Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Rodzaju
(Genesis, to jest pierwsze)

Rozdział 48

  To gdy się tak odprawiło, dano znać Jozefowi, iż zaniemógł ociec jego. Który wziąwszy dwu synów Manassesa i Efraima, wybrał się w drogę.    I powiedziano starcowi, oto syn twój, Jozef, przyjachał do ciebie. Który pokrzepiwszy się, usiadł na łóżku.    A gdy wszedł do niego, rzekł: Bóg wszechmogący ukazał mi się w Luzie, która jest w ziemi Chananejskiej, i błogosławił mi,    i rzekł: Ja ciebie rozkrzewię i rozmnożę, i uczynię cię w gromady ludzi, i dam ci tę ziemię i nasieniu twemu po tobie w osiadłość wieczną.    Dwa tedy synowie twoi, którzyć się urodzili w ziemi Egipskiej, pierwej niżem ja tu przyszedł do ciebie, moi będą: Efraim i Manasses; jako Ruben i Symeon poczytani mi będą.    Inni zasię, które zrodzisz po tych, twoi będą a imieniem braciej swej będą zwani w osiadłościach swych.    Mnie bowiem, kiedym szedł z Mezopotamijej, umarła Rachel w ziemi Chananejskiej na samej drodze, a był czas wiosny. I wchodziłem do Efraty, i pogrzebłem ją przy drodze Efraty, którą inszym imieniem zowią Betlejem.    I ujźrzawszy syny jego, rzekł do niego: Co zacz ci są?    Odpowiedział Jozef: Synowie moi są, które mi darował Bóg na tym miejscu. Przywiedź je, prawi, do mnie, żebych im błogosławił.    Oczy bowiem Izraelowe zaćmione były od wielkiej starości i jaśnie widzieć nie mógł. A przytulone do siebie pocałowawszy i obłapiwszy je,    rzekł do syna swego: Nie postradałem widzenia twojego, nadto pokazał mi Bóg nasienie twoje.    A gdy, je wziął Jozef z łona ojcowego, pokłonił się nisko aż do ziemie.    I postawił Efraima po prawej ręce swojej, to jest po lewej Izraelowej, a Manassesa po lewej swojej, to jest po prawej ojcowskiej, i przytulił obu do niego.    Który ściągnąwszy prawą rękę, włożył na głowę Efraima, mniejszego brata, a lewą na głowę Manassesa, który był starszy, ręce przełożywszy.    I błogosławił Jakob synom Jozefowym, i rzekł: Bóg, przed którego obliczem chodzili ojcowie moi, Abraham i Izaak, Bóg, który mię żywi od młodości mojej aż do tego dnia,    Anjoł, który mię wyrwał ze wszytkiego złego, niech błogosławi tym dzieciom a niech będzie wzywano nad nimi imię moje i imiona ojców moich, Abrahama i Izaaka, a niech rostą w mnóstwo na ziemi.    A widząc Jozef, że ociec jego położył prawą rękę na głowę Efraimowę, nie miło mu barzo było, i ująwszy rękę ojcowę, chciał ją podnieść z głowy Efraimowej, a przenieść na głowę Manassesowę.    I rzekł do ojca: Nie tak ma być, ojcze: bo ten jest pierworodny; połóż prawicę twą na głowę jego.    Który zbraniając się rzekł: Wiem ci, synu mój, wiem; i ten ci wprawdzie uroście w lud i rozmnoży się, wszakże brat jego młodszy będzie więtszy nadeń i nasienie jego rozmnoży się w narody.    I błogosławił im czasu onego, mówiąc: W tobie będzie błogosławion Izrael i będą mówić: Niech ci uczyni Bóg jako Efraimowi i jako Manassesowi. I postawił Efraima przed Manassesem.    I rzekł do Jozefa, syna swego: Oto ja umieram, a będzie Bóg z wami i przywróci was do ziemie ojców waszych.    Daję tobie część jedne mimo bracią twoję, którąm wziął z ręki Amorejczyka mieczem i łukiem moim. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible