Biblia Gdańska*

Lamentacje
(Treny Jeremiaszowe)

Rozdział 5

  Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.    Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.    Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.    Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.    Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.    Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.    Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.    Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.    Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.    Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.    Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.    Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.    Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.    Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.    Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.    Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!    Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;    Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.    Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.    Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?    Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.    Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo? 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible