Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Samuela
(Królewskie drugie (Samuelowe II))

Rozdział 12

  Posłał tedy JAHWE Natana do Dawida. Który, gdy przyszedł do niego, rzekł mu: Dwa mężowie byli w jednym mieście, jeden bogaty, a drugi ubogi.    Bogaty miał owiec i wołów barzo wiele.    Lecz ubogi zgoła nic nie miał oprócz owce jednej maluczkiej, którą był kupił i wychował, i która zrosła u niego pospołu z synmi jego, chleb jego jedząc i z kubka jego pijąc, i na łonie jego sypiając: i była mu jako córka.    A gdy jakiś podróżny przyszedł do bogatego, on nie chcąc wziąć z owiec i z wołów swoich, aby uczynił ucztę gościowi onemu, który był przyszedł do niego, wziął owcę męża ubogiego i nagotował jeść człowiekowi, który był przyszedł do niego.    I rozgniewany gniewem Dawid na onego człowieka barzo, rzekł do Natana: Żywie JAHWE, że synem śmierci jest mąż, który to uczynił!    Owcę czworako nagrodzi przeto, że to słowo uczynił, a nie sfolgował.    I rzekł Natan do Dawida: Tyś jest ten człowiek! Tak mówi JAHWE Bóg Izraelów: Jam cię pomazał za króla nad Izraelem i jam cię wyrwał z ręki Saulowej,    i dałem tobie dom pana twego i żony pana twego do łona twego, i dałem ci dom Izraelski i Judzki: a małoli na tym, przydam ci daleko więtsze rzeczy.    Czemużeś tedy wzgardził słowo PANSKIE, abyś czynił złość przed oczyma memi? Uriasza Hetejczyka zabiłeś mieczem, a żonęś jego wziął sobie za żonę, i zamordowałeś go mieczem synów Ammon.    Przetoż nie odejdzie miecz z domu twego aż na wieki, tym, żeś mną wzgardził i wziąłeś żonę Uriasza Hetejczyka, aby twoją żoną była.    A tak to mówi JAHWE: Oto ja wzbudzę na cię złe z domu twego a pobiorę żony twe przed oczyma twemi i dam je bliźniemu twemu, a będzie spał z żonami twemi przed oczyma słońca tego.    Boś ty uczynił potajemnie: ale ja uczynię to słowo przed oczyma wszystkiego Izraela i przed oczyma słońca.    I rzekł Dawid do Natana: Zgrzeszyłem JAHWE. I rzekł Natan do Dawida: JAHWE też przeniósł grzech twój: nie umrzesz.    Wszakoż, iżeś dał przyczynę bluźnienia nieprzyjaciołom PANSKIM dla słowa tego, syn, któryć się urodził, śmiercią umrze.    I wrócił się Natan do domu swego. JAHWE też zaraził niemocą dziecię, które urodziła żona Uriaszowa Dawidowi i zwątpiono o nim.    I prosił Dawid JAHWE za dziecięciem, i pościł się Dawid postem, a wszedszy osobno, leżał na ziemi.    A przyszli starszy domu jego przymuszając go, aby wstał z ziemie; który nie chciał ani jadł z nimi pokarmu.    I zstało się dnia siódmego, że umarło dziecię. I bali się słudzy Dawidowi powiedzieć mu, że umarło dziecię, bo mówili: Oto gdy jeszcze dziecię było żywo, mówiliśmy ku niemu, a nie słuchał głosu naszego: jakoż więcej, jeśli powiemy, że umarło dziecię, będzie się trapił?    Gdy tedy obaczył Dawid, że słudzy jego szepcą, porozumiał, że dziecię umarło. I rzekł do sług swoich: Abo umarło dziecię? Którzy mu odpowiedzieli: Umarło.    Wstał tedy Dawid z ziemie i umył się, i namazał się, i szaty odmieniwszy wszedł do domu PANSKIEGO, i pokłonił się. I przyszedł do domu swego, i żądał, żeby przed nim położono chleb, i jadł.    I rzekli mu słudzy jego: Cóż to za mowa, którąś uczynił? Dla dziecięcia, póki jeszcze żyło, pościłeś i płakałeś, a gdy umarło dziecię, wstałeś i jadłeś chleb?    Który rzekł: Dla dziecięcia, póki jeszcze żyło pościłem i płakałem, bom mówił: Kto wie, jeśli snadź nie daruje mi go JAHWE i będzie żywo dziecię?    Lecz teraz, gdy umarło, przecz mam pościć? Izali je mogę jeszcze nazad wrócić? Ja raczej pójdę do niego, a ono nie wróci się do mnie.    I cieszył Dawid Betsabeę, żonę swoję, i wszedszy do niej spał z nią; która urodziła syna, i nazwał imię jego Salomon, a JAHWE go miłował.    I posłał w ręce Natana proroka, i nazwał imię jego Umiłowany Panu, tym, że go JAHWE miłował.    Joab tedy walczył przeciw Rabbat synów Ammon i dobywał miasta królewskiego.    I posłał Joab posły do Dawida, mówiąc: Dobywałem Rabbat i trzeba wziąć Miasto Wód.    Przetoż teraz zbierz ostatek ludu, a oblęż miasto i weźmi je, by zaś, gdybym ja zburzył miasto, nie przypisano zwycięstwa imieniowi memu.    A tak zebrał Dawid wszytek lud i ciągnął ku Rabbat, a walczywszy, wziął ją.    I zdjął koronę króla ich z głowy jego, która ważyła talent złota, mając kamienie drogie, i włożona jest na głowę Dawidowę. Lecz i korzyść miasta wyniósł barzo wielką.    Lud też jego przywodząc piłami przecierał i jeździł po nich wozmi kowanemi, i kordy przecinał, i przez piec cegielny przewodził. Tak czynił wszystkim miastom synów Ammon. I wrócił się Dawid i wszytko wojsko do Jeruzalem. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible