Literacki

Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 37

  Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.    Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.    Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.    Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,    Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;    I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.    Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.    Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.    Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.    Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.    Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.    Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.    Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.    Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;    Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.    Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;    Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.    Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.    Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;    Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.    Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.    Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.    Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.    Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.    Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.    Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.    Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.    Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.    Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.    Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.    Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.    Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;    Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.    Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.    Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;    Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.    Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.    Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.    Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.    Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible