Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Kronik
(Paralipomenon wtóre)

Rozdział 13

  Roku ośmnastego króla Jeroboama królował Abia nad Judą.    Trzy lata królował w Jeruzalem, a imię matki jego Michaja, córka Uriel z Gabaa. I była walka między Abią i Jeroboamem.    A gdy Abia stoczył bitwę i miał barzo waleczne męże i wybranych czterzy sta tysięcy, Jeroboam zszykował naprzeciw wojsko ośm set tysięcy mężów, którzy też wybrani byli i barzo mocni ku bitwie.    Stanął tedy Abia na górze Semeron, która była w Efraim, i rzekł: Słuchaj Jeroboamie i wszytek Izraelu!    Aza nie wiecie, iż JAHWE Bóg Izraelski podał królestwo Dawidowi nad Izraelem na wieki, jemu i synom jego przymierzem soli?    I powstał Jeroboam, syn Nabat, sługa Salomona, syna Dawidowego, i podniósł wojnę przeciw panu swemu.    I skupili się do niego mężowie nikczemni i synowie Belial, i przemogli przeciw Roboam, synowi Salomonowemu, a Roboam był prostak i lękliwego serca i nie mógł się im oprzeć.    A tak wy teraz mówicie, że się możecie oprzeć królestwu PANSKIEmu, które trzyma przez syny Dawidowe, a macie ludu moc wielką i cielce złote, które wam uczynił Jeroboam za bogi.    I wyrzuciliście kapłany PANSKIE, syny Aaronowe i Lewity, a poczyniliście sobie ofiarowniki jako wszyscy narodowie ziemscy: ktokolwiek przyjdzie a poświęci rękę swoję w byku z wołów i w siedmiu baranów, zstaje się ofiarownikiem tych, którzy nie są bogowie.    A JAHWE, Bóg nasz jest, którego nie opuszczamy, i kapłani służą Panu z synów Aaronowych, i Lewitowie są w porządku swoim.    Całopalenia też ofiarują JAHWE na każdy dzień rano i w wieczór, i wonne kadzenie według rozkazania zakonu sprawione, i bywają wykładane chleby na stole przeczystym: i jest u nas lichtarz złoty i lampy jego, aby je zapalono zawsze na wieczór; my bowiem strzeżemy przykazania JAHWE Boga naszego, któregoście wy opuścili.    Otóż w wojsku naszym hetmanem jest Bóg i kapłani jego, którzy trąbią w trąby i brzmią przeciwko wam. Synowie Izraelscy, nie walczcie przeciw JAHWE Bogu ojców waszych, bo nie z pożytkiem waszym!    To gdy on mówił, Jeroboam z tyłu zasadzkę czynił. A stojąc przeciw nieprzyjacielowi, nie baczącego Judę obtaczał swym wojskiem.    I obejźrzawszy się Juda, obaczył, że nalegała bitwa i z przodku, i z tyłu, i zawołał do JAHWE, a kapłani poczęli trąbić w trąby.    I wszyscy mężowie Juda okrzyk uczynili. A oto gdy oni wołali, przestraszył Bóg Jeroboama i wszytkiego Izraela, który stał przeciwko Abia i Juda.    I uciekli synowie Izrael przed Judą, i podał je Bóg w ręce ich.    Poraził je tedy Abia i lud jego porażką wielką i poległo rannych z Izraela pięćkroć sto tysięcy mężów mocnych.    I poniżeni byli synowie Izraelscy naonczas, a synowie Judzcy zmocnili się barzo, przeto iż ufali w JAHWE Bogu ojców swoich.    I gonił Abia Jeroboama uciekającego, i pobrał miasta jego, Betel i córki jego, i Jesanę z córkami jego, Efron też i córki jego.    I nie mógł więcej się oprzeć Jeroboam za dni Abiasowych. Którego zabił JAHWE i umarł.    A tak Abias, umocniwszy królestwo swe, pojął żon czternaście i zrodził dwadzieścia i dwu synów, i szesnaście córek.    A ostatek mów Abia i dróg i spraw jego opisane są barzo pilnie w księgach Addo proroka. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible