Literacki

Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 105

  Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.    Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.    Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.    Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.    Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.    Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!    Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.    Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;    Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.    Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.    Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;    Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.    Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;    Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:    Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.    Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.    Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;    Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,    Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.    Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.    Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,    Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.    Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;    Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.    Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.    Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;    Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.    Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.    Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.    Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.    Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.    Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.    Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.    Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;    I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.    Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.    Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.    Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.    Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.    Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.    Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.    Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.    Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.    I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.    Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible