Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Królewska
(Królewskie czwarte (Królewskie II))

Rozdział 13

  Roku dwudziestego trzeciego Joasa, syna Ochozjasza, króla Judzkiego, królował Joachaz, syn Jehu, nad Izraelem w Samaryjej siedmnaście lat.    I czynił złość przed JAHWE, i naśladował grzechów Jeroboama, syna Nabat, który ku grzechowi przywiódł Izraela, i nie odstąpił od nich.    I rozgniewała się zapalczywość PANSKA na Izraela, i dał je w ręce Hazaela, króla Syryjskiego, i w ręce Benadad, syna Hazaelowego, po wszytkie dni.    A Joachaz modlił się obliczu PANSKIEMU; i wysłuchał go JAHWE, bo widział uciśnienie Izraela, że je był starł król Syryjski.    I dał Pan Izraelowi zbawiciela, i wybawion jest z ręki króla Syryjskiego, i mieszkali synowie Izraelscy w przybytkach swoich jako wczora i dziś trzeci dzień.    Wszakże nie odstąpili od grzechów domu Jeroboamowego, który przyprawił ku grzechowi Izraela, ale w nich chodzili: bo i gaj został w Samaryjej.    I nie zostało Joachazowi z ludu jedno pięćdziesiąt jezdnych a dziesięć wozów i dziesięć tysięcy pieszych, bo je był wytracił król Syryjski i obrócił był jako proch we młoćbie bojowiska.    A ostatek mów Joachaz i wszytko, co czynił, i męstwo jego, izali to nie napisano jest w księgach mów dni królów Izraelskich?    I zasnął Joachaz z ojcy swymi, i pogrzebli go w Samaryjej. I królował Joas, syn jego, miasto niego.    Roku trzydziestego i siódmego Joasa, króla Judzkiego, królował Joas, syn Joachazów, nad Izraelem w Samaryjej szesnaście lat.    I czynił złość przed oczyma PANSKIMI: nie odstąpił od wszytkich grzechów Jeroboama, syna Nabat, który ku grzeszeniu przywiódł Izraela, ale chodził w nich.    A ostatek mów Joasowych i wszytko, co czynił, i męstwo jego, jako walczył przeciw Amazjaszowi, królowi Judzkiemu, azaż tego nie napisano w księgach mów dni królów Izraelskich?    I zasnął Joas z ojcy swymi, a Jeroboam siadł na stolicy jego. Lecz Joas pogrzebion jest w Samaryjej z królmi Izraelskimi.    A Elizeusz chorował niemocą, którą też umarł. I zjachał do niego Joas, król Izraelski, i płakał przed nim, i mówił: Ojcze mój, ojcze mój, wozie Izraelski i woźnico jego!    I rzekł mu Elizeusz: Przynieś łuk i strzały. A gdy przyniósł do niego łuk i strzały,    rzekł do króla Izraelskiego: Włóż rękę twoję na łuk. A gdy on włożył rękę swoję, położył Elizeusz ręce swe na rękach królewskich    i rzekł: Otwórz okno wschodnie. A gdy otworzył, rzekł Elizeusz: Wystrzel strzałę. I wystrzelił. I rzekł Elizeusz: Strzała zbawienia PANSKIEGO i strzała zbawienia przeciw Syryjej: i porazisz Syrią w Afek, aż ją wyniszczysz.    I rzekł: Weźmi strzały. Który gdy wziął, zasię mu rzekł: Uderz strzałą ziemię. A gdy uderzył trzykroć i stanął,    rozgniewał się mąż Boży nań i rzekł: Byś był uderzył pięć abo sześć, abo siedmkroć, poraziłbyś był Syrią aż do zniszczenia: ale teraz trzykroć tylko ją porazisz.    Umarł tedy Elizeusz i pogrzebion jest. A łotrzykowie z Moab wjechali w ziemię tegoż roku.    A niektórzy pogrzebując człowieka, ujźrzeli łotrzyki i wrzucili trupa do grobu Elizeuszowego. Który skoro się dotknął kości Elizeuszowych, ożył człowiek i stanął na nogi swoje.    Hazael tedy, król Syryjski, udręczył Izraela po wszytkie dni Joachazowe.    I smiłował się JAHWE nad nimi, i nawrócił się ku nim dla przymierza swego, które miał z Abrahamem i Izaakiem, i Jakobem, i nie chciał ich wytracić ani do końca odrzucić aż do tego czasu.    A Hazael, król Syryjski, umarł, i królował Benadad, syn jego, miasto niego.    A Joas, syn Joachazów, wziął miasta z ręki Benadada, syna Hazaelowego, które był pobrał z ręki Joachaza, ojca jego, prawem wojennym. Po trzykroć go poraził Joas i przywrócił miasta Izraelowi. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible