Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Samuela
(Królewskie drugie (Samuelowe II))

Rozdział 23

  I te są słowa Dawidowe ostateczne: Rzekł Dawid, syn Isaj, rzekł mąż, któremu postanowiono o pomazańcu Boga Jakob, osobliwy śpiewak Izraelski:    Duch PANSKI mówił przez mię, a mowa jego przez język mój.    Rzekł Bóg Izraelski ku mnie, mówił Mocny Izraelski! Panujący nad ludźmi, sprawiedliwy panujący w bojaźni Bożej,    jako światłość zorze, gdy słońce wschodzi, rano bez obłoków świeci, a jako dżdżem wypuszcza się trawa z ziemie.    Ani tak wielki jest dom mój u Boga, żeby przymierze wieczne ze mną uczynił, utwierdzone we wszem i obwarowane. Wszytko bowiem zbawienie moje i wszystka wola i nie masz niczego z niej, co by nie rosło.    A przestępcy jako ciernie wyrwani będą wszyscy, którego nie biorą rękoma.    A jeśli się go kto będzie chciał dotknąć, przyzbroi się żelazem i drewnem oszczepistym i ogniem zapalone zgorają aż do szczętu.    Te imiona mocarzy Dawidowych. Siedzący na stolicy, namędrszy przedniejszy między trzema, on jest jako nasubtelniejszy robaczek w drzewie, który ośm set poraził jednym natarciem.    Po nim Eleazar, syn stryja jego, Ahohitczyk, między trzema mocarzami, którzy byli z Dawidem, gdy urągali Filistynom i zebrali się tam byli ku bitwie.    A gdy wyciągnęli mężowie Izraelscy, ten stał i bił Filistyny, aż ustała ręka jego i zdrętwiała z mieczem. I uczynił JAHWE zbawienie wielkie dnia onego, i lud, który był uciekł, wrócił się zbierać korzyści pobitych.    A po tym Semma, syn Age z Arary. I zebrali się Filistynowie na stanowisku, było bowiem tam pole pełne szocewice; a gdy lud uciekał przed Filistyny,    stanął on na śrzód pola i obronił go, i pobił Filistyny, i uczynił JAHWE zbawienie wielkie.    A przedtym też wyszli byli trzej, którzy byli przedniejszy między trzydzieścią, i przyszli czasu żniwa do Dawida do jaskinie Odollam, a obóz Filistyński leżał w Dolinie Obrzymów.    A Dawid był w zamku, lecz stanowisko Filistynów na ten czas było w Betlejem.    Pragnął tedy Dawid i rzekł: Oby mi się kto dał napić wody z studnie, która jest w Betlejem u bramy?    A tak wdarli się trzej mocarze w obóz Filistyński i naczerpali wody ze studnie Betlejem, która była u bramy, i przynieśli do Dawida, lecz on nie chciał pić, ale ją ofiarował JAHWE,    mówiąc: Niech mi będzie JAHWE miłościw, żebych tego nie uczynił! A więc krew tych ludzi, którzy chodzili, i dusz niebezpieczeństwo mam pić? Nie chciał tedy pić. To uczynili trzej namocniejszy.    Abisaj, też brat Joabów, syn Sarwijej, był przedniejszym ze trzech: ten jest, który podniósł oszczep swój na trzy sta, które pobił, zawołany między trzema    i zacniejszy między trzema; i był ich książęciem, lecz trzech pierwszych nie doszedł.    I Banajas, syn Jojady, męża barzo mocnego wielkich spraw z Kabseel. Ten zabił dwu lwów Moabskich i ten szedł, i zabił lwa w pośrzodku studnie we dni śnieżne.    Ten też zabił męża Egipcjanina, męża godnego podziwienia, oszczep w ręce mającego. A tak szedszy do niego z laską, mocą wydarł oszczep z ręki Egipcjanina i zabił ji oszczepem jego:    to uczynił Banajas syn Jojadów.    I ten zawołany między trzema dużymi, którzy byli między trzydzieścią sławniejszymi: wszakże do trzech nie doszedł. I uczynił go sobie Dawid od ucha sekretarzem.    Azael, brat Joabów, między trzydzieścią, Elehanan, syn stryja jego z Betlejem,    Semma z Harody, Elika z Harody,    Heles z Falty, Hira, syn Akkes z Tekua,    Abiezer z Anatot, Mobonnaj z Husat,    Selmon Ahohitczyk, Maharaj Netofatczyk,    Helet, syn Baanów i sam Netofatczyk, Itaj, syn Ribaj z Gabaat synów Beniamin,    Banaa Faratonczyk, Heddaj z Potoku Gaas;    Abialbon Arbatczyk, Azmauet z Beromi,    Eliaba z Salaboni, synowie Jassen, Jonatan,    Semma z Orory, Ajam, syn Sararów, Aroritczyk,    Elifelet, syn Aasbaj, syna Machati, Eliam, syn Achitofelów, Gelonitczyk,    Hesraj z Karmelu, Faraj z Arbi,    Igaal, syn Natanów, z Soba, Bonni z Gadi,    Selek z Ammoni, Naharai Berotczyk, giermek Joaba, syna Sarwijej,    Ira Jetriczyk, Garebi, on Jetriczyk,    Urias Hetejczyk. Wszytkich trzydzieści i siedm. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible