Literacki

Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 109

  Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;    Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,    A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.    Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.    Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.    Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.    Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.    Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.    Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.    Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.    Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.    Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.    Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.    Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.    Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,    Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego ,a tego,który był serca utrapionego, chciał zamordować.    Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.    A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.    Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.    Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.    Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.    Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.    Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.    Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.    Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.    Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,    Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.    Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.    Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.    Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.    Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible