Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Królewska
(Królewskie czwarte (Królewskie II))

Rozdział 17

  Roku dwunastego Achaza króla Judzkiego, królował Ozee, syn Ela, w Samaryjej nad Izraelem dziewięć lat.    I czynił złe przed JAHWE, ale nie jako królowie Izraelscy, którzy przed nim byli.    Na tego przyciągnął Salmanazar, król Asyryjski, i stał się Ozee niewolnikiem jego, i oddawał mu dań.    A gdy król Asyryjski doznał Ozee, że chcąc się wybić, posłał posły do Sua, króla Egipskiego, aby nie dawał dani królowi Asyryjskiemu, jako był zwykł na każdy rok, obległ go i związanego wsadził do więzienia.    I zjeździł wszytkę ziemię jego, i przyjachawszy do Samaryjej, obległ ji przez trzy lata.    A dziewiątego roku Ozee, wziął król Asyryjski Samarią i przeniósł Izraela do Asyryjczyków. I posadził je w Hala i w Habor nad rzeką Gozan, w mieściech Medskich.    Zstało się bowiem, gdy zgrzeszyli synowie Izraelowi JAHWE Bogu swemu, który je był wywiódł z ziemie Egipskiej z ręki Faraona, króla Egipskiego, chwalili bogi cudze.    I chodzili według obyczaju narodów, które wytracił JAHWE przed oczyma synów Izraelowych, i królów Izraelskich, że także byli uczynili.    I obrazili synowie Izraelowi słowy nieprawemi JAHWE Boga swego, i nabudowali sobie wyżyn we wszytkich mieściech swoich, od wieże stróżów aż do miasta obronnego.    I naczynili sobie słupów i gajów na wszelkim pagórku wysokim i pod wszelkim drzewem gajowym,    i palili kadzenie tam na ołtarzach obyczajem narodów, które był przeniósł JAHWE od oblicza ich; i czynili co nagorsze słowa, drażniąc JAHWE,    i służyli plugastwom, o których im JAHWE przykazał, aby nie czynili słowa tego.    I oświadczył się JAHWE w Izraelu i w Judzie przez rękę wszytkich proroków i widzących, mówiąc: Nawróćcie się od dróg waszych bardzo złych a strzeżcie przykazań moich i Ceremonij według wszytkiego zakonu, którym przykazał ojcom waszym i jakom posłał do was w ręce sług moich proroków.    Którzy nie słuchali, ale zatwardzili krzczycę swoję wedle krzczycę ojców swoich, którzy nie chcieli być posłuszni JAHWE Bogu swemu.    I odrzucili prawa jego i przymierze, które uczynił z ojcy ich, i oświadczania, któremi oświadczył je, i poszli za nikczemnościami, i nikczemnie się sprawowali, i naśladowali narodów, którzy byli około nich, o których przykazał im był JAHWE, aby nie czynili, jako i oni czynili.    I opuścili wszytkie przykazania JAHWE Boga swego, i uczynili sobie litych dwu cielców, i gaje, i kłaniali się wszytkiemu wojsku niebieskiemu, i służyli Baalowi,    i poświącali syny swe i córki swe przez ogień, i bawili się wieszczbami i wróżkami. I wydali się, aby czynili złość przed JAHWE, aby go drażnili.    I rozgniewał się JAHWE barzo na Izraela, i zniósł je od oblicza swego, i nie zostało: jedno tylko pokolenie Juda.    Ale ani sam Juda nie strzegł przykazania JAHWE Boga swego, ale chodził w błędziech Izraelskich, które był uczynił.    I odrzucił JAHWE wszytko nasienie Izraelowe, i utrapił je, i podał je w ręce łupieżców, aż je odrzucił od oblicza swego    już od onego czasu, którego się oderwał Izrael od domu Dawidowego i postanowili sobie króla Jeroboam, syna Nabatowego; Jeroboam bowiem oddzielił Izraela od JAHWE i przywiódł je do grzechu wielkiego.    I chodzili synowie Izraelowi we wszytkich grzechach Jeroboamowych, które czynił, a nie odstąpili od nich,    aż JAHWE zniósł Izraela od oblicza swego, jako był powiedział w ręce wszytkich sług swoich proroków, i przeniesion jest Izrael z ziemie swej do Asyryjej, aż do dnia tego.    A król Asyryjski nawiódł ludzi z Babilonu i z Kuty, i z Awei, i z Ematu, i z Sefarwaima, i osadził je w mieściech Samaryjskich miasto synów Izraelskich: którzy posiedli Samarią i mieszkali w mieściech jej.    A gdy tam jęli mieszkać, nie bali się JAHWE. I przepuścił na nie JAHWE lwy, którzy je zabijali.    I dano znać królowi Asyryjskiemu, i rzeczono: Narody, któreś przeprowadził i posadził w mieściech Samaryjskich, nie umieją praw Boga ziemie, i przepuścił JAHWE na nie lwy, a oto je mordują, przeto iż nie umieją chwały Boga ziemie.    I rozkazał król Asyryjski, mówiąc: Zawiedźcie tam jednego z kapłanów, któreście stamtąd więźniami przywiedli, a niech idzie i mieszka z nimi, i nauczy ich praw Boga ziemie.    Gdy tedy przyszedł jeden z tych kapłanów, którzy byli w niewolą zagnani z Samaryjej, mieszkał w Betel i nauczał je jako mieli chwalić JAHWE.    I każdy naród uczynił sobie Boga swego, i postawili je w zborach wysokich, które byli pobudowali Samarytowie, naród i naród w mieściech swych, w których mieszkali.    Mężowie bowiem Babilońscy uczynili Sochot Benot; a mężowie Chutscy uczynili Nergela; a mężowie z Ematu uczynili Asima.    Zaś Hewejanie uczynili Nebahaza i Tartaka. A ci, którzy byli z Sefarwaima, palili syny swoje w ogniu Adramelechowi i Anamelechowi, bogom Sefarwaimskim.    A przecię chwalili JAHWE. I uczynili z napodlejszych kapłany wyżyn, i postanowili je we zborzech wysokich.    I gdy JAHWE chwalili, bogom też swoim służyli według obyczaju narodów, z których je przeniesiono do Samaryjej.    Aż po dziś dzień trzymają się obyczaju starego; nie boją się JAHWE ani strzegą ceremonij jego, sądów, i zakonu, i rozkazania, które był przykazał JAHWE synom Jakoba, którego nazwał Izraelem;    i postanowił był z nimi przymierze, i rozkazał im, rzekąc: Nie bójcie się bogów cudzych i nie kłaniajcie się im ani ich chwalcie, i nie ofiarujcie im:    ale JAHWE Boga waszego, który was wywiódł z ziemie Egipskiej w mocy wielkiej i w ramieniu wyciągnionym, tego się bójcie i jemu się kłaniajcie, i jemu ofiarujcie.    Ceremonij też i sądów, i zakonu, i przykazania, które wam napisał, strzeżcie, abyście czynili po wszytkie dni: a bogów się cudzych nie bójcie.    I przymierza, które uczynił z wami, nie zapominajcie; ani chwalcie cudzych bogów,    ale JAHWE Boga waszego się bójcie, a on was wyrwie z ręki wszytkich nieprzyjaciół waszych.    Lecz oni nie słuchali, ale według obyczaju swego dawnego działali.    Byli tedy oni narodowie bojący się wprawdzie JAHWE, wszakże przecię i bałwanom swym służący; bo i synowie ich i wnukowie, jako czynili ojcowie ich, tak czynią i po dziś dzień. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible