Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22

Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Królewska
(Królewskie trzecie (Królewskie I))

Rozdział 14

  W onym czasie rozniemógł się Abia, syn Jeroboamów.    I rzekł Jeroboam żenie swej: Wstań a odmień szaty, aby cię nie poznano, żeś żona Jeroboamowa, a idź do Silo, gdzie jest Achias prorok, który mi powiedział, żem miał królować nad tym ludem.    Weźmi też w rękę twą dziesięcioro chleba i placek, i faskę miodu a idź do niego, on tobie bowiem oznajmi, co się stanie dziecięciu temu.    Uczyniła żona Jeroboamowa, jako był rzekł, i wstawszy poszła do Silo, i przyszła do domu Achiasowego, lecz on nie mógł widzieć, bo mu oczy były zaszły od starości.    I rzekł JAHWE do Achiasa: Oto żona Jeroboamowa wchodzi, aby się ciebie radziła o synie swym, który choruje. To a to będziesz jej mówił. Gdy tedy ona wchodziła i nie pokazowała się być tą, którą była,    usłyszał Achias szłapanie nóg jej wchodzącej we drzwi i rzekł: Wnidź, żono Jeroboamowa: przecz się inszą czynisz? A jam posłan do ciebie srogi poseł.    Idź a rzecz Jeroboamowi: To mówi JAHWE Bóg Izraelów: Iżem cię wywyższył z pośrzodku ludu i dałem cię wodzem nad ludem moim Izraelskim,    i rozerwałem królestwo domu Dawidowego, i dałem je tobie, a nie byłeś jako sługa mój Dawid, który strzegł przykazania mego i chodził za mną ze wszytkiego serca swego, czyniąc, co się przed oczyma memi podobało,    aleś czynił złe nade wszystkie, którzy przed tobą byli, i naczyniłeś sobie bogów cudzych i litych, abyś mię ku gniewu pobudził, a mnieś zarzucił w tył sobie:    przetoż oto ja przywiodę złe na dom Jeroboamów i wytracę z Jeroboama mokrzącego na ścianę i zamknionego, i ostatecznego w Izraelu, i wymiotę ostatki domu Jeroboamowego, jako wymiatają gnój aż do czysta.    Którzy z Jeroboam umrą w mieście, psi ich zjedzą; a którzy umrą na polu, zjedzą je ptacy powietrzni, bo JAHWE powiedział.    A tak ty wstań a idź do domu twego, a w samym weszciu nóg twoich w miasto, umrze dziecię,    a będzie go płakał wszytek Izrael i pogrzebie. Ten sam bowiem wniesion będzie z Jeroboam do grobu, iż się nad nim nalazła mowa dobra od JAHWE Boga Izraelowego w domu Jeroboam.    Lecz postanowi sobie JAHWE króla nad Izraelem, który wytraci dom Jeroboamów tego dnia i tego czasu,    i porazi JAHWE Bóg Izraela, jako się zwykła chwiać trzcina na wodzie, a wyrwie Izraela z ziemie tej dobrej, którą dał ojcom ich, i wywieje je za Rzekę: bo sobie naczynili gajów, aby rozdrażnili JAHWE.    I wyda Pan Izraela dla grzechów Jeroboamowych, który zgrzeszył i ku zgrzeszeniu przywiódł Izraela.    Wstała tedy żona Jeroboamowa i poszła, i przyszła do Tersa, a gdy wstępowała na próg domu, dziecię umarło.    I pogrzebli je. I płakał go wszystek Izrael według mowy PANSKIEJ, którą mówił w ręku sługi swego Achiasa proroka.    A ostatek słów Jeroboam, jako walczył i jako królował, oto napisano jest w księgach słów dni królów Izraelskich.    A dni, których królował Jeroboam, dwadzieścia i dwie lecie są. I zasnął z ojcy swemi, i królował Nadab, syn jego, miasto niego.    Lecz Roboam, syn Salomonów, królował w Judzie. Czterdzieści lat i jedno miał Roboam, gdy począł królować. Siedmnaście lat królował w Jeruzalem, mieście, które obrał Pan, aby tam położył imię swoje, ze wszech pokoleni Izraelskich. A imię matki jego Naama Ammanitka.    I uczynił Juda złość przed JAHWE, i rozgniewali go nad wszytko, co byli uczynili ojcowie ich w grzechach swych, któremi grzeszyli.    Bo i ci nabudowali sobie ołtarzów i bałwanów, i gajów na każdym pagórku wysokim i pod każdym drzewem gałęzistym;    ale i niewieściuchowie byli w ziemi i czynili wszytkie obrzydłości poganów, które starł JAHWE przed obliczem synów Izraelowych.    Piątego roku królestwa Roboam przyciągnął Sesak, król Egipski, do Jeruzalem    i pobrał skarby domu PANSKIEGO i skarby królewskie, i wszytko rozszarpał, i tarcze złote, które był sprawił Salomon.    Miasto których poczynił król Roboam tarcze miedziane i dał je w ręce przełożonym tarczników i tym, którzy na straży byli przede drzwiami domu królewskiego.    A gdy wchodził król do domu PANSKIEGO, nosili je ci, którzy mieli urząd wprzód chodzenia, a potym odnosili do zbrojownie tarczników.    A ostatek mów Roboamowych i wszytko, co czynił, oto napisano w księgach mów dni królów Juda.    I była wojna między Roboam a Jeroboamem po wszytkie dni.    I zasnął Roboam z ojcy swemi i pogrzebion jest z nimi w mieście Dawidowym. A imię matki jego Naama Ammanitka. I królował Abiam, syn jego, miasto niego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible