Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 16

  Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.    Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.    Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.    Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.    Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.    Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.    Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.    Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.    Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.    Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.    Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.    Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.    Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.    Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.    W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.    Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.    Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.    Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.    Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.    Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.    Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.    Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.    Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.    Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.    Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.    Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.    Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.    Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.    Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.    Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.    Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.    Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.    Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible