Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 13

  Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.    Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.    Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.    Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.    Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.    Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.    Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.    Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.    Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.    Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.    Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.    Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.    Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.    Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.    Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.    Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.    Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.    Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.    Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.    Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.    Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.    Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.    Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.    Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.    Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible