Literacki

Biblia Gdańska*

List do Efezjan

Rozdział 5

  Bądźcież tedy naśladowcami Bożymi, jako dzieci miłe;    A chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie na ofiarę i na zabicie Bogu ku wdzięcznej wonności.    A wszeteczeństwo i wszelka nieczystość albo łakomstwo niechaj nie będzie ani mianowane między wami, jako przystoi na świętych.    Także sprośność i błazeńskie mowy, i żarty, które nie przystoją, ale raczej dziękowanie.    Bo to wiecie, iż żaden wszetecznik, albo nieczysty, albo łakomca, (który jest bałwochwalcą), nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusowem i Bożem.    Niechaj was nikt nie zwodzi próżnemi mowami; albowiem dla tych rzeczy przychodzi gniew Boży na synów upornych;    Nie bądźcież tedy uczestnikami ich.    Albowiemeście byli niekiedy ciemnością; aleście teraz światłością w Panu; chodźcież jako dziatki światłości,    (Bo owoc Ducha zależy we wszelakiej dobrotliwości i w sprawiedliwości i w prawdzie.)    Obierając to, co by się podobało Panu;    A nie spółkujcie z uczynkami niepożytecznemi ciemności, ale je raczej strofujcie.    Albowiem co się potajemnie od nich dzieje, sromota i mówić.    Lecz to wszystko, gdy bywa od światłości strofowane, bywa objawione; albowiem to wszystko, co bywa objawione, jest światłością;    Dlatego mówi Pismo: Ocuć się, który śpisz i powstań od umarłych, a oświeci cię Chrystus.    Patrzajcie tedy, jakobyście ostrożnie chodzili, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.    Czas odkupując; bo dni złe są.    Przetoż nie bądźcie nierozumnymi, ale zrozumiewającymi, która jest wola Pańska.    A nie upijajcie się winem, w którem jest rozpusta; ale bądźcie napełnieni duchem,    Rozmawiając z sobą przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, śpiewając i grając w sercu swojem Panu,    Dzięki czyniąc zawsze za wszystko, w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Bogu i Ojcu.    Będąc poddani jedni drugim w bojaźni Bożej.    Żony! bądźcie poddane mężom swoim, jako Panu;    Albowiem mąż jest głową żony, jako i Chrystus głową kościoła; a on jest zbawicielem ciała.    Jako tedy kościół poddany jest Chrystusowi, tak też żony mężom swoim we wszystkiem.    Mężowie! miłujcie żony wasze, jako i Chrystus umiłował kościół i wydał samego siebie za niego,    Aby go poświęcił, oczyściwszy omyciem wody przez słowo;    Aby go sobie wystawił chwalebnym kościołem, nie mającym zmazy albo zmarszczku, albo czego takiego, ale iżby był święty i bez nagany.    Tak powinni mężowie miłować żony swoje, jako swoje własne ciała; kto miłuje żonę swoję, samego siebie miłuje.    Albowiem żaden nigdy ciała swego nie miał w nienawiści, ale je żywi i ogrzewa, jako i Pan kościół.    Gdyżeśmy członkami ciała jego, z ciała jego i z kości jego.    Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, i przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem.    Tajemnica to wielka jest; lecz ja mówię o Chrystusie i o kościele.    A wszakże i każdy z was z osobna niechaj miłuje żonę swoję jako siebie samego, a żona niech się boi męża swego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible