chalach, do Chabor, do Hara i do rzeki Gozan; są tam aż do dziś. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Updated Gdansk Bible – UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
eBible.org
Polish — Polski

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible