Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29

Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Kronik
(Paralipomenon pierwsze)

Rozdział 29

  I mówił król Dawid do wszytkiego zgromadzenia: Salomona, syna mego jedynego, Bóg obrał, jeszcze dziecięciem i młodziuchnym, bo jest wielkie dzieło: nie człowiekowi bowiem gotuje się mieszkanie, ale Bogu.    A jam ze wszytkich sił moich nagotował nakłady na dom Boga mego. Złoto na naczynie złote, a srebro na srebrne, miedź na miedziane, żelazo na żelazne, drzewo na drzewiane, i kamienie onichiny, i jakoby alabastrowe, i rozmaitych maści, i wszelaki kamień drogi, i białego marmuru dostatek wielki.    A nad to, com ofiarował do domu Boga mego z zdobyczy mojej, złoto i srebro dałem na kościół Boga mego, oprócz tego, com nagotował na dom święty.    Trzy tysiące talentów złota, ze złota Ofir, a siedm tysięcy talentów srebra naczystszego na pozłocenie ścian kościelnych.    I gdziekolwiek złota jest potrzeba, ze złota, a gdziekolwiek srebra potrzeba, ze srebra, niech się roboty odprawują przez ręce rzemieślników; a jeśli kto dobrowolnie co ofiaruje, niechaj dziś napełni rękę swoję i ofiaruje, co chce, JAHWE.    Obiecały tedy książęta domów i przedni pokoleni Izraelskich, i tysiącnicy, i setnicy, i przełożeni majętności królewskich.    I dali na robotę domu Bożego złota talentów pięć tysięcy i dziesięć tysięcy czerwonych złotych, srebra talentów dziesięć tysięcy, a miedzi talentów ośmnaście tysięcy i żelaza talentów sto tysięcy.    I u kogokolwiek się nalazło kamienie, dali do skarbu domu PANSKIEGO przez ręce Jahiela Gersończyka.    I weselił się lud, gdy śluby dobrowolnie ślubowali, bo całym sercem ofiarowali je JAHWE. Ale i król Dawid weselił się weselem wielkim.    I błogosławił JAHWE przede wszystkim zebraniem i mówił: Błogosławionyś jest, JAHWE Boże Izraela, ojca naszego, od wieku do wieku.    Twoja jest, JAHWE, wielmożność i moc, i sława, i zwycięstwo, i tobie chwała, bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, twoje jest. Twoje, JAHWE, królestwo i tyś jest nade wszytkiemi książęty.    Twoje są bogactwa i twoja jest sława, ty panujesz nad wszytkiemi, w ręce twojej moc i możność, w ręce twojej wielkość i rozkazowanie wszytkich.    Teraz tedy, Boże nasz, wyznawamy tobie i chwalimy imię twoje sławne.    Cóżem ja i co jest lud mój, żebyśmyć mogli to wszytko obiecować? Twoje jest wszytko! A cośmy z ręki twej wzięli, daliśmy tobie.    Bośmy goście przed tobą i przychodniowie, jako i wszyscy ojcowie naszy. Dni nasze jako cień na ziemi, a nie masz żadnego przedłużenia.    JAHWE Boże nasz, wszytek ten dostatek, któryśmy zgotowali na budowanie domu imieniowi twemu świętemu, jest z ręki twojej i twoje jest wszytko.    Wiem, Boże mój, że serc doświadczasz i szczerość miłujesz: przetoż i ja w szczerości serca mego ochotniem ofiarował to wszytko, i twój lud, który się tu nalazł, widziałem z wielkim weselem ofiarujący tobie dary.    JAHWE Boże Abrahama i Izaaka, i Izraela, ojców naszych, zachowajże na wieki tę wolą serca ich a niech zawżdy ta ich myśl trwa ku czci twojej.    Salomonowi też, synowi memu, daj serce doskonałe, aby strzegł przykazania twego, świadectw twych i ceremonij twoich, i czynił wszytko, i zbudował dom, na którymem nakłady zgotował.    I przykazał Dawid wszystkiemu zgromadzeniu: Błogosławcie JAHWE Bogu naszemu! I błogosławiło wszytko zgromadzenie JAHWE Bogu ojców swych, i nachylili się, i pokłonili się Bogu, a potym królowi.    I ofiarowali ofiary JAHWE, a całopalenia ofiarowali nazajutrz, byków tysiąc, baranów tysiąc, z mokremi ofiarami ich i ze wszytkim obrzędem hojnie na wszytkiego Izraela.    I jedli, i pili przed JAHWE onego dnia z wielkim weselem. I pomazali po wtóre Salomona, syna Dawidowego. A pomazali go JAHWE, aby był książęciem, a Sadoka nawyższym kapłanem.    I siadł Salomon na stolicy PANSKIEJ za króla miasto Dawida, ojca swego, i podobał się wszytkim: i był mu posłuszny wszytek Izrael.    Lecz i wszytkie książęta i możni, i wszyscy synowie króla Dawida dali rękę i poddani byli Salomonowi królowi.    Uwielmożył tedy JAHWE Salomona nade wszytkim Izraelem i dał mu sławę królestwa, jakiej żaden nie miał przed nim król Izraelski.    A tak Dawid, syn Isajego, królował nade wszystkim Izraelem.    A dni, których królował nad Izraelem, było czterdzieści lat: w Hebronie królował siedm lat, a w Jeruzalem trzydzieści i trzy lata.    I umarł w starości dobrej pełny dni i bogactw, i sławy. I królował Salomon, syn jego, miasto niego.    A dzieje Dawida króla, pierwsze i ostateczne, napisane są w księgach Samuela widzącego i w księgach Natana proroka, i w księgach Gada widzącego,    i wszytkiego królowania jego i męstwa, i czasów, które przeszły za niego tak w Izraelu, jako i we wszech królestwach ziemskich. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible