Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25

Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Królewska
(Królewskie czwarte (Królewskie II))

Rozdział 9

  A Elizeusz prorok zawołał jednego z synów prorockich i rzekł mu: Przepasz biodra twoje, a weźmi bańkę oliwy tę w rękę twą, a idź do Ramot Galaad.    A gdy tam przyjdziesz, ujźrzysz Jehu, syna Jozafata, syna Namsi. A wszedszy, każesz mu wstać z pojśrzodku braciej jego i wwiedziesz do wnętrznej komory.    A dzierżąc bańkę oliwy, wlejesz na głowę jego i rzeczesz: To mówi JAHWE: Pomazałem cię królem nad Izraelem. I otworzysz drzwi, i ucieczesz, i nie zastanowisz się tam.    A tak poszedł młodzieniec, pacholę proroka, do Ramot Galaad.    I wszedł tam, a oto hetmanowie wojska siedzieli, i rzekł: Mam słowo do ciebie, o hetmanie! I rzekł Jehu: Do kogo z nas wszytkich? A on rzekł: Do ciebie, o hetmanie.    I wstał, i wszedł do komory, a on wylał oliwę na głowę jego i rzekł: To mówi JAHWE Bóg Izraelów: Pomazałem cię królem nad ludem PANSKIM Izraelem,    i wytracisz dom Achaba, pana twego, i pomszczę się krwie sług moich proroków i krwie wszytkich sług PANSKICH z ręki Jezabel.    I wytracę wszytek dom Achabów, i zabiję z Achab mokrzącego na ścianę i zamknionego, i ostatecznego w Izraelu.    I dam dom Achabów jako dom Jeroboama, syna Nabat, i jako dom Baasy, syna Ahia.    Jezabelę też zjedzą psi na polu Jezrahelskim, a nie będzie, kto by ją pogrzebł. I otworzył drzwi, i uciekł.    A Jehu wyszedł do sług pana swego, którzy mu rzekli: Dobrzeli jest wszytko? Po cóż przyszedł ten szalony do ciebie? Który im rzekł: Znacie człowieka i co mówił.    A oni odpowiedzieli: Fałsz ci to, ale raczej nam powiedz! Który im rzekł: To a to mi mówił, i rzekł: To mówi JAHWE: Pamazałem cię królem nad Izraelem.    Pospieszyli się tedy, a wziąwszy każdy płaszcz swój, położyli pod nogi jego na podobieństwo majestatu i zatrąbili w trąbę, i mówili: Króluje Jehu!    Sprzysiągł się tedy Jehu, syn Jozafata, syna Namsi, na Jorama, a Joram był obległ Ramot Galaad sam i wszytek Izrael przeciw Hazaelowi, królowi Syryjskiemu.    A wrócił się był, aby się leczył w Jezrahelu na rany, bo go byli zranili Syryjczykowie walczącego przeciw Hazaelowi, królowi Syryjskiemu. I rzekł Jehu: Jeśli się wam podoba, niechaj żaden zbieg nie wychodzi z miasta, żeby nie szedł a nie oznajmił w Jezrahelu.    I wsiadł, i jachał do Jezrahela, bo tam chorował Joram, a Ochozjasz, król Judzki, przyjachał był nawiedzać Jorama.    Stróż tedy, który stał na wieży jezrahelskiej, ujźrzał poczet Jehu przyjeżdżającego, i rzekł: Widzę ja poczet. I rzekł Joram: Weźmi wóz a pośli przeciwko nim, a niech spyta ten, który jedzie: Dobrzeli jest wszytko?    A tak jachał, który był wsiadł na wóz, przeciw niemu i rzekł: To mówi król: Spokojneli jest wszytko? I rzekł Jehu: Co tobie i pokojowi? Mijaj a jedź za mną. Powiedział też stróż, rzekąc: Przyjachał poseł do nich, a nie wraca się.    Posłał też drugi wóz z końmi i przyjachał do nich, i rzekł: To mówi król: Pokójli jest? I rzekł Jehu: Co tobie i pokojowi? Miń a jedź za mną.    I powiedział stróż, rzekąc: Przyjachał aż do nich, a nie wraca się: a jazda jest jakoby jazda Jehu, syna Namsi, bo szalenie jedzie.    I rzekł Joram: Zaprzągaj wóz. I zaprzęgli wóz jego, i wyjachał Joram, król Izraelski, i Ochozjasz, król Judzki, każdy na swym wozie, i wyjachali naprzeciwko Jehu, i naleźli go na polu Nabota Jezrahelitczyka.    A gdy ujźrzał Joram Jehu, rzekł: A pokój Jehu? A on odpowiedział: Co za pokój? Jeszcze cudzołóstwa Jezabel, matki twojej, i czary jej mnogie trwają!    I nawrócił Joram rękę swą, i uciekając, rzekł do Ochozjasza: Zdrada, Ochozjaszu!    A Jehu wyciągnął łuk ręką i postrzelił Jorama między plecy, i wyszła strzała przez serce jego, i wnet upadł na wozie swoim.    I rzekł Jehu do Badacera, hetmana: Weźmi a porzuć go na roli Nabota Jezrahelitczyka: bo pamiętam, kiedy ja i ty, siedząc na wozie, jachaliśmy za Achabem, ojcem tego, że JAHWE to brzemię podniósł nań, mówiąc:    Jeśli nie za krew Nabota i za krew synów jego, którąm wczora widział, mówi Pan, oddam tobie, na tej roli, mówi JAHWE. A tak teraz weźmi a porzuć go na roli według słowa PANSKIEGO.    A Ochozjasz, król Judzki, widząc to, uciekał drogą domu ogrodowego. I gonił go Jehu, i rzekł: I tego też zabijcie na wozie jego. I zranili go na wstępie Gauer, który jest u Jeblaam. Który uciekł do Magedda i tam umarł.    A słudzy jego włożyli go na wóz jego i wieźli do Jeruzalem, i pogrzebli go w grobie z ojcy jego w Mieście Dawidowym.    Roku jedenastego Jorama, syna Achabowego, królował Ochozjasz nad Judą.    I przyjachał Jehu do Jezraela. A Jezabel usłyszawszy o wjeździe jego, pofarbowała oczy swe bielidłem i ochędożyła głowę swoję, i spojźrzała oknem    na Jehu wjeżdżącego w bramę i rzekła: I możeż być pokój Zambremu, który zabił pana swego?    I podniósł Jehu twarz swoję ku oknu i rzekł: Która to jest? I wychylili się do niego dwa abo trzej rzezańcy.    A on im rzekł: Zrzućcie ją na dół! I zrzucili ją, i pokropiła się ściana krwią, a kopyta końskie podeptały ją.    A gdy wszedł, żeby jadł i pił, rzekł: Idźcie a oglądajcie przeklętą onę, a pogrzebcie ją: bo jest córka królewska.    A gdy szli, aby ją pogrzebli, nie naleźli, jedno trupi łeb a nogi i końce rąk.    A wróciwszy się powiedzieli mu. I rzekł Jehu: Mowa PANSKA jest, którą mówił przez sługę swego Eliasza Tesbitczyka, rzekąc: Na roli Jezrahelskiej zjedzą psi ciało Jezabel;    a będzie ciało Jezabel jako gnój na ziemi na roli Jezrahel, tak iż będą mówić mimo idący: Taż to ona jest Jezabel? 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible