Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Biblia Gdańska*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 7

  Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?    Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:    Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.    Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.    Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.    Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.    Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.    Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.    Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;    Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.    Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.    Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?    Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:    Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.    A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.    Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.    Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?    A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?    Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?    Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?    Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible