List do Efezjan, rozdział 2:1-10

Zbigniew Kępiński

Żadne czyny, działania, ani chęci – do ofiary Jezusa na krzyżu Golgoty, niczego już dołożyć nie mogą. Ona jest wieczna, doskonała, bez skazy.

6 listopada 2022


Łaska

Omawiany dziś fragment z Listu do Efezjan jest często wybierany do kazań i z tego względu, na pewno nie dotknę wszystkich jego aspektów. Stanowi fundament naszej wiary. Pochylmy się nad nim, czytając razem 10 wersetów z 2 rozdziału:

I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, w których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów,byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni; Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście - i wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie, aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie. Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.1)

Dziesięć pierwszych wierszy rozdziału 2 żywo przypomina główne myśli pierwszych siedmiu rozdziałów Listu do Rzymian, o powszechnej niewoli grzechu i wynikającej potrzebie odkupienia - tak Żydów, jak pogan. Jednych i drugich z tej niewoli wykupuje dopiero Chrystus, przez krzyż Golgoty. Brat Krzysztof Radzimski omawia z nami List do Rzymian w swoich kazaniach, więc nie będę powielał jego przekazu. Odsyłam do naszej strony, na której są dostępne.

Werset 1

I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze.

Powszechność grzechu i potrzebę odkupienia wszystkich ludzi podkreślał już Apostoł niejednokrotnie. Umarłymi na skutek grzechów są poganie, o ile są nie odkupieni. Wystarczy bowiem zestawić jedyne przykazanie z raju wraz z jego sankcją - na pewno umrzesz - i wykonanie wyroku na pierwszej parze, by zauważyć, jak śmierć duchowa wyprzedziła o wiele lat śmierć fizyczną, jako skutek grzechu

nieposłuszeństwa.

Grzech spowodował, że jesteśmy w oczach Boga całkowicie przegrani. Jeśli Bóg czegoś by nie zrobił, nie było by szans, aby zbliżyć się do Boga, poznać Go i mieć z nim społeczność.

Werset 2

W których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych.

Paweł nawiązuje do sprawcy buntu, czyli szatana. Jego działalność jest przyczyną pogańskiego stylu życia. Sprawuje duchową władzę nad ludźmi trzymając ich w niewoli, by nigdy nie poznali Zbawiciela – Jezusa Chrystusa. I nie chodzi tutaj o jakąś religijność, diabłu nie przeszkadza, że człowiek jest religijny, czy realizuje

swoje cele i marzenia. Niepokoi go, gdy ktoś zaczyna widzieć w Jezusie Zbawiciela.

władcę mocy powietrznych - dla starożytnych przestrzeń powietrzna była miejscem przebywania duchów demonicznych, których księciem był szatan.

gr.: apeitheia (ἀπειθεία) - uporczywy opór, bunt, nieposłuszeństwo

Werset 3

Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni.

Spośród ludzkości objętej gniewem Bożym nie wyłącza Apostoł Żydów, których oznacza tu zaimek my. Żydzi też popełniali grzechy, przez co ściągali na siebie gniew Boga. Określenie żądze i zachcianki ciała, nie muszą odnosić się tylko do ciała. Ciało (σῶμα) w języku biblijnym, określa często całego człowieka, w jego powłoce

fizycznej i sytuacji moralnej.

Werset 4

Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował,

Obraz Boga, który rozkoszuje się obdarzaniem nas wieczną miłością, stanowi rozwinięcie starotestamentowego obrazu Jego szczególnego umiłowania do ludu wybranego. Na ciemnym tle beznadziejnej sytuacji grzechów świata - kontrastowo jaśnieją Boże miłosierdzie i miłość, które ocalą ludzkość.

Odkupienie dokonało się dzięki niepojętej, bo skierowanej do umarłych na duchu, miłości Bożej. Odwieczny plan Boga wskazany w Ef 1:4-6, łączy nas węzłem solidarności z Chrystusem, Synem Bożym. W Nim łaska Boża zbawiła nas od zguby.

Werset 5

I nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście.

Dzięki niej grzesznicy przeszli ze śmierci duchowej, do duchowego życia z Chrystusem. Zdanie przerwane dygresją w wersecie 3 tu zostaje podjęte na nowo. z Chrystusem. lub „w Chrystusie” jak podają inne przekłady, łaską jesteście zbawieni – czymś darmowym i niezasłużonym. Trzykrotne powtórzenie terminu

łaska w tym i następnych wersetach, świadczy o jej niesamowitej wadze dla życia każdego chrześcijanina.

Werset 6

I wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie.

dosł.: współwzbudził (συνήγειρεν); współposadził (συνεκάθισεν)2)

Odkupieni grzesznicy stali się uczestnikami chwały Chrystusa. Chrześcijanie zaczęli już teraz doświadczać przyszłego życia. Kontekst podkreśla również inną myśl, która wywierała szczególne wrażenie na czytelnikach żyjących w niewoli lęku przed fatum lub gwiazdami:

„zasiadać razem z Chrystusem” oznacza to samo, co w Ef 1:20-21 znaleźć się na tronie, ponad złymi mocami. Chrześcijanie nie muszą się już lękać demonów, fatum lub czegokolwiek innego - nad ich życiem sprawuje władzę Bóg.

Werset 7

Aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie.

Mówiąc obrazowo, mamy już bilet wstępu do nieba, byle byśmy go nie utracili. Paweł uważa zmartwychwstanie i triumf chrześcijan, za rzeczywistość już nabytą (użycie czasu przeszłego). Długi ciąg wieków w dziejach Kościoła i trwanie wieczności, będą nieustannie ujawniać bogactwo łaski, udzielonej nam przez Bożą dobroć za pośrednictwem Chrystusa.

Werset 8

Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar.

W czym przejawia się to nadzwyczajne Bogactwo łaski Bożej i Jego dobroci wobec nas? A no w tym, że w Chrystusie Bóg odpuścił nam wszystkie grzechy. Nie policzył nam naszych upadków, nie potraktował nas tak, jak na to zasługiwaliśmy, ale łaskawie wszystko przebaczył, okazał nam niezasłużona przychylność i uczynił to

za darmo.

Wyzwolenie człowieka z grzechów i życie w łączności z Bogiem nie jest wynikiem ludzkich zasług, lecz stanowi Boży dar. Ta przemiana dokonuje się mocą wiary, ale i ta wiara - to też dar Boży, a nie wypełnianie Prawa za pomocą uczynków.

Bóg dokonuje wyboru tych, którym na warunku pokuty może być udzielony duch nowego narodzenia, w sposób zupełnie niezależny od działania człowieka i w oparciu o kryteria, które nie zostały w Biblii przedstawione.

Werset 9

Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.

Chrześcijanin jest więc dziełem Bożej miłości. Od Boga również pochodzi moc, która uzdalnia wierzącego do dobrego postępowania. Bóg zawarł przymierze z Abrahamem, zanim udzielił przykazań Izraelowi. Zawsze było Jego zamiarem, by dobre uczynki wypływały z Jego łaski, nawet jeśli człowiek opacznie to rozumiał.

Dobre uczynki mają wypływać z wiary i być efektem, przyjęcia Bożej łaski.

Nie są one drogą do zbawienia, ale jego efektem. Mają wypływać z wdzięczności wobec Boga za ratunek od grzechów, a nie być okupem za popełnione grzechy.

Werset 10

Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.

Oparte na tej zasadzie życie moralne chrześcijanina, ukazuje się w nowej perspektywie. Jedność z Chrystusem, zamierzona przez Boga od wieków, dotyczy także naszych dobrych czynów, jako owoców otrzymanej łaski.

Stworzeni w Chrystusie Jezusie każe myśleć o nowym stworzeniu, które od odbiorców uświęcającej wiary oczekuje, że będą zgodnie z tą wiarą żyć i rozwijać w sobie charakter, na obraz i podobieństwo swojego Zbawiciela.

Podsumowanie

Mam nadzieję, że wierzycie w to wszystko tak, jak wam to przedstawiłem i omówiłem? Wierzycie, że zbawienie jest darmo, z Bożej łaski i jak mówi Paweł, nic do tego dodać nie można.

Żadne czyny, działania, ani chęci – do ofiary Jezusa na krzyżu Golgoty, niczego już dołożyć nie mogą. Ona jest wieczna, doskonała, bez skazy. Jest w Bożych oczach wystarczająca i zaspokaja w pełni, Jego poczucie sprawiedliwości. Zgadzacie się, w tej kwestii ze mną?

W sumie jest 2,3 mld chrześcijan3). Protestanci 850 mln i Prawosławni 260 mln, uznają w większości sens i przesłanie omówionych wersetów w taki sposób, w jaki je przedstawiłem.

Nie wszyscy wierzą w prawdę omawianych dziś wersetów tak samo.Diabeł oczywiście to przekręcił i wykrzywił. Katolicy 1,1 mld to 50,1%, czyli połowa chrześcijaństwa - twierdzą od Soboru Trydenckiego w 1542 roku, że każdy kto wierzy w to, że zbawienie jest darmo i z łaski, niech będzie przeklęty.4)

Nauczają, że do Bożej łaski musimy coś dodać. Zaprzeczają przez to wpływowi Świętego Ducha na redakcję tekstu Biblii. Sprzeciwiają się i poddają wpływom ducha buntu, prowadząc w nim innych wierzących. Z takiej interpretacji omawianych wersetów i błędnego rozumowania, wywodzą się nauki: o zbawieniu z uczynków, spowiedzi, czyścu, pośrednictwie i wstawiennictwie świętych, czy kult Maryjny.

Wierzę, że wasze ich rozumienie będzie oparte na interpretacji Ducha Świętego i nikt z was nie pozwoli na to, aby diabeł siał wątpliwości w jego sercu. Zbawienie jest darmo i z łaski – a nie z uczynków. Amen?


1) Biblia Warszawska, Ef 2:1-10
2) por. K.Radzimski, Nowodworski Grecko-Polski Interlinearny Przekład Pisma Świętego Starego i Nowego Przymierza, List do Efezjan, rozdział 2, online: https://kosciol-jezusa.pl/NPI/560/2
3) Wikipedia, Chrześcijaństwo, https://pl.wikipedia.org/wiki/Chrze%C5%9Bcija%C5%84stwo
4) Dokumenty Soboru Trydenckiego, 6 sesja soborowa, "Dekret o usprawiedliwieniu", Rozdział XVI, Kanon 9.