Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Kronik
(Paralipomenon pierwsze)

Rozdział 12

  Ci też przyszli do Dawida do Siceleg, gdy jeszcze uciekał przed Saulem, synem Cis, którzy byli mężni i wyborni bojownicy,    ciągnący łuk i obiema rękoma z proce kamienie ciskający, i strzałami ugadzający, z braciej Saulowej z Beniamina.    Książę Abiezer i Joas, synowie Samaa Gabaatczyka; i Jaziel, i Fallet, synowie Azmot; i Baracha, i Jehu Anatotczyk.    Samajas też Gabaonczyk, namocniejszy między trzydziestą i nad trzydziestą. Jeremiasz i Jeheziel, i Johanan, i Jezabad Gaderotczyk,    i Eluzai, i Jerimut, i Baalia, i Samaria, i Safatia Harufitczyk;    Elkana i Jesia, i Azareel, i Joezer, i Jesbaam z Karehim;    Joela też, i Zabadia, synowie Jerohamowi z Gedor.    Lecz i z Gaddi zbiegli do Dawida, gdy się krył na puszczy, rycerze barzo mocni i żołnierze niepospolici noszący tarcz i kopią. Twarze ich jako lwie twarzy, a prędcy jako sarny po górach:    Ezer przedniejszy, Obdias wtóry, Eliab trzeci,    Masmana czwarty, Jeremiasz piąty,    Ety szósty, Eliel siódmy,    Johanan ósmy, Elzebad dziewiąty,    Jeremiasz dziesiąty, Machbanaj jedenasty;    ci z synów Gad hetmani wojska. Ostatni nad stem żołnierzów był przełożony, a nawiętszy nad tysiącem.    Ci są, którzy przeszli Jordan miesiąca pierwszego, kiedy zwykł wylewać z brzegów swoich, i wygnali wszytkie, którzy mieszkali w dolinach, na wschodnią stronę i na zachodnią.    A przyszli z Beniamin i z Juda na twierdzą, w której mieszkał Dawid.    I wyszedł Dawid przeciwko im, i rzekł: Jeśliście spokojnie do mnie przyszli, abyście mię ratowali, serce moje niech się złączy z wami: ale jeśliście mi na zdradzie za nieprzyjacioły memi, gdyż ja nie mam nieprawości w rękach moich, niech widzi Bóg ojców naszych a niech sądzi.    A duch odział Amasaj przedniejszego między trzydziestą, i rzekł: Twoiśmy, o Dawidzie, i z tobą, synu Isaj! Pokój, pokój tobie i pokój pomocnikom twoim, bo ciebie Bóg twój wspomaga! A tak przyjął je Dawid i poczynił je przełożonymi hufcu.    A z Manasse zbiegli do Dawida, kiedy ciągnął z Filistymy przeciw Saulowi, aby walczył. I nie potykał się z nimi, bo naradziwszy się książęta Filistymskie, odesłali go, mówiąc: Z niebezpieczeństwem głów naszych wróci się do pana swego, Saula.    Gdy tedy wrócił się do Siceleg, zbiegli do niego z Manasse Ednas i Jozabad, i Jedihel, i Michael, i Ednas, i Jozabad, i Eliu, i Salati, przełożeni nad tysiącmi Manasse.    Ci pomagali Dawidowi przeciw łotrzykom: bo wszyscy byli mężowie mocni i zostali hetmany w wojsku.    Lecz i na każdy dzień ściągali się do Dawida na pomoc jemu, aż wielki poczet był jako wojsko Boże.    Ta też jest liczba przedniejszych wojska, którzy przyszli do Dawida, gdy był w Hebron, aby przenieśli królestwo Saulowe do niego według słowa PANSKIEGO.    Synów Juda noszących tarcze i kopije sześć tysięcy i ośm set, gotowych ku potrzebie.    A synów Symeon, mężów mocnych ku bitwie, siedm tysięcy i sto.    Z synów Lewi, czterzy tysiące i sześć set.    Jojada też, książę z pokolenia Aaron, a z nim trzy tysiące i siedm set.    Sadok też, młodzieniec Osobliwy, i dom ojca jego, książąt dwadzieścia i dwoje.    A z synów Beniamin, bratów Saulowych, trzy tysiące: bo wielka część ich jeszcze naśladowała domu Saulowego.    A z synów Efraim, dwadzieścia tysięcy i ośm set siłą dużych, mężów sławnych w rodziech ich.    A z połowice pokolenia Manasse, ośmnaście tysięcy, którzy każdy wedle imion swych przyjachali, aby Dawida królem uczynili.    Z synów też Issachar mężowie umiejętni, którzy znali każde czasy ku rozkazowaniu, co by czynić miał Izrael, książąt dwieście, a wszytek ostatek pokolenia, rady ich naśladował.    A z Zabulon, którzy wychodzili na wojnę i stawali w szyku opatrzeni orężem wojennym, pięćdziesiąt tysięcy przyszli na pomoc z sercem nie dwoistym.    A z Neftali książąt tysiąc, a z nimi uzbrojeni tarczą i kopiją, trzydzieści i siedm tysięcy.    Z Dan też gotowi ku bitwie dwadzieścia ośm tysięcy i sześć set.    A z Aser wychodzących na wojnę i na czele wyzywających, czterdzieści tysięcy.    A zza Jordania z synów Ruben i z Gad, i z połowice pokolenia Manasse opatrzonych orężem wojennym, sto i dwadzieścia tysięcy.    Ci wszyscy mężowie waleczni, sprawni ku bitwie, sercem statecznym przyszli do Hebron, aby uczynili królem Dawida nad wszytkim Izraelem: lecz i wszyscy inni z Izraela jednego serca byli, aby Dawid był królem.    I byli tam u Dawida trzy dni, jedząc i pijąc, bo im byli nagotować bracia ich.    Lecz i którzy blisko ich byli, aż do Issachar i Zabulon, i Neftali, przynosili chleb na oślech i na wielbłądziech, i na mulech, i na wolech ku jedzeniu: mąkę, figi, rozynki, wino, oliwę, woły i barany wielkim dostatkiem, bo była radość w Izraelu. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible