Literacki

Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 116

  Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje.    Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich.    Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię.    I wzywałem imienia Pańskiego, mówiąc: Proszę, o Panie! wybaw duszę moję.    Miłościwy Pan i sprawiedliwy, Bóg nasz litościwy.    Pan prostaczków strzeże; byłem uciśniony, a wspomógł mię.    Nawróć się, duszo moja! do odpocznienia swego; albowiem ci Pan dobrze uczynił.    Bo wyrwał duszę moję od śmierci, oczy moje od płaczu, nogę moję od upadku.    Będę chodził ustawicznie przed oblicznością Pańską w ziemi żyjących.    Uwierzyłem, dlategom mówił, chociażem bardzo był utrapiony.    Jam był rzekł w zatrwożeniu mojem: Wszelki człowiek kłamca.    Cóż oddam Panu za wszystkie dobrodziejstwa jego, które mi uczynił?    Kielich obfitego zbawienia wezmę, a imienia Pańskiego wzywać będę,    Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego.    Droga jest przed oczyma Pańskiemi śmierć świętych jego.    O mój Panie! żem ja sługą twoim, jam sługą twoim, synem służebnicy twojej, rozwiązałeś związki moje.    Tobie ofiarować będę ofiarę chwały, i imienia Pańskiego wzywać będę.    Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego,    W przysionkach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalemie! Halleluja. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible