Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 30

  Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.    Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.    I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.    Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?    Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.    Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.    Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.    Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;    Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.    Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.    Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.    Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.    Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.    Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.    Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś.Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.    Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć.    Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.    Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:    Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.    Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.    Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:    Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;    Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.    Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:    Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;    Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;    Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;    Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.    Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:    Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:    Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.    Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.    Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible