Biblia Jakuba Wujka*

Księga Rodzaju
(Genesis, to jest pierwsze)

Rozdział 17

  Zaczym gdy dziewiącidziesiąt i dziewiąci lat być począł, ukazał mu się JAHWE i rzekł do niego: Jam Bóg wszechmogący: chodź przede mną a bądź doskonały.    A uczynię przymierze moje między mną i tobą i rozmnożę cię zbytnie wielce.    Padł Abram pochylony na oblicze.    I rzekł mu Bóg: Jam jest, a przymierze moje z tobą, i będziesz ojcem wiela narodów.    I imię twoje nie będzie dalej zwane Abram, ale będziesz zwań Abraham: bom cię ojcem wiela narodów postanowił.    I uczynię, że się rozmnożysz barzo wielce i rozkrzewię cię w narody, i królowie z ciebie wynidą.    I postanowię umowę między mną a tobą i między nasieniem twym po tobie w narodziech ich przymierzem wiecznym: żebym był Bogiem twoim i nasienia twego po tobie.    I dam tobie i nasieniu twemu ziemię pielgrzymowania twego, wszytkę ziemię Chananejską w osiadłość wieczną, i będę Bogiem ich.    I rzekł zasię Bóg do Abrahama: I ty tedy będziesz strzegł przymierza mego i nasienie twoje po tobie w narodziech swoich.    To jest przymierze moje, które zachowacie między mną a wami i nasieniem twym po tobie: obrzezany będzie z was każdy mężczyzna.    A obrzeżecie ciało odrzezku waszego, aby było na znak przymierza między mną a wami.    Dzieciątko ośmi dni będzie obrzezano między wami, każdy mężczyzna w narodziech waszych: tak w domu urodzony sługa, jako i kupiony, będzie obrzezany, i którykolwiek nie jest z pokolenia waszego.    I będzie umowa moja na ciele waszym na przymierze wieczne.    Mężczyzna, którego odrzezku ciało nie będzie obrzezane, będzie wygładzona dusza ona z ludu swego: iż przymierze moje wzruszył.    Rzekł też Bóg do Abrahama: Saraj, żonę twoją, nie będziesz zwał Saraj, ale Sarą.    I będę jej błogosławił, i dam ci z niej syna, któremu błogosławić będę, i będzie w narody, i królowie ludów wynidą z niego.    Upadł Abraham na oblicze swoje i rozśmiał się mówiąc w sercu swoim: Co mniemasz, że stuletniemu syn się urodzi? I Sara w dziewięćdziesiąt lat porodzi?    I rzekł do Boga: Oby Ismael żył przed tobą.    I rzekł Bóg do Abrahama: Sara, żona twoja, urodzi tobie syna i nazowiesz imię jego Izaak, i postanowię umowę moje jemu na przymierze wieczne i nasieniu jego po nim.    O Ismaela też wysłuchałem cię. Oto błogosławię mu i rozmnożę, i rozszerzę go barzo: dwanaście książąt zrodzi i rozkrzewię go w naród wielki.    Ale przymierze moje ustawię do Izaaka, którego tobie urodzi Sara o tym czasie w roku drugim.    A gdy się dokonała rzecz mówiącego z nim, wstąpił Bóg od Abrahama.    I wziął Abraham Ismaela, syna swego, i wszytkie sługi urodzone w domu jego i wszytkie, które był kupił, wszytkie mężczyzny ze wszech mężów domu swego: i obrzezał ciało odrzezku ich zaraz onegoż dnia, jako mu był Bóg przykazał.    Abrahamowi było dziewięćdziesiąt i dziewięć lat, kiedy obrzezał ciało odrzezku swego.    A Ismael, syn, trzynaście lat miał spełna czasu obrzezania swego.    Tegoż dnia obrzezań jest Abraham i Ismael, syn jego.    I wszyscy mężowie domu jego, tak w domu urodzeni, jako i kupieni, i cudzoziemcy pospołu obrzezani są. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible