Biblia Gdańska*

I Księga Kronik

Autor:
Nieznani kronikarze i redaktorzy; wg tradycji żydowskiej Ezdrasz.
Czas:
(1) Opisywanych wydarzeń: 1010-971 r. p. Chr.; (2) redakcji Księgi: okres Niewoli Babilońskiej (605-539 r. p. Chr.) i perski (539-330 r. p. Chr.).
Miejsce:
Ziemia Izraela.
Cel:
Ukazanie dziejów Izraela w kontekście przymierza zawartego przez Boga z Dawidem.
Temat:
Bóg wierny przymierzu, konsekwentny w swym planie zbawienia.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1

  Adam, Set, Enos.    Kienan, Mahalaleel, Jared.    Eonch, Matusalem, Lamech.    Noe, Sem, Cham, i Jafet.    Synowie Jafetowi: Gomer, i Magog, i Madaj, i Jawan, i Tubal, i Mesech, i Tyras,    A synowie Gomerowi: Aschenaz, i Ryfat, i Togorma.    Synowie też Jawanowi: Elisa, i Tarsys, Cytym, i Dodanin.    Synowie Chamowi: Chus i Misraim, Put i Chanaan.    A synowie Chusowi: Seba, i Hewila, i Sabta, i Regma, i Sabtacha; a synowie Regmy: Seba i Dedan.    Spłodził też Chus Neroda; ten począł być możnym na ziemi.    Misraim też spłodził Ludyma, i Hananima, i Laubima, i Naftuhyma,    I Patrusyma, i Chasłuchyma, (z których poszli Filistynowie) i Kaftoryma.    Potem Chanaan spłodził Sydona, pierworodnego swego, i Hetejczyka.    I Jebuzejczyka, i Amorejczyka, i Giergiezejczyka,    I Hewejczyka, i Archajczyka, i Symejczyka,    I Aradejczyka, i Samarejczyka, i Chamatejczyka.    Synowie Semowi: Elam, i Assur, i Arfachsad, i Lud, i Aram, i Chus, i Hul, i Gieter, i Mesech.    A Arfachsad spłodził Selecha, a Selech spłodził Hebera.    A Heberowi urodzili się dwaj synowie, z których jednemu imię było Faleg, przeto, że za jego czasów rozdzielona jest ziemia; a imię brata jego Jektan.    A Jektan spłodził Elmodada, i Salefa, i Hassarmota, i Jarecha,    I Adorama, i Uzala, i Dekla,    I Hebala, i Abimaela, i Sebaja,    I Ofira, i Hewila, i Jobaba. Ci wszyscy byli synowie Jektanowi.    Sem, Arfachsad, Selech.    Heber, Peleg, Rechu,    Sarug, Nachor, Tare,    Abram; ten jest Abraham.    Synowie Abrahamowi: Izaak i Ismael.    A teć są rodzaje ich: Pierworodny Ismaelowy Nebajot, i Kiedar, i Abdeel, i Mabsam.    Masma, i Duma, Massa, Hadad, i Tema,    Jetur, Nafis i Kiedma. Cić są synowie Ismaelowi.    A synowie Cetury, założnicy Abrahamowej, których porodziła: Zamram i Joksan, i Madan, i Midyjan, i Jesbok, i Suach. A synowie Joksanowi; Saba i Dedan.    Synowie też Madyjanowi: Hefa, i Hefer, i Henoch, i Abida, i Eldaa. Cić wszyscy są synowie Cetury.    I spłodził Abraham Izaaka. A synowie Izaakowi byli: Ezaw i Izrael.    A synowie Ezawowi: Elifas, Rehuel, i Jehus, i Jelom, i Kore.    Synowie Elifasowi: Teman i Omar, Sefo i Gaatan, Kienaz i syn Tamny, to jest, Amalek.    Synowie Rehuelowi: Nahat, Zara, Samma, i Meza.    A synowie Seirowi: Lotan, i Sobal, i Sebeon, i Hana, i Dysson, i Eser, i Dysan.    A synowie Lotanowi: Chory, i Heman; a siostra Lotanowa była Tamna.    Synowie Sobalowi: Halman, i Manaat, i Hewal, Sefo, i Onam; a synowie Sebeonowi: Ajai Ana.    Synowie Ana: Dyson; a synowie Dysona: Hamdan, i Eseban, i Jetran, i Charan.    Synowie Eserowi: Balaan, i Zawan, Akan. Synowie Dysanowi: Hus i Aran.    Cić są królowie, którzy królowali w ziemi Edomskiej, przedtem niż królował król nad synami Izraelskimi: Bela, syn Beorowy, a imię miasta jego Dynhaba.    A gdy umarł Bela, królował miasto niego Jobab, syn Zerachowy z Bosry.    A gdy umarł Jobab, królował miasto niego Chusam z ziemi Temańskiej.    A gdy umarł Chusam, królował miasto niego Hadad, syn Badadowy, który poraził Madyjańczyków na polu Moabskiem; a imię miasta jego Hawid.    A gdy umarł Hadad, królował miasto niego Samla z Masreki.    A gdy umarł Samla, królował miasto niego Saul z Rechobot nad rzeką    A gdy umarł Saul, królował miasto niego Balanan, syn Achoborowy.    A gdy umarł Balanan, królował miasto niego Hadar; a imię miasta jego Pehu, imię też żony jego Mehetabel, córka Matredy, córki Mezaabowej.    A gdy umarł Hadar, byli książętami w Edon: książę Tamna, książę Halwa, książę Jetet,    Książę Oolibama, książę Ela, książę Pinon,    Książę Kienaz, książę Teman, książę Mabsar,    Książę Magdyjel, książę Hyram. Toć byli książęta Edomscy. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible