Literacki

Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 137

  Nad rzekami Babilońskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon.    Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze.    A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni,(chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,) mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich,    Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w ziemi cudzoziemców?    Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja.    Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje.    Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim.    O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła.    Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible