Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Biblia Gdańska*

Ewangelia Marka

Rozdział 15

  A zaraz rano naradziwszy się przedniejsi kapłani z starszymi i z nauczonymi w Piśmie i ze wszystką radą, związali Jezusa, i wiedli go, i podali Piłatowi.    I pytał go Piłat: Tyżeś jest król Żydowski? A on mu odpowiadając rzekł: Ty powiadasz.    I skarżyli nań przedniejsi kapłani o wiele rzeczy: (ale on nic nie odpowiedział.)    Tedy go zasię pytał Piłat, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Oto jako wiele rzeczy świadczą przeciwko tobie.    Ale Jezus przecię nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwował.    A na święto zwykł im był wypuszczać więźnia jednego, o którego by prosili.    I był jeden, którego zwano Barabbasz, w więzieniu z tymi, co rozruch czynią, którzy byli w rozruchu mężobójstwo popełnili.    Tedy lud wystąpiwszy i głosem zawoławszy, począł prosić, żeby uczynił tak, jako im zawsze czynił,    Ale Piłat im odpowiedział, mówiąc: Chcecież, wypuszczę wam króla Żydowskiego?    (Wiedział bowiem, iż go z nienawiści wydali przedniejsi kapłani.)    Ale przedniejsi kapłani podburzali lud, iżby im raczej Barabbasza wypuścił.    A odpowiadając Piłat, rzekł im zasię: Cóż tedy chcecie, abym uczynił temu, którego nazywacie królem żydowskim?    A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!    A Piłat rzekł do nich: I cóż wżdy złego uczynił? Ale oni tem bardziej wołali: Ukrzyżuj go!    A tak Piłat, chcąc ludowi dosyć uczynić, wypuścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowawszy, podał im, aby był ukrzyżowany.    Lecz żołnierze wprowadzili go do dworu, to jest do ratusza, i zwołali wszystkiej roty.    A oblekłszy go w szarłat, i uplótłszy koronę z ciernia, włożyli nań;    I poczęli go pozdrawiać, mówiąc: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!    I bili głowę jego trzciną i plwali nań, a upadając na kolana, kłaniali mu się.    A gdy się z niego naśmiali, zewlekli go z szarłatu, i oblekli go w szaty jego własne, i wiedli go, aby go ukrzyżowali.    Tedy przymusili mimo idącego niektórego Szymona Cyrenejczyka, (który szedł z pola,) ojca Aleksandrowego i Rufowego, aby niósł krzyż jego.    I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: Miejsce trupich głów.    I dawali mu pić wino z myrrą; ale go on nie przyjął.    A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili szaty jego, miecąc o nie los, co by kto wziąć miał.    A była trzecia godzina, gdy go ukrzyżowali.    Był też napis winy jego napisany: Król żydowski.    Ukrzyżowali też z nim dwóch zbójców; jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.    I wypełniło się Pismo, które mówi: Z złoczyńcami jest policzony.    A ci, którzy mimo chodzili, bluźnili go, chwiejąc głowami swemi a mówiąc: Ehej! który rozwalasz kościół, a we trzech dniach budujesz go!    Ratuj samego siebie, a zstąp z krzyża!    Także też i przedniejsi kapłani naśmiewając się, jedni do drugich z nauczonymi w Piśmie mówili: Innych ratował, a siebie samego ratować nie może;    Niechże teraz Chrystus on król Izraelski zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. Ci też, co z nim byli ukrzyżowani, urągali mu.    A gdy było o godzinie szóstej, stała się ciemność po wszystkiej ziemi, aż do godziny dziewiątej.    A o godzinie dziewiątej zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi! Eloi! Lamma sabachtani, co się wykłada: Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?    A niektórzy z tych, co tam stali, usłyszawszy mówili: Oto Elijasza woła.    Zatem bieżawszy jeden, napełnił gąbkę octem, a włożywszy ją na trzcinę, dawał mu pić, mówiąc: Zaniechajcie, patrzmy, jeźli przyjdzie Elijasz, zdejmować go.    A Jezus zawoławszy głosem wielkim, oddał ducha.    I rozerwała się zasłona kościelna na dwoje, od wierzchu aż do dołu.    Tedy widząc setnik, który stał przeciwko niemu, iż tak wołając oddał ducha, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.    Były też i niewiasty z daleka się przypatrując, między któremi była Maryja Magdalena, i Maryja, Jakóba małego i Jozesa matka, i Salome;    Które gdy jeszcze były w Galilei, chodziły za nim, a posługowały mu; i wiele innych, które z nim były wstąpiły do Jeruzalemu.    A gdy już był wieczór, (ponieważ był dzień przygotowania,) który jest przed sabatem,    Przyszedłszy Józef z Arymatyi, poczesny radny pan, który też sam oczekiwał królestwa Bożego, śmiele wszedł do Piłata, i prosił o ciało Jezusowe.    A Piłat się dziwował, jeźliby już umarł; i zawoławszy setnika, pytał go, dawnoli umarł?    A dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi.    A on kupiwszy prześcieradło, zdjąwszy go, obwinął w prześcieradło, i położył go w grobie, który był wykowany z opoki, i przywalił kamień do drzwi grobowych.    Ale Maryja Magdalena, i Maryja, matka Jozesowa, patrzały, kędy go położono. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible