Uwspółcześniona Biblia Gdańska - Ewangelia Łukasza :: Kościół Chrześcijan Baptystów w Nowym Dworze Mazowieckim

Literacki

Uwspółcześniona Biblia Gdańska^*

Ewangelia Łukasza

Rozdział 24

1. Pierwszego dnia tygodnia wczesnym rankiem przyszły do grobu, niosąc wonności, które przygotowały, a z nimi i inne kobiety; 2. I zastały kamień odwalony od grobowca. 3. A wszedłszy do środka, nie znalazły ciała Pana Jezusa. 4. A gdy zakłopotały się z tego powodu, nagle dwaj mężowie stanęli przy nich w lśniących szatach. 5. I przestraszone, schyliły twarze ku ziemi, a oni powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? 6. Nie ma go tu, ale powstał z martwych. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, gdy był jeszcze w Galilei: 7. Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi i ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać. 8. I przypomniały sobie jego słowa. 9. A wróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko jedenastu i wszystkim pozostałym. 10. A były to: Maria Magdalena i Joanna, Maria, matka Jakuba, i inne z nimi, które opowiedziały to apostołom. 11. Lecz ich słowa wydały im się niczym baśnie i nie uwierzyli im. 12. Wtedy Piotr wstał i pobiegł do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył płótna leżące osobno i odszedł, dziwiąc się temu, co się stało. 13. A tego samego dnia dwaj z nich szli do wioski zwanej Emmaus, która była oddalona o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. 14. I rozmawiali ze sobą o tym wszystkim, co się stało. 15. A gdy tak rozmawiali i wspólnie się zastanawiali, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. 16. Lecz ich oczy były zakryte, żeby go nie poznali. 17. I zapytał ich: Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze? Dlaczego jesteście smutni? 18. A jeden z nich, któremu było na imię Kleofas, odpowiedział mu: Czy jesteś tylko przychodniem w Jerozolimie i nie wiesz, co się tam w tych dniach stało? 19. I zapytał ich: O czym? A oni mu odpowiedzieli: O Jezusie z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem; 20. Jak naczelni kapłani i nasi przywódcy wydali go na śmierć i ukrzyżowali. 21. A my spodziewaliśmy się, że on odkupi Izraela. Lecz po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak to się stało. 22. Nadto niektóre z naszych kobiet zdumiały nas: były wcześnie rano przy grobie; 23. A nie znalazłszy jego ciała, przyszły, mówiąc, że miały widzenie aniołów, którzy powiedzieli, iż on żyje. 24. Wówczas niektórzy z naszych poszli do grobu i zastali wszystko tak, jak mówiły kobiety, ale jego nie widzieli. 25. Wtedy on powiedział do nich: O głupi i serca nieskorego do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! 26. Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć i wejść do swojej chwały? 27. I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wykładał im, co było o nim napisane we wszystkich Pismach. 28. I zbliżyli się do wsi, do której szli, a on zachowywał się tak, jakby miał iść dalej. 29. Lecz oni go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo zbliża się wieczór i dzień się już kończy. Wszedł więc, aby z nimi zostać. 30. A gdy siedział z nimi za stołem, wziął chleb, pobłogosławił i łamiąc, podawał im. 31. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali go, lecz on zniknął im z oczu. 32. I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma? 33. A wstawszy o tej godzinie, wrócili do Jerozolimy i zastali zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi byli. 34. Ci mówili: Pan naprawdę zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi. 35. Oni zaś opowiedzieli, co się stało w drodze i jak go poznali przy łamaniu chleba. 36. A gdy to mówili, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział do nich: Pokój wam. 37. A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha. 38. I zapytał ich: Czemu się boicie i czemu myśli budzą się w waszych sercach? 39. Popatrzcie na moje ręce i nogi, że to jestem ja. Dotknijcie mnie i zobaczcie, bo duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że ja mam. 40. Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i nogi. 41. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i dziwili się, zapytał ich: Macie tu coś do jedzenia? 42. I podali mu kawałek pieczonej ryby i plaster miodu. 43. A on wziął i jadł przy nich. 44. Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. 45. Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma. 46. I powiedział im: Tak jest napisane i tak Chrystus musiał cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać; 47. I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. 48. A wy jesteście tego świadkami. 49. A oto ja ześlę na was obietnicę mego Ojca, a wy zostańcie w mieście Jerozolimie, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka. 50. I wyprowadził ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce, błogosławił ich. 51. A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba. 52. A oni oddali mu pokłon i wrócili do Jerozolimy z wielką radością. 53. I byli zawsze w świątyni, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible

Przekład interlinearny

Przekład dosłowny

Przekład literacki

Przekład dynamiczny